tomysolesmea-blog

[tomysolesmea-blog]

"Bilimsel araştırmalara göre bir karga yüz elli yıl, kelebek ise üç gün yaşarmış. Günlerden bir gün, bir gökyüzünde uçan kül rengi karga, kozasından yeni çıkmış siyah bir kelebek görmüş ve onun üç gün yaşayacağını bilmeden onu izlemeye başlamış... Ve karga o gün, o yirmi dört saat içinde, hiçbir şey bilmeden kelebeğe aşık olmuş..."

Sana karşı çoğu zaman aşırı hassas ve korumacı olduğumu, hatta seni bazen daralttığımı biliyorum. Ama konu sen olduğunda, daima bencil ve kıskanç olasım tutuyor. Kalbini kıskanıyorum, tenini, sözcüklerini... Gülümsemen o kadar güzel ki, istemiyorum benden başkasına gülümsemeni. Korkuyorum. Bir gün bana gülümsediğin gibi başkasına gülümsersen...ne yaparım ben? Seni kaybetme düşüncesinden bile nefret ediyorum. Yokluğun yalnız hissettiriyor beni, varlığınla anlam buluyorum. Sahibine bağlı, uslu bir yavru kedi gibi her gün seni bekliyorum. Özlüyorum. Ama biliyor musun, geldiğin an o özlemim kavuşma sevinciyle dönüyor bana. Mutluluk doluyor her yanım. Gülümsüyorum. Mutluluğumsun sen benim, neşemsin. Kalbimin gülen yüzüsün. Kızgın olduğunda, sinirlendiğinde...korkuyorum. Dağıtmak istiyorum her yeri, kim üzdü benim meleğimi diye bağırmak istiyorum. Sonra...sonra da seni göğsüme yatırıp, saçlarını severek geçeceğini söylemek istiyorum. Geçecek, geçecek, geçecek... Benim narin bebeğim, hepsi geçecek. Beni her sevdiğini söylediğinde, ilk günkü gibi içimdeki küçük çocuk çıkıyor ortaya. Beni seviyor diye çığlık atıyorum içten içe, beni! Ama kararıyor içim bazen, sevgini kaybetme korkusu sarıyor tenimi. Her an sorgular vaziyette olmamın nedeni de bu, lütfen bıkma benden sevgilim. Seni o kadar...o kadar seviyorum ki, ne zaman geleceği hayal etsem, orada sen oluyorsun. Seni öpmek, sana dokunmak, seni sevmek... Sen, sen, sen. Saatlerce yüzünü izleyebilirim, saatlerce seni öpebilirim ve saatlerce seni sevdiğimi söyleyebilirim. Seni seviyorum kalbim, hatta...deli oluyorum senin için!  Senden önce yaşıyor muydum? Belki biraz… Aldığım her nefesi ciğerime çekiyordum. Şimdi aldığım nefeslerin çekildiği tek yer, yüreğim. Senden sonra daha bir yaşıyorum ben. Hani diyorsun ya, yanında bile değilim. Görmek için bakmaya, dokunmaya gerek yoktur bazen. Ben seni sevmeyi ezberim haline getirdim. Seni sevmenin bütün hallerini ezberledim. Seninle olmak, sana dokunmak değil sevgilim.  Ne imkansızlığın umrumda, ne de mesafeler. Bir şarkıyı besteler gibi özenle besliyorum hislerimi sana karşı. İlham aramaya gerek yok, çünkü sen varsın. Mucizem. 

Şimdi arkana yaslan ve senin için hazırladığım bu ufak bloga göz gezdir, umarım beğenirsin. Seni seviyorum, en güzel çiçek. 

[tomysolesmea-blog]

İlk sevişmemiz o an için tek seçenek olan bar tuvaletinde olsa da, bizim için özel olan niteliği vardı. Uzun süre beklemiştik bunun için ve birbirimize karşı haz, arzu ve özlem doluyduk. Birbirimizi istiyorduk. Karşımda henüz öpmeye bile kıyamadağım sen vardın. İlkimiz için oraya götürülsem de, vazgeçmenin eşiğindeydim. İlk defa bir kişiye kendimi bu kadar kanıtlama isteğiyle dolmuş ve çabalamıştım, herhangi bir hareketimle, sözümle güvenini veya kalbini kırma düşüncesi kulağa kötü geliyor, beni korkutuyordu. O zaman da dediğim gibi, benim için nadide bir çiçeksin.

