#καλα ειναι τα παιδια

[boulevard-of-broken-dreams6]

Σε Αλλά νέα κάθομαι και στοκαρω τα κρας που είχα στο Γυμνάσιο και το Λύκειο.

[sugaroto]

*τηλέφωνο*

- Ξενοδοχείο Τάδε παρακαλώ

-ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΣΥ ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΣΗΚΩΝΕΙΣ?!

-... Με ποιον θέλετε να μιλήσετε;

-Ε?!

-Ποιον ψάχνετε;

-Ε?

-Εχετε καλέ��ει το ξενοδοχείο τάδε, ποιον ψάχνετε;

- α συγνώμη *μπιπ*

Σβδβφν💀💀 I hope this interaction keeps him awake at night muahahah😂

ΚΑΙ ΓΩ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΜΑΙ ΜΠΡΟ, ΑΝΤΕ μόνο που δεν με έβρισε να πούμε - και σηκώνω και τηλέφωνα οπότε what is he even saying

Rip στο άτομο που ψάχνει, μπρο αν παίρνεις αλλού ντάλου δεν φταίει αυτ@ που δεν το σηκώνει (νομίζω μας είχε ξαναπάρει και πριν αλλά δεν παίρνω όρκο)

[upofainomenos]

« Και απο καρδια θα παω

Γιατι ειναι μεγαλη η καρδια μου »

Και καπως ετσι γιορτασαμε τα 11 χρονια. 11 χρονια που ειναι παροντες στην σκηνη, στην καθημερινοτητα μας, στα ακουστικα μας, στην ζωη μας. Προσωπικα ως ενα παιδι που εφαγε τρομερο μπουλινκ σε ολη μου την ζωη μεχρι το τελος του σχολειου, μονιμη ψυχολογικη πιεση και λεκτικη βια απο γονεις ( με γνωμωνα την αγαπη παντα) και πολλα ακομη, αυτοι οι ανθρωποι ( οπως και αλλοι του χωρου, οπως ο Ακης aka 12ος Πιθηκος, ή ο Γωργος aka Novel 729 ) ειναι ο λογος που ειμαι ζωντανος σημερα. Με κρατησαν οταν υπηρχαν νυχτες που ηθελα να «φυγω», ηταν εκει να μου πουν πως ολα θα πανε καλα και να χαμογελαω οταν ολοι ελεγαν το αντιθετο.

Σας αγαπαω πολυ παιδια, και μακαρι καποια στιγμη να εκανα καθε εναν απο εσας μια αγκαλια, να σας εσφιγγα το χερι να σας πω ενα απλο ευχαριστω. Οχι φωτογραφιες, οχι στορυς. Τιποτα. Απλα μια αγκαλια και ενα ευχαριστω. Γιατι για μενα αυτο ειστε. Φιλοι, αδερφια, ξαδερφια. Οπως θελετε μεταφραστε το!

Γιατι οπως ειχε πει και ο Θανασης στο «Ελα Μαζι Μου»,

- καλη επιρροη το ελληνικο ραπ για φαντασου -

[nofuckinlabels]

Στον πρωτο μου ερωτα

Υπηρξες τα παντα για μενα

Το οξυγόνο που ανεπνεα

Φοβομουν τοσο πολυ οτι δεν θα σε ξεχασω ποτε, οτι θα ζω παντα με τον πονο της απουσιας σου. Καποια στιγμη αληθεια ολα τα αστρα αυτου του ουρανου ευθυγραμμίστηκαν για την αγαπη μας

Σε αγαπουσα τοσο πολυ

Και δεν θα ψαξω ποτε για αυτο που ειχαμε

Θελω να ειναι ατοφιο

Θελω να ξερεις οτι ακομα νιωθω εναν κομπο στον στομαχι οταν ακουω κατι που συνηθιζες να λες

Η μυριζω το αρωμα σου και ξερω οτι δεν εισαι εσυ

Ακομα χαμογελαω οταν ξεφευγει το ονομα σου απο τα χειλη των δικων μου

Ακομα η καρδια μου σταματαει για λίγο οταν καποιος κανει καποιος έναν μορφασμο και για λίγα δευτερολεπτα σε βλεπω

Σε ξανα ερωτεύομαι

Οχι λοιπον δεν θα σταματησω ποτε να σε αγαπω

Ομως πλεον δεν φοβάμαι

Θελω να ξερεις οτι ο αδερφος μου ακομα σε θαυμαζει

Σημερα μου διαβασε κατι που ειχε πει για εμας

Εγραψε οτι στα ματια μας εβλεπε τον ερωτα οτι σε εσενα εβλεπε το προτυπο ενός αντρα

Οτι δεν ζηλεψε ποτε την σχεση μας

Οτι ηταν η αποδειξη οτι υπαρχει αγαπη σε αυτον τον κοσμο.

Ελπιζω να εισαι λιγο περηφανος για εμενα

Ελπιζω να με βλεπεις και να νιωθεις οτι για λιγο σταματαει ακομα και η γη να γυριζει

Οχι ��πο ερωτα

Απο νοσταλγία

Η καρδια οσο αδειαζει γεμιζει

Και εμενα η καρδιά μου ειναι γεμάτη

Σαγαπαω

Συμβολισες 3 χρονια απο την ζωη μου

Ομως πλεον δεν ειμαι δικη σου

Αληθεια ελπιζω να εισαι χαρουμενος

Ελπιζω η ζωη να ειναι τοσο μα τοσο καλη μαζι σου

Ελπιζω να εισαι ερωτευμενος και να μην ξαναχρειαστει ποτε να ξυπνησεις αγχωμενος

Ελπιζω αυτη η κοπελα να σου φερεται καλα

Μην αφηνεις να περναν ετσι θαυματα

Οτι και να σου λεω

Οσο εγωιστρια και να γινομαι

Αγαπα τους ανθρωπους

Με ενταση

Αγαπα τους μεχρι να νιωσεις την καρδια σου να σφιγγεται

Αγαπα μεχρι να μην εχεις κατι αλλο να δωσεις

Μονο ετσι θα σε ξαναγεμισουν οι ανθρωποι

Σε ενα αλλο συμπαν

Ειμαστε αγκαλια

Σε ενα αλλο συμπαν με γεμιζεις φιλια και με κρατας σαν να ειμαι οτι πιο πολυτιμο εχεις

