uitwisselingvanbo

[uitwisselingvanbo]

Week 41

Deze week begon in Murcia. Op maandag gingen we naar Torrevieja, waar ik graag naartoe wou omdat ze er zoutmeren hebben die roze zijn!!! Het was een hele opgave om daar te geraken. Op een gegeven moment kwamen we zelfs in een moeras terecht waar ik letterlijk werd OPGEGETEN door muggen! Toen we uiteindelijk op onze bestemming aankwamen was het het natuurlijk wel waard. Het water deed me wel veel pijn, want ik kreeg letterlijk zout in mijn wondes. Ondanks het felle licht en dus de felle reflectie, was het rozer dan ik me had voorgesteld en het was echt een plek die ik niet snel zal vergeten.

Op dinsdag ging ik ‘smorgens naar het strand terwijl mijn vriendin op school een examen ging maken. Namiddag gingen we naar Cartagena, een havenstadje in de buurt. Het was een klein dorpje, maar had wel veel charmes en het was er ook ideaal om even af te koelen.

Woensdag trokken we naar Murcia zelf, al was dat tegen de zin van het meisje dat met me mee ging, want voor haar was het veel te warm. Ondanks dat het een belangrijke stad is voor Spanje is het redelijk klein en was er niet heel veel te doen. De hitte viel nog wel mee, en ik vond het een hele fijne dag.

Op donderdag nam ik weer de trein, en dat was weer een rit van zo goed als een hele dag.

Zaterdag ging ik samen met Tuuli naar een Flamenco show in Barcelona, wat erg indrukwekkend was.

[uitwisselingvanbo]

Week 40

Maandag stuurde Rachel me om te vragen of ik dinsdag naar Tarragona wou komen. Zo konden we elkaar nog eens zien voor ik weer op reis vertrok. Samen met Shane gingen we dus naar het strand, wat eigenlijk heel leuk was. We zwommen de hele tijd tot we honger kregen en de stad introkken. Na de lunch hingen we nog wat rond om afkoeling te zoeken in de schaduw, en voordat we zelfs nog eens op de klok keken moesten we naar het station lopen zodat ik mijn trein terug kon halen. 

  Op woensdag ging ik naar Barcelona, om me al een beetje voor te bereiden op mijn thuiskomst door op zoek te gaan naar cadeautjes. Op donderdag ging ik met een ander meisje van België naar Sitges, een klein strandstadje, even onder Barcelona. Het viel op dat wij de twee Belgen op het strand waren want om de vijf minuten had één van ons haar zonnecrème wel in de hand. 

Vrijdag ging ik samen met Tuuli en Noah Freakshakes eten. Het was een heel gezellige middag, al was het naar huis wandelen een opgave omdat we zo vol zaten! ��

Zaterdag nam ik de trein naar Murcia, in het zuiden van Spanje. De rit duurde 7 uur, maar ik moest daarvoor ook nog helemaal naar Barcelona gaan, dus veel deed ik die dag niet, behalve treinen nemen. Ik bleef slapen bij de gastfamilie van een meisje uit Oostenrijk en zij leerde me de omgeving wat kennen. Op zondag hadden we een rustige dag aan het zwembad en strand en maakten we paella. 

Maar zo kwam weer een week tot zijn eind. De dagen beginnen al serieus te korten, dus mijn excuus voor mijn achterstand met de blogberichtjes is dat ik nooit meer thuis ben en tijd heb om te schrijven, want ik probeer nog zo veel mogelijk van mijn laatste weken te profiteren.

Xoxo

[uitwisselingvanbo]

Week 39

De afgelopen week gebeurden er weer een hele hoop dingen, nu ik geen school meer heb ben ik non-stop bezig met vanalles en nog wat en ga ik duizend en één plaatsten. Op maandag deed ik echter niet veel. Na dat weekend in Santander sliep ik een hele hoop. Ik was er zelfs zo erg aan toe dat ik om 10 uur opstond, me aankleedde en ontbeet, om vlak daarna terug in slaap te vallen.

Op dinsdag ging ik naar het Picasso museum in Barcelona. Dat stelde echter niet zo veel voor, het stond vooral vol van schoolwerkjes die Picasso ooit had moeten maken, dat waren dus kopies van andere bekende schilderijen.

Woensdag ging ik met Marina van mijn klas naar Poble Espanyol. Dat is een soort van themapark waarin alle grote en belangrijke streken en steden van Spanje nagebouwd werden. Daar hadden we ook afgesproken met Jiaxi en met ons drieën ontdekte we dus vanalles over het land. Later gingen we nog iets eten en kocht ik ook mijn eerste rugzak ooit, wat ik wel een noemenswaardige situatie vond.

Een uitwisselingsstudent van Gran Canaria was deze week op bezoek bij Rachel en besloot om donderdag naar Barcelona te komen. Samen volgden we eerst een gratis tour door de modernistische delen van de stad, waarna we naar Parc de la Ciutadella gingen. Daar ontmoetten we een paar mensen die van Rachel haar stad in de VS kwamen, en met de hele groep gingen we daarna naar Bunkers, waar ik zelf ook nog niet geweest was.

Op vrijdag ging ik naar de kapper, en moesten we ’s avonds naar een rotary etentje gaan. Dit was een hele fancy gelegenheid, omdat het bedoeld was om geld in te zamelen voor een goed doel.

