epskiel

[epskiel]

Surpriseparty!

Mijn (niet zo geheime) hobby is het maken van taarten. Hoe gekker hoe beter, eigenlijk. Toen we op 3 en 5 mei ineens 2 jarigen hadden, moest dat natuurlijk gevierd worden met een echte taart. We besloten een surpriseparty te organiseren voor de beide dames en gingen aan de slag voor het maken van een cake.

Op elke eerste zondag van de markt vindt er in Kiel een rommelmarkt plaats. Hier vond ik deze Wilton Castle Cake Set. Wilton is hét merk voor taartdecoratie en deze set leek me perfect om te gebruiken voor de taart die we gingen maken.

De dag erna gingen Marek en ik samen naar de sky xxl. Hier in Duitsland heb je best veel “grote” supermarkten, die echt een veel uitgebreider assortiment hebben. Dat was ideaal, want naast gewone ingrediënten wilden we ook wat leuke versiersels kopen. We kochten jam, frosting (de roze crème waarmee je de taart afsmeert), poedersuiker, taartlaagjes en een hoop decoratiefrutsels. Normaal zou ik de cake zelf bakken maar we hadden eigenlijk maar 3 uur de tijd, en hier verkopen ze dus gewoon kant-en-klare taartlaagjes, enorm ideaal.

Laagje biscuit, laagje frosting, laagje jam. Biscuit, frosting, jam. Biscuit, frosting, jam.

En de hele taart afsmeren. Zoals je kunt zien was het een laagje vanille gevolgd door een laagje chocolade, extra leuk effect.

We hadden een hoop lol en voorpret, want we wisten: dit gaan ze heel leuk vinden. Ondanks de zeer beperkte ruimte op de tafel konden we het allemaal prima redden.

De torentjes versieren met frosting en gekleurde suiker :D

En de taart bijna af, alleen de torentjes moesten er nog op maar aangezien die los zitten, besloten we dat pas op locatie te doen. Ook misten de kaarsjes nog.

Marek erg blij en onder de indruk met de taart. Éen van de jarigen was zijn vriendin, Iga, dus hij was zeer perfectionistisch tijdens het decoreren.

Nu nog een challenge: de taart vervoeren naar het Dr. Oetker-Huis (Ha, wat een toeval).

Zo, de torentjes erop en de kaarsjes erbij en onze prinsessentaart was erg geslaagd! Nu kwam het spannende gedeelte, want Iga & Lauren wisten allebei nog van niets. We hadden afgesproken dat ik zogenaamd te laat op de fiets zou stappen en zou zeggen dat ze wel alvast naar de bar konden gaan. Dit mislukte finaal, want ze waren enorm aan het treuzelen waardoor ik na 20 minuten maar naar boven ben gelopen (met jas en tas). Vervolgens gedaan of ik gek was en met ze naar de bar gelopen, tijdens het trap-afgaan in de groeps-app 4x een berichtje gestuurd om ze te vertellen dat ze de kaarsjes aan moesten steken.

“Lightvygem” “Noe” “Liggt” “Light”

Ik was ook overduidelijk gestresst. Gelukkig begrepen ze de clue en toen we in de bar binnenkwamen waren de kaarsjes aan.,

:D

Samen de kaarsjes uitblazen. Ze vonden het super leuk en waren er helemaal door ontroerd.

En zo zag de taart eruit! 

Zeker een van de leukste dingen die we hier hebben gedaan, het is altijd leuk om mensen te verrassen met iets persoonlijks :)

[epskiel]

Terug in Kiel!

De blogposts laten even op zich wachten, omdat ik hier in Duitsland inmiddels wel wifi heb (yay) maar deze is qua uploaden erg traag, dus vaak kan ik geen foto’s uploaden en heeft het schrijven van blogs dus geen zin. Anyhow, vandaag doet ‘ie het goed, dus let’s go!

Uit Nederland nam ik deze mooie deken mee die mama net had gemaakt van Hollandse lapjes. Mama kan dit zo bizar goed, alles wat ze maakt is altijd zo mooi en tot in detail afgewerkt, ik hou er van! En ik weet van wie ik dat perfectionisme heb :).

