aybenimgeceseninblog

[aybenimgeceseninblog]

"Eylülün son mısralarındayız, günlerden ne bilmiyorum, ama ben, bu günde seni seviyorum..."

[aybenimgeceseninblog]

Belkide endişelendiğim gelecekte ben yokumdur.

[aybenimgeceseninblog]

"Duamdaki gözyaşım kadar edepliydi. İçime düşen aşkın... Ey benim beşeri aldanışım. Ben seni kalbime koyana sevdalıyım..."

[aybenimgeceseninblog]

Sen öyle bir anda gelip geçen lahza mı sandın kendini. Ruhuma sirayet etmiş bir gerçeksin bende.

[aybenimgeceseninblog]

Ne güzel diyor Volkan Konak; güldün güller açtı penceremin demirlerinde, güldün avucuma döküldü inciler, sen güldün sevdiğim, kırk beton, çayır çimen şimdi... " sen bi şarkı bir şiirsin. Tenimden hiçbir zaman düşmeyeceksin, geçtiğimiz tüm yerler, verdiğimiz bütün sözler, dağlar yollar şahittir sevgimize... sen gidersen dağlar yollar ağlar, sen gidersen kalbim hep seni arar, sen gidersen geçmez yıllar. Sen hep kal. Sen bende kal benim nerde kaldığım umrumda bile değil. Sokakta, bankta bilmediğim bir yolun yolcu koltuğunda. Sen içimde kaldığın sürece kaldığım her yer güzel sevdiğim."

[aybenimgeceseninblog]

Onun sevgisiyle yeşerdi çorak topraklar, bahar onun gülümsemesiyle geldi hayatıma, ömrüm bana olan bakışlarıyla uzadı, acı nedir bilmedim sevgisinden gayrı, içimdeki çocuk onunla iyileşti ben beni büyüttüm o içimdeki çocuğun saçlarını sevdi, gözyaşlarını dindirdi, gülümsemesini sevdi, o bir çocuğunun ellerinden tutup hayatı sevdirdi.

A♡

[aybenimgeceseninblog]

Dostoyevski Suç ve Ceza kitabında şöyle yazar; " insanın yüksek bir dağın tepesinde, ancak iki ayağının sığabileceği kadar daracık bir yerde yaşaması gerekse, çevresindeyse uçurumlar, okyanuslar, sonsuz karanlıklar, fırtınalar ve sonsuz bir yalnızlık olsa, yine de o bir avuç yerde ömrü boyunca, binlerce yıl, sonsuza dek yaşamanın, o anda ölmeye yeğleneceği söylenir. Yeter ki yaşasın! Yalnızca yaşasın! Aman Tanrım, bu nasıl bir gerçek böyle! Bu nasıl gerçek! İnsan ne alçak yaratıkmış! Raskolnikov durup düşündükten sonra şunu ekler: Bunun için insana alçak diyende alçaktır! Şöyle cevap verir Melih Cevdet Anday; " kaçacak bir yerim yok ki. Dapdaracık oldu dünya. Tek ayak üstünde bile duramam artık." Ve devam eder. "Nefret ettiğin şu insanlardan daha baskın çıkmışsın kendine karşı. Onların yapamıyacağı kötülüğü yapmışsın kendine. Sevginin kökünü kazımışsın içinde, rahimlerini kazıta kazıta çocuk doğuramayacak duruma gelen kadınlar gibi olmuşsun. Sadece yalnızlığın için çalışmışsın, büyük duvarlar örmüşsün çevrene, ama sonra bir bakmışsın ki duvarlar içinde kimse yok. Yok etmişsin kendini. Bağırıp çağırman ondan. Kendi sesini duymak istiyorsun. Netice bu. Kendimizi var edemediğimiz için, yok ediyoruz. Ölümü bekleyen ve bundan korkup sinmiş bir yaşlı adamın, bir deprem gecesi, sevinçten gözleri parlayarak, "Yoksa dünya batıyor mu?" Dediğini ansıyordum. Yalnız başına ölmek istemiyor, tümden yitmemizi özlüyordu.

[aybenimgeceseninblog]

Onunla karşılaştığım günden beri kendimi bir kitabın içinde gibi hissediyordum. Çünkü bana hissettirdiklerine bugüne kadar yalnızca kitaplarda şahit olmuştum.

[aybenimgeceseninblog]

Acı dolu günlerde rastladım ona, ben solmaya yüz tutmuş bir çiçektim, o ise ısrarla yağmaktan, yaşatmaktan vazgeçmeyen bir yağmur damlası...

[aybenimgeceseninblog]

A🤍

[aybenimgeceseninblog]

Kim daha temiz? Üstü başı parlayan mı? Yalan konuşmayıp yüreği ışıldayan mı? Kim dost? Yara bandı yapıştıran mı? Yaralarını öğrenmeye çalışan mı? Hangisi gerçek? Ölüm mü? Yaşamak mı?

[aybenimgeceseninblog]

Onunla tanıştığımda, kafamdaki tüm sesler sessizliğe esir oldular.

[aybenimgeceseninblog]

Küçükken ne kadar sesli ağlardık, biri gelip bizi teselli etsin diye. Şimdi ise sessizce ağlıyoruz, kimse bizi duymasın diye. Güçlü görünmek, güçlü olabilmekten çok daha ağır. Keşke hep çocuk kalabilseydik!

[aybenimgeceseninblog]

Ben yolumu kalbinde buldum...🫀

[aybenimgeceseninblog]

"İnandığınız her şeyin yalan olmasından daha kötü bir şey var; inanmak istemediğimiz birçok şeyin gerçek olması."

[aybenimgeceseninblog]

"Kendimi bildim bileli başım yıldızlara dönüktür. Ancak beni en çok şaşırtan şey onlarla değil de seninle tanışmaktı."

[aybenimgeceseninblog]

Yazdıklarım artık acılarım değil acılarımın bütünü olan ruhum, gözyaşlarım, sessizliğim belkide kahkahalarım, eğlencelerim, yürüdüğüm yollar başını sevdiğim sokak kedisi, belkide kokladığım bir çiçeğin kokusu, bir ayrılık bin acı... dedim ya benim yazdıklarım sadece acılarım değil her yaşanmışlığın, yaşanacakların ruhuma ilmek ilmek işleyen sancısı ve bir şey söyliyeyim mi bu geçmiyor acı çekmiş olmanın acısı geçmiyor...