#αγαπημενο

[amalia-uwu]

Hmm.

What are you two up to? 💜💙

Where are you carrying the sleepy boy?

What is he dreaming of?

What's on your mind?

Is he heavy?

Is he a squishy, soft teddy bear?

So many questions.

Drabble :

“Carry you in my embrace”

Notes comments:

Thank you so much for this! I love the whole piece so much!

Sans's expression is so soft, serene and beautiful! I love the way you drew him wrapped around me!

I love how I'm holding him!

I love the hair etc.

The colors are also so soft and a beautiful combination.

I love it thank you so much! It gives a soft, beautiful, cozy aura.

As always this is one more beautiful piece of art, that I receive from you!

Each drawing has its own story to tell!

You are an amazing artist and great inspiration! Fudgie! 💙

Thank you so much! 💙

Now unto the Drabble!

💜💙💜💙💜💙💜💙💜💙

We were sitting on the couch watching TV.

At some point I noticed Sans dozing off.

He couldn't stay awake. I saw his eye sockets closing. His head falling forwards.

I chuckled. Hehe!

How can he be so adorable? He was such an adorable baby boy. A baby girl. A cutie pie! I wanted to squish him mercilessly in my embrace!

He just looks so cute when sleepy.

Okay, he looked masculine and adorable anyway. But even in sleep he looks handsome and adorable!

I shuffled closer and wrapped him in my embrace. He smiled in his sleep.

His cheek bone on my shoulder. I brushed my hair at my back, so they won't bother his face.

We stayed there for some time. Just cuddling.

There were many thoughts on my mind.

One thing is sure tho; that, I loved him so much.

I didn't know what he was dreaming but, I could tell he was happy.

There was a soft shade of blue hue on his cheekbones and a relaxed genuine smile on his face.

As much as I loved cuddling him. I knew, that the couch wasn't comfortable.

I was thinking how to carry him. «Will he wake up? Be scared? How will I lift a well build skeleton man?

... He is all bones. He can't be that heavy. I'll try to lift him. Worse case scenario.. Is that he falls on the couch and me on top of him. I am quite heavy. He doesn't have organs like me. He doesn't have skin like me.. How heavy can he be? Well... Let's find out»

I picked him up softly. He wrapped his bones around me.

Hm.. He wasn't as heavy as I was expecting him to be. Heh! He was a bearable comfortable weight.

I could carry him as I carry a child.

I was surprised I could carry him around with so much ease. Truly fascinating. Heh!

Another thing I loved; is how soft he is. How squishy.

Despite him being made of bones; he was pleasant to touch, hug. Physical contact with him felt incredible.

He was warm, soft, squishy. A teddy bear. I could feel his warm breath on my neck.

I could feel some of my hair touching his face. Heh, our souls were close to each other.

He was content and calm.

I walked upstairs to his room carrying him in my embrace.

Heh, he was doing an effort to keep it as clean as possible.

I laid him in his bed carefully. As I attempted to untangle him.

He took a hold of my clothes and refused to let go.

A soft whine left his teeth.

Welp, okay then. So be it.

I laid next to him and cuddled him closer. I could smell his clothes amd bedsheets. So, his bedsheets smelled like green apple. While his clothes smelled like green soap. It wasn't bad. I.. liked it!

Soon enough I covered ourselves with the weighted blanket he had.

I kissed his mandible and got comfortable next to him. He hummed softly.

I closed my eyes too and joined him for a nap.

"I love you sans!" I whispered.

He smiled and mumbled "i love you too".

The end 😘

Thank you for reading! 💙

[fandomchaosposts]

δεν θέλω να τα φτιάξει με την μπατσινα θέλω να είναι αυτή ασεξουαλ κι αυτός με την Πηνελόπη

[boulevard-of-broken-dreams6]

Σε Αλλά νέα κάθομαι και στοκαρω τα κρας που είχα στο Γυμνάσιο και το Λύκειο.

[nofuckinlabels]

Το αγαπημενο μου πλασμα στον κοσμο

[arsiaaaa]

Αγαπημενο σου outfit?

[monimh-adieksodos]

Δεν ξερω για εσας αλλα το αγαπημενο μου χομπι ειναι να μαλωνω με τον @xmake-out-hillx

[submissive-sl0th2]

Φωτο αγαπημενο σου outfit?