Σε ενα αλλο συμπαν

Εσυ μαγειρεύεις και εγω καθαριζω

Και απλώνουμε μαζι τα ρουχα

Σε ενα αλλο συμπαν ακουω το γελιο σου με καθε αφορμη

Σε ενα αλλο συμπαν εχουμε ηδη παει μαζι Ιαπωνια οπως λέγαμε

Οι ανθρωποι το πιο συχνα

Πληγωνουν ο ενας τον αλλον

Θελω σε αυτο το συμπαν

Να ειμαστε η εξαιρεση

Θελω που και που να με θυμασαι

Σε ενα ηλιοβασιλεμα

Σε ενα ξανθο κοριτσι με ενα φαρδυ ασπρο φορεμα

Στην μυρωδια του γιασεμι

Στο παρισι

Στην ποίηση

Θελω που και που εστω και φευγαλέα να με βρισκεις

Και να με ξαναερωτευεσαι

Και αφου τα παιδια σου δεν θα με λενε μαμα

Θελω να ξερουν το ονομα μου

Και να ξερουν οτι αγαπηθηκαμε

[xehasmenesithakes]

Πότε θα ανεβασεις τις αγαπημενες στιγμες σου που ελεγες;

Η αληθεια ειναι οτι τα εγραψα σε χαρτι το ξεχασα τελειως οτι ειχα πει να τα ανεβασω.Θα τα γραψω ομως ολα και εδω.

Για να ειμαι ειλικρινης το 23 δε μου αρεσε,πιεσα τον εαυτο μου αρκετα και πιεστηκα και απο εξωτερικους παραγοντες και δεν μπυ εδωσα τις ευκαιριες να διασκεδασω οσο θα θελα.Παρολα αυτα ο Δεκεμβριος ηταν φανταστικος εδωσε ρεστα για ολη τη χρονια.

Το να γραψω τις αναμνησεις μου τις καλες ειναι ενας μηχανισμος για να μαθεις να κρατας τα καλα.Οσο αχρειαστο και αν φαινεται κανει παρα παρα πολυ καλο αν το κανεις συχνα.Αλλαζει το μυαλο σου.

Χωρις αλλες καθυστερησεις και χωρις καποια συγκεκριμενη ιεραρχια οι τοπ στιγμες μου φετος.

Η εκδρομη στη λιμνη τσιβλου,ειχε ερθει ο αδερφος μου πατρα και κανονισαμε και κατι φιλους να παμε εκει ολοι μαζι,ειχα περασει τελεια και ηταν απο τις λιγες φορες φετος που ημουν σε τετοια επαφη με τη φυση

Οταν καταφερα να κλεισω τη πτυχιακη μου εκει που ηθελα,ειχα βγαλει τα αγπημενα μου ατομα για να το γιορτασουμε πανω στο καστρακι και βλεπαμε το ηλιοβασιλεμα και ενιωθα τρομερη αυτοπραγματωση που καταφερα αυτο που ηθελα

Πασχα,��εγαλη παρασκευη,γενικα μαρεσει πολυ το πασχα η αυρα,με ειχε παει μια φιλη σε ενα κρυφο μερος της και ηταν τοσο γαληνια και ειχε φουλ χρωματα ο ουρανος και το χα απολαυσει παρα πολυ,ολη εκεινη τη μερα.

Οταν γυρισα απο σεζον και αντικρισα τη μαμα μου

Η συναυλια των warhaus,απιστευτη μερα και ειχα καθ απιστευτη παρεα

Τωρα τα χριστουγεννα ειχα πολλες ακραιες στιγμες,ηρθαν οι δικοι μου και ειχα να τους δω τοσο καιρο και πραγματικα σπαρταρουσε η καρδια μου συνεχεια οσο ειμασταν μαζι.Πηρα το κινητο που ηθελα σε ακραια τιμη(Ναι γενικα οι εκπτωσεις με κανουν πολυ χαρουμενο).

Οταν Βρηκα τη λιλο μου

Το παρτυ ενος φιλου,Ειχα δει τον αγαπημενο μου φιλο και ολα τα παιδια απο τη σαμοθρακη ειχαμε περασει τελεια εκεινη τη μερα.

Η γιορτη μιας αγαπημενης.Ειχα παραλληλα παρει τα πρωτα μου χρηματα απο τη δουλεια μου και την ειχα βγαλει σε ενα παρα πολυ ωραιο μαγαζι και ειχα παρει ενα πολυ καλο μπουκαλι κρασι και ενιωθα πολυ καλα με τον εαυτο μου γιατι ηξερα οτι αυτα τα χρηματα τα χω βγαλει με τον κοπο μου.

Μια υπεροχη βραδια στην αθηνα κανοντας μια νεα φιλη παιζοντας σκακι,και πραγματικα εκεινο το βραδυ εχει μεινει πολυ γραμμενο μεσα μου εκεινες τις μερες δεν ημουν καλα και ηταν τοσο θεραπευτικο και το χρειαζομουν και πραγματικα ενιωσα απιστευτη χημεια.

