Nog een leesblog denkt U ? Ja, inderdaad maar hier wil ik rond het boek om schrijven en niet over het boek. Hier zal je geen inhoud van het boek vinden, daar zijn genoeg andere websites voor en nog minder zal U een review of mening kunnen lezen. Sorry, maar wie zijn wij om te beoordelen of een boek goed of slecht is. Geen enkel boek zal slecht zijn, als de uitgever er al in gelooft. De lezer kan misschien een slechte smaak hebben of minstens een andere smaak. Is het boek uw gading niet, dan is mijn visie: leg het discreet weg en neem een ander boek maar breek het niet af, het is altijd iemand zijn inkomen en zijn wij dan in staat een beter boek af te leveren ? Wel, dit zijn mijn eerste woorden in een blog. De tijd en ervaring zullen me leren mijn leesplezier met jullie te delen.
Don't wanna be here? Send us removal request.
Text

Het was niet mijn bedoeling om op korte tijd twee boeken van de zelfde auteur te plaatsen maar Bella Mackie spant de kroon met haar hilariteit. Als we haar mogen geloven staan we nog voor spannende tijden. Na een leven van invulformulieren, sollicitaties en psychologische testen om een job te bemachtigen, blijkt het hierboven van het zelfde laken een broek te zijn. Terug een hilarische thriller, I love it. Onze hoofdpersonage vindt de dood wanneer hij het niet verwacht. Aan de hemelpoort moet hij de nodige administratie in orde brengen, een intakegesprek bijwonen en gewoon meedelen hoe hij aan z’n einde kwam en daar buist hij keer op keer. Hierdoor kan hij niet officieel dood verklaard worden en wordt telkens terug naar de wachtzaal gezonden waar iedereen binnenkomt, hem passeert en doorgaat naar de definitieve einde. Hoe komt de auteur erbij om uit deze fase van het leven een boek te starten ? Zeker het lezen waard. Bella Mackie is de professionele naam van journaliste, auteur en komedieschrijfster Isabella Kathleen Rusbridger, 41 jaar. Haar eerste ervaring met schrijven was een non-fictie verhaal hoe hardlopen haar hielp met haar gezondheidsproblemen; dan volgden twee fictie boeken. Het eerste boek : ‘hoe vermoordt ik mijn familie’ is ondertussen door Netflix besteld om verfilmd te worden. Als voormalig journalist werkte ze voor The guardian en Vince News en schrijft ze columns voor Vogue. Een luchtige heerlijke thriller. Benieuwd wat we nog te lezen krijgen van deze schrijfster. Ik ben fan. Veel leesplezier en laat gerust een berichtje achter wat je ervan vond
2 notes
·
View notes
Text

Heeft iemand dit boek gelezen ? Zo niet, gewoon doen. Dit verhaal heeft enkele jaren geleden de media overrompeld via pers, tv, krant, podcasts en het verhaal werd ook uitgegeven in dit boek. Het gaat over Elvire, moegestreden in haar leven en ze wil euthanasie wegens psychisch lijden. Verlaten door haar moeder, een ongelukkige jeugd in tehuizen, een vlucht in zeer triestig huwelijk waar ze niks betekende en verlaten door man en kinderen. Hoeveel kan een mens aan in z’n leven ? De euthanasie wordt door psychiaters goedgekeurd mits nog één opdracht te volbrengen. Daar is onderzoekswerk voor nodig maar Elvire is analfabeet. Veel instanties schepen haar af tot een verloren oproep op een totaal verkeerde dienst terecht komt en mevr. Ine Van Wymersch neemt op. Ook al is het haar taak niet, ze luistert en blijft luisteren. En hier wordt zonder woorden of bewijs een leven gered. Het verhaal van Elvire blijft haar bij en ze besluit haar te helpen. Wat moest leiden tot een uitvoering euthanasie, leidt tot het sparen van een leven. We zijn jaren later en Elvire leeft nog steeds ondanks ze een goedkeuring op zak heeft voor de uitvoering. Iedereen zou dit boek moeten lezen om het verhaal op zich. Niet iedereen krijgt dezelfde kansen. Waar uw wieg staat, is zo onnoemelijk belangrijk voor uw toekomst. aan de auteur wil ik nog zeggen : Er zouden meer mensen als U moeten zijn. Ook al was het uw taak niet, gewoon eens luisteren naar uw medemens… het kan levens redden. Grote dank. Voor wie haar niet kent, ze is juriste, magistrate in België, auteur en nationaal drugscommissaris. We zagen haar recent in de media rond de problematiek in Anderlecht.
1 note
·
View note
Text

