zenotdiel

[zenotdiel]

All men benefit from women’s reinforced fear of being hurt for saying no.

[zenotdiel]

nienawiść, jaką mężczyźni darzą kobiety, jest przerażająca i paraliżująca

[zenotdiel]

w drugiej połowie xx wieku pochylono się nad badaniem sposobu współpracy z innymi jednostkami oraz podejścia do pracy w grupie.

mężczyźni decydowali się na współpracę, koalicje i sojusze jedynie wtedy, gdy działania te miały przynieść im korzyści i wygraną.

w tym samym czasie kobiety formowały sojusze nawet wtedy, gdy mogły zwyciężyć same. rzadziej niż mężczyźni wykorzystywały słabsze partnerki. posiadały poczucie odpowiedzialności za siebie wzajemnie. zależało im na tym, aby każda z uczestniczek zdobyła taką samą korzyść i skorzystały na zwycięstwie.

uwaga: kobiety odnosiły takie same lub lepsze sukcesy od mężczyzn, mimo że stosowały inną strategię. podzielono je na metodę “przystosowawczą” i “wyzyskującą”

(bond&vinacke 1961, komorita&moore 1976, vinacke 1959)

[zenotdiel]

refleksje dotyczące cytatu, który jest powszechnie znany i powtarzany w feministycznych przestrzeniach:

“To say that straight men are heterosexual is only to say that they engage in sex (fucking exclusively with the other sex, i.e., women). All or almost all of that which pertains to love, most straight men reserve exclusively for other men. The people whom the admire, respect, adore, revere, honor, whom the imitate, idolize, and form profound attachments to, whom they are willing to teach and from whom they are willing to learn, and whose respect, admiration, recognition, honor, reverence and love they desire… those are, overwhelmingly, other men. In their relations with women, what passes for respect is kindness, generosity or paternalism; what passes for honor is removal to the pedestal. From women they want devotion, service and sex.

Heterosexual male culture is homoerotic; it is man-loving.”

— MARILYN FRYE, THE POLITICS OF REALITY, 1983

ostatnimi czasy te słowa nieustannie nawiedzają moją głowę. im starsza jestem, tym częściej obserwuję, jak urzeczywistniają się na moich oczach. z przykrością i zgorzkniałością oglądam, jak stawia się mnie na jakiejś niewidzialnej drabinie stanowiącej o autorytecie. nasze miejsce jest na pierwszym szczeblu. nie dostrzegają we mnie kogoś, kogo darzy się szczerym szacunkiem, nie znajdują we mnie atrybutów godnych naśladowania, nie zasługuję w ich oczach na serdeczne, miłe gesty. nie uczymy się od siebie nawzajem cennych umiejętności, perspektyw. mamy wiele przeżyć do podzielenia się, wiele zapatrywań do czerpania z siebie obustronnie - jednak są one dla nas nieosiągalne. zarezerwowali tę intymność dla innych mężczyzn. poszukują autorytetów wśród siebie, chłoną obopólną mądrość i budzą w sobie respekt. ich wzory, opiniodawcy, mistrzowie - to współistniejące, męskie towarzystwo. 

nie jesteśmy tu, aby wnosić cenne spostrzeżenia i budować z nimi świat; my ten świat jedynie uzupełniamy. naszymi ciałami, zmysłowością, seksem, dotykiem, spojrzeniami, wargami, dłońmi, biodrami.

nie spotka nas uznanie za naszą wiedzę i mądrość, za naszą siłę i wytrwałość. spotka nas protekcjonalność i lekceważenie. w poszukiwaniu szacunku zwracamy się do kobiet - to one dają nam zrozumienie, cierpliwość i ciepło. dotyk, za który nic nie jesteś winna. wsparcie, które niesie ze sobą czułość i urok. jesteśmy w swoim towarzystwie ludźmi.

dajemy im jednak coś cennego, coś, czego pragną. cielesną przyjemność, seks, uległość, zaspokojenie potrzeb, wyładowanie napięcia seksualnego.

my jesteśmy ciałami, oni są ludźmi.

[zenotdiel]

Breaking The Male Code: After Steubenville, A Call To Action

 (Left to Right): Peter Buffett, Jimmie Briggs, Joe Ehrmann, Tony Porter,  Dave Zirin and Moderator Eve Ensler.

[zenotdiel]

rape being used as a weapon of war is so heart wrenching. it was used during the partition of india, the french used it in algeria, serbians used it against bosnian women, it’s being used right now in syria and what’s so heart breaking is the fact that women choose to commit suicide because of the possibility of being raped. humanity never learns, we really have failed.

[zenotdiel]

nie robię proof-readingu, po prostu się wylewam

dzisiaj są moje urodziny

/

jest jak trucizna.

zatruł wszystko dookoła mnie, zatruł moje ciało, zatruł mój umysł, każdą moją myśl, każde moje spojrzenie, każde słowo, które opuszcza moje usta. wszystko, co widzę, co czuję, co dostrzegam - robię to poprzez niego. żyję w poczcie pantoflowej, żyję w głuchym telefonie, żyję za szybą i żyję skażona. czuję się jak badaczka nad mikroskopem, ale tak naprawdę to ja jestem badana, funkcjonuję pod lupą.

nadczuję, wszystko się we mnie wchłania, widzę za dużo i tyle samo wiem. moje myśli pędzą i ich nie poznaję, co się ze mną stało, co we mnie wlałeś, dlaczego nadal mnie dusisz? przesadzam, ciągle przesadzam, przecież ciągle to słyszę, więc muszą mieć rację.

może jednak jestem chwilami pochylona nad mikroskopem. może patrzę szerzej i dostrzegam więcej, precyzyjniej, niż wy. jednak nawet wtedy - a może i w szczególności wtedy - to ty mnie obserwujesz. oni wszyscy to robią.

[zenotdiel]

czy powinnam się teraz przywitać?