bt145307

[bt145307]

[bt145307]

Unutmayı ceza gördüler, unutmak lütuftu; en çok hatırlamak istediğin insan, seni göğüs kafesi mezarlığında unuttu.

~Vernem Nidahen~

[bt145307]

Gökyüzü aydınlık diye mi üzülüyorsunuz? Teninizi yakan güneşe gülmseyin.

Çünkü karanlığın içindekileri bir kez gördüğünüzde, bir daha asla eskisi gibi olamazsınız.

~Siyah Kuğu~

[bt145307]

Dünya’daki bütün renklerin aynı anda solup da siyah olması gibiydin imkansız…

~Fakat o bilmiyordu ki benim hayatım sen olmadıkça hep soluk, hep renksiz, hep siyah

[bt145307]

Hiç görmediğin gözlere, hiç duymadığın sesine, hiç almadığın kokusuna aşık olmak gibiydin ve bildiğim tek şey pişman değilim…

[bt145307]

Sevmek neydi sence?

Bence sevmek gözlerindi, aşk gözlerindi benim için

[bt145307]

[bt145307]

[bt145307]

[bt145307]

[bt145307]

[bt145307]

[bt145307]

[bt145307]

[bt145307]

[bt145307]

~Kırık Kalpler~

Kırık kalpler,üzgün insanlar,mutsuz suratlar görünüşe bakıldığında bu kelime guruplarının hepsi birbirinden farklı peki ya derinlere inersek?

Aslında bu kelimelerin hepsi bence birbiriyle bağlantılı çünkü şöyle düşünelim bir insan yaşadığı ağır şeylerden dolayı kalbi kırılmışsa o insan kolay kolay ne mutlu olabilir ne de kolay kolay gülebilir.Mesela bu konu hakkında hayvanlar üzerinden bir örnek verirsek mesela fillerin kalbi kırılırsa ölebilir işte bu kadar önemli aslında kalp kırıklığı dediğimiz o şey , oniki harfli iki kelimeden ibaret değil.O kadar önemli ki bu şey insanı derinden etkiler,en derinden.

Bazı kalp kırıklıklarının izleri 100 yıl bile geçse silinmeyecek,asırlar geçse unutulmayacak çünkü kalbin o andan ihtibaren belki de bir kara delik gibi sonsuzlaşmıştır.Kalp kırıklığının o burukluğu bitmez işte hiç,unuttuğunu sansan bile içinde bir yerde vardır onun küçük kırıntıları bazen hatırladıkça üzer mahveder insanı ama o kırıntılar bir gün birleşecek…