Hoy, hier ben ik terug. Kennen jullie dit boek ? Dit boek is verfilmd. Enkele maanden geleden maakte Kinepolis Brugge er reclame voor onder het mom binnen kort te zien. Ik was direct fan, de jaren 60, de typische huizen met hun gazons, de vaders gaan naar het werk met de aktentas, de typische zoen op de oprit, moeder blijft thuis. De typische jurken a la Jackie Kennedy, de haartooi. Ja die film wou ik zien. Groot was de ontgoocheling, hij speelde niet in Brugge…. Waarom maak je er dan reclame voor ? De echte cinefielen zullen de trip naar Gent misschien maken maar ik nog niet. En toen zag ik drie weken geleden het boek liggen in de bib. Het boek spreekt zich niet echt uit qua tijdsgeest maar mocht het de jaren 60 zijn, dan staat er één foutje in. Op een bepaald moment verwijzen ze naar een mobieltje. Die bestonden nog niet in de jaren 60.
De schrijfster kende ik niet maar wat een aangename verrassing, Barbara Abel blijkt een Brusselse Franstalige schrijfster te zijn met tal van boeken op haar palmares waarvan deze vertaald is naar het Nederlands. Dit boek is in 2018 gebruikt als scenario voor een Franse film en in 2024 voor Hollywood.
Twee families, twee gezinnen, elk met één kind en dan gebeurt het…. Hoever gaat de ene moeder in de bescherming van haar familie; hoever gaat de andere moeder in haar actie tot wraak…. Aan jullie om dit te weten te komen...
1 note
·
View note
Text

Beste lezers
Dank voor uw interesse. Ik was aangenaam verrast met het aantal bezoekers van deze blog. Dit is het volgend boek dat ik met jullie wil delen. Ish Ait Hamou, we kennen hem allemaal van ‘So you think you can dance’. Maar deze Belg, ja vergis U niet, is zoveel meer : voormalig Hip-hop danser, choreograaf, televisiepresentator, regisseur, auteur, stadsambassadeur van Vilvoorde en vorig jaar bekroond met een eredoctoraat van UGent. Een creatieve duizendpoot. Als auteur maakt hij met zijn boeken moeilijke thema’s bespreekbaar, stuk voor stuk prachtverhalen. Dit boek lag uitnodigend in de hall van een Egyptisch hotel, gloednieuw en klaar om gelezen te worden. Aan de titel kan je nooit raden welk verhaal er zich achter verschuilt. Zo’n aansprekend verhaal dat ik het recent herlas. Ik ben altijd onder de indruk hoe creatief een schrijver wel kan zijn en uit welk uitgangspunt een verhaal start, ook hier. Je zou maar een vriendendienst bewijzen en 2 mensen met een koffer naar Zaventem voeren….en de rest is pijnlijk wereldgeschiedenis geworden…. Kijk ook eens naar zijn andere boeken, stuk voor stuk een aanrader. Veel leesplezier!
1 note
·
View note
Text

Beste lezers, hier gaan we dan… Ik vroeg me af met welk boek ik best zou starten. Voor mijn eerste artikel maak ik het mij gemakkelijk, ik neem het laatste gelezen boek. Hebben jullie ooit praktische ongemakken ervaren bij het lezen van een boek? Ik wel en dit voor de eerste keer. Dit heeft niets te maken met de auteur, het verhaal maar des temeer met de kaft en de titel van het boek. Heeft de schrijfster er ooit bij stil gestaan wat de titel teweeg brengt ? Ik had het boek gereserveerd na een korte recensie : een geestige hilarische thriller. Dit trok mijn aandacht. Hoe kan een thriller geestig en hilarisch zijn ? Een trigger om dit boek te reserveren. En dan begon het. Mijn man keek naar de titel en vroeg of ik plannen had…. Mijn dochter verzocht me het boek omgekeerd weg te leggen mocht er volk over de vloer komen… en dan moest ik nog op reis vertrekken want het was als vakantielectuur bedoeld. Ik wou het boek eerst nog kaften want welk bekijks zou ik niet kunnen hebben op bestemming met dit boek. Een roze boek valt al op en dan die gitzwarte letters. Het is geschreven door een journalist en dit houden wel van ronkende titels. Bij nader inzicht heb ik het boek wijselijk thuisgelaten. Maar het is uitgelezen en het was geestig en hilarisch zowel het verhaal als de randanimatie errond.
1 note
·
View note