Ik had uit Nederland satésaus meegenomen. Ik had zelf eerder helemaal geen idee dat dit zo standaard Nederlands was, tot we het er hier eens over hadden en ik me realiseerde dat ik inderdaad geen adequate Engelse vertaling wist voor dit heerlijke fenomeen. Uiteindelijk blijkt het best logisch dat pindasaus niet overal bekend is, het is namelijk een saus uit de Indonesische keuken. In Nederland is het zo bekend, omdat Indonesië een kolonie van Nederland is geweest. Alle puzzelstukjes weer op zijn plek. Overigens komen bami, nasi en kroepoek ook uit Indonesië. Ik heb zo het vermoeden dat onze “chinees” dus stiekem Indonesisch eten met een Nederlandse twist is. Goed, om de saus te laten proeven maakte ik kipsatéstokjes in een marinade van sojasaus, knoflook, gember, citroensap, sesamolie en ketjap. Die ginven vervolgens de oven in....

En zo kwamen ze eruit!

Pindasaus in de magnetron, kokosrasp en geroosterde uitjes erbij en smullen maar.

Het viel enorm in de smaak! Dat kon ook niet anders, want pindasaus is werelds.

Vervolgens speelden we de Nederlandse kolonisten van Catan. Dat ging grotendeels goed, tot we ontdekten dat er ook ontwikkelingskaarten bijzitten die in het Nederlands geschreven zijn. Gelukkig kan je via internet een foto maken van de kaartjes en alle tekst gewoon laten vertalen. Leve de moderne technologie.

Ik won.

[epskiel]

Nederland

Met Pasen vertrok ik samen met Harry, een klasgenoot, naar Nederland. Het was al weken matig weer, en juist toen we onze familie en vrienden gingen opzoeken scheen de zon en werd het heerlijk warm. I-de-aal! De hele reis was het dus uitkijken naar dit moment:

Het ultieme thuisgevoel, lekker met mama in de tuin zitten met een kop filterkoffie mét melk en suiker, en de hond op de achtergrond. Genieten!

‘s Avonds naar het paasvuur. Dit is echt een heel streekgebonden verschijnsel. Wikipedia zegt het volgende: “De noordgrens van het gebied waarin dit volksgebruik plaatsvindt, loopt door Denemarken en de zuidgrens door Zwitserland en Oostenrijk. Het oosten van Nederland is de westgrens en de oostgrens loopt oostelijk van de Harz. Maar ook buiten dit gebied worden paasvuren ontstoken.”

Het was dus briljant om deze foto naar mijn Erasmus vrienden te sturen, die waren nogal verbaasd over dit schijnbaar zeer aparte ritueel.

In Oldenzaal liepen we een winkelcentrum binnen en zagen we dit. Woooo! Het was de maandag voor koningsdag en de winkelcentra waren er al helemaal mooi voor versierd. Super leuk om te zien. Nederlanders zijn totaal niet nationalistisch, we voelen geen trots voor ons land, behalve bij zeer specifieke gebeurtenissen zoals EK’s, WK’s, Olympische spelen en natuurlijk koningsdag. Ik vind het altijd genieten om iedereen vrolijk en oranje te zien, dus dat ik koningsdag dit jaar miste was wel een beetje jammer.

Lekker met de hondjes in de tuin spelen. 

Dit regenboogzebrapad vind ik ook erg gaaf en typisch aan Nederland. ‘Wij’ passen ons makkelijk en snel aan ten opzichte van andere landen. Iedereen mag hier zijn wie ze willen zijn. Nu gaat dat echt niet altijd zonder conflicten en is er heus nog wel eens gedoe, maar het feit dat wij gewoon een regenboogzebrapad neerleggen om de LHBT community te steunen vind ik gewoon heel tof. Bovendien ben ik dol op regenbogen, dus dat is een mooie bonus.

De laatste dag kocht ik wat (of nouja, best wat) Nederlands voedsel om mee te nemen naar Kiel, zodat ik het mijn klasgenoten kon laten proeven. De stroopwafels zijn nog altijd favoriet, maar de bastognes vond men ook erg lekker, net als de lotus koekjes en jodekoeken. Wij Nederlanders zijn goed in koekjes maken. Overigens vond mijn Duitse projectgenoot de naam Jodekoeken wel erg vreemd, en zelf vond ik dat ook wel, maar het schijnt zo te zijn dat de koekjes zijn bedacht door een Joodse bakker. Dat verklaart de zaak.

Wist je dat gezellig een heel typisch Nederlands woord is? Het is eigenlijk onmogelijk om gezellig in bijvoorbeeld het Engels te vertalen, omdat we het in zoveel contexten gebruiken. Een huis kan gezellig zijn, dus dan zou je het kunnen vertalen als cosy. Alleen een middagje in de zon op een terras is ook gezellig, maar dat is dan weer niet cosy, want bij cosy moet je toch meer denken aan warmte, dekentjes en een open haard. Geniaal dus dat wij een woord hebben dat wij als zo normaal beschouwen, terwijl het eigenlijk zo veel betekenissen kent.  In Denemarken hebben ze overigens ook een variant, “Hygge”, waar inmiddels allerlei merchandise van wordt verkocht over de hele wereld. Het is slechts een kwestie van tijd voor de Engelse taal ook met een eigen versie van gezellig komt.

