Photo
Details from Sacha Goldenberg’s “Flemish Painting” series.
88K notes
·
View notes
Text
Fashion
Maya Thurman-Hawke By Heidi Tappis For Who What Wear August 2019
109 notes
·
View notes
Text
Stond nog op mijn vorige blog, bij deze ook hier.
Why limit yourself?
Gary Card
Dit was de laatste lezing die we bijwoonde en ik moet toegeven dat deze man een genie is. Hij is een set designer en een illustrator, maar met een serieuze hoek af. Zijn eerste zin was dat hij zichzelf schaamteloos ging promoten en niet ging spreken over de dingen die hij voor grote bedrijven gedaan had omdat hij vindt dat mensen zich daarachter kunnen verstoppen. Hij liet dan wel een paar van die dingen zien om te tonen dat hij ook serieus werk levert denk ik. Hij werkte onder andere al voor Balenciaga, Lady Gaga, Nike, Kenzo en vele andere bekende namen. Het viel mij op dat hij echt nog heel jong was voor wat hij allemaal al bereikt had in zijn leven. Dat is voor mij al iets om naar op te kijken.
Dat is allemaal heel ferm op die jonge leeftijd, maar het project waar hij zelf het meest blij mee is is zijn “happy breakfast”. Het begon toen hij al zijn mislukkingen samenvoegde tot één grote collage. Hij had er plezier in en het was eindelijk eens iets voor zichzelf. De grote ‘hoofdrolspeler is Smudge die te zien is op de foto. Hij ging meer en meer collages maken, maakte een magazine vol met zijn lost souls, een galerij,…
Al snel explodeerde zijn happy breakfast tot speelgoed, shirts, een luster, een kerstboom en wat je ook maar kan denken. Want “why limit yourself?”, “why not stretch éverything out?”, “why not a christmas tree?”. Dit vond ik bangelijke uitspraken. Ik ben altijd geneigd om mezelf te beperken tot wat ik ken en wat gemakkelijk is, maar uw grenzen opzoeken en pushen is écht belangrijk. Gary Card is compleet gestoord en dat maakt van hem zo’n groot succes. Maar hij stopt niet bij lusters en kerstbomen. Zijn grootste project is hysterical, een wereld die hij bouwde voor Smudge. Het is een installatie vol met werken van hem en van kunstenaars die hij geweldig vindt, waaronder zelfs een Paul Mccartney. Paul was het begin van alles volgens hem. Maar het is en blijft nog altijd een wereld rond Smudge, dus hij wilde dat het enge mannetje je overal aankijkt. Dit maakt dus dat er waanzinnig veel Smudges hangen in de ruimte. Hij kwam ontzettend eerlijk over en gaf zelfs toe dat hij bang was voor hysterical. Gary Card was veruit de meest inspirerende kunstenaar die ik gezien heb op US by night.
“What are all of you nerds doing here, listening to me, on a fucking friday night? You should be going out and getting drunk! I’m getting drunk later this evening!”
- Gary Card, the legend
(Flo Matthyns)
1 note
·
View note
Text
Stond nog op mijn vorige blog, bij deze ook hier.
Wieger Poutsma
Omdat ik de tutorial stage zo leuk vond bij Glenn Frey en omdat de akoestiek in de living zo vreselijk was toen we naar NA KIM gaan kijken waren, gingen we naar Wieger Poutsma. Hij is een digital artist uit Amsterdam die samengewerkt heeft met grote namen als Erwin Olaf en David Lachapelle voor merken als Nike, Heineken, Google en nog vele anderen. Geen kleine artiest dus. Ook is hij Brand Ambassador voor Wacom Europe en Next Limit Technologies Maxwell render en Realflow.
Het manipuleren van beeld sprak hem altijd al aan en zeker wanneer het een digitaal proces werd. Maar in zijn lezing sprak hij vooral over het gebruik van kleur.
Hij vertelde dat kleur in fotografie altijd al een fascinatie was van de mens omdat het in het begin alleen maar zwart wit was. Ik had nog nooit nagedacht wat je allemaal met kleur kan doen. Kleur kan gebruikt worden om een bepaalde tijdgeest duidelijk te maken. OF om een bepaalde sfeer aan een serie te geven. Elke kleur heeft ook zijn eigen betekenis en dit kan dan ook gebruikt worden in series of films. Zoals zijn voorbeeld van breaking bad, waar elk karakter van de personages overeenkomt met de kleding die ze dragen. Ik schrok ervan hoe hard wij onbewust worden gemanipuleerd door kleuren. Wieger gaf uitgebreide voorbeelden die mij veel inspiratie hebben gegeven om meer na te denken over de anatomie van kleur in mijn werk.
(Flo Matthyns)
2 notes
·
View notes
Text
Stond nog op mijn vorige blog, bij deze ook hier
GLENN FREY VOOR MAXON
Omdat ik toch wel nieuwsgierig was naar hoe dat 3D gedoe nu eigenlijk werkt gingen we naar de tutorial stage om naar Glenn Frey van het bedrijf Maxon te luisteren. Hij ontdekte cinema 4D in 2003 op de computer van zijn vader en dit opende voor hem een nieuwe wereld. Hij tekende altijd al graag maar zijn handen wilden niet even goed meewerken. Iets maken vanuit het niets vond hij geweldig en hij is dan verschillende andere programma’s gaan uittesten maar keerde uiteindelijk toch terug naar cinema 4D. Waarom? “Omdat ik lui ben” klonk zijn antwoord. Dat vond ik een heerlijke uitspraak. Waarom? Omdat er vaak van kunst verwacht wordt dat er veel werk in kruipt en dat niet iedereen het kan, maar in dit geval is niets minder waar.
Hij liet ons stap voor stap zien hoe je een haai geloofwaardig liet zwemmen en ik denk dat als je weet wat alle knopjes doen dat het inderdaad niet moeilijk is. Hij deed stap voor stap alles wat er nodig was om het dier te laten zwemmen en gebruikte woorden als forward kinematics en inverse kinematics (en legde ook uit wat ze betekenen natuurlijk). Daarna liet hij ook nog zien hoe je een spin kan laten kruipen en hoe die zichzelf aanpast aan verschillende soorten ondergronden zonder dat je er zelf al te veel voor moet gaan veranderen.
Ondanks dat hij mij niet heeft kunnen overhalen om 3D te gaan doen heeft hij mij wel een paar dingen laten inzien. Hij heeft echt veel plezier in wat hij doet, en niet alleen in zijn werk voor Maxon. Hij vindt het ontzettend belangrijk dat je dingen voor jezelf blijft doen, hoe stom ze ook zijn. Hij doet zijn job omdat hij het echt leuk vindt en dat is mijn streefdoel voor ‘later’. Ik hoop écht dat ik ook zo gepassioneerd over mijn beroep kan vertellen later.
(Flo Matthyns)
2 notes
·
View notes
Photo
Robert Capa - D day
“My beautiful France looked sordid and uninviting, and a German machine gun, spitting bullets around the barge, fully spoiled my return. Waist-deep, with rifles ready to shoot, with the invasion obstacles and the smoking beach in the background - this was good enough for the photographer.
– ROBERT CAPA - SLIGHTLY OUT OF FOCUS”
2 notes
·
View notes