bulutlardayasamakbenimkisi

[bulutlardayasamakbenimkisi]

🌿🐣

"Gülse güneş baksa ay Bu kızın bir derdi var Kopuyo içinde deli fırtınalar Bu gece bana ihtiyacı var"

[bulutlardayasamakbenimkisi]

"Hatırla, yarım kalmaktan başka çaremiz yoktu.."

[bulutlardayasamakbenimkisi]

"bütün pencerelerde bekleyen benim"

[bulutlardayasamakbenimkisi]

Dakikalar içinde kaybettiğimiz eski yaşamımız. Güle güle gittiğin şehirden çıt çıkaramadan dönmek. Çok hayalimiz vardı.. Sen bize çok geç geldin belki de böyleydi doğru olan. Yine de bunca dertle doluyken biz belki sana bilemiyorum umarım yetebiliriz ..

Dışarı çıkmış gelmiş. Temizliğini yapmış. Tam dinlenmek isteyen bir adet Nazlı şu an yemek yapmak zorunda. Bize dinlenmek yok.🥲🥲🥲🥲🥲

[bulutlardayasamakbenimkisi]

Evet sonu güzel olacak ama artık bitsin diye ağlama ataklarının geleceğini düşünmemiştim. Bugün 35 gündür verdiğin mücadele diyorum kendime takdire şayan. Bir yanım da çok yoruldu... Hem fiziksel hem psikolojik ağırlığını yaşıyorum. Sonu güzel olsun demekten başka çarem yok.🌿🫶

[bulutlardayasamakbenimkisi]

“En büyük yaraları kendinizi savunduğunuzda alıyorsunuz, en büyük budalalıkları en akıllıca davrandığınızda yapıyorsunuz, en güçlü olmayı en çok korktuğunuzda istiyorsunuz ve mutluluk hep uzaklarda kalıyor.”

[bulutlardayasamakbenimkisi]

"Canevimde bi' telaş, yangın Beni sarmalasan durmaz"

15.08.24

Son 6 gün 🌿

[bulutlardayasamakbenimkisi]

Depremde her şeyi en çok da mutluluğumuzu kaybetmeden önce🥺🌸

Çiçeklendik🍀

[bulutlardayasamakbenimkisi]

🌿🫶 10.08.2024

[bulutlardayasamakbenimkisi]

Biz senin için her şeyi ve her yolu denedik. Bir yol kaldıysa küçüğüm ve sana gidiyorsa yürümeye hazırız. Hadi sen de çok bekletme bizi. 🌿

29.07.24

[bulutlardayasamakbenimkisi]

Bazı zamanlar kucak dolusu umutla bazı zamanlar hüzünle.. Yani görüyorsun işte benden hiç gitmeyen halinle bir sen öylece süslüyorsun yaşamı.. Pencere önü çiçeği mi desem ne desem bilmiyorum. Ömrümün en zarif tahassürü 🌿🌸

[bulutlardayasamakbenimkisi]

© 𝖡𝗈𝖻 𝖱𝖺𝖽𝗅𝗂𝗇𝗌𝗄𝗂

[bulutlardayasamakbenimkisi]

🌿

Bir hayal kurmak. İlmek ilmek işlemek. Daha gelmeden bir şeyleri onun için bekletmek. Bakıp bakıp sevmek de annelikten sayılsın. En çok onlar anne sayılsın. ☺️🌸

[bulutlardayasamakbenimkisi]

🌿

[bulutlardayasamakbenimkisi]

Biliyorum bir gün en güzel günlere yürüyeceğiz seninle🌿🌸

[bulutlardayasamakbenimkisi]

Kaç saat geçmişti hiç bilmiyorum o gün zaman bizim için durmuştu. Yağmur durmuştu ve havanın aydınlanmış olması umut olmuştu bize. Belki enkaz altında kalanlara ulaşılacaktı...Köyün camisine jeneratör gelmiş dediler herkes telefonlarını polise teslim etti şarj edilsin diye. Son bir umudumuz vardı. Bizi alması için birilerini göndereceklerdi elbet. Hâlâ aç susuz bekliyorduk. Çorba yapmıştı bir kadın bir tencere dolusu. Hayatımda içtiğim en güzel çorbaydı o. Sırayla gidip bir karton kasede çorba aldık. İçmek istemiyordum ama en son 5 Şubat akşamı bir şeyler geçmişti boğazımdan. Ağlayarak dermanım olmasa da içtim o çorbadan. Hâlâ yaşadıklarımızın şokunu atamıyordum üzerimde. Kaybettiğim tanıdıklarımdan da haber yoktu. Ailelerimizin yanına dönünce yavaş yavaş kendime gelmeye başladım. Ve deli gibi yakınlarına yazıp soruyordum haber var mı diye.? Sallanmaya devam ediyorduk. Aylar sürdü.. Ailem Hatay'da ben Kilis'te... Yaşama dönmek hiç kolay olmadı. Hatay'da olan her depremde sinir krizleri geçiriyorum. Onların orada oluşu benim darmaduman ediyor... Zaman ne gösterir bilmiyorum ama bu acı ve korkuyu bir daha yaşamak istemiyorum. Adıyaman'ı çok özlüyorum. Eski günlerimi çok özlüyorum

[bulutlardayasamakbenimkisi]

Geçen sene bugün bu saatlerde çaresizde yakilan sobanın kömür kokusunu icimize çekiyorduk. Tanımadığımiz yuzlerce insan bir aradaydik. Ağlamaktan ve yorgunluktan gözlerim dalıyordu. Bunun bir rüya olmasini ne çok istemiştim. Uyandığımda ise sürekli aynı gerçek carpiyordu yüzüme. Elektrik yok su yok. Saatlerdir susuz ve açtık ama hissetmiyorduk. Sahi ne olmuştu saatler önce uyuyamamıştim. Tam uykuya daldigim sırada kıyamet kopmustu. Sığınacak kimsemiz yoktu. O soğuğu o kömür kokusunu unutamıyorum. O çaresizliği. 7 Şubat akşama doğru ailelerimiz bir taksi gönderdi sehre. Adamin tek dediği böyle olduğunu bilseydim gelmezdim. Bir cani ailesine kavuşturmak böylesi zor bir şeydi demek ki. Bizi beklemeyecegini söyleyip duruyordu. Araclarla gidemiyorduk yollari hep enkaz kapatmıştı. Yürümeye koşmaya başladık. Biliyordum orada insanlar vardı biliyordum ama elimden hiçbir şey gelmiyordu. Bir enkazın basinda kalabalık vardı Adıyaman'ın en işlek yerinden. Bulvar üstü. Gazeteciler oraraydi canli yayın yapıyorlardi . Ağlayarak geçtim oradan. Bağırmak istedim avazım çıktığı kadar. O an kurtarılan birilerini goruyordunuz değil mi ben az önce binlercesinin olduğu enkazlarin yanından geçtim geldim o noktaya. O araca binip her şeyimi geride bırakmak mahvetti beni. Bitmedi sonra yine devam etti her şey. Olmadı Olduramadim ben unutamadım. Geçmiyor geçmeyecek de.

#deprem #6şubat