freemanisontheroad-blog

[freemanisontheroad-blog]

Başlıksız!

Ne oluyor, ne düşünüyorum bilmiyorum.

Sıkışmış hissediyorum hayat içerisinde, öyle bunalımın derinlerine gibi de değil sadece bir karasızlık gibi. Perişan, harap ve bitap bir halde değilim elbette. 

Yazdıklarım çoğuna “bilmiyorum” ile başladığımı fark ediyorum. Ne bilmiyorum onu da bilmiyorum. 

Sanırım hayatın anlamını!

Neden bir ilişki içerisine giriyoruz acaba? Yalnızlık yetmiyor mu insana, neden yetmez mesela? İlişkiler neden yaşanır, aşk gerçekten yaşanılması gereken bir şey mi acaba? Bitmek zorunda kalmayan bir aşk var mıdır? Aşklar birliktelikle mi sonuçlanmalıdır ve bu birliktelikler bir gün bitmek zorunda mı?

Hayatımın tüm uzun dönem ilişkilerinin dört yıl sürebildiğini fark ediyorum, hep böyle devam etmez umarım. Bu sefer böyle olmasını istemediğimi çok söyledim kendime, bir çok önlem ve karar da aldım aslında kendimce. Ne yaparsam yapayım yine o sona doğru yaklaşıyorum gibi bir his var içimde. 

Ne yaparsam yapayım derken öylesine, kendim gibi davranıyorum. Özel bir şey yapmıyorum, sanırım ilişkiler özel bir şeyler yapmadan ayakta durmakta çaresiz kurumlar.

İlişkilerde özel bir şeyler yapmak?

Bana göre bir ilişki nasıl olmalı anlatayım.

Kadın ve erkek eşitlerdir elbette hatta öylesine eşitlerdir kimse kimsenin üzerine fazlasıyla yük vermemeli. Bu aynı yolda yürümekse eğer öyle bir yürümeli ki insanlar birbirlerine dokunmalı ama yük vermemeli. Yük taşınır tabi, sürekli olmamalı. Birlikte yürümek neden gerekli, neden bir hayat arkadaşı, yol arkadaşı diyoruz çünkü bu hayat yolunda tökezlemek var, yol her zaman düz değil çakıllar var, engeller var, yokuşlar var işte bu yollarda destek olmak için, bu yolu birlikte yürüdüğümüz insana ihtiyacımız var. 

Konuşalım, bu yol tek bir insan ile mi yürünmeli?

Peki biri diğerine yük olmadan ama temas halinde nasıl yürünür bu yolda? Hele ki bu çağda, kendime vakit ayıramıyorum, yapmak istediklerime sıra gelmiyor, aslında gelmiyor mu, zamanımızı doğru yönetiyor muyuz acaba? 

Konuşalım, zamanı nasıl tüketiyorum, gerçekten zaman yetersiz mi?

Konuşacağımız durumu geride bırakırsak evet zaman yetmiyor nedeni ne olursa olsun.

Konu neden zamana geldi şimdi? Birlikte nasıl yürünürü konuşmuyor muyuz? İşte yürümek için kimsenin kimseye yük oluşturmaması lazım. Yük nasıl oluşuyor, oluşuyor işte. 

Bana yük geliyor da olabilir!

Kendi zamanımdan, kendi isteklerimden bir şekilde vakit ayırmak durumunda olmak bana yük geliyor. Birlikte olma arkadaşım o zaman, neden bir ilişki yaşıyorsun o zaman diyebilirsin, de zaten. Ben de diyorum çoğu zaman kendime. 

O derece bağımsız ama bir o kadar bağlı bir ilişki istiyorum sanırım ben, bu da imkansız dediğimiz duruma parmak basıyor. 

Devam edecek..