Op zaterdag was ik jarig, en dat ben ik natuurlijk gaan vieren, maar dat is nog allemaal een verhaal op zich ;).

Zondag deed ik dus ook niet veel behalve slaap inhalen, en zo was de week alweer om.

[uitwisselingvanbo]

Week 38

Op dinsdag ging ik deze week naar (surprise, surprise) Barcelona. Ik had samen met Jiaxi en Clarisse afgesproken om naar Tibidabo te gaan. Dat is de hoogste berg hier in Barcelona, en er staat ook een kerk en een klein attractiepark. Het was een heel gedoe om tot boven te geraken, maar uiteindelijk kwamen we bij een kabellift die 8€ kostte! We moesten echter pas betalen op het moment dat je hem van boven terug naar beneden nam, en nadat we dus wat hadden rondgekeken besloten we om de berg te voet af te dalen! We gingen nog naar wat winkels in het centrum, maar van de enorme, plotse hitte hier voel je je snel wat flauw, en dus gingen we gewoon op ons gemak wat eten halen en trokken we allemaal terug naar huis.

Op woensdag ging ik met Waseya een ijsje eten in  Vic, waarna ik met Sara had afgesproken. Veel tijd samen hadden we echter niet, want ’s avonds hield mijn school een kleine proclamatie. Die viel op geen enkele manier te vergelijken met die wat ik in België had, dus hielden we erna nog ons eigen feestje.

Op vrijdag moest ik om half 6 al in Barcelona zijn, om samen met alle andere inbounds de bus naar Santander te nemen, waar we een rotary meeting moesten bijwonen en ze er een klein weekendje aan vastkoppelden. We waren zo’n 12 uur onderweg, en de rotary meeting was letterlijk 5 minuten op het podium staan terwijl er zo’n 30 mensen voor ons klapten. De rest van het weekend deden we ook niet veel, er waren niet echt activiteiten gepland, maar het was wel supertof om alle andere inbounds weer terug te zien. Daar hing echter ook aan vast dat we op zondag allemaal afscheid moesten nemen, en deze keer ‘echt afscheid’ met de mensen van buiten Catalonië. Dat viel niet mee, maar er zijn nog zoveel manieren waarop we elkaar nog kunnen zien, dat dat vast wel gaat lukken.

Na op die laatste 4 dagen zo’n 11 uur geslapen te hebben, sloot mijn week zich weer af met gewoon uitgeput in bed te vallen.

Tot snel,

Bo

[uitwisselingvanbo]

Week 37

Deze week zat weer vol met leuke uitstapjes. Op mandag ging ik samen met Tuuli naar Barcelona, waar we het operahuis bezochten. Dit was heel indrukwekkend om te zien en de uitleg die we van de gids kregen was ook erg interessant.

Op dinsdag ging ik naar Vic, waar ik een paar dingen moest gaan kopen, en een terrasje deed met Waseya en Tuuli, waarna we naar onze laatste rotary-vergadering trokken. Deze duurde nog langer dan normaal, wat niet echt goed uitkwam, want ik moest de volgende dag al vroeg opstaan want ik had geregeld dat ik samen met andere mensen van Rotary naar het attractiepark Portaventura ging.

Zo gezegd, zo gedaan, alleen was de trein die Tuuli en ik namen zo veel te laat dat we onze trein naar Tarragona misten. Hetzelfde overkwam Jiaxi, en dus stuurden we de anderen al op weg, en wachtten wij tot de volgende trein. Het was een hele leuke dag, en het was ook verschrikkelijk warm, waar de vele water attracties wel goed bij van pas kwamen.

Op vrijdag was er een uitwisselingsstudent uit Madrid op bezoek in Barcelona, dus trokken Waseya en ik naar daar om wat bij te praten. Het was een gezellige middag en het was heel fijn om Ishita nog eens te zien.

De volgende dag had ik met een groep inbounds afgesproken om naar het bloemenfestival in Girona te gaan. De hele stad stond vol met kunstwerkjes die uit bloemen gemaakt waren, maar omdat zondag de laatste dag was, waren er al een deel die er niet meer zo mooi uitzagen. Het geheel bleef echter heel speciaal om te zien, en het was wederom een geweldige dag.

Op zondag had Cinta me uitgenodigd om met haar en een paar vriendinnen naar de Delta van de Ebro te gaan. Dit is een gigantisch en mooi natuurgebied. We wandelden een beetje, gingen allemaal samen paella eten, en daarna maakten we een ritje in een speciaal vissersbootje. Om hiermee vooruit te gaan moest je rechtstaan en een stok op de bodem duwen tot het bootje bewoog. Dat was een hele chique ervaring. De rit naar huis duurde lang, en toen ik daar eindelijk aankwam beëindigde ik mijn week door uitgeteld in mijn te springen en binnen de minuut in slaap te vallen, maar ondanks de vermoeidheid zou ik deze gebeurtenissen voor niks willen omruilen.