[solmeister13]

Στην αρχη που ακουγα σποιλερ απο το δισκο νομιζα οτι δεν θα μαρεσει.Ειδικα οταν ειδα για αναφορες σε iconic διασημα ζευγαρια,ουσιες και σεξ νομιζα οτι θα μου περασει αδιαφορος.Για καποιο λογο ομως,οπως παντα,ειχα μια εμπιστοσυνη σε εσενα ως καλλιτεχνη και ελεγα "Ρε φιλε,δε γινεται,κατι θα χει κανει παλι ο τρελαρας ο Σολ και θα ναι γαματο".Τελικα αυτη η φωνουλα στο κεφαλι μου ειχε τοσο δικιο.Ο δισκος ειναι πολυ vibey και οριακα απο την αρχη μεχρι το τελος χτυπιεμαι για μια κοπελα λες και δεν χωρισε εσενα,αλλα εμενα,ΚΛΕΛΕΣ.Σκεψου απο τις 13 του μηνα θελω να παρω ενα μπαστουνι του baseball και να φωναζω το baseball για να το ζησω ακομα παραπανω,ΚΛΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ.Vibαρω τοσο με το δισκο που οταν ειπες για το panic attack και το autotune που εχει μου πηρε πολλες μερες να το καταλαβω γιατι απλα εβαζα το,οριακα αγαπημενο μου,κομματι και κοπανιομουν.

Much love απο μια κοπελα που θα ναι για παντα εδω και μολις σε δει θα σου δωσει την πιο σφιχτη αγκαλια(και σιγουρα δεν θα εχει second thoughts για τη μουσικη σου απο δω και περα) <33

Λοιπόν, σημείωσε μία διεύθυνση αν θες ποτέ ακούγοντας το baseball να σπάσεις ένα τυχαίο αμαξι...

ΚΑΙ ΔΙΝΕΙ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟΥ ΝΥΝ ΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΤΟΥ ΟΝΛΑΗΝ Ο ΤΡΕΛΟΣ.

Όχι νταξ, καλά να 'ναι στη ζωή του το παιδί, απλά να του πέφτει.

ΚΛΕ...

Βασικά χωρίς κλες.

[choiraugur]

πως τα πας μπρο μουυυυ - το αγαπημενο σου κουταβακι :3

πονοκέφαλος μπρο μου δεν αντέχω άλλο σώσε με είμαι στα τελευταία μου

[alatismeni-theitsa]

Καλησπέραα 🌼🌼

Σε λίγους μήνες θα κάνω αλλαγή ονόματος και θα ήθελα να μου προτείνεις τα πιο υπέροχα ελληνικά γυναικεία ονόματα που μπορείς να σκεφτείς 😊 Και ποιο είναι το αγαπημένο σου;

Καποια που μου αρέσουν είναι τα: Αφροδίτη, Άρτεμις, Νεφέλη, Ηλέκτρα

Καλησπέραα 💙🌸💙🌸💙🌸 Με τιμάει που ρωτας τη γνωμη μου για το ονομα σου!! 😭💓😭💓😭💓

Λοιπον εχω διαλεξει μερικα που μου αρεσουν κι ελπιζω να σου ταιριαξουν! Αγαπημενο δεν εχω γιατι ειναι ολα ωραια 😅 Παντως το Νεφελη ειναι εξαιρετικο και θα το προτεινα κ εγω!

Ήβη, Θάλεια, Αρετή, Μελίνα, Χρυσά, Αφροδίτη, Αλεξάνδρα, Βασιλεία, Νιόβη, Ευριδίκη, Ελπίδα, Ζωή, Ζηνοβία (Ζήνα), Ίριδα, Ηρώ, Σεμέλη, Άλκηστις, Ανδρομάχη, Αντιγόνη, Αριάδνη, Ασπασία, Αναστασία, Διονυσία, Δανάη, Ελένη/Φωτεινή (λόγω σημασίας του "Ελένη"), Έλλη, Ερμιόνη, Ιόλη, Ιφιγένεια, Χάρις, Χρυσάνθη

Για πειτε κ εσεις, followers?

[bitplechase]

Σημερα ηρθα αντιμέτωπη για ακομα μια φορα με την εξης φραση:

Τι θα πει ο κοσμος;!

Ποιος ορίζει τον κοσμο τελικα;

Την κοινωνία,τα λογια και την γνωμη του καθενος;!

Αν ζούσαμε με τα θελω των άλλων ας ειμασταν καλυτερα ολο�� νεκροί,Ισως ειχε πιο πολυ νοημα ετσι.

