hayallerinmuptelasibiri

[hayallerinmuptelasibiri]

Beni yanlış anlama ama sana tanımadığın birinden küçük bir tavsiye

Herkes bir gün gidiyor, ve sen eğer yalnızlığından nefret edersen işler sarpa sarar ve toparlnamazsın,lütfen bunu kendine yapma. Yalnızlığını sev ve ondan güç al..

Yalnızlığından güç al ki birinin gelip duygularını yıkmasına seni incitmesine izin verme,birinin gidişinden korku duyma.. çünkü sen bu evrende teksin ve özelsin,senin kimseye ihtiyacın yok..

Kendini sev yalnızlığını sev ve bundan gurur duy..

Benden sana bi şarkı

Ben artık yalnızlığımı sevmek istemiyorum.. Yalnızlığımdan kaçtıkça yalnızlığıma sığındım ve şimdi etrafıma bir duvar ördüğümü fark ediyorum ama kimse görmüyor bu duvarı, sahte neşemin ardında saklanıyor, gerçi kimse görmek için bakmıyor da… Tavsiyen için teşekkür ederim.. Yalnızlığımı seviyorum ama aynı zamanda içinde boğulmak istemiyorum… Karışığım bu aralar karışık bir anımda denk geldim yazına ama teşekkür ederim..

[hayallerinmuptelasibiri]

Aylardır hesabım kapalıydı, şifresini unuttuğum için, hatta yeni tumblr açmak zorunda kalmıştım ama çok şükür kendi sayfama kavuştum :) Beni mutlu eden tek şey bu oldu bugün.. Umarım geceye kadar mutluluğuma karşılık üzülecek bir şey olmaz

[hayallerinmuptelasibiri]

“İçimizde olanlarla aramıza mesafe koyamayız.”

[hayallerinmuptelasibiri]

Mutsuzum ve biliyorum ki şuan tam da hissetmem gerektiği gibi hissediyorum. Kelimenin tam anlamıyla mutsuzum... Sevmediğim bir iş yerinde sevmediğim bir işi yapıyorum, bu her gece mutsuz hissetmeme ve kalktığım her sabah da bu duyguyla başa çıkmak zorunda kalmama neden oluyor.. Bundan yıllar önce yirmili yaşlarımı böyle hayal etmemiştim. O zamanlar hayalimde bugün üniversiteye giden, üniversite dersleri için dert eden bir ben vardı.. Hayat, benim için öyle olsaydı nasıl da mutlu olurdum ama... Peki neden öyle değil? Bunun sebebi için kimseyi suçlamayacağım, öyle değil çünkü ben korkak biriyim. Kendini mutlu edecek şeyi bilip bunu yapabilecek olduğu halde yapmayan bir korkağım. Çevremde ki insanların sözlerine göre savrulmama izin veriyorum, ailemi mutlu edebilmemin tek yolu onları dinlemekmiş gibi yapıyorum ama biliyorum ki mutlu olmamı sağlasam da mutlu olabilirler. Tabii bunun için savaşmam gerekir. Ve savaşmaktan kaçıyorum. Aslında yanlış yapmaktan korktuğum için kaynaklanıyor her şey, ya benim için iyi olan bu değilse diyerek kendi istediğimi değil başkalarının söylediklerini takip ediyorum ve her gün içten içe mutsuz olmaya devam ediyorum. Gün içinde mutlu olsam da, sosyal biri gibi vakit geçirsem de içimde, derinlerimde bir yerde bunu istemeyen bir yan var, bulunduğu yerde boğulan, kaçmak ve kurtulmak isteyen bir ben var. . Kafamın içinde ki sesler susmuyor sanki, beş yıl sonra ne olacaksın diyor, on yıl sonra ne olacaksın. İstediğin yer neresi, yürüdüğün yol nereye çıkıyor, senin için iyi olan ne, seni mutlu edecek olan ne... Kafamda ki sesler susmadıkça içimde ki ağırlık fazlalaşıyor ve ben derine batıyorum.. Biri içimi görsün beni anlasın ve yol göstersin istiyorum ama bunu yapacak kimse yok ne yazık ki.