          O günün gecesi ne kadar duygu yüklü geçtiyse, tarih 3 ağustos olduğunda da öyle olacağına eminim. Her anlamda birbirimizi özlememizi bu yüzden istiyorum. Gerçi...şimdi düşününce, beni hiç bırakmayacakmışsın gibi konuşuyorum ama evet, bırakmamalısın. Mükemmel sevgilin biraz heyecanlı sayılabilir, sadece biraz. Şimdilik gidip o gün için hazırlıklar yapmalıyım. Beni çok sev.

[tomysolesmea-blog]

❝ El ele tutuşmak. Basit ve çok anlamı olmayan bir eylem gibi dursa da o sıcaklığı, o güveni hissetmenin yaşattığı his bambaşka olabiliyormuş. En küçük hareketine heyecanlanmam, ne yapacağıma karar verememem seninle birlikte sık sık yaşadığım, sıradanlaşan şeyler. Tamamen aptal aşığım, kabul. Sen nasıl birisin, çiçeğim? Adı üzerinde, narin ve hassas bir çiçeksin. Etkin bu kadar büyük olmamalıydı. Her şey saçma ama iyi ki diyeceğim güzellikte, bu yüzden olmazsa olmaz iki kelimemi söyledikten sonra gideceğim.

   Seni seviyorum. ❞

[tomysolesmea-blog]

  ❝ Birbirimize söz verdik; ne olursa olsun, hangi zorluklarla karşılaşırsak karşılaşalım, bırakmayacaktık birbirimizi. Aşacaktık. Birlikte. Öyle de oldu. Ellerimi parmaklarının sıcaklığıyla saran güzel elin, yerini korumaya devam ediyor. Bazı zamanlar acaba dedim, acaba beni bırakacak mı... Hatta öyle bir durumla karşılaşırsam ne tepki veririm ve yaparım, onları bile düşündüm. Yapamayacağıma karar verdim. Sensiz olmaz. Bu bana karşı sevgine güvensizliğimden kesinlikle değil, sadece korktum. Geçmişin bende bıraktığı korkunun etkisi ama seninle birlikte bunu yıktım ve sana güveniyorum. Bu seni sevmemden daha önemli. 

   Uzun süreli duygusal konuşmak pek bana göre değil ama çabaladığımı bil istedim. Moda girebilmek için eski yazışmalarımızı okuyorum, evet bunu cidden yapıyorum. Gereğinden fazla güzel olmamızın yanında biraz garip ve farklıyız. Düşününce...neredeyse hiçbir ortak yönümüzün olmaması biraz garibime gidiyor ama bizi bu kadar güzel yapan zıtlığımızdır belki, ne dersin?

‘’Sıradan olmayan hayatımızı sıradan bir şekilde, ancak klasikten uzak yöntemlerle, seninle geçirmeyi seviyorum.’’

Seni seviyorum. ❞

[tomysolesmea-blog]

Geçmişin izlerini silebilir miyim, dahası...nasıl silerim bilmiyorum o güzel yüreğinden. Kırmışlar seni, incitmişler. Üstelik gösteremiyorsun bunu. Canın yanıyor bazen, üzülüyorsun olmayanlara. Yaşanmayanlara. Sana tutamayacağım sözler vermekten sakınıyorum, korkuyorum da. Seni üzme ihtimalim bile kalbimi un ufak ediyor, canım yanıyor, ürperiyorum baştan aşağı. Her şey iyi olacak demiyorum, mükemmel ilişki vaat etmiyorum. Ama bütün dünya tepetaklak olduğunda, bütün sözler unutulup, kavgalar açığa çıktığında dahi içimdeki senin hep göğsüne yaslanmak isteyen bir kırıntıyı taşıyacağını bilmeni istiyorum. Demem o ki, kasırga olup tüm evlerimi yıksan dahi, ben hep evimde, senin kalbinde, sana sığınıyor olacağım. Sana geçmişi unutturabilirim demiyorum, geçmişi unut demiyorum. Sadece...geçmişin olmak istemediğimi biliyorum. Biricik, geleceğin olmama izin verir misin?

