diroknas

[diroknas]

YASAKLI COĞRAFYANIN HALET-İ RUHİYESİ

Terk edildim kimsesiz yorgun ve bitkin bir coğrafyaya

Ne adım duyulur ne şanım bilinir köy kuyulardayım şimdi

Eskiden kalmış bütün benliğim şimdi ise yok edilmekte varlığım

Yasaklı bir dilin dilsizleri haline getirildim duygularım yarım yamalak

Diyarbakır zindanlarında tükendi yok oldu bütün kelimelerim

Sessiz ölümlerde ve çığlıklar arasında boğuldu sessiz haykırışlarım

Bağırıyorum bütün dünya devletlerine adımla canımla kanımla

Bir duyan mı yok yoksa sağır mı kör mü medeniyet denen mefhum

Sırtımda kadimden gelen ağır bir yük var dizlerim yorgun belim bükük

Surlar altından bağıran canlarım kelimeleri anlamsız çığlıklar kifayetsiz

Nasıl bir haykırış bu yeri çatlatır da ne dost ve kardeş kimse duymaz

Daha gençliğinin ilk yıllarında mahpus yatar yüreği kan ağlar

Alev almış bugün barkım ocağım köylerim düşman tasallutu altında

Her gün onlarca bacımın ırzı namusu hırpalanır düşman ayakları altında

Din, devlet, namus, insanlık bir terimden ibaret kalmış düşman hukukunda

Bu nasıl bir çaresizlik ya rab bu nasıl bir vicdansızlık ki canlar ateşte yanar

[diroknas]

DERSİM KATLİYAMI

Yazdan kalma son gecesini yaşıyordu bugün şehir

Ağır ağır tepelerden çekip giderken güneş bir bir eteklerini

Dağın etrafında bir ses böler bütün sessizliğini bir anda

İrkilir beşikte uyumakta olan daha kırkından yeni çıkmış çocuk

Sırtlanlar gibi sarılır etrafı kadim şehrin bir akşamüstü

Zaman yine en acımasız yüzünü gösteriyor dağılmış mazluma

Vurun der kahpece emir verenler çoluk çocuk, genç yaşlı ayırmaksızın

Derin bir ürperti kaplar Dersim Ovasını baş bir yere savrulur kan bir yere

Munzur hiç böyle ateşîn bir gece yaşamış mıydı Adem’den beri

Ne Timur-ı zalim ne Cengiz-i goşt har ne al-i Osman’dan beri

Böyle bir zulüm görülmemişti müverrihler yazmamıştı bunun gibisini

Emir yüksek yerden demirden dağı yakıp bir bir ecel okları atmıştı

Bugün şeytan bile tatile çıkmıştı devletin ordusu Azrail kesilmişti

Çocukların ağlayışı kesiliyordu bir bir etrafı sararken ateş çemberi

Bir çocuk ağlıyor annesinin kucağında ele geçmemek için kapatır annesi ağzını

Sonra bir rahatlama gelir bebeğe cansız bedeni annenin kucağına düşer

Etraf kan kokusu barut kokusuna karışmış kan Munzur çayına karışır

Çoluk çocuk saklanır kadimden kalma nemli, soğuk ve karanlık bir mağaraya

Sonra dışarıda gezen askerler tarafından bir çocuk iniltisi duyulur içeriden

Son bir hamleyle atılır şakiler üzerine mazlum çaresiz gariban halkımın

Ortalıkta keskin bir gaz kokusu kaplar mağarada çoluk çocuk inler

Derken yavaş yavaş emekleyip dışarıya çıkar yürümeye başlayan çocuklar

Devletin istikbaline zaradır deyip çıkartılmaz hiç biri ateşin çemberinden

Kimisi başından vurulur kimisi göğsünde biter bir bir mor güller

26.06.2022 Pazar 9:49

[diroknas]

