1906ftd

[1906ftd]

Umarım mutlusundur

[1906ftd]

Ve bir mesaj bir insanın canını bu kadar acıtmamalı.

[1906ftd]

Ben pişmanım fazlasıyla,kör kütük aşığım yine Sana.

[1906ftd]

Sanki döndün,hayattasın.

[1906ftd]

İnsanın gidecek bir yeri olmaması da bir yalnızlıktır. Başını omzuna koyduğunda ağlayacağı, yanında ağladıkça rahatlayacağı kimsenin olmaması da yalnızlıktır. Hiçbir coğrafya kitabında yazmaz ama bu da bir dağdır.

[1906ftd]

Bir şeylerin olacağına inancım kalmadı.

[1906ftd]

Oysa ben bu gece yüreğim elimde sana bir sırrımı söyleyecektim.

[1906ftd]

Bir hüzün var gözlerinde,

Sanki sevmiş de soyleyememis gibisin.

[1906ftd]

Ve şimdi gökyüzüne bak. O ışıltıyı göreceksin.

[1906ftd]

Ve bazen ruhunuz daralır. Nefesiniz kesilir ve mutlu olacağınıza olan inancınız hiç kalmamıştır. Işte tam da o sırada birisi çıkar karşına ve seni mutlu etmek için kendisinden bile vazgeçer. belki de ruh eşinizi bulmuşsunuzdur. Ama sen onu ne olursa olsun asla kaybetmek istemezsin. asla ama asla gitmesine izin vermezsin. kendinden gitsen bile onu bırakamazsın. Hani herkesin hayatında bir dönüm noktası vardır ya. Benim dönüm noktam sen oldun. Tekrar hayata dönmeme yardımcı oldun. Elimden tuttun ,çektin aldın beni saçma bir hayat içerisinden. Ama biliyor musun ben o elin verdiği gücü,ben o elin değerini hiç bilemeyip bıraktım. Bununla da yetinmeyip beni o kadar mutlu eden yüzümü güldüren insanın mutluluğunu çekip aldım ellerinden. Ve geri verdiğim şey ; degersizlik ,guvensizlik,umutsuzluk,belirtisizlik. Belirtisizlikten nefret ederim. Boğulduğumu zannettiğim su sonuçta. Bütün bu olanlara "şans" mı demeliyim yoksa "kader" mi?

Verdiğim sözleri tutamam demiştim her defasında. Ama şimdi bir söz veriyorum sana.

Bir gün tekrar hayatına dahil olup sen gidene dek çıkmayacağım hayatından. Seni mutlu etmek huzurlu etmek için senden değil kendimden vazgecicem bu sefer. Ama sana söz veriyorum ki başkalarının bizi uzmesine izin vermeyeceğim. Ve yine söz veriyorum ki sana bir an olsun yalnızlığı ve hüzünü hissettirmeyecegim.

Umarım herşey ,bütün herşey istediğin gibi gidiyordur. Ve güzel yüzün hep gülüyordur. Benim en güzel Şans'ım kendine çok iyi bak. Sana daha güzel bir mutluluk yaşatmak için biraz düşünmeye ihtiyacım var. Hoşçakal şans. Seni çok seviyorum.

[1906ftd]

Ben tamamlamayı da tamamlanmayı da asla beceremedim. Hep yarımdım. Hep ayrıldım parçalarımdan. Ve bir bıçak dehşet bir şekilde geziniyor ellerimde. Yapmalı mıyım bunu kendime? Kolaya kaçıp hemen uçup gitmeli miyim bu diyardan? Senin yanında bulabilir miyim burada bulamadığım sevgiyi,aşkı,mutluluğu,huzuru? Pes edip gelmeli miyim yanına ruhumu tamamlamaya? Yoksa burada kalıp mücadelemi sürdürmeli miyim?

