Don't wanna be here? Send us removal request.
Photo
Mijn handen vol. Voor ik jullie ga bedanken voor de gelukwensen omtrent de geboortedagen van mij en mijn kleine spruit, eerst even dit. Ik moest vanmorgen lachen om mezelf, toen ik blokjes pure chocolade met hazelnoten in mijn mond stak. Het was half 5 ’s ochtends en ik hoorde mezelf over een paar jaar al tegen Noan zeggen dat hij niet mag snoepen voor het ontbijt. Maar waarom niet eigenlijk? Het gaf een heerlijk rebels gevoel en ik had nu juist meer zin in mijn ontbijt. Het duurt nog even voor ik hem regels op mag leggen die haaks staan op wat ik zelf vanuit huis heb meegekregen. Maar voorlopig bevindt hij zich toch nog in de fase dat hij na het drinken van een flesje of het krijgen van de borst papa’s hoodies onder kwijlt of spuugt. Dat is overigens wel iets waar hij over een paar jaar niet meer mee wegkomt. Enfin, mijn handen zijn vol met wat hij nu nodig heeft en mijn gedachten lopen over met hoe ik onze toekomst voor ons zie. Daarmee sneuvelt een van mijn gewoontes om iedereen persoonlijk te bedanken bij felicitaties. Dus bij deze een ‘en masse’ dank jullie wel voor al het moois wat mij toegewenst is voor mijn 41e levensjaar en ik wens het jullie dubbel terug. Want als er nog een gewoonte is die ik de afgelopen jaren heb zien slijten, is het wel die van jullie persoonlijk feliciteren. Neem het alsjeblieft niet persoonlijk, want je zit nog steeds in mijn hart, maar het onderhouden van zoveel verjaardagen is gewoonweg teveel gevraagd. Dus nog van harte als je dit jaar al jarig bent geweest en alvast gefeliciteerd mocht je nog aan de beurt komen. Vier sowieso elke dag alsof je jarig bent. Dan kijk ik ondertussen uit naar de tijd dat Noan en ik stiekem, als mama nog slaapt, nog voor het ontbijt samen peuzelen van blokjes chocolade. https://www.instagram.com/p/CejXwhZD0nu/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
Photo
Edu moet je wat vertellen… JE BENT NIET JE LICHAAM Je staat er elke dag mee op. Het brengt je overal naar toe. En ’s avonds ga je er weer mee naar bed. Als je dat net als ik al 40 jaar doet. Zonder daar écht over na te denken. Dan ben je volledig geïdentificeerd geraakt met je lichaam. Met hoe jij eruitziet. Met hoe jij je daar over voelt. Met wat het met je doet, als iemand iets over jouw lichaam zegt. Of wat het met je doet, als je een lichaam ziet dat er beter uitziet dan dat van jou. Op het moment dat jij je dan minder voelt dan de ander. Minder strak. Minder aantrekkelijk. Minder geliefd. Minder waard. Dan heb jij je eigenwaarde gekoppeld aan je lichaam. En alles wat jij dan met jouw lichaam doet, komt dan onder een vergrootglas te liggen. Wat jij in je lichaam stopt. Hoe vaak jij jouw lichaam intensief beweegt. Wat jij draagt over jouw lichaam. Het worden allemaal gevoelige onderwerpen. Waarbij je steeds rekening houdt met wat een ander van jou vindt. MAAR DÁT IS VERMOEIEND. Constant bezig zijn om jezelf naast de meetlat te leggen van een ander. Vind je het gek dat je moe bent. ’s Nachts wakker ligt door al je gedachten. Misschien niet eens gedachten die over jouw lichaam gaan. Maar omdat je overdag zo in beslag genomen bent door hoe men over jou denkt. Dan is je denkvermogen pas in de nacht beschikbaar voor wat er daadwerkelijk belangrijk voor jou is. Jouw lichaam is het eerste kind dat je zelf kreeg. Je hebt het mogen voeden en zien groeien. Het is totaal niet relevant wat je er tot nu toe mee gedaan hebt. Of je vindt dat je het goed of slecht hebt gedaan. Of iets daartussenin. Je mag trots zijn op je lichaam, zoals een ouder altijd trots is op haar