Milliyet ve Vatandaşlık

Devlet ve vatandaşlık düşüncesi birbirine merbut iki kelimedir. Bir devletin sınırları içerisinde, o devletin hukuk sistemine bağlı olarak hayatını devam eden halkların bütününe vatandaş denir bunun sıfat tanımına da vatandaşlık denir. Vatandaşlık bir devletin sınırları içerisinde yaşayıp ve o devletin kurumlarıyla bağımlı olarak yaşayan kişilere yurttaş veya vatandaş denir. Fakat bazı ülkeler özellikle milliyetçilik düşüncesi üzerinde tesis edilen devletler bunu ırki bir kavram olarak algılayabilirler. Bir insan Alman vatandaşı olabilir fakat Alman olmayabilir. Bir insan Rus vatandaşı olabilir. Fakat bu kişinin Rus olduğu anlamına gelmez. Bunu elbetteki daha farklı örneklemelerle zenginleştirebilir. Fakat konunun dağılmaması için sadece bu şekilde birkaç örnek verilmekle iktifa edilmiştir. Bütün dünyada vatandaşlık tanımı yukarıda vermiş olduğumuz örnekler çerçevesinde belirtilirken Türkiye'de ırki bir tanıma oturtulmak istenmiş ve bu durum başarısız olmuştur. Kültürel olarak güçlü olmayan bazı halklar devletin kendileri için tanımış oldukları tanımı kabul ederlerken daha kadim kültürlere sahip olan halklar ise vatandaşlık tanımını devletin her türlü baskı ve yıldırma politikalarına rağmen kendilerine giydirilmiş olan bu deli gömleğini reddetmiş ve buna karşı bir savunma mekanizması geliştirmeyi tercih etmişlerdir.

TDK'ya göre vatandaşlık tanımı yurttaşlık olarak kabul edilirken bunu tanımlama içerisinde farklı bir tanım ile açıklanmaya çalışıldığı görülmektedir. ��rneğin yurttaşlık da aynı topraklar üzerinde yaşayan kişiler olarak kabul edilmektedir fakat kelime içerisinde tanımlarken "Türk Devletine vatandaşlık bağı ile bağlı olan herkes Türktür" şeklinde tanımlamayı uygun görmüşlerdir ki bizce bu tanım uygun da değil sağlıklı da değil. Çünkü bu tanıma göre vatandaşlık o topraklarda kader birliği yapan kişilerin birlikte yaşadıkları toprak bütünü iken TDK bu bağlamın dışında farklı tanımlamayla bütün sair ırkları Türk ırkına indirgemekle diğer ırkları kendi içerisinde eritmek gibi bir amacı üstlendiği anlaşılmaktadır. Oysa Türklük farklı bir kavramdır. Nitekim Türklük ırki bir durumu tanımlarken vatandaşlık ise aynı toprak üzerinde yaşayan vatandaşların kader birliğidir de denilebilir. Bu cihetle düşünüldüğü zaman Türkiye'nin vatandaşlık tanımındaki amacı kendi toprakları içerisinde yaşan diğer halkları Türk milleti adı altında asimile edip onları kendi öz kültür ve ırklarından tamamen uzaklaştırmaktır. Osmanlı Devletinin bir bakiyesi olarak kurulan "Türkiye Cumhuriyeti Devleti", Anadolu topraklarında yaşayan diğer unsurların kimisini yıldırmak kimisini ise gönül rızasıyla Türk ırkı içerisinde eritmiştir. Fakat bu yıldırma politikalara karşı sert bir direniş gösteren Kürtler, genç cumhuriyetin kuruluşuyla birlikte onlar üzerinde uygulanmaya koyulan asimilasyon politikasına karşı sert bir direniş sergilemişlerdir. O süreçle birlikte başlayan mücadele günümüzde hala karşılıklı devam etmektedir. Devlet Türkiye Cumhuriyeti sınırları içerisinde yaşayan tüm yurttaşları Türk olarak kabul etmek isterken Kürtler bu uygulamaya karşı sert tepkiler vererek kesinlikle reddetmektedirler. Günümüz dünyasında asimilasyon politikaları yeryüzünde artık silinmek üzereyken devletin süregelen bu politikalarını Kürt halkı üzerinde devam etmeye çalışması elbetteki bir insanlık suçudur. Çünkü uluslararası hukuk normlarına göre hiç kimse zorla kültür, din ve dil gibi doğuştan gelen haklar üzerinde bir baskı yapamaz ve onları zorla baskıyla değiştirme hakkına sahip değildir. Fakat maalesef hukuk normlarının düzgün bir şekilde çalışmayan geri kalmış ülkelerde ve gelişmekte olan ülkelerde bu baskı unsurları sürekli gündemde olup ve insanlar üzerinde baskı kurmak suretiyle din, mezhep, dil ve ırk değiştirmeleri yönünde bir politika uygulamaktadırlar.

