0101-25

[0101-25]

Bazen insan, kendi içine bakmaktan korktuğu için başkasının gözlerinde kendini arar; ama en derin yıkımlar, tam da kendini bulduğunu sandığın o bakışlarda başlar.

[0101-25]

[0101-25]

Aslında yanıp yanıp duruyorsun fakat yanmayı seversin ya, böyle bir durum aslında. Yanmaktan yanmayı sever hale geldik. Aslında olması gereken de bu değil midir? Acıyı çekmemek için acıyı sevmek..

Hayır olması gereken bu değil. Acıyı sevmedim aslında, sadece kaçamadım. Ama yanarken bile dimdik durmayı öğrendim. Asıl mesele yanmayı sevmek değil yanarken bile gülümseyebilmektedir bunu sakın unutma. Eğer acıya direnemiyorsan onu sevme kabullen ve devam et. Bu sevgi değil, teslim oluş hiç değil bu hayatta kalmanın kirli bir şekli sadece.

[0101-25]

Herkese yürümüşsün caddeler boyu,

Bana gelince yorulmuşsun.

[0101-25]

Herkese yürümüşsün caddeler boyu,

Bana gelince yorulmuşsun.

[0101-25]

Sahiden ben neden bu kadar yalnızım? şimdilerde canımı yakmayan bu kendime sorduğum soru öncesinde beni bı durak köşesine çöküp saatlerce ağlamıştı. Hâlâ yalnızım tek farkla bunu kabulendim sadece.

[0101-25]

Çünkü kalp, akıldan çok daha geç kabullenir bazı şeyleri.

[0101-25]

Zorluklar insanı ya yıkar ya da yapar. Hangisi olacağına sen karar verirsin.

[0101-25]

[0101-25]

[0101-25]

En yakınlarımdan bile kaçma isteğiyle doluyum çünkü ben yine hayatımın kimseyle konuşmak istemiyorum evresindeyim.

[0101-25]

Ben artık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.

[0101-25]

Söylediğin her kelimenin canımı ne denli yaktığını bilmesende olur anne.

[0101-25]

Bazen onu unutmayı, ona kavuşmaktan daha çok istersin..

[0101-25]

Yanan bir evde doğduğun için bütün dünyayı alevler içinde sanıyorsun.

[0101-25]

Yanan bir evde doğduğun için bütün dünyayı alevler içinde sanıyorsun.

[0101-25]

Düştüğünde değil, vazgeçtiğinde kaybedersin.