aleladebirisi - Tumblr blog

[aleladebirisi]

beauty of countryside life.

[aleladebirisi]

“Gerçekten evrenin sırrını arıyorsanız, benim yaptığım gibi sayılara gelin.”

Cahit Arf

[aleladebirisi]

"Dış görünüşün bazen ne kadar yanıltıcı olabileceğini ve çiçeklerin altında bazen bir yılanın gizlendiğini, acı tecrübelerle öğrendim."

Başkasının Karısı, Fyodor Dostoyevski

[aleladebirisi]

[aleladebirisi]

Hayat.

Yıprandım. Yoruldum. Sanki hayat bir koşu bandıymış da ben koşabileceğimden fazla hıza almışım gibi. Bandın üzerinden düştüm düşeceğim ama yavaşlatamıyorum. Hayatımın kontrolünü elime almam gerek. Düşeceksem de düşüp geri kalkmam gerek. 

[aleladebirisi]

[aleladebirisi]

[aleladebirisi]

[aleladebirisi]

[aleladebirisi]

There are some flowers that you can only see when you take detours.

[aleladebirisi]

Train ride at this beautiful location | benedikt.hoehny

[aleladebirisi]

Do you know what’s in your voice The words that you couldn’t say They may be little things However at this time of the day They may stand like a monument

Cemal Süreya

[aleladebirisi]

[aleladebirisi]

[aleladebirisi]

Sen demek yaz demek. Yasemin kokuları, deniz, güneş ve rüzgar demek. Bisiklet ve salıncak; patates kızartması ve süzme yoğurt demek. Bir gün beni bırakıp gideceksin, biliyorum. İşte o yaz bitecek. Bir daha aynı kulacı atamayacağım denizde. Artık bisiklet süremez olacağım. Yaseminler kokmayacak, patateslerin tadı kaçacak. Biliyorum. Ve o günün gelmesini hiç istemiyorum. Biliyorum, bir gün güneşimi söndürmek pahasına gideceksin. Biliyorum.

[aleladebirisi]

Canım.

Fatoş’um... Çocukluğum, gençliğim, hem dün hem de bugünüm... Annem, babam, arkadaşım, koruyucum... 

Aklımı yitirmek üzereyim son bir senedir. Biliyorum yaşlandın. Zoruna gidiyor gençliğin olmuş; dostun, kardeşin olmuş herkesi yitirip dünyada bir başına kalmak. Gitmek istiyorsun biliyorum. Sen de haklısın. Ama bilmediğim tek şey var anneanne; sen gidersen nasıl yaşarım bilmiyorum. 

Beni sen büyüttün. Yetmedi, sen okuttun. Kahveyi sen sevdirdin mesela. Çiçeklere bakmaya senden özendim. Bu hayatta en sevmediğim insan bile yere düşse gülmemeyi senden öğrendim. Beni sen insan ettin. Ve sen gidersen insanlığımdan geri ne kalır bilmiyorum. 

Biliyorum bırakmak istiyorsun artık bu tatsız dünyayı geride. Kocana kavuşmak istiyorsun. Hayat arkadaşınla yollarının bir başka dünyada yeniden kesişmesini umuyorsun, biliyorum. Ve bunu evinde; yuvam dediğin yerde yapmak istiyorsun. En çok senin bu. İstediğin gibi bir veda en çok senin hakkın.  Ama sen gittiğinde benim de yuvam olan o ev artık 2+1 ebadında bir cehennem olmaz mı, ondan pek emin olamıyorum. Bakmaya doyamadığım Güvercinlik manzarası taş duvardan beter, çocukluğumun en güzel anlarının ev sahibi olan o bahçe çöle dönmez mi? Bilmiyorum. Sen söyle, dönmez mi?

Orada bir yerde nefes alman, aradığımda edalı edalı “Alo?” diyerek telefonu açman bana ne kadar büyük bir güç veriyor, tarif etmem çok zor. Ve bir gün artık bu sesi duyamayacak olmanın ihtimali bile uykularımı kaçırıyor. Bayramda yanına gelememe, senin söylenmelerini dinleyememe ihtimali; Bir daha bana seslenmeyecek olman ihtimali benim kabusum oldu anneanne. Biliyorum bu zaman her geçen dakika daha da yaklaşıyor ve ben seni kendime yapıştırmamak için kendimi zor tutuyorum. Senden ayrı kaldığım her anın canıma incecik küçük camlar gibi batacağını o kadar iyi biliyorum ki. Bu bilgi beni delirtmek üzere. 

Fatoş’um biliyorum her geçen gün sana daha zor geliyor. Hiçbir şey iyiye gitmiyor biliyorum. Gitmek istemeni anlıyorum ama beni terk etmene hiç hazır değilim. Bencillik de, “Seni böyle mi yetiştirdim?!” de, kız bana ama hazır değilim anneanne. Bu kadar büyük bir yalnızlığa nasıl hazır olabilirim? Kimsesiz kalmaya nasıl hazır olabilirim. Hatırım için ne olur, biraz daha gitme. 

[aleladebirisi]