Ολες οι μινι εκδρομες και εξερευνησεις στη φυση που με πηγαινε η φιλη μου.Ειναι ακρετες,ειμαι πολυ τυχερος.Παντα ακουγε τον πονο μου και ηξερε τι να κανει για να καθαρισουν τα μυαλα μας

Οι μερες στο εργαστηριο ειναι παντα καλες και τα νεα παιδια που γνωρισα εκει.Παντα νιωθω ωραια οταν ειμαι εκει.

Τα παιδια στη νεα δουλεια και εκει το κλιμα ειναι τελειο,εχω ωραιες στιγμες

Το νυχτερινο μπανιο και η μερα στα τσιπουραδικα στη καλαματα.Το ενα και μοναδικο μπανιο που εκανα φετος αλλα πραγματικα εδωσε ρεστα εκεινη η βραδια

Τελος ολα μου τα νοστιμα φαγητα και οι μαραθωνιοι σειρων που εκανα φετος με καλη παρεα.

Απλες στιγμουλες αλλα πραγματικα ανεκτιμητες,

[adyto]

Dear public diary

Χθες βγηκα για μια μπυρα με 2 παλιες φιλες. Πηραμε μπυριτσα και αραγματικη με φορμες στο λιμανι. Μου ειχε λειψει αυτο πιο πολυ, απ οτι μου λειψανε οι φιλες μου, κυριως γιατι με την καινουρια παρεα πηγαινουμε μονο σε μαγαζια με αβολες καρεκλες και μουσικη. Χαρηκα που ειναι καλα τα κοριτσια μου. Αυτα τα παιδια τ αγαπαω πολυ. Η μια στα ιδια με τοτε (γελαω), η αλλη πηρε αποφαση οτι δε θα παντρευτει ποτε και θα μεινει μονη με 15 γατες και η 3η δε μπορεσε να ερθει γιατι εχει παιδι και αντρα.

Στα σημερινα νεα περιμενω να δω τι θα γινει με συνεργειο γιατι η μηχανη ειναι ακομα μεσα και θελει 3000 για να βγει. Ω ΘΕΕ. Ελπιζω σε μελοντικο dear diary να ποσταρω οτι τελικα την εφταξα με πολυ λιγοτερα... ��ε με ριχνει τιποτα, παμε δυνατα. Mamba.

[missdevildoll]

εισαι δυναμικος χαρακτηρας ...συνεχεια ακουγα ../

εγω αντιθετως νιωθω οτι με περιγελουν, οτι βλεπουν ποσο αδυναμη ειμαι και μου λενε το αντιθετο για να περνω κουραγιο.

νιωθω πολυ υποχρεη στους ανθρωπους που μου μιλησαν με φιλησαν με αγκαλιασαν και προσπαθησαν να με αγαπησουν και να με καταλαβουν. εδω που φτασαμε θα επρεπε να νιωθω ευγνωμων που μερικοι προσπαθησαν κιολας για μενα. να με βοηθησουν να με σωσουν να με κανουν να σηκωθω χωρις ��α υπολογιζουν τον βαλτο που ειμαι μιση βουτηγμενη μια ζωη και απλα φωναζω βοηθεια στους περαστικους ξερωντας οτι ειμαι ξοφλημενη. μονο και μονο για να μου πιασουν το χερι για λιγο πριν βουλιαξω στο βαλτο που γεννηθηκα. πριν ξαναμπω μεσα απο την κοπρια που βγηκα. νιωθω οτι λερωσα την μανα μου . πως τα καταφερε και με γεννησε τελικα. λογικο μετα να μην με θελει και να μην με αγαπαει . γιατι να με αγαπαει εξαλλου. τι ημουνα. ημουνα το εκθαβωτικο τελος ενος ερωτα. εκει που σταματησε ο ερωτας και ηρθε ο σπορος και ολα χαλασαν και τιποτα απο τοτε δεν πηγε καλα. μου ελεγε η μανα μου οτι ολα στραβωσαν στη σχεση της με τον πατερα μου οταν ηταν 5 μηνων. και με απορια παντα την ρωτουσα...

και ρε μανα μεχρι να γινεις 5 μηνων ο πατερας μου ητανε ο τελειος αντρας? δεν ειχε δειξει σημαδια οτι ητανε ενας αλκολικος ανευθυνος πατερας και κακος συζυγος ? μολις εγινες 5 μηνων βγηκαν ολα στην επιφανεια?

(σιγουρα οχι) απλα φανταζομαι αυτους τους δυο ανθρωπους να μαθαινουν τον ερχομο του παιδιου τους ενω δεν εχουν καν σκοπο να κανουν παιδια. δεν εχουν καν παντρευτει . ειχαν απλα μια σχεση. η μητερα μου φοιτητρια ο μπαμπας μου σερβιτορος/ με καποια χρονια διαφορα.. 7 ? 9? 10? δεν το συγκρατησα και πολυ γιατι δεν με ενοιαζε .

εν τελη γεννηθηκα και απο τοτε τιποτα δεν ητανε σωστα.

ουτε ο μπαμπας μου ειχε το κοριτσακι του και την γυναικα του

ουτε η μαμα μου ειχε το κοριτσακι της και τον συζυγο της.

ουτε εγω ειχα τον πατερα μου και την μητερα μου αγαπημενους.

στα 19 μου εχασα και τον ''κακο΄΄ πατερα. Αυτοκτονησε.

αυτο στην αρχη δεν με σοκαρε γιατι το ελεγε οτι θα το κανει.

απλα ποτε δεν καταλαβα πως γινεται να αυτοκτονισει ενας ανθρωπος που ειναι τοσο κακος? γιατι εχω δει κακους ανθρωπους στην ζωη μου .. και δεν εχουν τυψεις.. δεν τα πνιγουν στο ποτο τα λαθη τους. δεν ειναι πνιγμενα τα ματια τους στην θλιψη. οι κακοι ανθρωποι κανουν συνειδητα κακα πραγματα και με δολο. ο πατερας μου δεν ηξερε προφανως τι εκανε και πως τα εκανε και πως θα επηρεαζε τους γυρω του.