Xoxo,

Bo

�s��GzT��rHIMLl��rdv�r@x�rpx�r`x�r

[uitwisselingvanbo]

Week 36

De voorbije week was druk, druk, druk ! Maandag begon redelijk normaal nu ik geen school meer heb. Ik sliep een beetje uit, begon met het inpakken, maar gaf dat al snel op, en ik trok naar Vic om met Waseya een ijsje te gaan eten. Eenmaal terug thuis pakte ik verder in, deze keer écht, en ging ik vroeg slapen. Dinsdag vertrok ik ook vroeg naar Barcelona, waar ik de ave naar Zaragoza nam. Daar werd ik opgewacht door Jonnah, een inbound uit de VS, en een van de liefste mensen die ik ken. We wandelden wat rond in de stad, en ze nam me mee naar enkele monumenten, terwijl ze constant probeerde mijn koffer af te pakken, zodat ik niet twee tassen moest dragen. Na de lunch hadden we afgesproken met Sarah, een inbound uit Zuit-Afrika die nog maar een paar maanden hier is. ergens zijn we allemaal jaloers op haar, omdat zij nog zo veel tijd over heeft hier. We gingen samen naar een park, en na een klein uurtje kwam Jonnah’s gastmama ons ophalen.  We aten bij haar thuis, en omdat het zo’n lange dag was geweest gingen we al snel slapen. De volgende dag gingen we weer de stad in, maar pas na de lunch, en kwamen we samen met Sarah om naar een bekend park in Zaragoza te gaan. Toen het begon te regenen gingen we naar een bekend restaurant in thema van de jaren ’80 in Amerika om milkshakes te drinken. Zaragoza is krijgt meer regen dan de meeste Spaanse steden, maar wordt in de zomer ook het warmst. ’s Avonds had Jonnah danstraining, en ging ik mee om te kijken. Op donderdag gingen we naar een shoppingcentrum, wat één van de grootste van West-Europa. Dat is niet zo moeilijk, als je bedenkt dat er bv een ikea midden in staat. We bleven hier het grootste deel van de dag. Vrijdag kwam al snel, en dat betekende weer het einde van mijn reisje. We gingen nog naar een paar laatste dingen die je gezien moet hebben, aten wat lunch, dronken wat thee, en toen moest ik al naar het treinstation gaan  om de ave terug naar Barcelona te nemen. 

 Op zaterdag ging ik met Waseya naar een bekend park in Barcelona, bezochten we oude arenas van het stierenvechten die nu gebruikt worden als comercieel cedntrum, en later ging ik nog naar het museum van Catalaanse kunst. Het was een heel vermoeiende dag! zondag deed ik dus niet veel, maar rustte ik wat uit, en dat was het!

[uitwisselingvanbo]

Week 35

Deze week was het mijn laatste schoolweek. Mijn klasgenoten moeten natuurlijk wel nog gaan om examens af te leggen en ingangsproeven voor die universiteit te doen, maar daar heb ik allemaal geen last van. Op vrijdag ging ik wat shoppen in Vic, om te vieren dat ik het schooljaar overleefd had.

Zaterdag was ik alleen thuis en besloot ik koekjes te bakken. Het enige probleem was dat mijn gastgezin helemaal geen kookgerei heeft, nog niet eens een weegschaal. Ik besloot het er toch op te wagen en het gewoon zonder te proberen, en dat is niet zo goed afgelopen haha.

Op zondag ging ik met Paula naar Barcelona, waar we Palau Guëll en het kasteel van Montjuïc bezochten. Het is raar dat er na al deze tijd nog zo veel te zien en te doen is in Barcelona dat ik nog niet gedaan heb! Ik vond vooral palau Guëll indrukwekkend om te zien, en we hadden nog geluk ook, want op de eerste zondag van de maand is alles in Barcelona gratis! Het was een hele toffe, maar vermoeiende dag, en uiteindelijk was ik wel wat opgelucht toen ik terug bij mijn huis aankwam!

[uitwisselingvanbo]

Week 34

Afgelopen dinsdag moest ik al om 5 :30 opstaan om de trein te nemen, zodat ik op tijd op school zou zijn. De andere dagen mag ik een uur of twee later gaan, maar dinsdag ging dat niet, want we gingen op excursie naar Tarragona. Na een best lange busrit bezochten we een deel van de oude, romeinse stad, een romeins circus en daarna ook nog een theater, waar Tarragona om bekend staat. Na de uitleg hadden we even vrije tijd om te lunchen, en dus trokken we naar het strand. Toen we allemaal klaar waren met eten, begonnen we weer aan de rit terug naar Vic, en was de dag om.

Op woensdag deed ik niets speciaals, maar passeerde ik wel even in de fitness en ging ik iets eten met Waseya.

De rest van de week was erg saai, want ik ben behoorlijk ziek geworden, waardoor ik vrijdag niet naar school kon, en de rest van het verlengde weekend in bed doorbracht… L

Gelukkig ziet deze week er al beter uit!

Xoxo,

Bo

�l��x�,

[uitwisselingvanbo]

Week 33

Voorbije maandag gingen we weer in het huis van Christina haar ouders eten tijdens de lunch. Deze keer waren haar neefjes ook daar, en het was wel leuk om wat met hen te spelen. Later op de middag ging ik nog een beetje rondkijken in La Garriga zelf, maar het was zo warm dat ik na een uurtje al terugkeerde.

Op dinsdag begon de school weer opnieuw, maar toen die uit was had ik met Tuuli afgesproken om samen iets te gaan eten, wat wel gezellig was. In het begin van het jaar konden we niet zo goed met elkaar opschieten, maar ze is echt enorm veranderd en veel meer open geworden, waardoor het nu wel leuk is om samen wat te babbelen.

