zencimahallesindekisolaryuumcu

[zencimahallesindekisolaryuumcu]

Başardım canım kendim. Bunu buraya bu kadar geç yazdığım için kendimden özür diliyorum. Yıllardır buraya yazarım hayallerimi ideallerimi ve en büyük hayalim olan yüksek lisansı kazandım! Başardım! Ardından hayatımın ilki olan adamla yeniden bir hayat kurma yoluna girdim. Ve tüm bunlar olurken ben istediğim şehirde, okuduğum şehirde yalnızda bana ait olan yani tek yaşayacağım o hayalimdeki evi kurdum ve yaşamaya başladım ve bu süreç bir buçuk yıldır devam ediyor. Birkaç ay öncesine kadar da evden çalıştığım az yorulduğum iyi kazandığım bir işim de vardı. Şimdi böyle anlatınca vay be ne güzel hayat ne şanslı hayat diyesim geldi kendi kendime bile... Oysa ki hiçbir şey göründüğü gibi olmadı, kolay olmadı. Hepsinin kendi içinde ayrı ayrı bedelleri vardı. YL için neredeyse iki buçuk senemi verdim. Bu aşk için beş yılımı ve kendi evine çıkabilmek için ise bir ömrümü... Bugün geldiğim noktada güzel hatıralarım ve gurur duyduğum başarılarım var ama kırgınlıklarım da çok. Sanırım hayatta önemli olan; mutluluğun varlığı kadar mutsuzluğun da olduğunu, hataların da olabileceğini köşe de bir yerler de kırgınlıkların birikebileceğinin farkında olmak lazım. Daha yaşanılabilir bir hayat için...

[zencimahallesindekisolaryuumcu]

Çünkü doğuştan yorgun olan insanlar; her şeyi yorgunluklarıyla anlatır. Mutluluklarını bile...

[zencimahallesindekisolaryuumcu]

Biraz daha zaman var demek ki... Sabırdan yoksun varlıklarız! Her şey olsun, hemen olsun... Ancak ne murat bize eriyor ne de biz ona... Tükenmeye başlıyoruz. Yorgunluğumuz artıyor git gide... Yine olmadı, başaramadım. Oysa buraya mutluluk gözyaşlarımı döktüğüm gün geri gelecektim. Yine hüzün dolu bulutlarla geldim. Benim, benden başka seçeneğim yok. Her zaman olduğu gibi yine tek başımayım. Direnmek zorundayım. Adımla yaşamın hakkını vermeye devam etmekten başka çare yok! Çok zor, çok acı... Nasıl atlatırım bilmiyorum. Ama herkesten uzak, kendi içimde yaşamaya başlayabilirsem olucak. Fiziken herkesten uzakta yaşıyorum. Ama kafamda milyonlar var. Gerekirse hepsinden tek tek kurtulacağım. Sanırım gerçek başarı, tamamen yalnız olduğumda bulacak beni... Hiçbir zaman fazlasını istemedim. Hiçbir şeyi hak etmeden elde etmek istemedim. Sanırım henüz hak etmedim. Başarmak için elimden geleni yapacağım. Durmak bana göre değil! Elime defterimi alamıyorum. O kadar çok hazırlamıştım ki kendimi oraya başardım! Yazacağım diye... Olmadı, olamadı... Dayan yüreğim dayan. Bir an da değişecek her şey yeter ki inan!

[zencimahallesindekisolaryuumcu]

Güzel şeyler olmaya başladı. Daha doğrusu kendini göstermeye... Hayatımı kuracağım! Ben bu dünyaya 'başardım' demek için gönderilmişim! Her şey düşlediğimden de güzel olucak. Nasıl mı? İnanarak elbette... İnanmak başarmanın tamamdır arkadaşlar!

08.09

[zencimahallesindekisolaryuumcu]