ετσι ακριβως εγω δεν αντιλαμβανομαι ποσο περιττη ειμαι, ενω συνεχεια κουβαλαω ενα μυαλο να μου λεει . εισαι αχρηστη ψοφα. και που προσπαθεις τσαμπα προσπαθεις , δεν θα τα καταφερεις ποτε. δεν σου αξιζει η ευτυχια ουτε η επιτυχια. σου αξιζει η δυστυχια . σου αξιζε να αποτυχεις σε ολα . σου αξιζε να εισαι δυστυχισμενη απο μικρη μεχρι τα 30. και εγω απλα θελω ολο αυτο να τελειωσει. δεν αντεχω να ακουω τον ευατ�� μου την λογικη μου τους αλλους. απλα κουραστηκα βαρεθηκα. θελω απλα να φυγω πανω σε μια αγκαλια. να φυγω εστω πανω σε μια αγκαλια που με ηθελε να φυγω και με αγκαλιασε για να μου το κανει πιο ευκολο. οχι αλλες αγκαλιες παρηγοριας ενω δεν με θελουν εδω. οχι αλλες αγκαλιες γιατι νιωθετε τυψεις που σκουζω. οχι αλλες αγκαλιες γιατι μου λειπουν. θελω μια και καλη και να φυγω ηρεμη υσηχη γαληνια. για μια φορα στην γαμημενη ζωη μου να βιωσω αυτη την αφεση, την ηρεμια και την πληρη παραδοση . δεν μπορω να το ελεγξω. δεν το ελεγχω. δεν θα μαθω να το ελεγχω ποτε. με τρωει .

σωστε με

[koeenoyokan]

Οχι,δεν κανω βημα προς τα εσενα.Δε θελω αλλο πολεμο μαζι σου.Εχω κανει ειρηνη με τον εαυτο μου και μαζι σου.Σε περιμενω με τα χερια ανοιχτα οταν αποφασίσεις να αφησεις τα οπλα σου.Να ρθεις.Οχι για να βρεις αυτον που αφησες .Αλλα για να μαθεις αυτον που ειμαι σημερα ,αυτον που γινομαι.Παντα η πορτα μου θα ειναι ανοιχτη για σενα και παντα θα υπαρχει η διαθεση.Σε αγαπαω παρα πολυ..Οτι εγινε,εγινε και οτι εγινε, εγινε λογω ανωτερας βιας ουτε επειδη δε σε αγαπησα αρκετα ουτε επειδη δεν σε εκτιμησα.Οτι εγινε ηταν αποτελεσμα μιας καταστασης που δεν μπορουσα ουτε να ωρισω ουτε να διαχειριστω και πιστευω ουτε εσυ.Εγινες χιλια κομματια και εγινα χιλια κομματια και εγω.Το χει αυτο η ζωη,δινει παιρνει σε ανεβοκατεβαζει… σε πετα στο τοιχο και σε κανει χιλια κομματια.Και οσο και αν πονας ο πονος δεν αρκει να σε σκοτωσει καλεισαι να ενωσεις τα χιλια κομματια,να παρεις το μαθημα και συνεχισεις να ζεις.Καταλαβαινω τον πονο σου τον νιωθω τον αισθανομαι , μοιαζει πολυ με το δικο μου ακομα και αν δε το πιστευεις.Θα θελα πολυ να σου πιασω το χερι και καπως μαγικα να στον παρω.Πολλα πραγματα θα θελα που δεν εξαρτώνται απο μενα για να γινουν.Εγω θα ειμαι εδω.Οταν ανοιγεις την πορτα,οταν την κλεινεις.Οταν με αναζητεις θα ειμαι παντα εδω με την ιδια θεληση να σε αναμενω και να σε αγαπω ακομα και αν εντελει αυτη η πορτα δε χτυπησει ποτε.Ειναι ξεχωριστη η συνδεση που εχουμε ο ενας με τον αλλο και αυτο που ενιωσα για σενα ηταν οτι πιο εντονο εχω νιωσει στη ζωη μου.Ημασταν παιδια συγχωρεσε μας για τα λαθη μας,οτι και να εγινε οτι αισθανομαι για σενα παντα θα νικαει.Ασε το παρελθον εκει που πρεπει να ειναι,ξεκινα να απολαμβανεις το παρον τωρα που εχεις τη δυνατοτητα ..και ονειρευσου το μελλον.Εχουμε ολα τα υλικα και ολη τη δυναμικη να χτισουμε νεα παλατια..αλλιωτικα..απο την αρχη και παντα θα υπαρχει αυτο γιατι εχει να κανει με τις ουσιες μας.Το τι θα γινει ειναι θεμα θελησης.Οπως και αν ερθουν τα πραγματα,οποιες και αν ειναι οι επιλογες μας εγω θα μαι ευτυχισμενος γνωριζοντας οτι εκει που βρισκεσαι ανθιζεις.Ακομα και αν το εκει,δεν ειναι το εδω μου.

