cookacake

[cookacake]

It's my 5 year anniversary on Tumblr 🥳

[cookacake]

[cookacake]

ADHD isn’t ignoring the elephant in the room it’s just that the elephant has been in the room for so long that your brain no longer registers its existence.

[cookacake]

The more I get back into liking, loving and lusting on people, the more I'm reminded what a sanitized, segregated lie queers have been built into.

I've met the sweetest, prettiest queens who tell me "Well, I'm a transsexual. Sometimes I call myself a transman because both my trans self and my manhood are me."

New friends tell me about the sexcapades their closed polycule gets up to that they just watch because they're a kinky ace.

There's staunch lesbians who helped the love of their life transition as a transmasc, gay men begging to be topped by trans men with the fattest tits.

Older queers don't hesitate to shout "oh, like Prince!" when I tell them I'm androgyne. Vanilla questioning men will text me day after day before shyly confessing I'm their dream guy. Closeted trans women ask to kiss me because I'm their dream girl. Doms and subs who melt when they realize I'm both and neither, and they didn't know somebody like me existed.

There's vanilla lesbians on Grindr and acearos who have shown me love deeper than I thought possible and guydykes kissing girlfags and MtFtMtX elders and throuples that have so much affection that they just collectively parent babygays who got disowned.

Everybody is so beautiful! There is so much love! It is no wonder a cruel world has a vested interest in suppressing queerness when humanity is so expansive to us.

[cookacake]

if periods didnt exist and someone made a horror movie about a person who has to bleed out of their pussy for a week every month and had terrible pain and cramping and mood swings everyone who watched the movie would be like oh my god this is so sick and twisted what sick person came up with this. but instead periods do exist and we all have to act like theyre normal and make sense

[cookacake]

With the power of adhd you can do two halves of different chores and then sit down again instead of finishing either 👍

[cookacake]

Mojito con menta save me

[cookacake]

reblog to teleport your mutuals to a massive party when jkr dies

[cookacake]

O primeiro debuxo que fixen da a á z, con subliñadores vellos e nun tren en marcha

[cookacake]

A portada, a contraportada e o feito de que no proceso de sacar as fotos se me rompeu un pouco, pero nada que non poda arranxar rápido con un pouco de pegamento

[cookacake]

Algún día aprenderei a debuxar cousas humanas anatómicamente correctas, que nin cunha referencia de min mesme puiden facer isto decente. Por algunha parte teño que practicar

[cookacake]

Casualmente poñendo todo o texto do mundo porque non sei levar a miña propia vida

[cookacake]

Tiña isto na casa dende fai xa bastante tempo a verdade e tiña ganas de facer algo así durante case todo ese tempo. Non é o meu mellor traballo pero a verdade é que me gusta o resultado e telo feito en xeral

[cookacake]

Levaba anos sen actuar sobre un esceario, e o covid arrebatoume un espazo de confort que tiña nos ensaios e nas aulas de teatro. Cando creía que a universidade sería a miña oportunidade de recuperalas, resultou que aínda sería máis complicado do que esperaba. Pero finalmente recuperei ese espazo querido.

[cookacake]

Non me vou ocultar, son da xente que descobriu Scott Pilgrim pola serie de Netflix. Non me interesou especialmente por iso, senón porque bastante xente ca que me levo ben estaba chillando por ser fan da saga e probar os gustos da xente ca que quero fortalecer un vínculo ou polo menos coñecer máis é algo que sempre me gustou. Linme a saga enteira en uns meses por uns pdfs que me mandou unha das persoas chillando e sinceramente, aínda que non son a miña cousa preferida do mundo a verdade é que me gustaron. Lectura agradable, interesante e unha historia digna de seguir pola maneira que ten de avanzar, existir e así. Tamén ten unhas persoaxes bastante divertidas de debuxar, cousa que me agrada.

[cookacake]

Outro libro que me lín polo clube de lectura da universidade, este con bastante antelación á reunión e que rematei moito antes do esperado. Non podes quitarme a etiqueta de theater kid nin das miñas mans frías e mortas. Síntoo moito polo profesor ao cal lle ignorei a clase, esta historia era moi interesante. Sinto máis á autora por abandoar a reunión antes de tempo, estaba nun momento moi conflitivo e tendo problemas de convivencia serios. Gustaríame poder xuntarme con ela un día e organizar a actuación en público da obra que visualicei mentres a lía a verdade.

[cookacake]

Dixera algo de tempo atrás que quería facerme marcapáxinas persoalizados e este foi o primeiro.

Coñezome ben e sei que non me da para facer unha recensión, pero aínda así quero tratar de falar un pouco del e de cousas que me gustaron. Esta reunión do clube de lectura xusto me cadrou nunha etapa complicada da miña vida na que non era capaz de nada e non o puiden levar lido. Pero tamén foi o libro que me lembrou que me gusta ler e que tamén teño que priorizar o meu ocio e benestar. A autora é un amor, unha das que escribiu a antoloxía ''Alguén nos lembrará'', o cal me fixo darme conta de que me estaba perdendo de ler bolleras e digo moi en serio que pagou a pena lermas no momento no que puiden. Foi unha entrada na súa historia como a de unhas amigas cas cales te levas durante un par de meses ata que a vida vos separa e perdedes contacto. Descobrín algo da súa vida pasada coma lore das súas vivenzas do momento, entendinas e comprendinas dende unha perspectiva na que me identificaba naquelas cousas que compartimos coma experiencias e estiven con elas ata que o final do libro nos distanciou deixando únicamente o recordo e a curiosidade de como lles irá mentres espero que sexa ben.