Wat ik leuk vind aan studeren in het buitenland is dat je je eigen cultuur dus heel goed leert kennen. Veel normen en waarden liggen wel gelijk, maar bepaalde gebruiken zijn toch net een beetje anders. Dit valt natuurlijk pas op als je ziet dat andere mensen dingen doen die jij niet doet en vice versa. Ik ben benieuwd wat ik nog meer zal ontdekken tijdens de tweede helft van mijn Kieler’ avonturen.

[epskiel]

Huisgenootjes

Je kunt het treffen en soms vallen ze niet mee: huisgenootjes. Ik heb het zelf enorm getroffen met mijn 3 huisgenoten. Ze zijn rustig, houden het huis allemaal redelijk schoon en doen nooit moeilijk als er iets gedaan moet worden. Vlak voordat ik een weekje naar Nederland ging ivm pasen appte mijn huisgenootje dat er beneden wat lekkers voor ons stond.

Hoe - aandoenlijk! Zo enorm lief! Dit soort kleine dingetjes maken ieders dag echt direct volledig goed :D.

[epskiel]

Supermarkten

Je weet pas wat je hebt als het er niet is. Nu kan je dat als een zeer filosofische uitspraak beschouwen, het past zich echter ook prima toe op alledaagse situaties. Een voorbeeld is het fenomeen “de supermarkt”. Voor mij is het normaal dat de supermarkt open is tussen 08:00 en 20:00. Af en toe een uitschieter naar 21:00 als je geluk hebt en nét besluit dat er nog een avondsnack moet worden gekocht. Daarna is het schluss en wachten tot de volgende dag. Op zondag is de supermarkt ook open, maar wel korter, van 12 tot 5 ofzo. Ideaal als het spontaan mooi weer blijkt te worden en je toch maar besluit te gaan barbecueën. Niet dat deze hypothetische situatie nou zó vaak voorkomt, maar enfin. Uiteraard konden we vroeger ook leven toen de supermarkten niet open waren op zondag, maar aangezien ze dat nu wel zijn is mijn brein geprogrammeerd om boodschaptechnisch niet langer dan 24 uur vooruit te hoeven denken.

Tot ik hier in Kiel op zondag voor een dichte supermarkt stond.

Oh.

Hoewel het aantal religieuzen in (noord-)Duitsland al jaren terugloopt, is het vasthouden aan de zondagsrust hier nog altijd zeer belangrijk. De supermarkten gaan daarom niet open en ook koopzondagen komen maar sporadisch voor. Ook is er het gehele weekend minder openbaar vervoer (al is dat natuurlijk logisch omdat er minder mensen vervoerd moeten worden). Wel zijn de cafés en restaurants gewoon geopend en vooral met lekker weer zitten ze op zondagen behoorlijk vol. 

Hoewel het op het begin vreemd is dat de supermarkt niet open is, wen je er snel aan en ga je het ook waarderen. Je kunt toch niet naar de supermarkt, dus beter plan je op zaterdag alvast wat je zondag wilt eten en of je nog wat nodig hebt. Op zondag hoef je dan ook echt niks meer. Nouja, etenstechnisch dan.

De zondagen waren dus het eerste puntje van “dit is anders dan thuis”, maar vervolgens ontdekte ik nog iets vreemds. De doordeweekse openingstijden. De meeste supermarkten in de omgeving zijn open tot 10 uur ‘s avonds en sommige zelfs tot 11 uur. Wááááát?! Dat vind ik dan weer enorm lang. Wie gaat er nou om 10 uur ‘s avonds nog boodschappen doen? Tegen die tijd wil je toch lekker in een stoel hangen en rustig aan doen? Blijkbaar is er hier dan wel markt voor om de supermarkt tot heel laat open te houden. We hebben er nu al een paar keer gebruik van gemaakt, zoals toen we om half 10 in het café bedachten dat we boterbier gingen maken en daarvoor bepaalde ingrediënten misten.

Boterbier is overigens een drankje uit Harry Potter. Het heeft altijd een hoog “wow, dat wil ik eens proberen”-gehalte gehad. Ik weet niet wie met het idee kwam, maar er waren wel gelijk 5 mede-enthousiastelingen en zo stonden we om half 11 in de supermarkt om kruidnagels te kopen.