De rest van de schoolweek was niet speciaal, maar ik ben wel heel blij dat ik al bijna gedaan heb. Naar school gaan was een goede manier om vrienden te maken, en die regelmatig te zien, maar het was ook enorm saai om daar 7u per dag te zitten en niks te moeten doen als ik geen Spaanse les had.

Op zaterdag ging ik samen met Tuuli naar het strand in Casteldefells, waar Jiaxi na een tijdje bijkwam. Het was niet echt een goede stranddag, want het was extreem winderig, en al het zand begon in mijn zonnecrème te plakken. Na een paar uurtjes besloten we dus om naar het centrum van het stadje te gaan, waar we even in een cafeetje zaten en in wat winkels binnengingen. Ik vond het vooral tof om eens met een ander groepje rond te hangen, en voor we het beseften was het al bijna 20:00 en moesten we naar het station lopen om de trein terug te kunnen halen.

Zondag was een speciale dag; niet alleen vierden ze in Catalonië Sant Jordi, het was ook de verjaardag van mijn allerliefte Mamsie. In de ochtend skypten we dus een tijdje, om cadeautjes te geven, en wat bij te praten, en tegen de middag nam ik de trein naar Barcelona om de feestdag mee te maken. Ik had afgesproken met Imelda uit Zimbabwe en Noah uit Canada, maar Tuuli besloot op het laatste moment ook nog met ons mee te komen. Sant Jordi wordt traditioneel gevierd door mannen die hun vrouw een roos geven, en de vrouwen die hen een boek presenteren. De hele stad stond dus vol met kraampjes die deze twee dingen verkopen. Wat ik wel grappig vond om te horen, is dat er op 23 april in Catalonië meer boeken verkocht worden dan in de rest van het jaar samengeteld! Het was weer een toffe namiddag en toevallig kwamen we ook een andere inbound tegen toen we mcflurries gingen halen. De stad was echter zo vol dat je amper de straat over kon steken, en er plaatsen waren waar groepen mensen gewoon stil bleven staan en niemand dus verder kon. Dat was allemaal niet zo mijn ding, maar we zijn wel weer een ervaring rijker.

xoxo,

Bo

[uitwisselingvanbo]

Week 32

Deze week was het Semana Santa of ‘heilige week’. Dat betekende dat we eindelijk weer een pauze kregen van school en vakantie hadden. Op maandag deed ik niet zo veel, want zondag was ik pas laat thuis van het concert. Ik pakte nog wat laatste spulletjes uit, ging naar de fitness en maakte plannen voor de rest van de week. Op dinsdag ging ik met Jiaxi, een meisje uit Canada, naar Barcelona. We kochten salades in de Carrefour en gingen die bij de haven opeten, terwijl we constant straatverkopers zagen weglopen voor de politie die aankwam en we tegelijk aangereden werden door skateboarders. Toen we klaar waren met eten liepen we verder naar het strand. Dat is nu al super druk en ligt al helemaal vol. Iedereen wordt ook constant aangesproken om vanalles en nog wat te kopen: mojitos, bier, handdoeken, massages, vlechtjes, armbandjes,…. Het is me wel al duidelijk waarom veel mensen van hier geen fan zijn la barcelonetta en liever richting de Costa brava trekken. Maar nu ik er toch al was… Toen ik, ondanks al mijn zonnecrème, begon te verbranden besloot ik dat het tijd was om terug richting La Garriga te trekken, maar ik was al zo moe dat ik de metro terug naar Plaça de Catalunya nam, ookal is dat maar een klein half uurtje wandelen. Op de trein naar huis leerde ik toevallig een mama en haar zoontje uit Nederland kennen, die nu ook in La Garriga wonen! Op donderdag had ik met enkele meisjes van school afgesproken om naar de kermis in Vic te gaan. Die was redelijk klein en stelde over het algemeen niet zo veel voor, maar het was wel gezellig. Zineb wilde graag in één van de attracties gaan, maar zodra ik erin zat had ik al spijt dat ik er ook op was gekropen. Ik heb zo hard zitten schreeuwen dat ik achteraf geen stem meer had, misschien hebben jullie me in België wel even gehoord, en begon op een zeker moment begon ik zelfs te hyperventileren, terwijl het meisje naast me zat te wenen en om haar mama riep. Op zaterdag moesten mijn nieuwe gastouders, Noni en Christina, in Paloma, op de Costa Brava op een kunstmarkt gaan staan. Noni is namelijk artiest, en ze gaan de hele kust af om zijn werk te verkopen. Ik besloot om met hen mee te gaan zodat ik de dag op het strand kon doorbrengen.

Zondag gingen we met z’n allen naar het huis van Gemma en Jordi om paëlla te eten, ter gelegenheid van de verjaardag van Christina. Gemma had die zelf gemaakt, en het was eigenlijk nog maar de tweede keer dat ik paëlla at sinds ik in Spanje ben! Daarna wilde Tuuli graag pingpongen, maar in de brandende zon en op sleehakken is dat niet echt aan te raden.

