antoxhh - Tumblr blog

[antoxhh]

Δεν ξεριζώνονται οι νύχτες από μέσα μας, έγιναν δάσος σκοτεινό και μας πλακώνουν.

Ντίνος Χριστιανόπουλος, Το δάσος

[antoxhh]

Ωραία θα ήταν αυτή την βραδιά να τελείωναν όλα

[antoxhh]

μας ρημάξατε τις ζωές

θα ρημάξουμε τα πάντα.

[antoxhh]

Τι συμβαίνει όταν ο άνθρωπος μας δεν είναι ο άνθρωπος μας;😶

[antoxhh]

No rain, now flowers 🤍

Read that again

[antoxhh]

Πονάει πολύ όταν τελειώνει κάτι επειδή πρέπει και όχι επειδή θέλεις...🤍

[antoxhh]

There is beauty,in simplicity ✨

[antoxhh]

My first love , my town 🤍

[antoxhh]

Μυρσινη Γκανα

[antoxhh]

[antoxhh]

Τά Πάθη τῆς Βροχῆς❤️

Ἐν μέσῳ λογισμῶν καί παραλογισμῶν

ἄρχισε κι ἡ βροχή νά λιώνει τά μεσάνυχτα

μ' αὐτόν τόν νικημένο πάντα ἦχο

σί, σί, σί.

Ἦχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος,

ἦχος κανονικός κανονικῆς βροχῆς.

Ὁμως ὁ παραλογισμός

ἄλλη γραφή κι ἄλλην ἀνάγνωση

μοῦ 'μαθε γιά τούς ἤχους.

Κι ὅλη τή νύχτα ἀκούω καί διαβάζω τή βροχή,

σίγμα πλάι σέ γιῶτα, γιῶτα κοντά στό σίγμα,

κρυστάλλινα ψηφία2 πού τσουγκρίζουν

καί μουρμουρμίζουν ἕνα ἐσύ, ἐσύ, ἐσύ.

Κάθε σταγόνα κι ἕνα ἐσύ,

ὅλη τή νύχτα

ὁ ἴδιος παρεξηγημένος ἦχος,

ἀξημέρωτος ἦχος,

ἀξημέρωτη ἀνάγκη ἐσύ,

βραδύγλωσση βροχή,

σάν πρόθεση ναυαγισμένη

κάτι μακρύ νά διηγηθεῖ

καί λέει μόνο ἐσύ, ἐσύ,

νοσταλγία δισύλλαβη,

ἔνταση μονολεκτική,

τό ἕνα ἐσύ σά μνήμη,

τό ἄλλο σάν μομφή

καί σάν μοιρολατρία,

τόση βροχή γιά μιά ἀπουσία,

τόση ἀγρύπνια γιά μιά λέξη,

πολύ μέ ζάλισε ἀπόψε ἡ βροχή

μ' αὐτή της τή μεροληψία

ὅλο ἐσύ, ἐσύ, ἐσύ,

σάν ὅλα τ' ἄλλα νά 'ναι ἀμελητέα

καί μόνο ἐσύ, ἐσύ, ἐσύ.

(Τό λίγο τοῦ κόσμου, 1971)

[antoxhh]

[άνθρωποι μόνοι που άφησαν σκόνη]

Αθήνα, Μοναστηράκι, 21:31.

[antoxhh]

Τραγική ειρωνεία το άτομο που κάθε μέρα ασταμάτητα σε πλήγωνε,να μιλάει για πόνο και προδοσία.

[antoxhh]

Τί είναι ο έρωτας;

Έρωτας είναι το ίπτασθαι οικειοθελώς,

το ωραιάσθαι αενάως,

το εγγίζεσθαι χαϊδευτικώς,

το ποθείν καθ’ ολοκληρίαν,

το καλλωπίζειν το χώρο,

το φαντάζεσθαι εγχρώμως,

το διαλέγεσθαι μωβ,

το αντι-εξουσιάζεσθαι ανυπερθέτως,

το συνουσιάζεσθαι επαναληπτικώς.

Γενικώς το ευ ζην… Το αποπλανάσθαι στην απουσία της μοναξιάς.

Χρόνης Μίσσιος, Τα Κεραμίδια Στάζουν

[antoxhh]

“Δεν κατάφερα να αλλάξω το σύστημα, όμως δεν θα επιτρέψω ούτε σ’ αυτό να με αλλάξει”

— Χρόνης Μίσσιος

[antoxhh]

Πάντοτε μια θέση δίπλα μου...✨

[antoxhh]

Να μη μπορούμε ούτε μαζί,ούτε χώρια.

Αυτή είναι η τιμωρία μας.