#yusuf mescioğlu

[beyazkral]

“ Yağmalandı her yanım acılar meclisinde Çığlığımı kaybettim sessizliğin sesinde Ömürler sebil oldu, yılların çeşmesinde Benimde bardağıma bir acı yalan düştü... “

[mavihanem-blog]

Uykular hicran dolu, gecenin son deminde Her şeyimi kaybettim bir veda bestesinde Bir rüya yaşadım ki gerçeğin ötesinde En güzel baharlarım, gözümde üryan düştü..

[kasimpasali-omer]

Biz sevdiğimize seni çok özledim diyemezdik,

Bir çay demler oturur şiir yazardık…

Yusuf Mescioğlu

[kafkasli]

sevdiğiniz bir şiiri paylaşır mısınız ?

Mehlikâ...

Mehlikâ, bir rüyada görünürde gözüme,Ateş basar içimin demirden dağlarını,Kahrından damıttığı aşkı koyar özüme,Ve çözer yüreğimin esaret bağlarını…

Susmalı biliyorum tereddüt çıkmazında,İniltiler düşmeli toprağa gökyüzünden.Aşkı dinlerken gönül bir hafız niyazında,Düşmemeli gözlerim o derûni yüzünden…

O Mehlikâ sureti görmek için geceler,Aşk bilmez çehrelere satmışlar sırlarını.Ben hasret soluyorum eksiliyor heceler. Yıkıyorlar gönlümün en muhkem surlarını…

Özgürlük, bir gecenin tenhasında doğrulup,Mehlikâ bir suretin kirpiğinden akmaktı.Sevdayı harmanlarken efkâr ile yoğrulup. En ketum aynalara tebessümle bakmaktı…

Esaret, özgürlüğe muhtaç olmak değil de,Yusuf’un Hakk’ı için sevmekti zindanları,Ömründe bir kez olsun yüreğime eğil de,Bak kendine kendinden ifşa et nihânları…

Mehlikâ, bu ıssızlık bana senden yadigâr,Gözlerimin içine gülmez oldu mehtabım,Ruhum artık bedende öyle garip, müstearKapanıyor kapağı, bitti ömür kitabım…Artık kendime bile yetişmiyor hitabım…

Yusuf Mescioğlu

[beyazkral]

Sükût...

Yara, öyle içten kanar da bazen, Hayat bir kâbustan ibaret olur. Dilime düşünce gönlümden sızan, Sükût nefes nefes ibadet olur… Issız bir köşeye düşerken ahım, İnkisar yurdunda yanar nigâhım. Aklıma gelince çeşm-i siyahım. Sükût nefes nefes nedamet olur… Nisyanın koynunda kıvranır zaman, Kalbime usulca sızar su-i zan. Sessiz bir çığlığa tutunduğum an. Sükût nefes nefes sükûnet olur… Kapılıp sevdanın son girdabına, Yazılır yüreğim dert kitabına, Yalnızlık damlarken ıstırabıma Sükût nefes nefes esaret olur… Ruhum bu yarada inlerken şimdi, Sessizlik sükûtu dinlerken şimdi, Ömrüm sonsuzluğu anlarken şimdi, Sükût nefes nefes vehamet olur…

Yusuf MESCİOĞLU

01.01.2011

[beyazkral]

Ehli Gam

Hasretin küllerinden yalnızlık doğuyorken, Bilmem ki; aşk kervanı hangi diyardan gelir. O füsunlu çehresi neşeyi boğuyorken, Sevdanın karşısında, sükût ikrardan gelir.

Edeb gerek bir kalbin kapısından girmeye, Layık mıdır yüreğim gönlüne yüz sürmeye, Dayanır mı gözlerim suretini görmeye. Çehresi şems gibidir, yoklukta vardan gelir…

Beklerken sabır ile aktan süzüp siyahı, Gam tutkunu gönlümün efkâra olmaz ah’ı Ey nefsim diz çök hemen artık anla bu râh’ı Ömrümüze her belâ çok şükür Yârdan gelir…

Sükût düşer payıma kelâmların dilinden, Bülbül bizâr olur mu bir gün gelir gülünden, Dert bâdesi içerken yudum yudum elinden, Ruhumu saran sükûn gül-i nazardan gelir…

Tebessüm dert verirken derdi aşk olan câna, Gurbet eller neylesin yurdu yâr olan câna, Ağyarlık zindanında namı mert olan câna, Vurulan her kelepçe hüsn-ü nigârdan gelir…

Bizi korkutmaz ölüm cândan gayrı nemiz var. Adı aşktır buyrulan kutlu bahanemiz var. Yandıkça abâd olan şeyda bir sinemiz var. Dilimize her kelâm hicran-ı nardan gelir…

Ansızın çekilirken öteler diyarına, Bizden de hoş bir seda kalır belki yarına, Kavuşurken ruhumuz ebedi dildârına, Duyduğumuz son nevâ elhak mezardan gelir…

Onbeşaralıkikibinonbir.

Yusuf Mescioğlu

[beyazkral]

Biz sevdiğimize seni çok özledim diyemezdik, Bir çay demler oturur şiir yazardık... Yusuf Mescioğlu

[kafkasli]

[beyazkral]

“Mehlikâ, bu ıssızlık bana senden yadigâr, Gözlerimin içine gülmez oldu mehtabım, Ruhum artık bedende öyle garip, müstear Kapanıyor kapağı, bitti ömür kitabım… Artık kendime bile yetişmiyor hitabım… “ Yusuf Mescioğlu/Mehlikâ...   

[beyazkral]

“O Mehlikâ sureti görmek için geceler, Aşk bilmez çehrelere satmışlar sırlarını. Ben hasret soluyorum eksiliyor heceler. Yıkıyorlar gönlümün en muhkem surlarını… “ Yusuf Mescioğlu