Mutsuzum, tam da hissetmem gerektiği gibi hissediyorum. Yirmi yaşında olmama rağmen hayat benim için bitmiş gibi geliyor. Sanki yaşanacak herşeyim bitti. Sanki benim için herşey bu kadarmış gibi.. Bu durumu değiştirmek istiyorum ve bunu, bütün kalbimle istiyorum ama yapıp yapamayacağımdan emin değilim. Bugüne kadar hayalini kurduğum hiçbir şey gerçek olmamışken, bu gerçek olur mu, doğrusu bu konuda kendime olan inancım çok zayıf.. Henüz ne yapmam gerektiğini bile bilmiyorum.. Yol çok karanlık ve ben ulaşmak istediğim yöne doğru yürüyebilecek miyim, inanın hiç bilmiyorum. Yürüdüğüm yollar hep istemediğim yerlerde sonlanmışken, istediğim yere ulaşabileceğime dair inancımın zayıf olmasına şaşırmamalı...

05.05.2024 - RK

[hayallerinmuptelasibiri]

İnsan ancak anlaşılabildiği ile yaşamaktan tat alır..

[hayallerinmuptelasibiri]

Sevilmeye çok ihtiyacım var

Biri ile tamamlanmaya

Sarmalanmaya

Tam olmaya ihtiyacım var..

İçimle bütünleşen bir boşluk var

Beni yutmasından korktuğum bir boşluk

Yalnız doğduğumuz gibi,

Yalnız mı öleceğiz yani..

[hayallerinmuptelasibiri]

Hayalini kurmadığın herşey, imkansız olarak kalır..

[hayallerinmuptelasibiri]

Randevu sistemine uyulmamasına sinir oluyorum ya. Hayır randevu almışız, ona göre günümüzün geri kalanını planlıyoruz, bir saat bekletiyorlar. E o zaman hiç randevu almayalım!

Neyse, bu da öyle bir sinir dökmeydi..

[hayallerinmuptelasibiri]

[hayallerinmuptelasibiri]

Kendime not: Unutma, bir şeyleri değiştirebilme ve başarabilme imkanına sahip olmayanlar, yalnızca ölülerdir. Hâlâ nefes alabiliyorsan hiçbir şey için geç kalmamışsın demektir.

[hayallerinmuptelasibiri]

CANIM ÇOK SIKILIYOR YAA

[hayallerinmuptelasibiri]

Ben artık tahir kalelimi beklemek istiyorum..

[hayallerinmuptelasibiri]

Bazı babalar sadece hayal kırıklığıdır.

Bazı babalar sadece yaradır.

Ve insanlar bazen yaralarını sevdikleri için zarar görmelerine rağmen koparamazlar..

Bu yüzden bazılarımız hiç iyileşemeyecek hastalarız..

[hayallerinmuptelasibiri]

“Sayamayacağın kadar öpücük..

Yıldızlar kadar öpücük bitanem..”

[hayallerinmuptelasibiri]

[hayallerinmuptelasibiri]

Yaşayana ağır hissettirecek bir söz ; Mesela, ben hiç oturup dertleşmedim babamla..

[hayallerinmuptelasibiri]

Bugün oturdum.. Düşündüm. Bilmediğim, tanımadığım birini düşündüm. Beni anlayacak, beni tamamlayacak birini. Hayal kurdum, bir düş canlandırdım düşümde. Bir göl kenarı, oturup yanyana akan suya bakmak, batan güneşle konuşmak... Anlaşılmaktı hayalim, tamamlamak ve tamamlanmak.. Sonra biri adımı seslendi, dalıverdiğim dünyadan gerçeğin içine çekiliverdim.. O düşte, o beş dakikalık hayelde kaldı..