kind. In hoeveel sloten het ook tegelijk loopt. Het is en blijft jouw kind. Jij mag met dezelfde liefde naar jezelf kijken. Dat je grootser bent, dan de vorm die jouw lichaam heeft. Dat je meer diepgang hebt, dan de kleding die je draagt. Dat je het op jouw manier mag bewegen, als het zwaar of stijf aanvoelt. Laat de identificatie met je lijf los. Dan pas kunnen jij en je lichaam transformeren als dat je wens is. Zeg tegen jezelf: ik bén niet mijn lichaam. Ik ben kracht. Ik ben helder. Ik ben liefde. >>> https://www.instagram.com/p/CRsq0PYDNl9/?utm_medium=tumblr
0 notes
Photo
Drieluik+1: Van Nachtdier tot Ochtendmens Laatste deel. Saonah is een plattelandsmeisje. Ik een stadsjongen. Zij zou nooit in een grote stad gaan wonen. Ik zou Rotterdam nooit inruilen voor het platteland. En nu schrijf ik dit stuk vanuit een afgelegen dorpje in Groningen. We vonden elkaar dankzij een van de spinsels binnen het Wereld Wijde Web. En nu zetten wij dit netwerk in om het droomleven te creëren wat wij ambiëren. Een enorme reis met flink wat obstakels, waar we ons niet door laten tegenhouden. Ons hart gaat sneller kloppen van de koffietjes die wij altijd doen na het eerste deel van onze werkdag. Dan hebben wij ook al een workout of yoga-sessie erop zitten, een gezond ontbijt achter de kiezen, is er een meditatief moment geweest om op onszelf af te stemmen en hebben we een flink stuk gelezen uit ons favoriete boek van dat moment. Een net iets ander leven dan met nog een kwartier op de klok -met een kater- je bed uitrollen om op tijd op werk te komen. Het enige wat we daarvoor moesten doen, is een paar uur eerder uit bed komen. Gaandeweg ontwikkelen we routines die een positief effect hebben op ons welzijn en scherpen deze aan. Elke week reflecteren we in alle open- en eerlijkheid op hoe het ons vergaat binnen en buiten onze relatie. Het lukt ons hierdoor een katalysator te realiseren voor onze groei. Het is een combinatie van vroeg opstaan en gedisciplineerd aan onszelf en onze doelen werken. We verpakken dat in onze eerste cursus genaamd ‘eenvroegbegin’. Steeds meer verlaten wij onze comfortzones. Deelnemers van ons programma zien wij transformeren en we leren zelf ook dagelijks nog bij. Verkiezen rust en regelmaat boven digitale afleidingen die constant op de loer liggen. Creëren samenwerkingen met gelijkgestemden om gezamenlijk te floreren. We zijn een jaar op weg en beginnen nu op stoom te komen. Ons oude leventje vervaagt steeds meer. En ik denk glimlachend terug aan wat ze zei bij aanvang van dit avontuur. ‘Jump on this train, or remain the same’. https://www.instagram.com/p/CPf9FnzB2_x/?utm_medium=tumblr
0 notes
Photo
Drieluik: Van Nachtdier tot Ochtendmens Deel 3 Ik zit metershoog op een tak in een olijvenboom. Voor me zie ik een uitgestrekt berglandschap zo ver als mijn ogen reiken. Natuurgeluiden en pure stilte wisselen elkaar harmonieus af. De zon schijnt feller dan een stroboscoop (zo’n lamp kost overigens € 1000 ontdekte ik, toen ik er tijdens het uitgaan één omver liep) en de lucht is blauwer dan dat ik was in mijn beschonken jaren. Aan het eind van mijn werkdag trek ik wat aardperen uit de grond en pluk rode pepers en verse rozemarijn van de planten die hier weelderig groeien. Mijn dierbare vriend Olaf loopt voor me uit de bergpaden op die leiden naar ons idyllische huisje dat omgeven is door hoge struiken en ranken die tegen de muren omhoog klimmen. Ik kan het slechter treffen. Maar het is niet dat vrijstaande huis met dikke auto voor de deur waar ik met mijn kersverse gezin in woon. Dankbaarheid maakt plaats voor een schuldgevoel (ik