Afsluiten doe ik deze keer zo: nog 10 blogberichtjes en ik ben weer thuis!

xoxo,

Bo

[uitwisselingvanbo]

Week 31

Op maandag ging mijn wekker al om 4 uur af, want om half 5 moest ik aan de school staan. Daar kwam een bus mij, 3 andere meisjes en onze leerkracht Engels ophalen om naar het vliegveld te vertrekken. Om 7u vertrok ons vliegveld richting Madrid, waar we een model VN conferentie gingen bijwonen gedurende de 3 dagen die volgden. We kwamen als laatsten aan, wat een constante zou worden in de tijd die volgde. Eerst luisterden we naar een aantal algemene toespraken, en daarna werden we volgens onze comitees opgedeeld. Ik zat in het etische comitee, en mijn school representeerde Senegal. De dag ging heel snel voorbij, en toen de conferentie voor de dag gedaan was, gingen we de stad in met de leerlingen die van Rusland waren gekomen om aan het model deel te nemen. Toevallig was Rachel, een meisje van Rotary, ook op reis in Madrid, en duurde het niet lang voor we elkaar gevonden hadden. We gingen allemaal samen eten, maar wel veel te vroeg naar de Spaanse norm, maar de Russen zeiden dat ze nog amper op hun benen konden staan. Het was een heel gezellige avond, maar omdat we al zo lang op waren sloten we alles vroeg af, en trokken we richting de jeugdherberg. Dinsdagmorgen waren we weer te laat, maar deze keer moest ik alleen mijn comitee binnenstormen, dus was dat net iets gênanter. Het was een hele leuke en leerrijke dag. Na de conferentie was iedereen echt compleet uitgeput en deden we niet zo veel, maar we maakten wel reserveringen voor het avondeten, zodat alles wat fancier was, en zagen Madrid by night. Woensdag was het al de laatste dag, en mochten we tijdens de slotceremonie onze diplomas in ontvangst gaan nemen… Alleen waren er een aantal foutjes gebeurt bij het maken van die diploma’s en zaten er verschillende niet tussen, waaronder de onze. We lieten het echter niet aan ons hart komen, en namen vrolijk afscheid van iedereen die we tijdens de drie-daagse hadden leren kennen, en gingen op zoek naar een leuk plaatsje om te lunchen. Daarna moesten we al meteen naar het vliegveld vertrekken, maar omdat de leerkracht zich nog wou omkleden en nog iets moest regelen op het hostel was dit al iets later dan we zouden willen. Daarna zei de leerkracht ook nog eens de verkeerde terminal, met als gevolg dat we onze vlucht terug naar Barcelona mistten. We kochten dus treintickets en kwamen rond half 2 ’s nachts thuis aan.

Op vrijdag wisselde ik weer van gastgezin, voor de laatste keer! Ik voel me al meteen thuis bij dit gezin, en ookal ben ik er nog niet lang, we hebben al veel leuke momenten beleefd.

Zaterdag vond er in Vic een speciale markt plaats, waar ik samen met Waseya naartoe ging. Het was een rustige en gezellige voormiddag.

Op zondag trok ik naar Barcelona, waar ik met Rachel had afgesproken. We hingen wat rond, maar kwamen al snel op het strand terecht, want het weer hier is al een tijdje echt zomerachtig. We namen een taxi naar Palau Sant Jordi, waar we een geweldige avond hadden, want we gingen naar het concert van Ed Sheeran! Toen dat was afgelopen namen we met schorre kelen afscheid, en ging ik op zoek naar een klasgenoot, Marina, die ook op het concert was en me naar huis zou brengen. Ik woon nu veel korter bij Barcelona, dus de rit duurde maar even, maar het was wel leuk om even te kunnen nagenieten. Het was een fantastische afsluiter van alweer een week, wat me even deed vergeten dat met elke week die om vliegt, er minder en minder overblijven. Het voelt zo onecht dat mijn uitwisseling al bijna om is. Het voelt zelfs nog onecht dat ik op een uitwisseling ben, en het lijkt alsof ik gisteren nog panish op het vliegveld in Düsseldorf het gewicht van mijn koffers probeerde te verdelen. Ik weet wel dat ik week na week op deze manier afsluit, maar zo terugkijken op mijn belevenissen doet me er gewoon keer op keer aan denken. Al mijn verwachtingen in verband met dit jaar zijn ingelost, maar bleken langs de andere kant ook stuk voor stuk onrealistisch te zijn. Alles waar andere inbounds me voor waarschuwden is uitgekomen, en op manieren die ik me voorheen niet kon inbeelden. Over alle blogs die ik op voorhand las, en alle youtube videos die ik bekeek, krijg ik nu een ‘klik’ van 'wauw, nú begrijp ik dat’. En daarmee komt ook het besef dat als ik eenmaal terug in Belgie ben niemand 100% gaat begrijpen wat dit jaar is geweest. Ja, mijn wekelijkse schrijfsels bieden wel een kijkje op mijn leven, en geven mensen misschien wel het idee dat ze een perfect inzicht hebben. Dat is echter zoals denken dat je weet hoe het is om een marathon te lopen, omdat je de 10km van Bilzen Run al eens gedaan hebt.Maar wat mijn leven in terug in Belgie ook zal brengen, hoe anders alles zal zijn, of misschien juist hoe anders ik zal zijn, ik heb het gevoel dat ik er klaar voor ben. En al ben ik dat niet, thuis heb ik zowiezo al iets dat ik niet had toen ik naar hier kwam, want thuis zal ik altijd een veiligheidsnet hebben. Mensen die me komen oppikken als ik val en me een plakker zullen geven wanneer ik met mijn neus tegen de lamp loop. Mensen die thuis thuis maken, en na een jaar heb ik die hier gelukkig ook.

