zemherisiirler - Tumblr blog

[zemherisiirler]

#####

Bir tepenin başında oturup sessizce

Esen deli rüzgardan titrer bedenim

Elimde son bir dal yanan sigara

Ben yolda kalmış bir kaybedenim

Güneşin doğuşunda kapanır gözüm

Ben ışığa değil karanlığa vurgunum

Denizi gören o rüzgarlı tepede

Suya düşen o mehtaba mecnunum

Bedenim üşüyor,içimse yangın yeri

Ateşi vücudumu ısıtmayan bir kor

Kaldırıma çöken bir umudum var

Ama artık bana umut da yetmiyor

Şimdi gitme vakti buralardan

Tasalarımın hepsini ardıma astım

Bir hülyaydın sen mümkün olmayan

Uzunca yollarda çok yalnız kaldım

Tutsaydın ya elimi yine sımsıkı

Ne yollar kaldırdı,ne dert,ne tasa

Bilinmezliğe giden bir ruhsuz beden

Çöllerde Mecnun misali elinde asa

Artık hayal kurmaz,bu et ve kemik

Nefes alan bir ölü söyle ne düşünür

Bir kış geçiren bu solgun gönlüm

Kasım sonlarında derde bürünür

Belki baharlar gelecek tekrar

Yalnız Mayıs’ta bize özlem görünür

AHMET ÖZTÜRK

[zemherisiirler]

#####

Kasım geldi

Üşüyorum

Bir ayazın ortasında ruhum

Karanlığın esiri olsa da bedenim

Ben kaldırımların çocuğuyum

Dilim Acem Kızı söyler

Dudağım rakı sever benim

Huzuru kendime haram kılmışım

Taşlaşmış bir yüreğe hapisim

Göğsüm bir mahpus duvarı

İçine mahkum ettiğim bir sevda

Kollarımı zincir gibi dolamışım

İnceden burnuma gelen tatlı bir rayiha

Kadere inanırım haşa ne haddime

Ama kulun kaderi yaptıklarındadır

Yanlış yapıp suç kaderin diyemem

Suçlu kader değil kul bozmasıdır

Şiirler yazar hapis ederim kağıtlara

Yazdığım beden okumaz kalemimi

Hayalimde okurum saçlarını okşarken

Ben dağıtıp ben toplarım kederimi

Tut elimi

İsterim fakat yalvarmaz gönlüm sana

Sevda bu bedenlere muhtaç olamaz

Uzaktan sevmek marifet demişler

Seni bir kere seven bin yıl doyamaz

AHMET ÖZTÜRK

[zemherisiirler]

#####

Uykumun boynu bükük uyandım

Üzerime toprak atın,üşüyorum

Bir kar misali yaşıyorum dünyada

Kimseye değmeden,gözlerden düşüyorum

Benim dünyam,ufak bir pencere

Kağıdım,kalemim bir de sigaram var

Derdime dinleyen bu üç kişiden

Derdimi hafifleten şiirler çıkar

Çok üşüyorum,örtün üstümü

Hiç bir şey istemiyorum sizden

Sadece kumaşçıdan alınmış

5 metrelik bembeyaz bir kefen

Işığa hasret ömrümü bırakıyorum

Beyaz ışığa doğru,süzüle süzüle

Heybemde hiçbir fani kalmadı

Yine yârin yolunda,üzüle üzüle

Oku imam efendi,oku duyayım

Bu sela sevip kavuşmayanlara

Bir ezanla gelip yaşarken ömrü

Selası okunmayacak sananlara

Üşüyen bedenimi toprak ısıttı

Kulun gerçek yâri,kara toprakmış

Uykusuz geceme uykular kattı

Topraktan korkan,harbi korkakmış

Ölümün refahı bilinmez belki

Ölüm rayihasına huzur bulaşmış

AHMET ÖZTÜRK

[zemherisiirler]

#####

Bir çizik daha çektim,duvarlarıma

Çeteleme,bir gün daha ekledim

Süzülürken yaşlarım,yanaklarıma

Her çizginin ertesinde,gelişini bekledim

Üşüyen bedenimi,sardı kolların

Oysa ne sen,ne de kolların vardı

Koskoca bir dünya,çıkmaz yolların

Koskocaydı fakat ,bir bana dardı

Şimdi çıkmaz yollara,yoldaş bedenim

Ruhuma inceden,bir sızı vurdu

Ben,sebebi olmayan bir kaybedenim

Herkese dönen dünya,karşımda durdu

Yatağım kaldırım taşı,güneşim doğmaz

Önüme ışık tutan,sokak lambası

Bir kere yanan gönül,hiç iflah olmaz

Ne denizler söndürür,ne de başkası

Sokaklarına ektiğim,çiçekler soldu

Menekşeler,sümbüller ve begonviller

Her nefeste yine kokun,burnuma doldu

Solsa da bahçemiz,hepsi seninler

Yıkılmadı evin,yalnız duvarlar köhne

Gel de şu haraben,saraylar olsun

Duvarda mazinden,kalan bir gölge

Sana ait gölgen,gel de can bulsun

Sonsuza yol alıp,giden bedenim

Gülüşünle yüz bulup,yeniden doğsun

AHMET ÖZTÜRK

[zemherisiirler]

#####

Oturup sahilde elbet seninle

Galata’ya karşı bir sigara yakacağız

Boğazdan esen serin rüzgardan

Titreyerek birbirimize sarılacağız

Üstümüzde akşamdan kalma sarhoşluk

Dalgaların sesiyle ayılacağız

Sigarayı bırakmayı yine unutup

Mutluluğa diyip bir dal yakacağız

Açacağız yüzümüze kapanan kapıları

Kilitlere anahtar olup açacağız

Huzurumuzu bozacak bir çok şeyi

Arkamızda bırakıp hızla kaçacağız

Rüyalar göreceğiz gözlerimiz açık

Tebessüm ettiren hayaller kuracağız

Hüznün denizinden el ele çıkıp

Mutluluk okyanusunda boğulacağız

Köşede oturan çiçekçi kadına

Dinlemese de hikayemizi anlatacağız

Bin derdin ortasından sıyrılıp

Hepsini beraber atlatacağız

Yine aynı şehirde aynı sahilde

O bankta seninle konuşacağız

Huzurun efkara daldığı yerde

Efkarı elimizle koparacağız

İhtimalli şarkılar dinlesek bile

Biz elbet seninle buluşacağız

AHMET ÖZTÜRK

[zemherisiirler]

#####

İçimde korkusuzca bir sen yarattım

Işığa hasret bıraktım gülüşlerimi

Karanlığa boğdum düşlerimi

Seni kendime bile yakın tutmadım

Olur da büyün bozulur sandım

Aslında söylenecek tek bir söz vardı

Gözlerine bakarak sevmekten utandım

AHMET ÖZTÜRK

[zemherisiirler]

#####

Şuursuz bir biçimde sevmişim

Gecenin en aydınlık kısmını görürcesine

Sessiz çığlıklarımla anlatmışım kendimi

Batan bir sevda gemisinde ölürcesine

AHMET ÖZTÜRK