heb mijn kansen in het leven niet verzilverd) en ik weet niet langer of ik blij of ongelukkig ben met mijn huidige situatie. Het knaagt aan me als vlijmscherpe tanden van een bever die hij niets ontziend in een boomstam zet. Mijn zelfverwijt creëert een bron van ergernis, waarvan ik de oorzaak buiten mezelf zoek in het gebrek aan luxe en comfort dat ik gewend ben. Als mijn leefgemeenschap het ook moet ontgelden en ik de confrontatie met mezelf uit de weg ga door mezelf wederom te verliezen in een oude destructieve gewoonte (online games), verlaat ik voortijdig het natuurschoon voor mijn betonnen geboortestad. Tijdens de verbouwing van mijn vrijstaande huis (lees: sociale huurwoning) ontmoet ik Saonah. We hebben een verschillend maar ook vergelijkbaar leven achter de rug en vinden beiden ons heil in natuurlijke medicatie als meditatie, yoga en plantaardige voeding. Maar ook nu bereik ik mijn limiet. Weliswaar die van het maximaal aantal tekens voor dit bericht. En maak ik een andere keuze dan verwacht, waardoor dit drieluik verandert in een vierluik. Word vervolgd. https://www.instagram.com/p/CPbJ7iXhiWk/?utm_medium=tumblr
0 notes
Photo
Van Nachtdier tot Ochtendmens Deel 2 De roes van het uitgaansleven is voorbij, en ik word wakker op de afdeling psychiatrie van het Erasmus Medisch Centrum. Na een paar jaar tevergeefs iets van mijn leven te maken, zijn mijn lichaam en geest op. Ik raak er onverhoopt van overtuigd dat ik niet langer op deze wereld thuis hoor. Lijdzaam kijk ik toe hoe ik mijzelf sociaal afzonder, mijn lichaam uithonger en duistere stemmen in mijn hoofd de regie overnemen. De vechtlust maakt plaats voor onverschilligheid -niks raakt me meer- en net op tijd openen de deuren van het Erasmus MC zich. Als een voortvluchtige die jarenlang uit het zicht van justitie weet te blijven, geef ik me over aan de mannen en vrouwen in witte jassen. In het ziekenhuis tref ik gelijkgestemden aan, waarbij de juiste stemming ook ver te zoeken is. Daardoor voel ik me niet langer de enige. En dat heeft direct effect op de grootste last die ik met me meedraag: schaamte. Ik ben nu met mannen die ook niet de zoon, broer, partner, vriend zijn geworden die zij willen zijn. Mijn vuur wakkert aan. Ik volg getrouw de therapieën en dagactiviteiten, maar vooral de structuur die er is. Op vaste tijden naar bed en opstaan, drie maaltijden per dag en frisse lucht. Het eeuwenoude ‘Rust, Reinheid en Regelmaat’ bewijst zijn tijdloze waarde. Binnen no-time ben ik van mijn medicatie af en binnen vijf weken word ik ontslagen uit het ziekenhuis. Maar net zoals je een gangster wel uit de ghetto kunt halen, maar de ghetto niet zo makkelijk uit de gangster, triggert mijn oude omgeving ook weer mijn oude gedrag. Zonder duidelijk plan of perspectief haal ik dagen en nachten door in het uitgaans- en festivalleven. Het leven voelt als een feestje, maar de slingers verliezen na enige tijd hun glans en kleur. Plannen vallen zonder succes uiteen als dominostenen op een instabiele ondergrond. De drie R’en delven het onderspit tegenover de macht der gewoonte. Er is meer voor nodig om het tij voorgoed te doen keren. Word vervolgd. https://www.instagram.com/p/CPQxXBeBTJV/?utm_medium=tumblr
0 notes
Photo
