ualbatros

[ualbatros]

KÜRE İLE SOHBET

Ölüme yakın,

Dünyaya ırak.

Gitmek isterim ölüme,

Çıkar karşıma taş küre,

Geri dönmek isterim,

Ayağım kayar uzaya düşerim.

Şimdi sürünüyorum,

Boşluğun en dibinde,

Soruyorum tekrar kendime,

Ölmek ister miyim diye.

Yaklaştım büyük küreye;

Diledim özrümü gene,

-Alır mısın beni içeriye?

Döndü yavaşça küre,

Sonra dedi;

"Gideceksen ölüme,

Durma git hayde,

Ama gelirsen geri,

Kabul etmem özrüde mözrüde!"

Sustum baktım küreye,

Sonra dedim;

"Kabul et özrümü küre!

Hata yapmam bir daha böyle,

Düşündüm taşındım iki kere,

Önümde ki bilmecede,

Düştüm ikilemeye!

Fanilikten mi,cahillikten mi?

Yoksa ana yâdigarı delilikten mi!

Bilmem hiçbirini amma!

Çıksada önüme,

Gitmem bi daha o ölüme!