hebunamin

[hebunamin]

[hebunamin]

[hebunamin]

Yolculuk ilginçtir. Yaşamın sürekliliği içinde, başlı başına kesitler oluştururlar. Dağlardan, deniz kıyılarından, kentlerden, gecelerden geçilir. İnsanlardan geçilir. Irmaklar görülür. İnsanlar görülür. Kalabalık ya da bomboş istasyonlar belirir. Sonra herhangi bir ormanla karşılaşırsın. Belki birkaç gün önce geçtiğin bir orman. Bir kent. Ağaçların kızıl kahverengiliğini, yeşilliğini, çıplaklığını algılamış mıydım, diye sorarsın kendi kendine.

[hebunamin]

…“sabah gözlerimi sana açarım. akşam, uykularımı senden alırım. nereye, ne yana dönsem karşımda mutluluğun o harikulade başdönmesini bulurum. Böyleyken gene de şükretmem halime, hergelelik, açgözlülük eder, seni üzerim. aklıma gelmez ki seni usandırır, sana gına getiririm. sana dert, sana ağırlık sana sıkıntı olurum. nemsin be? sevgili, dost, yâr, arkadaş… hepsi. ençok da en ilk de leylâsın bana. bir umudum, dünya gözüm, dikili ağacımsın. uçan kuşum, akan suyumsun. seni anlatabilmek seni. ben cehennem çarklarından kurtuldum. üşüyorum kapama gözlerini…”

[hebunamin]

[hebunamin]

[hebunamin]

[hebunamin]

‘Ah ellerim, ah beni hatırlayan herkes Bir kötü romanda beşinci kişi gibiyim filan Ve beni tanımayan herkes..“

Turgut Uyar

[hebunamin]

[hebunamin]

Sevgili Dost, Şimdi kibriti çak ve bana insanların birbirlerinin acılarından nasıl zevk alabildiklerini anlat. Diyelim bunu anlatamadın, o zaman yanıbaşlarında kendilerine ihtiyaç duyan birine karşı gösterdikleri kayıtsızlığı açıkla. Bunu da mı açıklayamadın, o halde Goethe’nin genç Werther’in acılarında sorduğu şu soruyu cevapla: ”Nasıl oluyorda insanı mutlu eden şey aynı zamanda onun felaketininde kaynağı oluyor?!”

[hebunamin]

Durup düşünmeye zamanın olur mu? Yitirmeden anlamaz insan Sevdiklerin yolun sonunda Sarıl her fırsatında o insana, Arkasından ağlayan olma

[hebunamin]

Hayatın en güzel anı, her şeyden vazgeçtiğinde; seni hayata bağlayan birinin olduğunu düşündüğün andır.

[hebunamin]

“Seninle yaşlanmak istiyorum” diyen biri olmalı insanın hayatında… Ömrünü seninle paylaşmak isteyen birinden daha doğru kim olabilir ki? Onunla yaşadıkça gençleşmelisin, ömrün uzamalı… Çocukların olmalı, sonra da torunların düzinelerce… Öyle biri olmalı ki; ömrün olmalı o senin. Gözlerinin içine bakarken “hayatım” diyebilmelisin ve demeli… 

Öksürdüğünde bir bardak su uzatan, hastayken başında sabahlayan, yalnızlığında omuz çukurunda uyuyan biri olmalı hayatında. Seni sevmesi için bir nedeni olmayan, yani tamamen duygusal… Nedensiz, karşılıksız sevebilen biri… Tıpkı senin onu sevdiğin gibi seni sevecek biri… Öyle biri olmalı ki; anne gibi mesela, baba gibi… Doğru kişi sevdiğin kişi anlamına gelmiyor. Çok seviyor olman da onu doğru kişi yapmaz. Sana acı veriyorsa, bütün iyi niyetlerine rağmen her seferinde iyi niyetini suistimâl ediyorsa; deli gibi âşık olsan bile o yanlış insan demektir. Bunu kabullenmelisin… Çünkü doğru kişi hayatından bir şeyler çalan değil, hayatına anlam katan kişidir…

[hebunamin]

Pinhani - Çok Aşık

[hebunamin]

Bir yağmur damlasına takıldı gönlüm Hep aynı aşkla düştü toprağa...

[hebunamin]

[hebunamin]