Xoxo,

Bo

[uitwisselingvanbo]

Week 30

Afgelopen dinsdag ging ik samen met Gemma naar La Carriga, waar mijn volgend gastgezin woont. We maakten even kennis en ik kreeg al een rondleiding. Daarna wandelden Gemma en ik nog even door het centrum. Het was wel leuk op mijn volgende thuis al eens te zien en het nam ook al een deel van de verhuis-zenuwen weg! Woensdag had ik met Sara afgesproken, gewoon om nog eens wat bij te praten. Het was een erg gezellige namiddag, en het weer was ook echt perfect om wat in het gras te hangen. Op vrijdag ging ik na school paardrijden, wat echt al heel lang geleden was. Hoewel ik merkte dat ik wat uit vorm was, en 100% de verkeerde kleren aanhad, toch voelde het alsof ik nog dagelijks reed. Later op de avond kwam Tuuli om te blijven slapen, want haar gastouders gingen ergens op een markt staan en moesten dus vroeg op. Veel heeft ze aan mij echter niet gehad, want ik was zo uitgeput dat ik tijdens het avondeten al bijna in slaap viel. De volgende ochtend had ik met Marina afgesproken in Vic, want zij wou graag wat make-up kopen maar kende daar niet zo veel van, en had mij dus als expert benoemt. Het was heel gezellig, ookal begon het te regenen. Op zondag bleef ik bij Jordi slapen, want hij woont in Vic en ik moest maandag extreem vroeg op school zijn. Het was een leuke avond, en ook zijn kindjes waren erg tof, al luisterden ze voor geen meter. Zoals ik al zei moest ik maandag heel vroeg op, dus ging ik ook vlak na het eten naar bed en zo kwam weer een week op zijn einde. Mijn tijd hier begint al flink te korten, dus tot snel! 😉 Xoxo, Bo

[uitwisselingvanbo]

Week 29

Ook deze week is weer opgevlogen, en had ik weer een hoop leuke dingen te doen. Op dinsdag ging ik met Waseya en Claudia (mijn gastzus) naar de cinema om de nieuwe beauty and the beast te gaan kijken. We gingen naar de laatste versie die ze die dag draaiden, omdat het dan ik het Engels was, en ik al gezegd had dat ik die film echt niet gedubt wou zien. We hadden een heel gezellige avond, en de film was ook heel goed. Daarvoor gingen we ook nog allemaal samen eten, maar omdat we zo lang moesten wachten konden we daar niet echt rustig onze tijd voor nemen.

Op woensdag was het mijn 200e dag hier, en bleven er nog 100 dagen over voor ik normaal gezien terugkom… Die dagen zijn echt omgevlogen! Alles is zo snel gegaan, en de tijd blijft ook nu nog even snel wegtikken, zeker omdat ik zo veel doe de laatste tijd!

Op donderdag ging ik na school naar huis om te lunchen en een weekendtas te pakken. Toen alles netjes wegstak nam ik de trein terug naar Vic, waar Jaume me mee naar hun huis nam, zodat ik nog eens kon gaan eten bij mijn eerste gastgezin. Het was een hele leuke avond, en ook Nuna was heel blij om me terug te zien! Ik bleef ook slapen, want vanuit Gurb is het nog altijd moeilijk om op andere plaatsen te geraken.

Vrijdag was er een enorme storm, maar ik had daar niet zo veel last van, want ik was zo moe dat ik gewoon overal doorheen sliep.

Zaterdag nog even in bed blijven liggen zat er echter niet in, want ik had samen met een groep anderen van Rotary afgesproken om naar de dierentuin van Barcelona te gaan. Toevallig was het ook de eerste verjaardag van de baby leeuw, maar dat was echt teleurstellend, want die zag er gewoon al volgroeid uit. Toen we uitgekeken waren trokken we nog naar een shoppingcentrum in de buurt, maar tegen vijf uur kon niemand nog echt op z'n benen staan, dus gingen we allemaal naar huis. Het was echt een mega-geslaagde dag!

Xoxo

[uitwisselingvanbo]

Week 28

Maandag was dus mijn laatste dag in Madrid. We sliepen een beetje uit, maakten eitjes als ontbijt, en ik pakte alles weer netjes in. Daarna namen we de bus naar el Corté ingles, want Hallie had een nieuwe crème nodig. Toen we alles gevonden hadden trokken we weer richting gran via, waar we nog even rondkeken en Italiaans gingen eten. De tijd vloog weer om, en al snel moesten we mijn spullen gaan ophalen en naar het treinstation trekken. De reis duurde niet te lang, maar tegen de tijd dat ik terug in Aiguafreda aankwam kon ik nog amper op mijn benen staan.Het was een lange dag geweest, en zo weg gaan maakt je ook enorm moe. Op de trein had ik deze keer geen tijd om te slapen, want ik moest nog een paar dingen voorbereiden, en omdat ik alles op mijn gms moest doen, hield dat me wel een tijdje zoet.