Με πολλη αγαπη.Χαρης

Ολο αυτο το κειμενο κολλαει τελεια στο τελευταιο που ανεβασα εγω. Δεν ηξερα οτι κοιτας το ταμπλερ μου οποτε δεν περιμενα οτι θα το παρεις ετσι, και ουτε το ηθελα. Ηταν απλα ενα ομορφο κειμενο που ειδα καπου και το ανεβασα επειδη ενιωσα οτι καποτε θα μπορουσα να το γραψω εγω. Δεν βρισκομαι εκει πια, μην ανησυχεις. Ηταν ωραια η απαντηση σου παρ’ολ’αυτα και δεν μπορω παρα να συμφωνησω με καθε λεξη. Και εγω σε περιμενω με ανοιχτα χερια, ακομα κι αν δεν ερθεις ποτε θα συνεχισω να το κανω με την ιδια χαρα και υπομονη. Δεν αλλαζει αυτο. Εχω αφησει πισω ολα μας τα λαθη. Συγχωρεσα καθε παρορμητισμο. Ανεκαθεν οι σχεσεις εχουν ελαττωματα και πολλες φορες πτωσεις. Ειναι ενταξει ομως πια. Και εγω σε αγαπαω παρα μα παρα πολυ. Σε περιμενω να μου ερθεις και να σε μαθω ξανα απο την αρχη. Περιμενω να κανεις το ιδιο και εσυ. Κι αν δεν θελησεις να το κανεις ποτε αυτο, κι η πορτα παραμεινει κλειστη. Θα ειναι ενταξει και τοτε. Αρκει να ξερω οτι βρισκεσαι σε ομορφα μερη, και σε καλα χερια, κυριως τα δικα σου, αυτα που ειναι παντα τα καλυτερα.

Με πολλη αγαπη.Κορα

[sugaroto]

Μας βάλανε 3ωρο ιστορία αύριο σεντ χελπ🥲

[nofuckinlabels]

Το blog σου είναι dope ο λόγος που μπαίνω εδώ,σαν εφημερίδα το βλέπω ΑΓΑΠΩ ΑΠΛΑ μην σταματήσεις το tumblr 🎀

ΜΕ ΕΛΙΩΣΕΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΝΟΝ

Λαιφ απντειτ: αρχισα σχολη και ενω παει πολυ καλα τωρα η πρωτη εβδομαδα και εχω γνωρισει και παιδια κλπ με σκοτωνουν οι αποστασεις και γυρναω στα καπακια σπιτι δεν παω ουτε για καφε ουτε τίποτα και νιωθω οτι μενω λιγο πισω.

Γενικα ειναι περιοδος που ειμαι overwhelmed προσπαθω να προσαρμοστώ στα νεα δεδομενα τυπου τροπος διαβάσματος καθηγητες ωραρια κλπ γιατι εχω πει οτι θελω να τα συνδυασω ολα και σιγουρα να μπω και σε μαθηματα ψυχολογιας φιλοσοφιας απλα για να τα παρακολουθησω.

Τωρααα ερχεται σκ σιγα σιγα και θα επιστρέψω το ταμπλερ ειναι η ψυχοθεραπεία μου.

[xehasmenesithakes]

Ενταξει πως να νιωθω δεν τρελαθηκα και απο την χαρα μου αλλα τι να κανω;.Απλα ηρθε και το σοκ γιατι δεν ηξερα οτι ειναι bi ουτε ο για τον εναν ουτε για τον αλλον. Καλα να ειναι τα παιδια τι να πω ΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΑΧ παμε για αλλα

Εγω θα σου λεγα να τζοιναρεις και τους δυο

[adyto]

Dear public diary

Σε 8 μερουλες Παρνασσο και σε 9 μερουλες Καλαβρυτα με την παρεα. Ολα πανε καλα, που θα παει θα συνηθισω... Μπαινω ξανα σε mood early 2022, μακαρι να μη στραβωσει παλι. (και να στραβωσει γιολο)

Ελπιζω να μαζεψω αυτη τη φορα και κανενα φραγκο στην ακρη γιατι περσι δεν τα καταφερα (σχεδον σαδ) και να κανω κανενα ταξιδακι με τα παιδια ευρωπη, να παρω κι ενα κινητακι γιατι το υπαρχον ειναι σε αποσυνθεση... Προυποθεση να μεινω ζωντανος μεχρι το τελος του ετους γιατι εχω ενα κακο feeling... Mamba.

[portokali]

no thoughts only illustrations from a 1950s greek elementary school textbook (sry 4 the nationalism)

[mouskema-stories]

Sex Toy

Mεγαλη μαλακια να εχεις γιορτη ή γενεθλια μεσοβδομαδα...Δυστυχως ομως καπου καπου τυχαινει (καπου καπου στον κανονικο κοσμο δηλαδη..σε μενα συνεχεια)...

Ετσι και πριν 2-3 χρονια..ειχε πεσει η γιορτη μου Τριτη ή Τεταρτη, οποτε ειπαμε να μαζευτουμε σπιτι μονο με τους πολυ φιλους να πιουμε τιποτα...Kατα τις 10 ηρθαν και λιγο πριν τις 2 ειχαν φυγει οι περισσοτεροι γιατι δουλευαν την επομενη μερα..

Eιχαμε μεινει εγω, ο Τ., ο Χ. και η Σ. και μαλακιζομασταν...με Τ. και Χ. ημασταν συμμαθητες απο το λυκειο και τη Σ. την ηξερα απο τη γειτονια ενω ηταν και φιλη της αδερφης του Χ...

- "Aντε, την κανουμε? Ξυπναω 7 αυριο..", ρωτησε ο Χ. τους αλλους 2...

- "Ελα ρε μαλακα μεινε καμμια ωριτσα ακομα...ρεπο εχω αυριο", του απαντησε ο Τ. που ειχε κατεβασει μια κασα ρετσινες και ηταν ετοιμος να κοιμηθει στον καναπε..

- "Δεν παιζει..ειμαι και ψιλοκομματια...αμα θες να σε παω σπιτι σηκω χθες..κι εσυ μικρη το ιδιο..", τους ξαναειπε ο Χ. και σηκωθηκε παιζοντας τα κλειδια του αμαξιου στο χερι...

- "Πρωτος εισαι στο να σπας αρχιδια..", ειπε ο Τ. και σηκωθηκε πιο αργα κι απο ριπλευ..