Neden durdum? Neden ve nasıl vazgeçtim ben? Beni hayatta ayakta tutan yegane şeyin ideallerim olduğunu savundum her zaman! Peki neden şimdi hiçbiri yokmuş gibi davranıyorum. Parasızlık, aile durumu, duygu durumlarım vs bunlar ne zaman benim önüme geçti ki? Ve ben nasıl farkına varamadım aylarca! Ama şimdi gözüm açıldı ve nasıl ve önemlisi nereden başlayacağımı çok iyi biliyorum. Kimsenin itmesine gerek yok beni. Bu her zaman kendi çabamla oldu. Şimdi neden başkalarından medet umuyorum ki? Nasıl kaybettim kendime güvenimi böyle? Ben böyle bir kadın değilim. Bugün dedim kendime Diren lütfen geri gel! Kaldığım yerde bile değilim. O kadar eksilmişim ki fark bile edememişim. Ama şimdi gördüm. Buna birkaç olay ve kişi sebep oldu. Benim gibi insanlar, benden daha iyi veya kötü olan insanlar. İçinde bulunduğum ortamdaki insanlar. Hepsi birer fark yaratmak ve göz açmak için var aslında. Şimdi hayallerimi gerçekleştirmek için yeniden ayağa kalkacağım. Şu içinde bulunduğum saçma sapan iş ortamından kurtulup sosyal hayatı sıfıra indireceğim. Ama sonrasında ne mi olacak. Yeniden yeni dünyanın kapıları bana açılacak. Kaybettiğim birkaç ay olacak ki asla bir kayıp değil. Hayatta bir şey öğrendiysem o da şudur bunu okuyan sevgili arkadaşım, kendine yatırım yapmak asla bir kayıp değildir. Bu yatırırımı; aylarca ders çalışmak, saatlerce kitap veya makale okumak, İngilizce çalışmak ve daha nicesi bu çoğalır. Bunları tam takım yapmak için sosyal hayatı sıfıra indirgemek gerekiyor ama inan bana dostum bu bir kayıp değil. Sonrasını düşün. Kendini pavlov köpeği gibi düşün. Ceza ve ödül. Ya da win win kazan kazan yani! Ama asla ideallerinden vazgeçme. Sana kim ne derse desin ulan. O yüksek lisan kazanılacak ve yurtdışında doktora yapılacak. Sonra ayakları yere sağlam basan. Torpil ile değil kendi emeği ile boş kalabalıklı bir zihin ile değil. Dolu dolu bilgi ile sağlam bir akademisyen olacağım. Üniversiteler onlarla çalışmam için beni ikna etmeye çalışacaklar. Bir gün buraya hangisi seçmeliyim acaba diye yazacağım. Unutma Diren! Bugün 7 Nisan!

[zencimahallesindekisolaryuumcu]

Seni özlemekten ne zaman vazgeçeceğim? Çok yoruldum artık. Ne görebiliyor, ne duyabiliyor, ne haber alabiliyorum. Yapabildiğim şey, onca şeye rağmen sana dua etmek. Mutlu olmanı dilemek! Rüyama gelir misin? Çok özledim de...

[zencimahallesindekisolaryuumcu]

Bir şeylerin rayına girmesini istiyorsan eğer önce adım atmayı bilmelisin. Cesaret her kapıyı açar. Akıl ise kapının açılıp açılmaması gerektiğini bilir. Şimdi sinirli, gerginim biraz ama geçer. Ben olabildiğince sakin kalmış, kalabilmiş bir kadınım. Birçok şeyi başarmış birçok zorluğun üstesinden gelmiş sağlam bir kişiliğim. Kimin beni nasıl tanıdığı veya bildiği hiç ama hiç umrumda değil. Beğenmiyorsanız siktirip gidersiniz bu kadar basit!

[zencimahallesindekisolaryuumcu]

Ben çok güçlü ve yüreği çok güzel bir kadınım. Bunu tam anlamıyla anladığın zaman ben çoktan gitmiş olacağım.

Yazık...

[zencimahallesindekisolaryuumcu]

Yormayın beni diye haykırdım. Kimse duymadı! Artık Diren değişti... Değiştim ulan!

[zencimahallesindekisolaryuumcu]

3.09.2020 bugün hayallerime beni götürecek olan sınav açıklandı ve ben çok düşük bir not aldım. Birkaç ay sonra yeniden bu sınava giricem. Bir program ve plan oluşturdum kafamda. Eğer her şey yolunda giderse buraya ben başardım diye yazacağım. Hayatta başarı her zaman güzelliklerle gelmez bazen başarısızlık, başarıyı getirir! Başarısızlığın sonunda gelen başarı sağlam ve kalıcı olandır tatmin edendir. Bunu sağlamanın en temel adımı ise, inançtır. Eğer kendine inanıyorsan başarırsın arkadaşım. Ben bugüne denk olmaz denilen ne varsa başardım. Hepsini değil belki ama en önemlilerini başardım. Kendime inanıyorum. Başaracağım! Ve bunu ilk görende ben olacağım. Sevgiler kendime. Ve sonsuz saygı hayalini kurduğum güzel hedeflere, belki uzaktasınız şimdi. Ama yakınlar hep uzaktır aslında...

