yagmur-lar

[yagmur-lar]

Ne çok yorulduk değil mi?

Değerlerimizden ödün vermeyerek insanca yaşayabilmek adına.

Ne çok yoğrulduk değil mi?

Bu hayat gergefinde huzur ararken hep hüzüne takıldı yüreğimiz.

Tebessümle gizlediğimiz gözlerimiz.

Ne çok hayal kırıklığı ağrısı ne çok boş ümitlerle hüsran sancısı,

ne çok yalnızlık biriktirdik.

Dönüş yollarında...

[yagmur-lar]

"Artık insanları daha çok bana iyi gelip gelmedikleriyle değerlendiriyorum. Onlarla birlikte olduğumda kendimi daha iyi hissedip hissetmediğimi soruyorum kendime."

Stefan Zweig

[yagmur-lar]

"İnsan her şeye alışır, bu hem korkunç hem de acıklı bir gerçek."

[yagmur-lar]

“Kapağı tam kapatılmamış anılar, yerinden oynayan kaldırım taşları gibi sizin de dengenizi bozuyor mu bazen?”

Turgut Uyar

[yagmur-lar]

Uzun lafın kısası...

Sürgüne düşmüş ömürden,

Ziyan olmuş gülüşler kaldı bize...!!

[yagmur-lar]

Sanki yağmurlar mı paslanacak ben gidince

Herkes işine gücüne bakacak - ölümün ömrü üç gün

Ve ardında kalbim

Ve ardımda kalbim - ki o bile kalmayacak

Ey benim bir türlü seyrelmeyen gönlüm

Kimse sana ağ atmayacak

[yagmur-lar]

Bir gidişi asla tek başına yapmaz insan

Biri iter, biri gider...

[yagmur-lar]

Bu aylarda renk çiçekten ayrılır..

Güneş kumdan; Menekşe kırmızıdan..

Bahçeler çocuk seslerinden..

Salkım asmadan; Yaprak dalından..

Bir boş salıncak, rüzgarla terasta sallanır.. Ayrılık mevsimidir bu aylar..

Aklında bir hüzzam şarkı..

Bir de ayrılıkların sızısı kalır..

Bütün kuşlar vefasız, mevsim artık sonbahar..

🍂🍁🍂🍁🍂

Bekir Coşkun

[yagmur-lar]

Bir kez daha duysam seni

bir kez daha sevsem sesini

tükenmiş bir zamana inat..

Esma Argana

[yagmur-lar]

Öyle yorgun ki yüreğim

bunca şey bilmekten,

sanki irili ufaklı taşlardan

bir çuvalı sürüklüyorum,

sanki dinmeyen bir yağmur

yağıp duruyor belleğime.

Bir şey sorma bana.

Bir şey bilmiyorum.

Sorma - Pablo Neruda

[yagmur-lar]

Çalıkuşu Feride'nin defalarca altını çizdiğim şu cümlesi:

"Bana hak etmediğim şekilde davranan herkesle kafamda vedalaşıp asla bir daha bana ulaşamayacakları yerlerde bıraktım."

[yagmur-lar]

Olur ya bir gün,

bir sokakta kesişirse yollarımız,

hiçbir şey söylemeden bakarım gözlerine.

Tutarım ellerinden.

Dur hemen eskiye gitme.

Bir dost gibi...

Gel oturalım derim bir kapının önünde,

belki de bir bank buluruz

yakınlarda bir yerlerde.

Sorma neler yaptın diye.

Sormam da...

Nasılsın dersen;

ağız alışkanlığıyla iyiyim derim yine.

Saate bakarım.

Epey geç olmuş diyerek, kalkarım.

Kal deme!

Epey geç oldu, anla işte.

Seçil Oğuz

[yagmur-lar]

Tekinsizdir insan yaşamı ve henüz yoktur bir anlamı: felaketi olabilir onun bir soytarı.

[yagmur-lar]

Ama şurada bir bulantı. Gitmiyor, geçmiyor. İnsanlar arasında durmadan mikrop gibi yayılan bir hastalığın bulantısı bu. Kuşku ve güvensizlik. Bunları böyle böyle düşünmek zorunda kalışım… Yoklaya yoklaya yaklaşmak herkese. Şu anlamda ya da bu anlamda… Adımları hesaplı atmak. Yürekleri hesaplı açmak. Açık olamamak. Her gün biraz daha kapanmak. Her gün biraz daha köstebekleşmek, tilkileşmek, böcekleşmek…

[yagmur-lar]

Yağmurları sevdiğim gibi,

Rüzgarı da sevdim.

Savrulan yapraklar arasına karışmış,

Hayallerimde oldu benim.

Anılarım ya hep yarımdı,

Ya ben sayfaları hızlı çevirdim.

Kırılgan bakışlarımı sakladım çoğu zaman,

Anlatamadım, sustum.

Maskelerden görünmeyen yüzlerden,

Şiirin tenhasına sığındım.

İnandıklarım da olmuştu benim,

Adreslerinden tez taşındılar.

Uzun mektuplar yazdım onlara,

Ama yine ben okudum.

Bahçenin avlusuna dökülen göz yaşlarımı,

Ağaçlardan başka kimseye göstermedim.

Bir şarkı ağlatmaya yeter beni,

Bir de hasret kokan bir şiir.

Bir sazın sesine dökebilirim içimi.

Bir de annem bilir ciğerimi.

Gülüşlerimi sevdiğim gibi,

Göz yaşlarımı da sevdim.

Siyahı da sevdim, beyazı da.

Hepsi bir kenara,

Yaşamımdan çok, seni sevdim.