czarny-kot

[czarny-kot]

[czarny-kot]

[czarny-kot]

[czarny-kot]

[czarny-kot]

[czarny-kot]

[czarny-kot]

[czarny-kot]

„Norwegy (+18)”

Zawsze ją podziwiał, elegancka w każdym calu, z klasą, inteligenta i piękna.

Było to w święta, dekoracje, jarmarki i sklepy pełne prezentów.

Imponowała jemu. Oczywiście na początku zwrócił uwagę na jej wygląd, twarz, zarys ciała, szła tak wyprostowana, oszczędna w słowie, wręcz zimna. Chłodna do perfekcji. Tak, o emocje u niej było niebywale trudno. Kiedy tak płynęła, wysoka, szczupła, cudowna, dumna, wręcz ostra, budziła respekt i pożądanie. Jak sopel lodu.

Do czasu kiedy gdzieś tam w hotelowym pokoju na trzecim piętrze rozebrała się pierwszy raz dla niego. A może bardziej dla siebie? Odpięła wąską biurową spódnicę zza kolana i powoli stanęła przed nim w samych pończochach nakazując podjęcie inicjatywy a jedynym śladem emocji z jej strony były ostro rysujące się pod koronką stanika piersi oraz wręcz niezauważalne falowanie bioder. Podobno dołeczki na lędźwiach kobiety świadczą czy ona „to” lubi. Sprawdził i chciał więcej. Każdy fragment jej bielizny, każdy detal jej wręcz białego ciała mógłby uwielbiać do końca swoich dni. Ale jej to uwielbianie nie interesowało zupełnie, kiedy leżała nago, pomyślał, że jest dziwna, to fakt, patrzyła jemu cały czas w oczy, kiedy ją całował, dotykał, łapał za kark i włosy odwracała głowę szukając oczu, kiedy wchodził, gdy zostawał i nie pozwalał mu przerwać. Tak, była dziwna. Ale w tej dziwności było coś magnetycznego. Jednak nie tym go zniewoliła. To co to czyniło, to był jej umysł. Umysł przepiękny, pełen pasji umysł osoby inteligentnej i zafascynowanej wieloma aspektami życia. Wtedy, tam w tym hotelu, w miłej świątecznej atmosferze, po wszytkim, gdy nic ich nie łączyło, zaczęli rozmawiać, papieros i drink, wtedy pierwszy raz zobaczył kobietę z pasjami, jak ożywa, rozkwita, że miała emocje i nie była tylko z tego jej zewnętrznego lodu. Miała to co uwielbiał w kobiecie pasje, elegancję, klasę, mądrość i nutkę niebezpieczeństwa jakby mogła mu zrobić wszytko co piszą w kryminałach. To było dawno. Teraz po czasie mógłby powiedzieć, że ją kocha, choć nie wiedział czy można kochać tak bardzo czyjś umysł i jednocześnie go pożądać.

„Norwegy”/ Czarny Kot

Czarny kot i Mężczyzna

[czarny-kot]

[czarny-kot]

Czarny Kot (+18) -Wywiad z Św. Mikołajem

„Wygięła się miło i zaśmiała. Jej dekolt rozpraszał jego wzrok a zapach drażnił koncentrację. Z wypiekami na twarzy chłonęła wszystko co jej mówił, co wyjaśniał i wskazywał.

Ta jej niepohamowana ciekawość i otwartość na rzeczy nowe onieśmielała nawet jego. Gdy przelatywali gdzieś nad Polską obróciła się z uśmiechem do niego i uklękła na dnie sań patrząc z wyczekiwaniem, rozpięła kilka guziczków bluzki przechylając delikatnie główkę i zagryzła zalotnie wargi. Nie był już teraz pewien czy jej rumieniec to kwestia wiatru, zaciekawienia czy przełamywanego przez nią wstydu.

Zamierzał to sprawdzić natychmiast nie marnując czasu i skręcił saniami ostro na północ.

„Pierniczyć prezenty dla Niemców i Węgrów, i tak ich nikt już nie lubi” dodał w myślach spinając renifery do galopu.

Nie miał zamiaru czekać, skoro gorąca kobieta fascynuje się jego pasjami koniecznie należało ją zadowolić”

Czarny kot i Mężczyzna

[czarny-kot]

[czarny-kot]

[czarny-kot]

[czarny-kot]

[czarny-kot]