- "Εγω θα μεινω εδω να βοηθησω στο καθαρισμα..ετσι κι αλλιως διπλα μενω..", ειπε η Σ. με τετοια βαρεμαρα που δεν μπορουσα να την φανταστω ουτε ενα τασακι να αδειαζει ...

- "Εσυ θα καθαρισεις? Εσυ μεχρι να φυγουν τα παιδια παιζει να κοιμηθεις ετσι οπως εισαι...φυγε μαζι τους να σε πανε σπιτι και ασε τις μαλακιες...", της ειπα ψαχνοντας τι τραγουδι να βαλω στο γιουτιουμπ..

- "Λοιπον..φευγω κι οποιος θελει ακολουθει...αντε χρονια πολλα και παρε αυριο για καφε οταν ξυπνησεις που θα εχω σχολασει λογικα..", ειπε ο Χ. και ειχε ανοιξει ηδη την εξωπορτα..

- "Να 'σαι καλα ρε..θα σε παρω..αλλα προσεχε τον αλλον γιατι δεν το βλεπω καλα το αμαξακι σου...", του ειπα δειχνοντας τον Τ. που ειχε φατσα "θα_ξερασω_μολις_μπω_σε_αμαξι"..

Ο Τ. βγηκε παραπατωντας, ενω η Σ. καθοταν στο πισι κι εβαζε τραγουδια..δεν ειχε σκοπο να παει μαζι τους κι εγω βαριομουν να ξαναπω το ιδιο...ας καθοταν...μπορει να μαζευε και κανα ποτηρι στην τελικη..

- "Τι να βαλω?" με ρωτησε η Σ. μολις εφυγαν οι αλλοι 2...

- "Ο,τι θες...αλλα καλυτερα αλλαξε λιγο το ρεπερτοριο γιατι ή θα κοιμηθουμε ή θα αυ��οκτονησουμε αν ακουσουμε κι αλλο τερζη..", της απαντησα μαζευοντας μερικα ποτηρια..

Eβαλε μια διασκευη απο ντεντ κενεντις (επειδη ειστε περιεργοι, αυτο: http://www.youtube.com/watch?v=Hapufz1NFkY) και εσβησε κανα 2 φωτα...

- "Eτσι θα βοηθησεις? Ετοιμαζεσαι για υπνο?", τη ρωτησα αδειαζοντας τα τασακια σε μια σακουλα (τελικα εγω τα αδειασα κι αυτα)

- "Δεν σου φερα δωρο...", ειπε με ναζι η Σ. και με επιασε ενω ψιλοκουνιοταν στο ρυθμο του τραγουδιου για να χορεψω μαζι της..

- "Γιατι ποιος εφερε? Απο ενα μπουκαλι εφερε ο καθενας και ηπιε απο δυο...μεσα με βαλατε..." της ειπα πιανοντας την απο τη μεση οπως χαζοχορευαμε μεθυσμενα...

- "Ή μηπως σου εφερα?", ρωτησε ξανα ακουμπωντας το κεφαλι στο στηθος μου και προφανως δεν ακουγε κουβεντα απ οσα ελεγα..

- "Ξεκολλα με το δωρο..καλα δεν περασαμε? αυτο μετραει...", ειπα ξεροντας οτι μαλλον δεν ακουει και ειναι στον κοσμο της...

- "Η αληθεια ειναι οτι σου πηρα κατι...", ειπε χαμηλοφωνα ενω ειχε γυρισει πλατη σε μενα και τριβοταν πανω μου οπως χορευε..

Ηταν γυρω στο 1.70, μακρυ μαλλι, πιασιματακια και ξεχωριστη φατσουλα...Φορουσε ενα λεπτο κοντο φορεματακι που δεν ηταν στενο αλλα τονιζε πολυ το στηθος της...Ειχα ηδη τρελες καυλες εκεινη τη μερα και οπως τριβοταν πανω μου και μυριζα τα μαλλια της, γινομουν ακομα χειροτερα...Το μονο που δεν με ενδιεφερε ηταν το δωρο της...

- "Παω να στο φερω...", ειπε και εφυγε αποτομα απο κοντα μου..

Πηρε την τσαντα της και πηγε στο δωματιο και σκεφτομουν μηπως τρομαξε που με ενιωσε ετσι καυλωμενο πισω της...

- "Που πας τωρα? ελα εδω να μαζεψουμε και ασε τα δωρα...αν ειχες φερει θα το θυμοσουν", της φωναξα απο μακρια προσπαθωντας να δειξω οτι δεν τρεχει τιποτα...

Εβαλα στη λιστα μερικα τραγουδια (ολα nouvelle vague γιατι κολλουσε στη διαθεση) και αναψα ενα τσιγαρο...

- "Χρονια πολλα", ακουσα τη Σ. να λεει και γυρισα το κεφαλι...

Την ειδα να στεκεται στην πορτα του σαλονιου και κολλησα...φορουσε ενα διχτυωτο ολοσωμο κορμακι, ψηλες γοβες κι απο μεσα ολογυμνη..Παρολο που δεν ειχε πολυ φως οι καμπυλες της διακρινονταν καθαρα...ενιωσα το μποξερακι τοσο στενο αποτομα και το αιμα να εχει ανεβει στο κεφαλι..

- "Ρε Σ......", ειπα ξεροκαταπινοντας..

Ηρθε κι εκατσε πανω στα ποδια μου...οι ρωγες της ειχαν πεταχτει απο το διχτυ και πλεον μπορουσες να διακρινεις οτι αναμεσα στα ποδια της δεν υπηρχε καν διχτυ..

- "Δεν μπορουσα να σ αφησω χωρις δωρο τετοια μερα..", ειπε ενω εγω δεν μπορουσα να παρω τα ματια μου απο πανω της και δεν ηξερα τι να πω..

Ασυναισθητα χαιδευα τον κωλο της και σκεφτομουν τις ρωγες της στο στομα μου..Ειχα ζαλιστει απο ποτα και καυλα και δεν ηξερα τι ειναι σωστο και τι οχι..