[zencimahallesindekisolaryuumcu]

Gönül mumu birlikte yakılır ancak ve ancak birlikte söndürüldüğünde biter aşk! Ama unutma sevgili, aşk sonsuz bir yaradır, gönül bahçesinde...

[zencimahallesindekisolaryuumcu]

Beni sevdiğin zamanları, sesimi duyduğun zamanları çok özlüyorum...

[zencimahallesindekisolaryuumcu]

Aslında biliyordum diye başlamak istiyorum. Ne kadar sert düşersen o kadar sağlam kalkarsın bu durum çok yükseldiğinde aşağı inme hızı ile doğru orantılıdır. Hayatta her şey orantıdan ibarettir! Çok sevdim Allahım şahit çok sevdim. Ve çok üzüldüm ama artık mutluyum hatta mutluluğun ötesinde arınmışlık ve rahatlama var işte bu en güzeli... Bazı şeyleri, duyguları, olayları ve yaşanmışlıkları kelimelere dökmek zordur bilirim, özellikle böyle hisleri... Çok güzeldi her şey inanılmaz derece de güzeldi. Sonsuz teşekkürler evren! Ben bundan sonra yalnız yaşayabilmeyi ve tek başıma yalnızca kendimden destek alarak ayakta durmayı başaracağımı çok iyi biliyorum. Çünkü inanc içimde girdiği o kirli savaşlardan galip gelip bana yeniden merhaba dedi! Şimdi yeni güne, yeni aydınlıklara, yaza ve tüm güzelliklere kocaman bir Merhaba!

[zencimahallesindekisolaryuumcu]

Ne yazacağımı ve nasıl başlayacağımı bilmediğim bir gecedeyim... Böyle geceler de genellikle boş sayfalarım olur! Sarılmak, öpülmek, ilgi ve şefkat görmek istiyorum... Ve bu kimsenin umurunda olmadığı gibi kimse bunun farkında da değil. Özellikle de sen değilsin. Söyleyemiyorum da... Çok emek verdim oysa çok uğraştım, çok sevdim, gitmem dedim gitmedim! Ama kovdular...

06.08.20

[zencimahallesindekisolaryuumcu]

Yeni bir başlangıç yapmalıyım. Birileri olmadan. Yek başıma! Başarabilir miyim bilmiyorum. Ama deniyeceğim. Umarım bir gün buraya başardım diye yazabilirim.

05.07.2020

[zencimahallesindekisolaryuumcu]

Belkide o zamanlar söylemeliydim içimde biriken şeyleri sana. Hata yaptım. Kaç yaşında olursa olsun insan hata yapar. Çünkü tanrı bile insana bunu hor görmemiştir. Her insan hata yapar sözü sadece lafta kalmayan hayatın gerçeğidir. Kimi insan bir ömür boyu bu durumu ya da içinde bulunduğu durumları anlamlandıramaz. İşte tam da buna hata denir. Bugün Oğuz Atay'ın bir kitabı bitirdim. Çok güzel söylemiş; yaşarken anlaşılmaya mecburum. Beni anlamalısınız. 21. yy da hala anlaşılmıyor olmak, insanın en büyük kamburudur. Keşke dememek için, hayatımda hep risk almış ve olabildiğince yaşamış bir kadın olarak; yineliyerek, hata yaptım diyebiliyorum. Söyleseydim sana zamanında olan biten her şeyi, bugün, bu gece belki de asla okuyamayacağın bu satırları buraya yazarken, insanı kahreden duyguyu derinden yaşamayabilirdim: Unutulmak! Bu bütün yüzyılların en ölümcül zehirdir. Keşke anlayabilseydin! Söylemek istediklerimi, zamanında söyleyebilirseydim eğer bu gece huzurlu bir uykuya dalabilirdim belki. Ziyanı yok diyemiyorum. Affet beni kendim. Susmanın her zaman en iyi cevap olmadığını bil gelecekteki ben! Her şey zamanında yapılmalı ben korktum belki de ilk defa risk almaktan korktum. Oysaki bütün hayatı risk alarak yaşayan bir kadın yazıyor bunları. Anlaşılmaya mecburum! Duyamıyor ve okuyamıyor veya bunları artık sana karşı dile getiremiyor olmak beni derinden çok derinden ve inceden inceye yaralıyor. Evet söylüyorum işte, ziyanı var. Koca bir hayat ziyan...

[zencimahallesindekisolaryuumcu]

Seni aramak istiyorum keşke sen arasaydın birgün de! Şimdi sırf birgün bile aramadın diye vazgeçişlerimi sıralıyorum...