goktug-mirza

[goktug-mirza]

GRİ GECELER

Ağlamak istedim,

Bir an için ağlamak;

Her şeyi unutup, her şeye,

Belki kendime, belki de ağlamaya ağlamak.

Gökte bulutlar, denizde dalgalar

Yerde de insan gülüyor, tüm ruhuyla;

Bir ben -boğazda bir vapurda-,

Bir ben ağlamak istedim, olmayan ruhumla.

Gri bir mavilik, bir sis kaplamış,

O canım gökler günahla yıkanmış;

Bir sevinç, bir neşe, anlam veremediğim,

Bir ben olsam gerek, bir ben şurada yapayalnız.

Hiç anlayamadım: İnsan neden bu kadar mutlu,

Yoksa bir ben mi unutulmuş yolcu?

Hayır, demişti eskiden biri, inanmadan,

Önümde dalgalı boğaz, benimkine düşmüş yolu.

Bir haliçten yayılan eski bir masaldı bu.

Dalgalarla beraber, bir randevu misali,

Grileşen semalar bürümüş alemi,

Ne bir ses, ne nefes; yalnızlık timsali,

Bir ben bir deniz, hiçlik ebedi...

~Göktuğ Mirza~