Veel tijd om uit te rusten na al die drukte had ik echter niet. Dinsdag moest ik voor mijn Rotary club een presentatie geven, en die moest ik nog oefenen. Dinsdag stond ik dus vroeg op om alles klaar te maken. Gelukkig ging het allemaal best goed op de vergadering, en zeiden verschillende mensen dat mijn spaans heel goed zat! 

 Op vrijdag ging ik met Waseya naar een manege in de buurt. Het was heel fijn om even terug rond paarden te zijn, zelfs al heb ik niet gereden. Het weer was ook perfect, en dat zorgde dus allemaal voor een hele leuke avond! 

 Op zaterdag ging ik naar Barcelona, weeral met Waseya. We bleven deze keer vooral op de shoppingstraatjes, maar dat vulde ook al een hele dag! Gelukkig slaagde ik er wel in niet te veel geld op te maken, want met alles wat er de komende weken gepland staat past dat net niet in het budget! 😉 

 Het was weer een drukke week, dus zondag bleef ik thuis, en dan vooral, in mijn bed! Zo was ik al helemaal klaar voor de volgende week vol leuke dingen, waar jullie snel van zullen horen!

Xoxo, Bo

[uitwisselingvanbo]

Week 27

Maandag kon ik gelukkig nog wat uitslapen, wat wel nodig was na mijn late thuiskomst van zondag. Dinsdag en woensdag ging ik dan twee daagjes braaf naar school, en donderdag vertrok ik alweer naar Madrid! Ik nam de eerste trein ’s morgens naar Barcelona, waar ik overstapte naar de hoge snelheidstrein, en in een mum van een tijd was ik al in Madrid! Daar stonden Hallie en Honorine me op te wachten. Toen we klaar waren met eten spraken we af met een aantal andere uitwisselingsstudenten en gingen we naar het koninklijk paleis. Toen de dag erop zat ging ik met Hallie mee naar huis, waar we samen met haar gastgezin aten, wat wel tof was.

Vrijdag trokken Hallie en ik naar El Retiro, een groot park in het centrum van Madrid. We gingen onder andere naar ‘el palacio cristal’ en genoten van de zon. Wat later kwam Honorine er ook nog bij en gingen we naar een ander deel van de stad. Daar gingen we naar ‘circulo de bellas artes’ voor een geweldig uitzicht. Je kon hier ook wat drinken in loungestoelen, maar die 12 euro hadden we net niet over voor een cola. We gingen wat vroeger naar huis dan de dag ervoor, want iedereen was erg moe van de voorbije dagen.

Op zaterdag sliepen we wat uit, en toen ik klaar was met ontbijten en m’n make-up was Hallie terug in slaap gevallen! Ik sms’te dus een paar andere uitwisselingsstudenten, en zo ging ik samen met Paul en een paar mensen van AFS naar een dorpje een beetje verderop waar we de kerk met Franco’s graf zouden bezoeken. Dit is gelegen bovenop een berg, en we begonnen dus aan een klim van 6 km! Toen we aankwamen kwamen we een groep nonnen tegen, die zagen dat we natuurlijk allemaal oververhit waren van het wandelen, dus gaven ze ons al het eten dat ze niet mee terug namen. Toen iedereen volzat wouden we naar de kerk gaan. Die was open tot 18u, het was 17u, dat leek ons wel een mooie timing. Toen we aankwamen was alles echter al gesloten, zonder excuus of uitleg! Dat was wel stom, vermits we beneden aan de berg al betaald hadden! We hingen dus wat rond op het terrein voordat we terug naar de bushalte trokken. Bleek dat we ook de bus gemist hadden! Ondanks alle tegenvallers was het wel een hele leuke uitstap en heb ik veel mensen leren kennen. Het is sowieso een dag die ik niet snel ga vergeten! Later op de avond ging ik nog met Hallie naar een verjaardagsfeestje van een klasgenootje van haar, wat ook nog heel gezellig was.

Zondag spraken we weer af met mensen van een ander programma (maar dat is zo onbekend dat ik de naam zelfs niet onthouden heb)! We gingen opnieuw naar el retiro, wat niemand echt erg vond, want het is zo’n mooie plek, en het weer was ideaal. We lagen gewoon wat in het gras uit te rusten en te praten over onze uitwisselingen, wat één van de favoriete gespreksonderwerpen van elke uitwisselingsstudent is, dus hou je maar klaar voor als ik terugkom! We passeerden Gran Via en Sol, en zo was de dag al weer om.

Mijn tripje eindigde pas op maandag, maar omdat ik mijn blogberichtjes altijd van maandag tot zondag doe, ga ik mijn laatste dag tot volgende week bewaren, zodat het allemaal wat hetzelfde blijft.

Dikke kus,

Bo

�o�p�

[uitwisselingvanbo]

Week 26

Ik heb weer een super week achter de rug, vol leuke dingen en een speciaal bezoekje! Het eerste wat er zo goed aan was, was dat mijn klas deze week examens had, en ik dus lekker thuis kon blijven. Maandag pakte ik mijn koffers uit en ging ik met Gemma, mijn nieuwe gastmama naar Vic om treintickets naar Madrid te kopen. Hoewel ze veel duurder waren dan dat ik gehoopt had, gaf het me toch al heel veel zin in mijn tripje! Dinsdag ging ik naar Vic om wat inkopen te doen en naar de fitness te gaan, wat in dit gezin wel wat makkelijker is om te doen, want nu kan ik de trein pakken en te voet naar het station gaan.