- "Σημερα μπορεις να με κανεις οτι θελεις..χωρις να το σκεφτεις..και θα μεινει μεταξυ μας...", ειπε ξανα η Σ. γιατι καταλαβε οτι αν περιμενε απο μενα να μιλησω θα τη βγαζαμε στα μουγκα...

Ειχα κλεισει τα ματια και τη χαιδευα απαλα..δεν ειχα ορεξη να πω τιποτα...ηθελα να τη σκισω αλλα περνουσαν πολλες σκεψεις απο το μυαλο μου..

- "Ξερεις οτι δεν θα σε αφηνα ποτε ετσι...", μου ψιθυρισε ενω ειχε περασει το ενα της χερι στα μαλλια μου και με το αλλο ετριβε τον πουτσο μου πανω απο το παντελονι..

Επιασα τις βυζαρες της και με τα 2 χερια και ρουφηξα τις ρωγες της..πρωτα την αριστερη και μετα τη δεξια...οσο επρεπε για να σκληρυνουν ακομα περισσοτερο...Ειχε ριξει το κεφαλι της προς τα πισω κι απλως απολαμβανε το δαγκωμα και το πιπιλισμα στις ρωγες της...

Την πηρα απο το χερι και την πηγα στο δωματιο..ανοιξα ενα μικρο φως μονο γιατι ηθελα να την βλεπω..Την εβαλα στο κρεβατι στα 4 κι εσκισα λιγο ακομα το κορμακι της για να μπορω να γλειφω ανετα και τις 2 τρυπουλες της..Ηταν τοσο απαλες και ζεστες...το μουνακι της ειχε ηδη υγρα, αλλα ουτε κι αυτη φανταζοταν τι θα περνουσε...

Εφαγε το πρωτο χαστουκι αποτομα...αρκετα δυνατο και επιασε και καλα ωστε να ακουστει...κρατησα το κωλαρακι της ανοιχτο και εβαλα τη γλωσσα στο μουνακι της οσο πηγαινε..Την κρατησα λιγο και την κουνουσα μεσα της σαν να τη φιλαω...Χαμηλωνε τη μεση μουγγριζοντας για να τη νιωθει πιο βαθια...

Εβγαζα τη γλωσσα και την εσερνα πανω στις τρυπες της..δαγκωνα το ενα της κωλομαγουλο και στο αλλο ετρωγε το ενα χαστουκι πισω απο το αλλο..εσκουζε απο πονο και καυλα αλλα δεν μιλουσε κι αυτο με εφτιαχνε ακομα περισσοτερο...το καυλι μου πιεζε το τζην αλλα δεν ηθελα να το βγαλω..ηθελα να κρατηθω οσο πιο πολυ γινεται για να το θυμαται για καιρο...

Ανοιξα το συρταρι απο το κομοδινο και εβγαλα ενα δονητη 20αρη...η Σ. καθοταν στα 4 και απλα περιμενε...ειχε καυλωσει πολυ...

Xτυπησα απαλα το δονητη στο μουνακι της και ανοιγα απαλα την τρυπουλα της σιγα σιγα..Εφτυσα την κωλοτρυπιδα της και απλωσα το σαλιο με το δαχτυλο ενω εσπρωχνα τον πλαστικο πουτσο πιο βαθια μεσα της...Το μουνι της ηταν τοσο βρεγμενο και καυλωμενο που τον καταπινε....το δαχτυλο μου ειχε γλιστρησει στο κωλαρακι της και με το αλλο χερι της εβαζα το δονητη ολο και πιο βαθια, ολο και πιο δυνατα, ολο και πιο γρηγο��α...

Για μια στιγμη τον εβγαλα απο μεσα της, σφαλιαρισα το μουνακι της δυνατα κι εχωσα το προσωπο μου αναμεσα στα ποδια της για να ρουφηξω την κλειτοριδα της...η Σ. πεταγοταν καθε τοσο απο τα ��αστουκια κι απο την καυλα κι επρεπε να την ξαναστηνω μποστα μου οπως με βολευε..

Εσταζαν τα υγρα στα μπουτια της..τη γυρισα ανασκελα, ξαπλωσα διπλα της και της εβαλα 2 δαχτυλα στο μουνακι της που ειχε ανοιξει ενω το αριστερο μου χερι ηταν κατω απο το σβερκο της..

- "Θα χυσεις στα δαχτυλα μου πουτανακι...τωρα...", της ειπα και εχωσα τη γλωσσα μου στο στομα της....

Τη φιλουσα βαθια ενω τα δαχτυλα μου την εσκιζαν δυνατα και γρηγορα...Τραβηχτηκα λιγο, εφτυσα στο στομα της χαστουκιζοντας το μουνακι της και της ξαναχωσα δαχτυλα και γλωσσα ταυτοχρονα..Αρχισε να σπαρταραει και να χυνει..οι χυμοι της τρεχανε στα δαχτυλα μου και στην παλαμη μου..

- "Γαμησε με...σε παρακαλω....", μου ζητησε λαχανιασμενη με μισανοιχτα ματια και ξεκουμπωσα το τζην...υγρα ετρεχαν απο το καυλι μου..το μποξερακι ειχε γινει χαλια...

Εκατσε στην ακρη του κρεβατιου κι αρχισε να τον σκουπιζει με τη γλωσσα της..Tον εγλειφε μουγγριζοντας ενω με το αριστερο χερι χαιδευε το μουνακι της...Τον κοιτουσε συνεχεια, εβλεπες την καυλα στο βλεμμα της...αν μπορουσε θα τον ετρωγε..