Al met al is de supermarkt hier dus net zo lang open als in Nederland, alleen op andere tijdstippen. Welke situatie ik beter vind, weet ik niet. Beide hebben zo hun voor- en nadelen. Ik weet wel, dat de boterbier erg lekker smaakte en dat ik blij was dat we ‘s avonds laat nog kruidnagels konden kopen :).

[epskiel]

Botanische tuin

De universiteit heeft een botanische tuin. Ik ben er al een paar keer per ongeluk naartoe verdwaald en het staat ook als eindstation op vele bussen, dus mijn nieuwsgierigheid werd al vroeg in dit EPS avontuur gewekt. Toen het dan eindelijk lekker weer was, zijn we er met een groep naartoe gegaan. 

Het is nog vroeg in de lente, dus nog niet alles staat in bloei. Wel leuk om te zien dat overal een kaartje bij staat met wat er gaat groeien. 

Gelukkig waren er al wel een paar bloempjes in bloei!

Een koffiestruik! Cool om eens in het echt te zien

En een citrusfruitboom. Wat het nou precies is weten we niet, maar het leken op citroenen met de grootte van een grote sinaasappel.

Achteraf kijk ik naar deze foto en ben ik vooral benieuwd naar waarom de fotograaf in kwestie (ik dus) besloten heeft om niet de voor, maar de achterkant van de bloem te fotograferen.

Heel veel cacti! Of is het cactussen? Of mag het allebei?

--> Uit nader onderzoek blijkt dat alleen het woord “cactussen” in het groene boekje voorkomt, en cacti is het latijnse meervoud (overigens ook het engelse). Aangezien cactus een woord is dat van oorsprong niet in het latijn voorkomt, is het meervoud cactussen en is cacti niet correct.

En de hele groep bij de bloesem :)

Ik ben heel benieuwd hoe de botanische tuin eruit ziet over een paar weekjes wanneer er flink wat zon is geweest. Waarschijnlijk is het dan een nog groter kleurenfestijn. Dat klinkt goed! 

[epskiel]

Laboe

Hoewel het de afgelopen dagen weer extreem koud was in Kiel, was het vorig weekend spontaan 15 graden met een zonnetje. We besloten de ferry naar Laboe te pakken, een dorpje boven de oostkant van Kiel. Ik was niet goed te pas, de ferry was een halfuur te laat en voor mijn gevoel duurde de vaart extreem lang. Ik was er dus eigenlijk he-le-maal klaar mee, maar toen kwamen we aan en wow. WOW...

Dit is net Friesland!

Laboe is zó mooi. Met de ferry kom je binnen in de haven waar allemaal zeilbootjes liggen. Je loopt vanaf de boot direct langs de haven richting het strand. Op de promenade zijn overal restaurantjes waar je de typische noord-duitse visbroodjes kan kopen, een heuse specialiteit volgens de duitsers.

Mijn kieler visbroodje, een broodje met haring.

Wandelen over de promenade

Het was weliswaar vrij koud en het water in Laboe is ook absoluut nog niet wram, maar toch moet je op het strand even met de voetjes in het water.

Het zicht op de haven vanaf het strand

En het zicht de andere kant op.

De mooie zon

Laboe is prachtig, ik heb zin in de warmere dagen, dan kunnen we daar heel prima vertoeven en afkoelen!

[epskiel]

Flensburg

Gisteren zijn we met een groep van 9 man naar Flensburg gegaan, een stad zeer dicht op de grens met Denemarken. Al vrij vroeg vertrokken we met de trein. Het eerste verbazingwekkende onderweg was de sneeuw. Half april en nog steeds sneeuw? Wie had dat ooit gedacht...

Zoals alle goede reisjes begon ook dit reisje met de spontane klasgenoot die een rol koekjes uit z’n tas toverde. Dankbaarheid.❤️

Als eerste even een groepsfoto gemaakt

Het fijne was, niemand had enig idee wat er te doen was in Flensburg. We zijn daar dus gewoon gaan lopen en we zouden wel zien wat we tegenkwamen. Zo begonnen we in een kerk

En zagen we later een gebouw bovenop een berg, dus hop, de berg op. Dat bleken twee musea te zijn. 

Met ons kaartje konden we ook nog naar het scheepvaartmuseum, maar daarvoor moesten we een stuk lopen. Dus hop, weer naar beneden en richting de haven.

De haven naast het museum.

In het museum waren allerlei “touch me” objecten waarbij er van alles ging bewegen als je op knoppen drukte, dus dat was prachtig. Ook was flensburg vooral bekend om zijn rum. In het museum was dan ook een oldskool rumwinkeltje, waar je overigens niets kon kopen. Dit ziet er toch super gaaf uit?