Drieluik: Van Nachtdier tot Ochtendmens Deel 1 “We zijn de lul!” Verbaasd en met opgetrokken wenkbrauwen draai ik me om. Ik zie de verschrikte blik in de ogen van mijn toenmalige compagnon Mark en probeer te gissen naar wat er aan de hand is. Ons eerste evenement in een populaire nachtclub in Rotterdam is gaande. Het dak gaat eraf en er lijkt geen vuiltje aan de lucht. “Ze wachten beneden op ons,” vervolgt hij. Blijkt er in het kantoor beneden een Fraudeteam gearriveerd te zijn. Bestaande uit de Belastingdienst, het UWV en de brandweer. Om te controleren of wij ondernemers ons wel netjes aan de regels houden. (Op dat moment dringt het pas tot ons door dat we ondernemers zijn.) Uiteindelijk loopt dit hoogstaand bezoek met een sisser af door onze ‘zeer jeugdige leeftijd’ en ben ik een ervaring rijker om nooit meer te vergeten. Maar het lijkt wel een vorig leven, mijn tijd in het nachtleven van Rotterdam. Als ik na een avond stappen naar huis reed, lieten normale mensen al hun hond uit tijdens zonsopkomst. En begon mijn dag pas tussen de lunch en het avondeten in. Om vervolgens in de nacht erop dit ritueel te herhalen. Je zou het een routine kunnen noemen. Maar niet bepaald een routine om gezond oud mee te worden. Het kostte me een mentale inzinking, vele uren zelfonderzoek en persoonlijke ontwikkeling om dit patroon voorgoed te doorbreken. Spijt? Nee, dat niet. Nu kies ik niet meer voor dat leven en ik had dat blijkbaar nodig om te komen waar ik nu ben. Verder had het ook wel zo zijn charmes en hoorde het bij die leeftijd. Oké, misschien niet met die mate. Maar hoe harder je valt, hoe sterker je opstaat. Over opstaan gesproken, dat doe ik nu dagelijks om 05:00. Samen met de vogels in de Groningse bossen. En soms zie ik in de verte weer iemand die zijn hond uitlaat. https://www.instagram.com/p/CPGcnEWBybb/?utm_medium=tumblr
0 notes
Video
instagram
Eenvoudige Vegan croissants, naturel, met kaas en met cacao pinda pasta hazelnoot (AH) #vegan #breakfast #croissants #cheese #ah #albertheijn #lidl #lidlnederland #dutchvegan https://www.instagram.com/reel/CNy_od-hOuI/?igshid=1cz63wyu04xck
0 notes
Photo
Nieuwe uitzichten zorgen voor nieuwe inzichten Eerst in Rotterdam nu in Groningen Diverse werelden verschillende woningen Van een etage naar de begane grond Begaan en gegrond 'Gouimorn!' vanuit een andere volksmond Grunn, 15-04-2021 https://www.instagram.com/p/CNrMcTJBMxo/?igshid=9pt61830kxt9
0 notes
Photo
‘Een vroege vogel vangt de worm’, luidt het gezegde. Vandaag kun je tot 23:59 gebruik maken van onze 55% Early Bird korting. Of iemand anders hier bewust van maken. Bewustwording is een belangrijk onderdeel van onze cursus. Inzicht krijgen in waarom je bepaalde gedachten en gevoelens hebt. Of waarom je, soms tegen beter weten in, doet wat je doet. Vanaf volgende week maandag staan we elke doordeweekse dag gezamenlijk om 06:00 op. Om even stil te staan bij onszelf. En deze rust mee te nemen in de hectiek van de dag. Meer info over onze cursus vind je op eenvroegbegin.nl https://www.instagram.com/p/CCiKelmp-2V/?igshid=af7itf2i3w71
0 notes
Photo
Geboren en getogen in de stad waar het allemaal gebeurt. Waar de ontwikkelingen sneller gaan dan de verspreiding van Corona. En de mensen kleurrijker en meer divers zijn dan heel de gehele bollenstreek bij elkaar. • De snelheid van de indrukken die je hier opdoet kunnen overweldigend zijn. Maar je krijgt vleugels als je er eenmaal aan gewend bent. En mee kunt gaan in de synergie die de vele samenwerkingen en transities creëren. • Mijn lieve vriendin en plattelandsmeisje Saonah Viane werd ook onderdeel van deze stad. Groeide als influencer en ook als mens. Onze ideeën leidden tot een samenwerking. En nu planten wij onze eerste creatie op het wereld wijde web. • Je bent welkom bij: eenvroegbegin🌱 (bij Rotterdam, Netherlands) https://www.instagram.com/p/CCZIjP_JlUc/?igshid=1n6p3qeukp17i
0 notes
Photo
