thisismeforforever-blog

[thisismeforforever-blog]

Sevgilimin eski sevgilileriyle yazismalarini okumak tadı kötü olan bir yemeği zorla yemek gibiydi. Aynı sevgi kelimeleri meleğim aşkım canım… aynı kur ve flörtler.. ve bir tanesinin ailesiyle bile tanismisti Neyse şimdi bunu düşünemem çok uykum var

[thisismeforforever-blog]

How i met your father part 1

Babanla nasil mi tanıştık? ? Aslında babanla aynı iş yerinde çalışmamıza rağmen o benim hiç dikkatimi çekmemişti. Eminim bende onunkini çekmedim. Uzunca bir süre, 5 ay kadar sıradan bir insandı benim için, hatta ismini yanlış söylemişligim de vardi epeyde kizardi bu duruma :) Sonra ne oldu bilmiyorum birden gelip gidip bana laf atmaya başladı. Birgün bir baktim mesaj atmış, o gün gece 3 e kadar konuştuk. Ertesi gün yine, sonraki gün yine... Artık her gece konuşuyorduk. Sanma ki öyle romantik şeylerden bahsediyordu sadece geyik muhabbeti. Ama muhabbeti çok sariyordu beni. Kimseyle konuşmaktan bu kadar zevk almamıştım ben. Herşey harikaydı. Ta ki o uğursuz geceye kadar...

[thisismeforforever-blog]

Kafamı toplamaya çalışıyorum istediğim buydu. Uzun zamandır hem de. Ve şu an geçici bir malik yaşıyorum neden bilmiyorum. Ne yapacağımı bilmez gibiyim. Tavrim değişmeli mi değişmemeli mi. Eskisi gibi mi davranmaliyim. Arada ki geçişi kuramıyorum. Arkadaştan sevgiliye nasil geçilir bilmiyorum.

[thisismeforforever-blog]

Sigarayı bıraktim dediğinde nasil canım yandı. Beraber bırakmıştık. Daha doğrusu bırakmayı denemistik olmamıştı. Şimdi onun birkez daha böyle bir girişimde bulunduğunu (bensiz ) duyunca çok agirima gitti.

[thisismeforforever-blog]

Niye ben bu kadar derin düşünürken herkes bu kadar yüzeysel. Niye hep en çok umursayan benim. Niye insanlardan hep güzel şeyler bekliyorum ve yapmadıklarında da üzülüyorum. Niye ota boka herseye canım yanıyor gözlerim doluyor kiriliyorum. Herşey çok yorucu. Artık dinlenmek istiyorum

[thisismeforforever-blog]

Bu sekilde bir geceyi daha kaldıramayacagim. Kafayı yemek üzereyim sanırım. Çok özledim. Onunla mesajlaşmayi gülmeyi kamerada görüşmeyi sacma salak konularda geyik yapmayı. Neden bilmiyorum Son üç gündür kafama dank etti. Bağımlılık yapmis bende. Ama serde gurur var. Bana yaptıkları var. Affedemiyorum. Şeytan diyor ... Neyse

[thisismeforforever-blog]

[thisismeforforever-blog]

Çok değil bundan 15 gün önce her sabah senin mesajınla uyanirdim. Akşam senle konuşmadan uyumaz hatta seninle konuşmaktan uyumaya vakit ayiramazdim. Çok değil bundan bir ay önce seni düşününce gülümserdim. Kimse yoksa da sen vardın yanımda. Arıza yapsan da saçmalasan da ordaydin, arasam açardın. Çok değil bir ay önce plan yapıyorduk senle. O hiç gitmedigimiz kafeye gidecektik hani şu ağaçlı deniz kenarı kafe. Mısır patlatıp o filmin ikincisini izleyecektik. Sen bana rakı içmeyi öğretecektin. Beraber diziye başlayacaktık. Hatırladın mi bana şapka alacaktin. Çok değil bir ay önce bana sımsıkı sarılmak istediğini söylemiştin. Herkes gitti sende gitme demiştin. Çok değil 10 gün önce tamam dedin ben bagirirken, sen sakinlesince konuşalım. Ve sonra bir daha hiç aramadin. Sanki hiç birşey yaşamamisiz gibi kestin attın. Ben senin için alalade bir tanidikmisim gibi yüzüme bile bakmadın. En son orda gördüm seni aramızda az bir mesafe vardı o seni son görüşüm olacaktı biliyordum. Dayanamadim döndüm baktım, ilk defa 10 gün sonra ilk defa bana baktığını hissettim. Ne geçiyordu içinden? Nihayet kurtuldum mu? Sonunda bitti mi? Bi An bekledim eve varınca her zaman attığın o mesajı atmani bekledim. "Ben eve geldim kitty" Atmadın. Check-in yapmışsın öyle öğrendim vardığını, artık bu şehri terkettigini. O gün Son kez ağlayacaktim son kez. Bir daha bu konuyu düşünmeyecektim. Ama yine sözümde duramadım. Çok değil 1 saat önce yakın arkadaşım sandığım birinin beni aslında o kadar da önemsemedigini farkettim. İçim sizladi. Sen olsan kimseye muhtaç kalmazdım. Sen vardın bana yeterdin. Bi sigara daha yaktım. Yarını düşündüm. Orda, karsımda olacaksin. Ve yine bir yabanciymisim gibi sıyrılıp geçeceksin yanimdan. Gözüme bile bakmadan. Ben ise sahte sahte gülüyor olacağım yanımdaki birine. Seni unutmuş numarasi çekeceğim.