In het museum vonden we ook schipperskleding, dus hadden we een verkleedpartijtje.

Het was een zeer geslaagde dag, een echt avontuur :).

[epskiel]

Burgerschap

Wanneer je in een nieuwe stad gaat wonen, moet je je bij de gemeente aanmelden als inwoner, zo ook hier in Kiel. Ze hebben daar alleen een nogal apart systeem voor. Als je via de website een afspraak wilt reserveren zegt het systeem dat ze t/m eind 3 maanden later vol zitten en er dus geen enkele mogelijkheid is om je aan te melden. Je bent echter verplicht om je binnen 2 weken te melden, dus dat is een probleem. Nu is er een trucje: Elke morgen, ergens tussen 07:00 en 07:30, vergeven ze afspraken via hun website of in het gemeentehuis zelf. Je moet dan razendsnel al je gegevens invullen en als je mazzel hebt kan je dan een plekje reserveren. Deze informatie is overigens niet publiek, er staat nergens dat er rond die tijd nieuwe afspraken vrijkomen en je weet ook nooit precies hoe laat ze zullen verschijnen. Je moet dus elke dag vóór 7u opstaan om te checken of er een tijdstip vrij is.

Na een dag of 5 steeds achter het net te vissen (te vroeg, te laat, niet snel genoeg geklikt) had ik in week 2 uiteindelijk een afspraak en ben ik nu gelukkig officieel een inwoner van Kiel. Ik heb zelfs al bericht gekregen dat er binnenkort een stembiljet in mijn brievenbus zal komen te liggen over de EU-verkiezingen. Ik ben benieuwd :D.

[epskiel]

Hannover

Na 3 weekjes was het eindelijk zo ver: Wilfried weer zien! Dus hop, met de trein naar Hannover. ‘s morgens hadden we eerst nog een klimcursus op de hogeschool, als een soort teambuildingsactiviteit. Het was tof om weer eens te klimmen maar MAN wat krijg je er een verzuurde armen van!

En na het klimmen hophop naar het station om de trein richting Hamburg te pakken.

De trein vertrok keurig op tijd vanuit Kiel en in Hamburg zou ik 10 minuten overstaptijd hebben, dus ik had alle tijd.

... dacht ik.

In Duitsland koop je geen dagkaart of een retourtje, je koopt een ticket op tijd. Op jouw kaartje staat dus niet alleen je bestemming, maar ook een vertrek-en aankomsttijd. Als je een ticket koopt waar dus een overstap inzit (mijn ticket dus), dan krijg je 2 treinen toegewezen die je moet nemen. De trein vanuit Kiel kreeg vlak voor aankomst in Hamburg, bij een voorstation van Hamburg, vertraging. Ik zag de overstaptijd op mijn telefoon steeds korter worden. 10 minuten werden 8, 5, 3... en toen sloeg de stress toe. Wat als ik het niet zou halen, zou ik dan niet met de volgende trein mee mogen?

Aangekomen in Hamburg zag ik mijn trein vertrekken. Ik baalde vreselijk... wat nu?! Mag ik wel met een andere trein? Ik probeerde treinpersoneel te vinden, of een informatiebalie, maar de balie was onbezet en personeel kon ik nergens vinden. Ik besloot het er maar op te wagen en de eerstvolgende trein naar Hannover alsnog te pakken. 

Bij de controle bleek dat dit soort dingen gewoon mogen en dat het geen probleem is, maar ik kneep ‘m flink! Ze kunnen in Duitsland nog wel wat leren van het Nederlandse kaartjessysteem. Veel gemakkelijker. Grappig trouwens, binnen Nederland kunnen we niets anders dan klagen op de NS, en nu koester ik onze blauw-gele treintjes en OV-chipkaartjes. Het is toch uiteindelijk een stuk makkelijker dan apps (wat als je telefoon leeg is of de app wil niet laden?) of papieren kaartjes (ik heb geen printer).

Afijn, iets later dan gepland aangekomen in Hannover en het was zo fijn om elkaar eindelijk weer te zien! ^_^

Na opgefrist te hebben in het hotel zijn we lekker wezen eten bij een Mexicaan, dat was een primeur en het smaakte goed! Sidenote: Taco’s zijn onmogelijk om netjes te eten. Niet eten op je eerste date. Ook niet op de tweede. Valt onder dezelfde categorie als spareribs... :’).

Zaterdag zijn we naar de Herrenhäuser Gärten geweest in Hannover. Het was niet echt lekker weer, maar de tuin was er niet minder spectaculair om. Zeker een aanrader om eens een middagje doorheen te wandelen!