Het is een eer en een hel om met haar samen te werken. Maar het is gelukt: eenvroegbegin.nl is online en de eerste tickets zijn al verkocht! • Het is onze eerste Instagram-cursus die start op maandag 20 juli. Mocht je behoefte hebben aan een rustige start van je dag, nieuwe voedende gewoontes, inspiratie en motivatie voor een fit- en vitaal leven en een stok achter de deur in de vorm van een besloten groep gelijkgestemden schroom dan niet om een kijkje te nemen op onze website. • Met dank aan @randyhereman van de @younghumanclub voor alle technische hulp en know-how. • En uiteraard had ik het niet voor elkaar gekregen zonder mijn allerliefste @eenveganmeisje. You rock like a crazy sock!😁 https://www.instagram.com/p/CCT5Wv_J5Uu/?igshid=xiat58pivr3r
0 notes
Photo
De balans. Het schijnt een oplossing voor alles te zijn. Iedereen weet dat je haar kunt zoeken. Maar zelden weet iemand haar te vinden. Dat gold ook voor mij. Ik interesseer me daadwerkelijk overal vooral. Daardoor hoef ik me nooit te vervelen. Maar aan de andere kant kwam er zelden wat af. Ik worstelde daar al heel mijn leven mee. Zonder dat ik wist hoe erg het me in de weg zat. Evenementen organiseren ging me vrij moeiteloos af. Maar mijn leven op een rijtje krijgen. Dat was een compleet ander verhaal. Ik had lijstjes om af te werken. En lijstjes voor de lijstjes. Gekoppeld aan een kalender en schema’s. Het mocht allemaal niet baten. Methodes sneuvelden sneller dan ons serviesgoed tijdens een pittige ruzie. Totdat ik mezelf routines aan ging leren. Tijd creëren voor mijn belangrijkste activiteiten op een dag. Die bijdragen aan mijn gezondheid en ontwikkeling. De toon van de dag zet ik in de ochtend. Als ik rond 05:00 vanzelf wakker word. En de rest van de stad nog op een oor ligt. Ik werk dan aan mijn conditie (hardlopen). Versterk mijn lichaam (krachttraining op lichaamsgewicht). Voed mijn lichaam (gezond ontbijt). Ontwikkel kennis (lezen). Zorg voor rust in mijn hoofd (meditatie). En houd mijn lichaam flexibel (yoga). Tegenwoordig ben ik minder druk, maar veel productiever. Mijn energie is hoger. En mijn gezondheid beter. Ik kan de laatste keer dat ik ziek was me niet eens meer herinneren. Saonah, mijn vriendin, volgende eenzelfde soort route. En dit leidde tot ons gezamenlijke project: ‘eenvroegbegin.’ Met de eerste officiële challenge starten we volgende maand. Op zoek naar een evenwichtig leven? En nieuwsgierig naar de inhoud? Blijf ons dan volgen! https://www.instagram.com/p/CBycnLJp9p0/?igshid=1agayy4ip25o
0 notes
Photo
De pilot van onze challenge bracht ons fijne feedforward. Deze was ook nog eens persoonlijk gericht🤗 #6AMchallenge #volgendemaandweer https://www.instagram.com/p/CBlgJa5pECj/?igshid=1b7tn09tg3g9r
0 notes
Photo
Dan maar nieuwe gerechten uitproberen toch #vegan #asperges #rodelinzen https://www.instagram.com/p/B-hqJ7cJT-r/?igshid=6mf7w1ucoi4o
0 notes
Photo
Support your health and local small business heroes #mistersalad #rotterdam https://www.instagram.com/p/B99xfFpJxl9/?igshid=ln6mdijmr0jn
0 notes
Photo
Na een hoop geploeter en slapeloze nachten is de eerste editie een feit, Dutch Vegan Magazine is nu online verkrijgbaar! Diepe buiging en luid applaus voor mijn lieve vriendin die hier met hart en ziel aan gewerkt heeft en hemel en aarde heeft bewogen om dit tot stand te krijgen. Moge het leiden tot een bewustere wereld met meer ethische keuzes in belang van dierenwelzijn, de natuur in en om je heen, door middel van compassie voor alles wat leeft. https://www.instagram.com/p/B8t6cC6J1RN/?igshid=d160rm85t02a
0 notes
Photo
Happy New Freezin’ yo ass off..!! ❄️🏃🏽♀️🏃🏽♂️💨💨❄️ https://www.instagram.com/p/B6x4OIVpUvr/?igshid=qq920tj4nnm7
0 notes