yagmur-lar

[yagmur-lar]

Bu aylarda renk çiçekten ayrılır..

Güneş kumdan; Menekşe kırmızıdan..

Bahçeler çocuk seslerinden..

Salkım asmadan; Yaprak dalından..

Bir boş salıncak, rüzgarla terasta sallanır.. Ayrılık mevsimidir bu aylar..

Aklında bir hüzzam şarkı..

Bir de ayrılıkların sızısı kalır..

Bütün kuşlar vefasız, mevsim artık sonbahar..

🍂🍁🍂🍁🍂

Bekir Coşkun

[yagmur-lar]

Bir kez daha duysam seni

bir kez daha sevsem sesini

tükenmiş bir zamana inat..

Esma Argana

[yagmur-lar]

Öyle yorgun ki yüreğim

bunca şey bilmekten,

sanki irili ufaklı taşlardan

bir çuvalı sürüklüyorum,

sanki dinmeyen bir yağmur

yağıp duruyor belleğime.

Bir şey sorma bana.

Bir şey bilmiyorum.

Sorma - Pablo Neruda

[yagmur-lar]

Çalıkuşu Feride'nin defalarca altını çizdiğim şu cümlesi:

"Bana hak etmediğim şekilde davranan herkesle kafamda vedalaşıp asla bir daha bana ulaşamayacakları yerlerde bıraktım."

[yagmur-lar]

Olur ya bir gün,

bir sokakta kesişirse yollarımız,

hiçbir şey söylemeden bakarım gözlerine.

Tutarım ellerinden.

Dur hemen eskiye gitme.

Bir dost gibi...

Gel oturalım derim bir kapının önünde,

belki de bir bank buluruz

yakınlarda bir yerlerde.

Sorma neler yaptın diye.

Sormam da...

Nasılsın dersen;

ağız alışkanlığıyla iyiyim derim yine.

Saate bakarım.

Epey geç olmuş diyerek, kalkarım.

Kal deme!

Epey geç oldu, anla işte.

Seçil Oğuz

[yagmur-lar]

Tekinsizdir insan yaşamı ve henüz yoktur bir anlamı: felaketi olabilir onun bir soytarı.

[yagmur-lar]

Ama şurada bir bulantı. Gitmiyor, geçmiyor. İnsanlar arasında durmadan mikrop gibi yayılan bir hastalığın bulantısı bu. Kuşku ve güvensizlik. Bunları böyle böyle düşünmek zorunda kalışım… Yoklaya yoklaya yaklaşmak herkese. Şu anlamda ya da bu anlamda… Adımları hesaplı atmak. Yürekleri hesaplı açmak. Açık olamamak. Her gün biraz daha kapanmak. Her gün biraz daha köstebekleşmek, tilkileşmek, böcekleşmek…

[yagmur-lar]

Yağmurları sevdiğim gibi,

Rüzgarı da sevdim.

Savrulan yapraklar arasına karışmış,

Hayallerimde oldu benim.

Anılarım ya hep yarımdı,

Ya ben sayfaları hızlı çevirdim.

Kırılgan bakışlarımı sakladım çoğu zaman,

Anlatamadım, sustum.

Maskelerden görünmeyen yüzlerden,

Şiirin tenhasına sığındım.

İnandıklarım da olmuştu benim,

Adreslerinden tez taşındılar.

Uzun mektuplar yazdım onlara,

Ama yine ben okudum.

Bahçenin avlusuna dökülen göz yaşlarımı,

Ağaçlardan başka kimseye göstermedim.

Bir şarkı ağlatmaya yeter beni,

Bir de hasret kokan bir şiir.

Bir sazın sesine dökebilirim içimi.

Bir de annem bilir ciğerimi.

Gülüşlerimi sevdiğim gibi,

Göz yaşlarımı da sevdim.

Siyahı da sevdim, beyazı da.

Hepsi bir kenara,

Yaşamımdan çok, seni sevdim.

[yagmur-lar]

Var olduğun için müteşekkirim sana.

Sıkılan ve sökülen canıma açtığın pencereler için.

[yagmur-lar]

Ne zamandır ertelediğim her acı,

Çıt çıkarıyor artık.

Nilgün Marmara

[yagmur-lar]

''Bazen arkana bile bakmadan gitmek istersin. Öyle her şeyi bırakmana falan da gerek yok. Anıları bırakabilsen yeter.''

Edip Cansever

[yagmur-lar]

Gecikmişiz dedim ona..

O da diyemedi ki,

Gecikmemişiz...

[yagmur-lar]

Şimdi, oturdum bir ümidin baş ucuna,

Eylülü bekliyorum.

Gör bak !

Nasılda dökecek hüzünlerim

yapraklarını üstüne.

Ama yorgun,

Ama kırgın,

Ve yaralı ... !

Özge Özgen

[yagmur-lar]

Hiç Kavuşmadık

Güya gülmüşüz beraber

Konuşmuşuz saatlerce

Sevmiş sevişmişiz

Yalan

Dolaşmışız kırlarda parklarda

Şarkılar söylemişsin bana

Aşktan masallar anlatmışsın

İnan, inan hepsi yalan

Sevsem izin olurdu tenimde

Kalbimde yaran olurdu

Düşerdi gülüşlerim

Boşlukta kalırdım

Değişmedi hiç pembe bulutlarım

Deniz hâlâ aşk şarkıları söylüyor bana

Rüzgârın eli hep saçımda

Gece koynunda uyutuyor okşayarak

Üzmeyen ayrılık olur mu

Ya hiç kavuşmadık seninle

Ya da ayrlmadık

Sadece bir rüyada görüştük

Uykun değdi uykuma...

[yagmur-lar]

“Eyvallah demeyi bileceksin bazen,

Geçmişi taşımayacaksın yarına..

Tüy gibi hafif olacaksın,

Yeniden başlayacaksın hayata..

Yerinde saymakla olmaz,

Yeni ufuklara açılacaksın,

Yeni yollara..

Şans tanıyacaksın kendine bir kez daha..

Olmadı mı,

Bırak olmasın,

Umutla yaşamak bile yeter insana!..”

T. Tuğba Baş