[tomysolesmea-blog]

‘‘Historia De Un Amor…‘‘ 

Çok güzel vakitlerdi o zamanlar, yanımda olduğunda. Bazı anlarda yalnız ve üzgün olsam dahi, yine de, birlikteydik işte. Bu bizim sonumuz değil, çiçekler açtığında buluşacağız tekrar. Başımıza garip şeyler gelebilir, senin benim gibi bir adamla tanışman gibi. Merak ediyorum, tekrar birini sevebilir miydim? Hayır, eğer bu sen değilsen, böyle bir şey olamazdı asla. Nereye gideceğimi düşünmeden yürüdüğüm yolda, adı "sen" olan bir ışık hiç durmadan üzerime doğru parlıyordu, titrediğimi hissettim o güzel, çiçekli yolda. Ben, senin sayende orada durmayı başarabilen bir roly-poly oyuncağıydım. Ve eğer gitmeye yeltenirsen, anlayacak ve gitmene izin vereceğim; yürüdüğün yola çiçekler serpiştireceğim. Lütfen, özlersen geri dön; ve o zaman beni tekrar sev. Bu çiçekli yolda bir süre dinlen, ve beni tam orada bekle. Çok güzel vakitlerdi o zamanlar, yanımda olduğunda. Bazı anlarda yalnız ve üzgün olsam dahi, yine de, birlikteydik işte. Çok fazla ağladım fakat güldüğüm anlar da bir o kadar çoktu, bunlar da geçeceği için, buluşalım tekrar çiçekler açtığında.

[tomysolesmea-blog]

Bencil olduğum için özür dilerim, kalbim. Ama seni kimseyle paylaşmayacağımı bilmeni istiyorum. Kokunu, dudaklarını, tenini, kollarının arasındaki sıcaklığı, yatağımızı, saçlarını, parmaklarını, tek bir hücreni dahi. Paylaşamam. Kimseyle. Şayet...sen saç tellerine kadar bana aitsin, çiçeğim. 

[tomysolesmea-blog]

⠀ ❝ Tarih 3 Haziran 2018, hiç ortak arkadaşları bulunmayan ve birbiriyle ümitsizce, isteksizce tanışan iki kişi, iki günden az bir süre sonra, yanlışlıkla gerçekleşen ilişkilerinin ikinci ayını kutlayacak. Böyle söyleyince şaka gibi gelse de gerçekleri yaşadık, yaşıyoruz. Bu geçen süre boyunca o gün için hep iyi ki dedim, iyi ki o mesajı atmışsın. Mucizem benim. Genelde unutkanımdır, geçmişteki, ki bu geçmiş sabah kahvaltıda ne yediğim de olabiliyor, yaşananları kolay unutabiliyorum ama bu durumu seninle az yaşadım çünkü kendime güvenmediğimden, neredeyse çoğu şeyi screenshot alarak sana özel galerimde sakladım. O ilk günü, 3 haziran gününü hiçbir zaman unutmam. Benim için ilk sevgili olduğumuz an değil de, bana ilk mesajı attığın gün her zaman daha değerli. Neden? Çünkü o mesaj sayesinde ikinci ay için hazırlıklarım, ilk öpücük, ilk sevişmemiz, ilk sana ‘’seni seviyorum’’ dediğim gün... her şeyi o güne borçluyuz. İlk günler..herhangi özel bir şey gelişmedi ikimiz için de, sadece bir kere o mesajı atmıştın, devam etmeliydik ve ortada farklı hissettiren bir şeyler vardı. Sen zaten kötü biten ilişkinden dolayı güvensizdin, ben de ilişki istemiyor, oyunu bırakmayı düşünüyor ve seninle birlikte bir sürü kişiyle konuşuyordum. Konuşmamız bile saçmaydı, yani o an için. O günün üzerinden sadece 1-2 hafta geçmişti ve ben artık flört anlamında tek seninle konuşuyordum, ilk senin mesajlarına cevap veriyordum, yani yakın arkadaşlarımı bile takmıyordum. Aptala dönmüştüm, değişmiştim. Üzerinden uzun zaman geçti ama bana ne yaptığını hâlâ bilmiyorum sevgilim. Tabii, iyi ki yapmışsın. Orası ayrı.