Goudenbeeldentuin.

Blij weer samen te zijn <3

Prachtige geometrie

Er was ook nog een kunstvoorstelling

En daar hadden we een bult lol met deze “spiegel”. Hoeveel mensen tel je?

We bespraken dat we dit soort tuinen cq uitjes als kind ontiegelijk saai vonden. Hoe het kan dat we er nu vrijwillig heen gaan...? We hebben ons in ieder geval niet verveeld.

Ook wel bijzonder was dat er een behoorlijk aantal bruiloften plaatsvond op die dag. We dachten eerst dat 1 bruid heel hard heen en weer had gerend terwijl wij een rondje aan het lopen waren, maar blijkbaar waren er dus meerdere ceremonies :’).

Zondags hebben we lekker de hele dag van café naar café gehopt. In Duitsland doen ze namelijk niet aan koopzondagen, ook niet in grote steden, dus er is niets te doen behalve koffie drinken. Dat was overigens totaal niet verkeerd, want als je elkaar zo weinig ziet is er heel veel om over bij te kletsen ^_^.

Helaas moesten we ‘s avonds weer afscheid nemen van elkaar en dat is natuurlijk erg rot. Het is vervelend om elkaar zo te moeten missen, maar ook wel fijn dat we elkaar zo een weekendje toch nog kunnen zien. Gelukkig kom ik met Pasen een weekendje naar Nederland en daar kijk ik naar uit!

Op de trein terug naar huis ontstond weer een interessant tafereel, wederom vanwege het Duitse treinsysteem. Je kunt hier zitplekken reserveren. Je weet dus ook dat wanneer je geen plek reserveert, je op zoek moet naar een ongereserveerde zitplek. Ik vond er eentje aan de kant van het gangpad. De raamkant bleef daardoor vrij. Mensen vinden dit irritant, want “hoezo schuif je niet 1 door?” --> Omdat ik dan straks moet opstaan voor de persoon die deze plek heeft gereserveerd en mijn ongereserveerde plek dan ook al is ingenomen. Hoe dan ook, naast mij zat een mevrouw met haar koffer en tas naast zich op de stoel. Nu kan dat prima op een doordeweekse dag, maar het was nu hartstikke druk in de trein. Er zijn speciale bagagerekken voor koffers dus die mogen echt niet naast je blijven staan. Een dame ging met haar in gesprek of ze die koffers weg kon halen zodat zij daar kon zitten. De mevrouw peinsde er niet over, die plek had ze naar eigen zeggen namelijk gerserveerd (dat was niet zo, dat kan je zien op de bagagerekken boven de stoel). Na 10 minuten discussie besloot de dame uiteindelijk maar naast mij te gaan zitten en ze was zo gefrustreerd dat ze maar begon te kletsen. Toen hebben we een hele poos gepraat, en kon ik lekker oefenen met Duits. Het is vrij lastig, maar als mensen hun best doen om langzaam te praten begrijp je vaak wel wat ze bedoelen. Het was heel tof om het weer eens te proberen en eigenlijk moet ik alleen al daarom toch maar een paar keer met de trein.

[epskiel]

Ferry

Ik kan met de ferry naar school! Varend naar school, dat is toch wel uniek. Om bij de opstapplaats te komen moet ik ongeveer 3km fietsen, vooral bergafwaarts op mijn eigen straat na. ‘s morgens is dat dus i-de-aal. Omdat ik een student ben op de hogeschool is met de ferry gaan ook nog eens gratis. 

Daar ligt ‘ie dan!

Sowieso leuk uitzicht in de haven

De terugweg viel een beetje tegen...

Ook waren er nogal wat wegopbrekingen waardoor het ernaartoe komen wat langer duurde dan verwacht, maar gelukkig had ik hem nog gered :)

[epskiel]

Weekendje weg

De eerste 2 weken in Kiel zaten erop. We gingen met de EPS/BPS groep een avondje poolen in een sportsbar in de stad. Ineens kwam het onderwerp reizen ter sprake. Met wat klasgenoten besloten we eens te kijken wat in de omgeving van Kiel leuk was om naartoe te gaan. Dit werd Lübeck, een stad op ongeveer anderhalf uur rijden. We hadden het geluk met een klasgenoot die een auto had en het ook een leuk idee vond, dus hop, die avond nog een airbnb geboekt, dag erna nog kort naar school, spullen in de auto gegooid en hop, op pad! Zo vertrokken we met 2 Polen, 2 Nederlanders en een Amerikaanse in een iets te kleine auto op weg naar Lübeck.

