delicatechaosgiver

[delicatechaosgiver]

Nikt nie wie i nigdy nie zrozumie jak ciężko mi jest z tą chora głową.

Codziennie muszę walczyć z negatywnymi myślami, codziennie niszczyć milion myśli o śmierci.

Podtrzymywać się sama przy życiu, żeby w końcu nie skończyć ze sobą.

To jest tak ciężkie.. tak wykańczające, że czasami naprawdę nie mam siły na nic innego już.

Czasami chcę po prostu już pozwolic sobie odejść. Poddać się, żeby nie musieć już nigdy więcej walczyć o jeden uśmiech, o jedną dobrą myśl w głębi wszystkich tych negatywnych kłębków.

Tak bardzo mnie to przygniata. Boje się strasznie, że w końcu to zrobię. 28 lat walki o własne życie. Codzienna walka o chociażby drobną chęć do życia.

12 lat terapii, tysiące różnych leków, setki przeczytanych książek, artykułów i godziny przesłuchanych audiobooki rozwojowych, psychologicznych, żeby zrozumieć siebie i nauczyć się walczyć z tym, żeby zmienić swoje życie. Żeby w końcu poczuć spokój.

Nie działa nic.. nie mam już nadziei.

[delicatechaosgiver]

Próbujesz uciec od tego wszystkiego.

Zmieniasz otoczenie, pracę, myślenie, podejście do życia, partnerów, styl, zainteresowania, miejsce zamieszkania.

Ale przecież.... Nie da się uciec od tego CO JEST W TOBIE.

[delicatechaosgiver]

Zatrzymaj te myśli.

Jest ich za dużo, nigdy nie znikają

Coraz więcej i więcej

Im bardziej próbuje je uciszyć tym głośniejsze są.

Proszę milcz.

Nie chce już ich słyszeć.

[delicatechaosgiver]

Nie wiem co czuje.

Jedynie pustkę, nic więcej. Nie wiem gdzie idę i co mam robić. Każdy dzień to przetrwanie, nie radość. Każdy dzień to czekanie na śmierć.

Nie wiem co mam robić.

[delicatechaosgiver]

Już nie mogę..

Boje się usnąć, bo boje się wstać następnego dnia, że będę znowu musiała walczyć ze sobą. Ze swoją niechęcią do życia. Ze swoją chora głowa. Ze swoją samotnością. I to nie tak, że brakuje mi kogoś fizycznie. Brakuje mi kogoś kto mnie wysłucha i zrozumie. Brak mi chęci do czegokolwiek. Nie chce mi się już walczyć codziennie. Nie chce mi się być dobra dla każdego, nie chce mi się być silna. Nie daje rady już sprostasz wszystkim. Nie chcę, żeby mnie ktoś oceniał. Jest bardzo źle. Czekam ciągle chuj wie na co.

Nie mogę już tak. Nie dam rady.

[delicatechaosgiver]

Każda noc jest coraz gorsza.

To nie tak, że za nim tęsknię, ale był namiastka szczęścia w moim smutnym życiu.

Był powodem dla którego wstawałam z łóżka.

Boje się co przyniesie każdy następny dzień...

Bo wiem już, że to moja głowa jest chora. To ja jestem chora. To ja jestem powodem własnego nieszczęścia.

Ta chora głowa, chore emocje chore wybory..

Sama nie wiem czego chcę. Nie wiem co jest dla mnie ważne.

Boje się, że ta pustka nie da mi żyć.

..

[delicatechaosgiver]

Każdy dzień to okropna pustka.

Codziennie próbuje żyć. Znajdywać pozywtyne rzeczy.

Boję się zasnąć, bo boję się obudzić w tej pustce. Jednocześnie chce usnąć, żeby to już minęło.

Ciągle czekam na ten lepszy czas, ale już nie mogę...

Boję się, że on nie nadejdzie.