Donderdag was het dan eindelijk zo ver, en sleepte ik mijn koffer helemaal mee naar het vliegveld van Barcelona, waar mijn familie niet veel later landde! Het was echt geweldig hen na zo'n lange tijd terug te zien. Die middag zelf deden we niet zo veel, behalve iets gaan eten en wat zitten te praten op plaça de Catalunya.

Vrijdag ging ik met Gio shoppen in la maquinista en maakte mama spaghetti in het appartement, wat ik toch wel enorm gemist heb! Daarna nam ik ze mee op een kleine tour door de stad, via las ramblas naar de haven, naar parc de la citadella en de arc de triomphe, een paar kleine straatjes waar we iemand bestolen zagen worden, langs de barrio gothico en via plaça de Catalunya weer terug naar las ramblas. We hadden een danig aantal kilometers in de benen!

Zaterdagochten namen we de trein naar Vic, waar we voormiddag wat rondkeken, en ik iedereen liet zien waar ik altijd rondhang, wat heel leuk was om te delen. Voor de lunch kwamen cinta en Amadeu ons ophalen om naar Taradell te gaan, want ze hadden ons uitgenodigd om bij hun te gaan lunchen. Dat zorgde voor een heel gezellige middag, en privé concertjes van zowel Iu als Guim. Toen we terug in Barcelona waren gingen we nog een paar winkels binnen, waarna het al tijd was voor de laatste avond.

Zondag pakten we alles terug in, wat nog voor een paar moeilijkheden zorgde, vermits een deel van mijn spullen terug mee naar Belgie moest gaan, maar de tassen van mama, papa en Gio toch ook al best volzaten. Toen we dan uiteindelijk in ons opzet slaagden zetten we alle bagage af in het kantoor van het appartementencomplex en gingen we langs een paar leuke pleintjes met een marktje opnieuw naar de haven, vermits dat één van mama haar lievelingsplekjes is. Daar aten we wat tapas en keken we naar vele extreem grote boten. Daarna gingen we op las ramblas een ijsje halen en namen we een kijkje op passeig de Gracia, maar al snel was het tijd om onze koffers te gaan oppikken en naar het vliegveld te vertrekken. Na een dikke knuffel en een laatste kusje waren zij alweer op weg naar Belgie en moest ik terug richting Vic trekken. Op het station kwam een ober me wat snoepjes brengen zodat ik dan niet meer zou huilen en gewoon op mijn trein kon stappen. Dat was echter makkelijker gezegd dan gedaan, want doordat ik zo overstuur was stapte ik op de verkeerde trein. Toen ik na een paar haltes aan een ouder vrouwtje vroeg wat ik best kon doen begonnen twee dames op het perron te roepen dat ik meteen af moest stappen. Ik sprong net op tijd van de trein, en een van de vrouwen liep met me mee naar een station een beetje verder, waar de trein op precies hetzelfde moment als ons aankwam. De vrouw riep tegen de loketbediende wat er gebeurd was, en dat ze me NU METEEN door moest laten. Zo belandde ik op de trein terug naar Barcelona, waar ik zo snel als we terug in de stad waren van afstapte, en al snel kwam op dat station de trein naar Vic aan. Het was dus een zeer hectische avond, maar ergens ben ik blij voor alle chaos die ontstond, want daar moest ik me echt op focussen en maakte me wat minder droef. Want ik vond het ergens erger mijn familie te zien vertrekken dan zelf weg te gaan. Toen had ik enorm veel om naar uit te kijken, en zat ik zo vol zenuwen dat ik niet echt lang stilstond bij het vertrekken. Nu duurt het natuurlijk niet meer lang tot ik iedereen weer terugzie en heb ik nog steeds een hoop geweldige dingen om naar uit te kijken, maar toch vond ik het moeilijk. Het deed me ook denken aan hoe ik hier binnenkort zal vertrekken en mijn hele leven opnieuw moet achterlaten, al is het deze keer als het ware drastischer. Naar dit leven zal ik nooit meer terug kunnen keren, hoe vaak ik ook terug naar Barcelona zal komen. Eind juni zit mijn leven als Rotary uitwissellingsstudent erop. Erna zal ik nooit meer bij deze gastgezinnen wonen, of de vreemdeling zijn in deze stad. Al kom ik op bezoek, ik zal nooit meer 's morgens naar Barcelona vertrekken om 's avonds terug naar huis te keren. Want als ik terugkom zal dat als een vakantie van mijn gewone leven zijn. Terug naar huis keren is dan een vliegtuig richting Belgie. En daar voel ik me nog niet klaar voor. Eigenlijk, hoe hard ik alles ook mis, weet ik niet of ik me daar ooit 100% klaar voor zal voelen. Er zijn nog zo veel dingen die ik hier wil doen. Er zijn nog zo veel dingen die ik hier wil leren. Er zijn nog zo veel dingen die ik hier wil zien. Ik weet niet of er ooit een einde aan die lijst zal komen, want met elk puntje dat ik kan wegstrepen ontdek ik zo'n 3 nieuwe dingen die onderaan de lijst worden bijgeschreven. 

Het is allemaal veel om over te denken en  over te vertellen, dus ga ik het hierbij laten, want uiteindelijk is dit het enige dat telt: We might not be lucky enough for forever, but we’re lucky enough for now.

 Xoxo, Bo