Kürtler, Selçukluların Anadolu topraklarına gelmeleriyle birlikte Türk ve Kürtler aynı coğrafyayı beraber paylaşmışlardır. Kürtlerin Anadolu'daki varlıkları şüphesiz Türklerden binlerce yıl öncesine gitmektedirler. Türklerin Müslüman olması Kürtlerin onları desteklemesine ve onların egemenliklerini kabul etmelerindeki en önemli araçların başında gelmektedir. Fakat Cumhuriyetin kuruluşuyla birlikte bütün Kürt hakları ortadan kaldırılmış, Kürt halkının kendi dil, edebiyat, tarih, müzik ve folklor gibi maddi ve manevi kazanımları yasaklanmış ve Kürtlere ait olan her türlü kazanımlar Türklere ait kılınmaya çalışılmış ve bu şekilde Kürt kültür ve ırkı Türkleşme potasında eritilmeye çalışılmıştır. Günümüzde dahi hala Kürtçe müzik ve tiyatrolar yasak ve Kürt araştırmaları üzerindeki baskılar devam etmekte ve buna mukabil Kürtler bütün bu ağır baskılara rağmen kendi çaba ve imkanlarıyla sahip oldukları maddi ve manevi kazanımlarını muhafaza etmeye çalışmaktadırlar. Bütün dünya ülkelerinin kendi topraklarında unutulmaya ve yok olmaya yüz tutmuş olan eski gelenek, görenek, dil ve kültürleri yeniden canlandırmaya çalışırlarken Türkiye'de Kürtler ve onların gelenek, görenek, dil, tarih ve edebiyatları üzerine uygulanan bu baskıların devam etmesi gerçekten geri kalmışlığın açık bir göstergesi olarak kabul edilebilir. Kürtlerin kendilerini içinde buldukları ve sahip oldukları haklarını savunduklarına inandıkları siyasi partilerinin devlet, medya ve sair siyasi partiler tarafından sürekli olarak baskı altında tutulmaya çalışılması aslında Kürtler üzerinde uygulanan baskıların açık bir göstergesidir. Her gün medyada Kürtler ve Kürt partileri ekranlarda tartışılmakta olduğu halde karşılarında bir tane dahi Kürtleri temsil eden birinin olmaması bu ülkenin demokrasisi ve insan haklarının nasıl bir durumda olduğunun açık bir örneğidir. Kürtlere hakaretler ve nefretler edilirken bir kişinin bile "ya bir tane Kürt getirelim bakalım ne talep ediyorlar" gibi en basit bir soruyu dahi sormamaları elbetteki bu ülke inanının Kürtlere ve Kürt haklarına bakış açılarını göstermektedir. Toplumun her kesiminde Kürtlerin hak taleplerine karşı sadece militarist ve milliyetçi bir bakış açısıyla yaklaşmaları şüphesiz ki durumu daha da içinden çıkılmaz bir hale sokmaktadır. Bütün bunlar göz önüne alındığında Kürt meselesinin çözümünün nasıl bir karmaşanın içinde olduğunu göstermektedir. İsviçre merkezli bir araştırmanın raporlarına göre dünya üzerinde bulunan yetmiş beş milyon Kürdün otuz beş milyonu Türkiye vatandaşıdır. Bu kadar kalabalık bir nüfusun kendi kültür, dil ve geleneklerinden koparıp başka bir kültür ve dil ailesine bağlamak ya da öyle kabul etmek şüphesiz insan doğasına ve hayatın olağan akışına ters bir durumdur.

Sonuç olarak başka bir ırka mensup bir grubun sahip olduğu her türlü maddi ve manevi kazanımlarını reddetme politikalarıyla yok saymak ne vicdani ve ne de ahlaki bir durumdur. İnsanların kabul etmediği bir şeye zorla bağlamak şüphesiz ki elbise üzerindeki yamaya benzer ve oraya ait olmadığı için sürekli bulunmuş olduğu yerde sırıtır ve ortaya hiç hoş olmayan durumlar gelebilir.

[diroknas]

Çocuk şiiri

Bir çocuk ölür içimde ürkek duygular eşliğinde

İlmik ilmik yaşlar döker o korku ve endişeli gözlerinde

Bir bahar günüydü jandarma basarken köy yerinde

Devlet gücüyle çökerken zalim mazlumun tepelerinde

Sorguda kaybeder ruhunun ilk acemi ve çaresiz ürkekliğini

Daha yeni yeni başlar tırmanmaya hayatın acımasız merdivenlerini

Bıyıklar henüz terlemeye başlamış delikanlının burnunda

Göğsünü açar ağlayarak solgun solgun esen sabah rüzgarında

[diroknas]