Leuke mensen :D

Aangekomen in het huisje gingen we direct op weg naar het:

Door de kwaliteit van de foto lijkt het net of er sneeuw langs de kant van de weg licht, maar dat is gewoon water.

Het huisje lag op een kilometer van de zee. Het was koud, het waaide (en zandstormde) enorm, maar wat was het gaaf! Tijdens een windvlaag sprongen we omhoog en dan landden we een stukje verder weer op de grond :’)

M. schoot deze foto van mij op precies het juiste moment en ik vind ‘m heel tof.

Zelf was ik ook lekker met de camera in de weer :D

Carcasonne spelen.

Scrambled eggs! :D

En een zeer luxe ontbijt met afbakbroodjes. Mijn klasgenoot die ook uit Nederland komt had vanuit Nederland hagelslag meegenomen. Hagelslag op brood is echt typisch Nederlands, zij kennen hagelslag wel (chocolate sprinkles), maar enkel in de vorm van cakeversiering. Het was dus echt briljant om ze dit te laten proeven. Hun conclusie was dat stroopwafels toch lekkerder smaken, maar dit was ook wel oké.

Overdag gingen we op weg naar Lübeck. Nu praten we in de auto natuurlijk alleen maar Engels, wat ervoor zorgt dat je soms niet helemaal op de juiste bewoording kunt komen. Nu zag ik aan de kant van de weg ineens een flitspaal staan dus ik zei: LOOK!! LOOK!! CAREFUL!! Maar toen was het al te laat, FLITS. Ik vroeg me af wat het Engelse woord voor flitspaal was, dus vroeg dat aan Lauren. Nu was zij vooral erg verbaasd over het fenomeen flitspaal en had ze er nog nooit eerder een gezien. Blijkbaar bestaan er dus geen flitspalen in Amerika :’)

De schade bleek uiteindelijk overigens 25 euro te zijn en volgende keer schreeuw ik gewoon FLITSPAAL. Of misschien moet de bestuurder maar gewoon minder hard rijden.... :’).

Het was best wel slecht weer in Lübeck, dus gingen we veel pandje in pandje uit. Deze pijpen kwamen we tegen in een orgel in één van de kerken. Als je goed kijkt, zie je gezichtjes. Briljant!

De torens van Lübeck. Heel cool!

Toen kwam iemand met deze foto aanzetten, een soort samenvatting van elke Europese stad. Briljant.

De dames op de foto bij de poort van Lübeck.

Ik ging zitten op de roltrap en dat vond men heeeeeeel raar.

‘s avonds hebben we het “America first, the Netherlands second” filmpje van Arjen Lubach laten zien. Ze vonden het hilarisch maar schrokken zich kapot toen het over zwarte piet ging. Grappig hoe dat zo’n enorme discussie is in ons land en hoe niet-nederlanders er ook niets van begrijpen. Best logisch eigenlijk, voor een objectief oog ziet het er natuurlijk vrij apart uit.

Toen was het weekend alweer voorbij. Het was lekker om eindelijk weer op een bank te kunnen zitten en gezellig samen te kunnen ontbijten en de stad te ontdekken. Op naar nog meer avonturen! 

[epskiel]

Hamburg

Hamburg

Gisteren zijn we met de projectgroepen naar Hamburg geweest, een stad op ruim een uur treinen van Kiel. We hebben ’s morgens een dialoog in stilte gehad. Dit was ontzettend interessant. We kregen allemaal een geluidswerende koptelefoon op en mochten niet meer met elkaar praten. Vervolgens kregen we allerlei opdrachten, die werden uitgebeeld door een dove mevrouw. Doordat we niet konden horen, moesten we constant op haar letten, want anders wist je niet wat er gebeurde.

Na afloop van de workshop mochten we vragen stellen en was er een tolk die via gebarentaal met de vrouw kon praten. Zo konden we bijvoorbeeld vragen hoe ze met mensen die niet doof zijn communiceert. Ze gaf aan dat dit eigenlijk niet mogelijk is, en dat ze dit dus ook liever niet doet. Toen ze werd geboren was het spreken van gebarentaal ook een taboe, dus haar ouders hebben dit nooit geleerd. Dat vond ik erg sneu en heftig om te horen. De vrouw was echter een echte rasoptimist, super vrolijk en ze liet ons enorm lachen! Mega knap en mega indrukwekkend. Als je in Hamburg bent, ga dan zeker langs:

https://dialog-in-hamburg.de/dialog-erlebnis-ausstellungen-im-dialoghaus-speicherstadt/dialog-im-stillen/

Vervolgens kregen we een rondleiding door de stad. Dat was niet zo heel spannend, maar we hebben toch wat leuke plekken gezien.