Γι αυτον λοιπον Εγω θα συνεχισω να πινω τον αγαπημενο μου ζεστο καφε ακομα και τις πιο καυτές μερες του καλοκαιριου.θα φιλαω δημοσίως τον ερωτα μου με παθος.Τα κοντα μου μπλουζακια θα ‘ναι ακομα στις επιλογες μου.Θα βάφω τα χειλη μου με σκουροχρωμο κραγιον.Θα κυκλοφορω με πιτζαμες για να παω μεχρι το περιπτερο και ακομα παραπερα.Θα φοραω στο σκυλο μου τα πιο περιεργα κολάρα και λουράκια και ας μπερδεύονται οι περαστικοί για το φύλο του.θα περπαταω ξυπολητη.θα γελαω δυνατα.θα φωναζω.θα κλαιω απο χαρα και απο θλίψη.θα λεω την αποψη μου κι ας μην αρεσει στον διπλανο μου.θα παραγγελνω πιατα διχως κρεας κι ας μην ειμαι βιγκαν.θα χαμογελαω συχνα στο δρομο κι ας με περασουν για τρελη.

Αλλωστε στο τελος της ημερας λιγο πριν σβησεις το φως για να κοιμηθεις εισαι μονος σου.

Ο κοσμος λοιπον εισαι μοναχα εσυ.

Ζήσε γιατι η ζωη ειναι μεγαλη αλλα και πολυ μικρη.

[fandomchaosposts]

χεχε. αγαπημενο αττικη μερος

[vrwmikh-texnh]

Θελω να σε χαζευω καθως πινεις τον καφε σου και διαβαζεις το αγαπημενο σου βιβλιο στο μπαλκονι.

[nofuckinlabels]

Το αγαπημενο μου κτήριο στην ελλαδα

[xehasmenesithakes]

Και φοβαμαι,φοβαμαι μη καπως ξεφυγει απο τα χερια μου μια απο τις μερες που σκεφτομαι κατι αλλο,φαινομενικα σημαντικοτερο και χασω αυτη τη δειψα που χω να γεμιζω το χαρτι και φοβαμαι μη χασω αυτη την ελπιδα για τον κοσμο και και αυτη τη λαχταρα για τον ερωτα.

Παντα σκεφτομουν τη ζωη μου σα ταινια,και ειναι ορισμενα τελη που ερχονται και καπου νιωθω πως τα χω ξαναδει πια.Και φοβαμαι ,μη νιωσω οτι το χω μαθει το εργο και χασω τον ενθουσιασμο .

Εντελει πιο πολυ με τρομαζει μια ζωη χωρις αισθημα παρα μια γεματη παθη και ας ειναι γεματη λαθη.Δεν ξερω τι να πω,νιωθω μεγαλος,και ταυτοχρονα μικρος.Μια,τα χανω στο βημα και την αλλη νιωθω πως ξερω ολο το δρομο.

Δεν μαρεσει η αισθηση του να ξερω,ακομα και αν ειναι παραισθηση.Δεν θελω να ξερω τιποτα,δεν θελω να ξερω τιποτα για τη ζωη και τιποτα για μενα και τιποτα για σενα και για οποιον εσυ,και δε θελω να ξερω τον ερωτα και ουτε ποσο πονα οταν χωριζουν ζωες ανθρωπων που αγαπηθηκαν και ουτε θελω να ξερω πως μυριζει το γιασεμι ή πως τελειωνει η ιστορια.

Και θελω να ξεχασω τους στιχους απο το πιο αγαπημενο τραγουδι μου και θελω να ξεχασω τι χρωματα εχει ο ουρανος οταν ο ηλιος δύει και θελω να ξεχασω την αισθηση των δαχτυλων σου στο κορμι μου και τον τροπο που φιλας.

Και να τα μαθω ολα απο την αρχη,να τα δω απο την αρχη να τα ακουσω να τα γευτω σαν να ταν χθες η πρωτη φορα που πατησα αυτο το χωμα.

Τι δεν θα δινα να ακουσω τις μουσικες μου σαν να ναι η πρωτη φορα,και να ξαφνιαστω απο το τελος της ιστοριας.Να ερωτευτω σαν να μη εχω νιωσει πονο ποτε.

Θελω να μεινω παιδι και να κοπω στη ταξη και καποιος να μου τα ξαναμαθει..ολα και να γινω καλυτερος.

Δε μπορω να σταματησω να ονειρευομαι λευκο χαρτι και ποσο αλλιωτικα θα μπορουσα να τα γραψω για τα ιδια,αν καποιος με μαθαινε ξανα.

Με κοιτω στον καθρευτη,και εχω αρχισει να με αναγνωριζω αλλα το μονο που σκεφτομαι ειναι οτι δε θα θελησω να κατασταλαξω ποτε.