[thisismeforforever-blog]

Ya ben çok safım.

Salak gibi hemen bağlanıyorum değer veriyorum istediğim değeri alamayınca da üzülüyorum. Karşıdaki de pek iplemiyor bu durumu, bu da bir miktar üzüyor. Yani ben eşşeğim.

[thisismeforforever-blog]

I’m gettin’ real tired of caring about people more than they care about me.

[thisismeforforever-blog]

[thisismeforforever-blog]

[thisismeforforever-blog]

[thisismeforforever-blog]

[thisismeforforever-blog]

Konu nerden açılmıştı bilmiyorum ama pazar yolunun alt sokağından eve doğru gidiyorduk. Çocuklar gibi şendik. Elimizdeki poşetin içinde iki corona singir singir oynuyordu. Aslında amacımız mariachi almaktı ama bulamamıştık. "Abi umarim hayatimdaki hersey gibi bu da bitmez " dedin. "Ne bitti ki mesela" dedim "herkes ve hersey" dedin. "Birisiyle güzel bi bağ kuruyorsun sonra yollariniz ayrılıyor ve hiç birşey yokmuş gibi devam ediyorsunuz." Ama neden dedim neden? Devam edemez mi gerçekten? İstersen konuşmaya devam edersin bağ kopmaz. O çok bilmiş halleriyle "kızım yok öyle bişey yea. Artık farklı çevrelerde farklı insanlarlasiniz olmaz yürümez. Ama kadınlar bunu daha çabuk atlatiyor onlar bir kere depresyona girip üzülüyorlar ve sonra hiç akıllarına gelmiyor. Ama erkekler? Ben yıllar geçti üstünden hala ara ara hatırlıyorum bazı şeyleri " Hemen atladım "oğlum sizin ki daha kötüymüş lan" Üzerinden bi kaç hafta gecti. Şimdi tam olarak ben sensizligin depresyonuna girdim toparlanmaya çalışıyorum. Acaba sen de yıllar sonra ara ara beni hatırlayacak misin...

[thisismeforforever-blog]

Bir zamanlar kendi halinde yalnız bir kız vardı. Pek kimseye güvenmez pek de kimseyle konuşmazdı. Bir gün renkli gözlü bir çocuk ona mesaj attı. Çocuk çok inatçıydı. O kadar ısrarla devam etti  ki sonunda kızla iletişim kurmayı başardı. Kıza adeta kendini zorla sevdirdi. Kulağına çok güzel hikayeler fısıldadı.Kız sonunda pes etti ve bıraktı kendini onun kollarına. Kız bıraktığı gibi cam gözlü çocuk geri adım attı. 

Sonra kız yavaş yavaş anlamaya başladı aslında o güzel hikayeler yalandı ve deniz gözlü çocuk sadece canı sıkıldığı için ona geliyordu. Onu kimsesiz zamanlarında kullanmıştı. Kız yapraklar sarıya dönerken düştü yere. muhtemelen kar yağarken kalkacak geri ayağa soğuktan donmuş kalbiyle.

[thisismeforforever-blog]

Hayatım boyunca beni saran düşünce akışını tek kelimeyle ifade etsem "bilmiyorum " olurdu. Bilmiyorum. Uzun zamandır burnumun dibinde olan pek de dikkatimi çekmeyen ancak son zamanlarda bir şekilde kaynaştıgim ve birden çok yakınım olan bir arkadaşım var. Şimdi onsuz geçirdiğim zamanlar bana çok sıkıcı geliyor ve onla boş boş oturmak bile çok eğlenceli hissettiriyor. Bazen düşünüyorum madem bu kadar eğleniyoruz -çünkü görüyorum o da eğleniyor ve bunu sık sık söylüyor- madem anlasiyoruz, bu insanla farklı bir iletişimimiz var belli ki, başka şeyler düşünmeli miyim. Çünkü böyle bişeyi sık sık yaşamıyorum. Böyle insanlar bulamıyorum. İçten içe muhasebe yapıyorum kaç gündür. Cevap veremedim kendime. Böyle durumlarda en iyisi zaman vermek sanırım belki gelip geçicidir. Eğer kaliciysa baxi duygular ve hislerde olgunlaşıp yerine oturacaktir diye düşünüyorum