Text
Bazen ruhumu beslemem gerekiyor gibi hissediyorum ve kulaklığımı takıp melodiler içinde kaybolmaya bırakıyorum kendimi.
Öyle bir his ki... İncecik bir sınırın tam üstündesin ve rüzgar esiyor. Ama dengeni kaybetmeyeceğini bildigin için gözlerini kapatıp rüzgarın tadını çıkarıyorsun. Tüm vücut hücrelerin aynı anda ritimle hareketleniyor sanki. Kalbin atışına son vermiş müziği duyabilmek için.
Gözlerini kapatıyorsun ki karanlık asıl hisleri açığa vursun. Ve sonunda müziğin görünmez bedeni ruhunu ele geçirdiğinde, beynin tüm yorgunluğunu sakladığı perdelerini açıyor. Anılar birbiri etrafında dönerken daha gerçekleşmemiş anların güzel hislerinin tomurcuklarını karnına bırakıyor.
3 notes
·
View notes