hartvinger - Tumblr blog

[hartvinger]

Het is zijn lach, die er gelijk voor zorgt dat ik ademen mag.

Het zijn zijn knuffels, de enige plek waar ik ben als ik dromen mag.

Het zijn zijn mooie ogen, waar ik in verdwaal als hij verteld over zijn dag.

Het is zijn stem, waar ik uren naar luisteren kan terwijl hij hard op nadacht.

Het zijn zijn schouders, waar ik zachtjes mijn hoofd op leg denkend wat hij erop gedragen had.

Het zijn zijn handen, oh zo zacht net als zijn gedrag.

Het zijn zen oren, die hij altijd open had toen ik het ff niet trak.

Het is zijn alles, wat ben ik blij dat ik degene ben die hem vasthouden mag.