[1906ftd]

Bazen nedenini bilmediğiniz bir his kaplar içinizi. Aklınız ermez yasananlara,yaşadıklarınıza. Sanki dışarıdan hayatınızı izleyen yabancı bir seyirci gibi hissedersiniz kendinizi. Olanlar oluyordur ama siz sadece izlemekle yetiniyorsunuzdur. Dökemiyorsunuzdur icinizdekileri,anlatamıyorsunuzdur,belki birinin elinizden tutmasına muhtaçsınızdır ama tam da o an fark edersiniz ki kimse yoktur yanınızda. Kimse çıkmaz karşınıza. Bir başınıza,yapayalnız olduğunuzu düşünür,kendi iç dünyanızda sıkışıp kaldığınızı anlarsınız. Başka şeyler yapmaya çalışır,olanları aklınızdan çıkarmak için caba sarf edersiniz. Ama bilirsiniz ki aklınızdan çıkarmak istediğiniz şeyler hep sizinle kalır. Asla çıkmak istemez. Belki masalın sonunda herşey için teşekkür edecegiz. Belki de yaşananlar için utanacagiz kendimizden. Sövüp sayacağız. Bir laf vardır bilir misin? "Sonunu düşünmeden hareket ettim." Aslında sonunu düşünsen bile o sonun iyi veya kötü olacağını sen asla ama asla bilemeyeceksin. Bunu sadece O bilir. Herşeyi gören herşeyin sonunu önceden bilen sadece O'dur.

Bu yazının en başında söylediğim gibi sana sarılma ihtiyacıyla yanıp tutusuyorum. Bir kere elimi tutsan bana bir el uzatsan bilirsin ki herşey geçecek. Muhtacım ellerine. Muhtacım sesine. Sana muhtacım. Eğer bunu okuyorsan; hep hayatımda ,hep yanı başımda kalsan olur mu? Seni çok seviyorum. Şans.

[1906ftd]

Belirsizlik degersizlikmis baba. Bunu duyduğum anki çöküşümü görmen gerekirdi. Demek bana hiç değer vermediğin için yıllardır belirsizlikler içinde kendi ellerinle bogmussun beni.

[1906ftd]

Yıllardır kendi ellerinle beni belirsizlikler içine atıp boğmak mı? Biliyor musun babacım kendi ellerinle beni öldürsen daha az acı çekecektim. Kör insanların gözü önünde eriyorum. Artık yalandan mutlu gibi davranmak beni yoruyor. Beni mutlu edecek, suratımı güldürebilecek birisini istiyorum. Bunu bana çok görme Tanrım. Yalvarıyorum. Bunu bana çok görme baba. Yalvarıyorum.

[1906ftd]

Güzel kalpli babam. Gerçekten mi istedin beni? Gerçekten isteyerek mi sarıldın ben bebekken? İsteyerek mi oyunlar oynadın benimle? İsteyerek mi beni hep bir şeylerle kandırıp gecistiriyorsun koskoca 5 senedir. Ah babam. Ahh babacım. Ah ilk aşkım. Benim senin sefkatine ihtiyacım vardı yıllardır. İhtiyaç duyduğum kişiyle aynı odadayiz ama suratıma bile bakmayan bir adamdan fazlası değilsin. Bende senin için öyle olduğumu düşünüyorum. Bundan fazlası değil ama umarım yakın zamanda olucak. Bunu can-ı gönülden istiyorum. Hiç istemediğim kadar senin sevgini,senin kollarını,senin sefkatini çok istiyorum babam. Göçüp gitmeden bir gün beni anlaman dileğimle. Babamm..

Seni çok seven kızın.

[1906ftd]

Ah babam. Ah adını baba diye adlandırdığım büyük adam. Belki seviyorsun beni. Belki beni çok ozluyorsun. Belki benimle çok konuşmak istiyorsun. Belki bana hiç istemediğin kadar sarılmak istedin ama bir şey itti seni. Bir ihtimal. Belki. Belki. Belki. Bir ihtimal. Lütfen.