Την επιασα και με τα 2 χερια απο το μαλλι και τον εσπρωξα βαθια στο λαρυγγι της..πηγε να πνιγει...ειχε παραλυσει και δακρυζε..Τον εβγαζα ισα ισα για να παρει ανασα και της τον ξαναχωνα βαθια μεχρι τ αρχιδια

- "Παιζε  το μουνι σου καριολα..θελω να σε βλεπω...", της ειπα ενω χτυπουσα τον πουτσο μου πανω στη γλωσσα της..

Υπακουσε..εβαζε δαχτυλο ανοιγοκλεινοντας τα μπουτακια της γιατι δεν μπορουσε να τα κρατησει σταθερα...με εφτυνε και με εγλειφε λυσσασμενα..ετριβε το προσωπο της πανω στο βρεγμενο καυλι μου οσο μπορουσε..ηθελε να το νιωθει παντου..

- "Θα χυσω ξανα", ειπε μεσα απο τα δοντια της ενω αρχισε να τριβεται πιο γρηγορα...

Της τραβηξα τα χερια και την εβαλα στα 4..Εφαγε 2 δυνατα χαστουκια και εχωσα τη γλωσσα μου στο μουνι της που ειχε πλημμυρισει...Τον ετριψα λιγο στα μουνοχειλα της και τον εσπρωξα αποτομα και δυνατα μεσα της...Ουρλιαξε..καιγαμε και οι 2...αρχισε να χυνει πανω στον πουτσο μου...ενιωσα τα υγρα της να λουζουν το καυλι μου και δεν αντεξα...ισα ισα τραβηχτηκα και αρχισα να χυνω τις τρυπουλες της ενω με το ενα χερι κρατουσα τον κωλο της σφιχτα για να καταλαβαινει οτι μεχρι και την τελευταια στιγμη ειναι το παιχνιδακι μου...

- "Σε κανα 2 μηνες εχω και γενεθλια...", της ψιθυρισα και επεσα διπλα της λιωμα..

[einai-asteio-den]

Όσο περνούν τα χρόνια Περνούν κι οι φιλοι μου Η παραλία μας άδειασε Δε μας χωράει το σπίτι πια Η παραλία μας εγινε μια γκρι πολυκοσμία Αφιλόξενη Μικρό έντομο με πολλά ποδαράκια που με τρώει απο μέσα Όσο περνούν τα χρόνια Δεν περνούν τα άγχη Τελευταια ειμαι σιγουρη Πως δεν τελείωσε η παιδική μας ηλικια Πως καπου Ολα θα τα ξαναζήσουμε Ολα είναι κύκλος δε λένε; Ποιοι λένε και τι Περνούν τα χρόνια Κι οι άνθρωποι που δε θα ξαναδώ Βαρύ γκρι ψηλό κύμα Γεματο πετραδακια Που με ανακατεύει Και με χτυπάει στα βράχια

δεν ειναι κει πάντα το χέρι του Γιώργου να με σωσει.

Το σώμα μας πονάει Και τα ναρκωτικά Δεν κάνουν δουλεια Δουλειά κανουμε εμεις Γι αλλους Με σκυμμένο κεφάλι Και ρομποτικά χαμόγελα Παγίδες για γατες Και παγωμένα κορμακια που θαβω κατω απο σπόρους Ελπίζοντας πως δεν ειναι μονο αυτο Δε ζήσαμε μονο γι αυτό.

Τελευταία θυμαμαι την τελευταία φορά Πού σε είδα Προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου πως, Που έφυγες Δεν πόνεσα Πια στην παραλία μας Το μενού έχει ψέματα χασούρα αλγκοφρεν Χοντροειδεστατους μαλακες Που ξεντεριαζουν ψάρια Θα προσπαθώ παντα να γράψω Τη νεκρολογία σου Ή Θα σταματήσω να πηγαίνω σ αυτη την παραλία δε θα ναι ποτε ίδια Η ξύστρα τα βράδια γυρνα στο σημείο σου Αναρωτιέμαι αν σε ψάχνει κ αυτη Μανιωδώς Ή αν τα ναρκωτικά τελικα δουλεύουν Κι αν θα δουλέψουν ποτε Τοσο καλα Ώστε να ξανασυναντηθούμε Μηπως κ εγωιστικά Οπως κανουν οι άνθρωποι Μπορέσω να σου πω μόνο Ποσο σημαντικό ήσουν για μένα Κι οτι Θα θελα πολύ Έστω για μια φορά Να γυρίσω πίσω στην εποχή Που με κουβαλούσε ο μπαμπάς μου Κοιμισμένο Απ το σπίτι στ αυτοκίνητο Ποσο θα θελα Να ήμασταν ξανά παιδια /.

/🐲🌼/

[solmeisterson]

Θα μιλησω για εναν ανθρωπο που μου αλαξε την ζωη που τον αγαπησα τοσο πολυ και μου έδειξε ποιος ειμαι στην πραγματικότητα μου εδειξε ποσο ευάλωτος ειμαι και ποσο ευκολα μπορει να εμπιστευομαι τα λαθος ατομα αυτο το ατομο ειναι ο solmeister ειναι ενα απο τα ποιο ευγενικα καλα και ομορφα ατομα που εχω δει απο την πρωτη φορα που επεσα στην αγκαλια του ενιωσα την αγαπη του προς εμενα και στα ατομα που τον ακουν η αγκαλια του ηταν τοσο ζεστη και γλυκια που μακαρι να την ειχα καθε μερα το χαμογελο του στα live στις φωτογραφίες ειναι τοσο ομορφο που σου φτιχνει την ημερα και εχει ενα βλεμα που αναρωτιέται πως τα καταφερα ολα αυτα .

Σολ η μπαμπα αμα το δεις αυτο ευχαριστώ πολύ που μου έδειξες ποιος ειμαι και να μην ξεχασω οτι τα κουλ παιδια ποτε δεν πεθενουν