camurdantureyenler - Tumblr blog

[camurdantureyenler]

LACRİMOSA

Lacrimosa

Sen benim arkadaşım mısın?

İçimde dalga dalga kırılan damarlarım mısın?

Beni yerin dibine sokan ve kapağını üstüme kapatan mısın?

Ah lacrimosa; en çok, en çok beni sev isterdim.

Şafak vakti hatırladıklarım bulaşır üstüne

Özlemin rengi gridir geçmişe

Unuttum seni nereye koyduğumu

Beni asla anlamıyorsun.

Lacrimosa,

Sen benim arkadaşım mısın?

Geç kaldın yine

Gitti akşam güneşi evine

Yankısı doğdu içime

Bir şehvetti ellerin göğsüme

Lacrimosa,

Saklanma öyle, çık meydana

Kır kanını kemiğini, dokun ona!

Bekleme, bekleyen yok?

Durakta bir insan, aklı yok

Ah lacrimosa, lacrimosa,

Duy müziği başla dansa

Savrulsun eteklerin oradan oraya

Parça parça et de kopar yüzünden, gözünden

Kaskatı olmuş kirpikler, donukluğunda ağlamak saklı.

[camurdantureyenler]

Efendi

Labirentin sonundaki efendi!

Gizemli aralıkların ardından söyle masalını

Merdivenlerden geliyor kemik kırıntıları

bir buhar sarar başımı

Hem sürüklendin hem kanadın

Duyulmadı aralıkların ardındaki masalın

Bir şiir yaz bari

Seni bilsinler

Sonra ebedî olmakla varlığı,

aklıda eriyip gider.

Yeşil sancaklar alır seni

Bir çıtırtı işitildi senden

Çık, çık artık labirentinden

[camurdantureyenler]

Boğazımı Gıdıklayan Kaygı

Düzeleceğim ama ne zaman?

Kim dokunacak bana? Suda balık gibi hafifim.

Görüyorum ve, neye erişmek istiyorum?

Kaynağı ne devinimlerimin?

Boğazımı gıdıklayan kaygı

Hep yeniden...

Bir et parçasıdır hissetmek için çırpındığım

Hayır, aslında bir bakış

daha derinden yeter de artar bile

Hangi kitabın diğerine üstünlüğü var?

Hangi müziği ebedî dinleyebiliriz?

Belirsizlik içinde ancak, yaşayabiliriz..

[camurdantureyenler]

Kollarımı saran rüzgar

Dalıyorum kâbuslara

Önümdeki masada eşlik eder bana

düşlerim bir yana, duman içinde yüzer yazdıklarım.

Fark ettiğinde ateşini, püskürtür alevini

Niyeti seni yakmaksa, su da şaraba dönüşür dudaklarında.

Her yere dağılmış;

Oraya buraya şuraya

Kim toplar bu kadar şeyi

yazılan yazılarda kaybolursa?

Bir boğanın insafına kalmış yaşamım

Her şeyde yığılıp kalmışım

Şimdi ellerimde kalan sıcaklığım

Onu da cehennemde yakarım.

[camurdantureyenler]

Bir kelime daha yazacağım:

Sesinin köklerine inen ışıktır inancım, güvenme!

Şu öküzün boynuzlarında sallantıdadır hayatım.

Öfkemden delirene kadar zorlarım

Gördüğün düş gözlerinde bulanıklaşmışsa artık bir tanrı bul kendine ve yalvar ona!!

Elbet dokunur sana, hakikatin kıyılarında dolaştırır.

Sonra hepiniz dökülürsünüz

[camurdantureyenler]

Derisine dokunmak yüzünün

Tuval üstüne boyanmış yüzün

Ve sesimi duymaz için

Sesimi geçirmeyen yüzün

Kelimeler yanlıştı herhalde

Sen doğru musun sanki?

Burnum parça parça şimdi

O da yanar şehvet denizlerinde

Rahat nefeslerimde bırakırım kendimi

Her yerde ve herkese

İnce ince işlenmiş yüzün

Derisine dokunmak yüzünün

Elimde toz olup kalan yine senin yüzün

[camurdantureyenler]

Duyuyor

Daha önce fark etmediği farkındalıkla

Anlaşılır mı?

- bilinmez

Peki ya hissedilir mi?

- ölebilirsin

Kokusu var mı?

- yok

Yalnız rüyadaymış gibi düşebilirsin.

Hayali birine özlem duyuyor çamurdan türeyenler.

Şimdi serin yaz gecesidir baktığın yüzün

Çıkartmak ortaya Tanrıyı...

Halimiz: ölü gözler, düşünceler

sığ bellekten nehirler, taşlar...

Kırık masalara değerli kadehler koy!

Kırılsın aksın

Işık gibi uzun zaman ba��ı dumanlı kalmıştır Tanrının