arqui03

[arqui03]

Nakatanaw sa malayo, iniisip ang mga maaaring kasama sa bawat larawan ng kalikasan. Ang ganda ng tanawin ay tila may halong lungkot kapag walang kaakibat na masasayang alaala.

Sa gitna ng aking pag-lisa, may isang taong lumapit at nag-alok ng pakikipagkaibigan. Ang simpleng pakikipag-usap ay nagbukas ng pinto para sa isang bagong ugnayan. Ang lahat ng lungkot at pag-iisa ay napawi sa kanyang pagdating.

Sa aking pag dadalamhati, may dalawang taong sa akin ay lumapit. Ang kanilang pagdating ang nagbigay sa akin ng bagong pag-asa at ligaya.

Hindi ko mabilang ang aking tuwa dahil sa pagtagal ng panahon dumadami ang aking mga nakakasama, sila yung masasayang kaibigan na para bang isang pamilya kona na palaging masasandalan sa lahat ng problema.

Simula nung akoy tumanaw sa magandang tanawin, maganda din ang dumating sa aking buhay at sa huli ay labis ang aking tuwa ng ako ay may nakasamang mga tunay na kaibigan.

[arqui03]

“Ang aking muling pag- kikita sa aking Ina, Sa Qatar”

Sa unang pag sakay ko ng eroplano, ako, ay agad na kinabahan. Dahil pangalawang beses ko pa lamang ito nakaka sakay ng eroplano maka lipas ng limang taon, at sa byahe, kinabahan din ako dahil tumigil kami sa Muscat dahil sa masamang panahon. At maka lipas ang apat na oras, at kahit nag ka problema man ang aming byahe, kami ay naka dating din sa Qatar nang ligtas. At ang dahilan ng pag punta namin ay para maging citizen sa bansa ng Qatar, at para na din ma bisita namin an gaming namay na tatlong taon na naming hindi nakikita. Pag dating ko sa Qatar, ako ay agad natuwa at hindi mapigilan ngumiti at mabighani dahil sa mga magagandang tanawin at kaka ibang arkitektura. At ako ay nabigla at nagulat sa kanilang kultura, dahil hindi ito ang aking ikina-sanayan. Katulad ng pananamit, at ang karaniwang suot ng mga Lalakeng Qataris, ay ang Thobe, ito ay isang mahabang damit na parang dress at may mahabang manggas, at may suot din silang Ghotra, ito ang isinusuot nila sa ulo. At ang karaniwang pananamit naman ng mga Babae ay ang Abaya, ito ay isang mahaba at maluwag na damit at natatakpan ang buong katawan, maliban sa mukha, kamay, at paa. At ang Shayla, na isinusuot ng mga Muslim para matakpan ang kanilang mukha sa mga lalake na hindi nila pamilya. At isa pang bagay na nagulat ako sa kanilang kultura, ay ang kanilang relihiyon na Islam. At dahil sila ay mga Muslim, hindi sila kumakain ng baboy, na naka sanayan kong kainin. At ako ay nanibago sa ibat ibang bagay katulad ng, Sports, dahil sa Qatar, ang kanilang paboritong Sport ay Soccer, hindi katulad nang sa Pilipinas na Basketball. Sapagkat marami itong pag kakaiba sa ating kultura, meron din naman itong pag kaka parehas, katulad ng Pagiging relihiyoso, pagiging mabait at magandang pakikitungo, at iba pa. Madami kaming ginawa doon, katulad ng pag gala sa mga mall, theme park, sumubok ng ibat ibang putahe, pumunta sa disyerto, at maraming iba pa. At doon din ako nagdiriwang nang aking ika siyam na kaarawan, at napaka i-spesyal para sa akin yun dahil noon ko lang ulit naka sama ang aking nanay sa aking ka arawan maka lipas ang limang taon. At napaka saya ko noon dahil sa ibang bansa ako nag diwang ng aking ka arawan, subalit wala man ang aking ibang pamilya. At napaka saya ko rin noon dahil nung isang taon bago noon, hindi ko na pag diriwang ang aking ka arawan. Sa aming pag uwi, habang nag lalakad kami sa airport, naka dama ako nang lungkot, at pumasok lahat ng masasayang araw namin roon sa aking isip. Na alala ko lahat ng tawanan, iyakan, mga away, at iba pa. Ako ay biglang na luha dahil ang nasa isip ko, kailangan ko nanaman mag hintay ng mahabang panahon para maka sama ko ulit ang aking Ina. At hanggang sa kailangan na namin mag pa alam sa aming Ina, niyakap ko siya ng mahigpi, at nag pa alam na.