Ook hebben we het kort gehad over de paternoster: een lift die niet per verdieping stil gaat staan, maar die constant blijft draaien. Ik had deze lift in het stadshuis van Kiel gezien en wilde hem graag proberen, maar vond het ook wel een beetje eng en bizar om te zien, want wat gebeurd er als je er niet op tijd uitspringt? Meer vragen, minder antwoorden…

Rond een uur of half 4 mochten we vrij spelen en we hadden afgesproken om de trein van half 10 weer terug te pakken, dus we hadden nog best wat tijd. Met een man of 15 liepen we door de stad en besloten we om hamburgers te eten, want hamburgers+hamburg, dat is natuurlijk 1+1=2!

Pulled pork… :D

Daarna gingen we naar de St. Petri Kirche om 544 traptreden te beklimmen om op 123 meter hoogte te komen. We kwamen daar aan om 16:40 en ze wilden ons eigenlijk niet meer omhoog laten, omdat de bel om 15:09 af zou gaan en dan moesten we beneden zijn. Uiteindelijk mochten we toch omhoog en hoewel het de eerste paar treden leuk leek om te rennen, hielden we daar uiteindelijk snel mee op, want 544 treden beklimmen is nogal wat. Na een minuut of 10 bereikten we de top en WOW! Wat een uitzicht!

We waren helemaal bekaf toen we boven waren, maar het was het zeker waard. Het uitzicht was echt geweldig!

Om 17:05 besloten we naar beneden te gaan. Tijdens het naar beneden gaan besefte ik me pas wat een gigantische klim we hadden gemaakt. Op een gegeven moment kwam ik weer langs de gigantische bel en bedacht ik me dat die nog wel eens af kon gaan en dat dat de reden was dat we om 15:09 beneden moesten zijn (we snapten namelijk niet waarom het precies díe specifieke tijd was). Nadat ik nog iets verder was afgedaald hoorde ik de bel ineens afgaan en de 3 jongens roepen. Die waren dus net te laat en stonden naast de bel, dat moet een fiks lawaai zijn geweest! Oeps...

De toren in kwestie.

Gezien we de stad nu helemaal hadden bekeken, besloten we naar het stadhuis te gaan, want dat zag er wel tof uit.

Blij!

De rest van de dag hebben we doorgebracht met rondslenteren en we kwamen op nog veel meer leuke plekjes

Een prachtige binnenplaats met planten en een heuze rivier.

Smile!

Rathaus in de nacht. Kijk hoe klein ik lijk vergeleken met mijn klasgenoten! En dan zeggen ze dat Nederlanders zulke reuzen zijn.

Een stukje van de haven van Hamburg in de nacht ^_^

Het was een geslaagde dag :)

[epskiel]

Toogoodtogo

Hier in Kiel zijn heel veel winkels die meedoen aan toogoodtogo. Na mijn eerste brood-ervaring hier, besloot ik dat ik heel graag een TGTG bij de bakker wilde proberen. Het eerste brood dat ik hier kocht smaakte namelijk enorm naar melasse, niet echt lekker. Ik had goede hoop op de bakker, dus bestelde ik een bon. Dit was mijn eerste pakket:

Er zaten 6 bruine bolletjes in, 1 wit bolletje en een taart! De taart heb ik de volgende dag meegenomen naar school en uitgedeeld, het was erg lekker, een soort cake met bosvruchtenjam. Jamjamjam!

Later besloot ik het weer eens uit te proberen bij andere bakkers, toen kreeg ik deze pakketten:

Hier heb ik een ruime week van gegeten, ideaal, elke dag verse broodjes van de bakker :D.

[epskiel]

Droogrekje

Dit is mijn droogrekje

Toen vond ik een veel groter droogrek in de voorraadkast van de vorige bewoners

En nog eentje!

Nu hebben we heel veel droogruimte.

[epskiel]

Supermarkt

Wat doe je op je eerste vrije dag in Duitsland? Op avontuur natuurlijk! Samen met mijn Chinese klasgenoot gingen we op pad naar de CITTI markt. Voor de beeldvorming: een sligro, maar dan 2x zo groot en ze verkopen spullen voor zowel groothandels als particulieren. 

Kijk naar al deze konijnen! (andere vorm hebben ze trouwens dan bij ons...)

Harry potter chocolade toverstokken! WOW!

Esthetisch.

Nog meer mooie bierverpakkingen

10k smaken muesli

Wow. WOW!

[epskiel]

Broodtrommel

We kregen deze broodtrommel dus ik hoefde er zelf geen te kopen ☺