⠀⠀⠀⠀

[tomysolesmea-blog]

●⠀𝓂𝒾𝓇𝒶𝒸𝓁𝑒 

⠀⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀ ╭030618 ⠀⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀━━━ ♫

　　

That I'm losing my mind Trying to find the perfect line I think I'm running out of time I need a mira-miracle, a mira-miracle Yeah I'm losing my mind Counting seconds passing by And I don't know when I'll be fine I need a mira-miracle, a mira-miracle

[tomysolesmea-blog]

Bugün, ikinci ayımıza tam olarak iki gün kaldı ve bir yerden başlamam gerektiğini düşündüm. Eh, sevgilim söz konusuysa üşengeçliğimi bir kenara bırakmam lazımdı yoksa biliyorsun ki...yatağımda uzanmaya şu an devam ediyor olurdum. Birkaç günlük süreçte ne yapmam gerektiği konusunda düşündükten ve danıştıktan sonra bu hesabı ikimiz için açmaya karar verdim ama hâlâ güzel bir karar mı emin olamıyorum. Biliyorsun, doğru düzgün konuşamam, cümle kuramam ama bu hesaptaki her bir saatimi senin için her şeyi daha iyi yapmaya çalışarak geçireceğim. Umarım bu zor sürecin sonunda güzel bir şeyler ortaya çıkar, şu anlık tek isteğim seni mutlu edebilmek. Neden? Çünkü gülümserken çok güzelsin, özellikle de benim için gülümserken. Mm... Nasıl devam etmem gerektiği konusunda biraz zorluk yaşasam da, blogumu ‘’miracle’’ sözcüğü ile başlatmak istedim. Sadece bir kelimenin bile bize özel olmasının beni farklı hissettirdiğini bilmeni istiyorum. Genelde her zaman bu tarz sözleri ben sana söylerim ama bize ait, bize özel birkaç kelime bile beni mutlu edebiliyor, gerçi seninle ilgili her konu öyle hissettiriyor ama konumuz bu değil galiba. Neyse. Bu bana ilk attığın mesaj, ilk şarkı ve ettiğin ilk armağandı. İlk başta öylesine atsan bile sonradan bize o kadar çok yakışmıştı ki, sana her hitap edişimde kullanmamak için zor tutuyordum kendimi. Bir iki cümle dedim ama uzattım galiba biraz, hm? Bugünlük bu kadar yeter, arka arkaya mesajların geliyor onlarla ilgilenmem gerekiyor. 

[tomysolesmea-blog]

Gökyüzündeki yıldızları topladım teker teker, kalbime serptim. Bir tek ay kaldı berrak gecenin gökyüzünde. Dayanamadı yıldızlarından ayrı kalmaya, o da geldi kalbimin etrafına, yıldızlarını korumaya. Güneşi alnıma taç yaptım, güneş ışınları sardı etrafımı gündüzün sıcak, parlak havasında. Tuttum bir gül kopardım, dikeni de gelmek istedi yanında. Dikensiz gül olmaz ya. Battı biraz kalbime ama, dikenleriyle güzel değil miydi o da? Koştum, beni çevreleyen boş, ıssız sokaklarda. Adım adım takip etti siyah gölgem beni, o gece karanlığında. İfademi saklasa da, bir yansımasıydı bedenimin sonuçta. Sen benim ayın etrafında yıldızların çevrelendiği gökyüzüm, sen benim gündüzlerime bir rehber olan güneşim, bazen darılsam da, sen benim dikenlerinden vazgeçemediğim gül, sen benim gözyaşlarımı bedeniyle saklayan sevgilim, sen benim ruhum, ruh eşim, uyumum, uyumsuzluğum. Sen benim her şeyim. 

Karşılıksız bırakmadım benim için olan önemini, gökyüzünde yıldız oldum senin için. Karanlığını bir nebze aydınlatsam bile, ışığımı güneşimden alıyordum. Güneşim, yine sendin. Sana çıkıyordu her yolum, ıssız sokakların oldum. Her yolun bana çıktığında...seni ilk ben karşılamak istedim. Balık olmak istedim, uçsuz bucaksız okyanusunda, gözlerinde kaybolabilmek için. Güldüm sonra kendime. Bir balık öldü diye, üzülür müydü okyanus hiç kendine? Kalbin olmak istedim için için, benden gram vazgeçememen için. En sonundada, biriciğin oldum. Ama hem gökyüzündeki yıldızların, hem ıssız sokakların, hem küçük balığın, hem de bütün hayatını elinde tutan kalbini kendimde topladım.

Şimdi ben, sana aşık, aptal bir balığım.

İkinci ayımız kutlu olsun çiçeğim, seni çok seviyorum.