#youp van 't hek

[homoerotisch]

komt toch wel goed uit dat flappie op 2e kerstdag is, en niet 30 december ofzo

[aad1952]

496. Oud-Schipluidenaar René van Meurs wint de Poelifinario

Het werd een spannend gebeuren, 9 oktober 2023. In een overvolle theaterzaal Diligentia ontving René van Meurs de prijs voor het beste cabaretprogramma in de categorie Entertainment. De Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties (VSCD) reiken jaarlijks aan de theatermaker(s) met het meest indrukwekkende programma van het afgelopen theaterseizoen de prestigieuze prijs de Poelifinario…

[zooophagous]

theres a dutch song about how a young boy had a pet rabbit he loved very much, but his father secretly butchered it for christmas. he was looking everywhere for his pet rabbit, and his father helped him search as well, but then during dinner he was like, "look, theres your pet rabbit!" and well needless to say the young boy butchered his father the very next day. google flappie youp van t hek lyrics english for translation its so funny/sad

I've heard of that one! I always heard it the boy asks his father where the rabbit is and the father gestures to a stew pot and laughs. The next day the boys mother asks where the father is, and the boy points at the stew pot and laughs, insinuating he actually not only killed but also ate him.

Those wacky Dutch and their silly stories for the children.

[now-winter-comes-slowly]

So @moonshinemagpie just drew my attention to this lovely 80s Japanese Christmas hit, Yamashita Tatsuro's Christmas Eve. Both song and video (the latter a famous ad for JR Central's Xmas Xpress train service) are delightful: the perfect synth arrangement! The missed connections! The rushing through a busy train terminal dropping parcels! The utter joy on her face at the end!

And it occurs to me that, with some rare exceptions*, I really don't know (or share here) very many Christmas/winter pop songs from outside the UK and USA, and should remedy that.

*e.g. Youp van 't Hek's infamous Flappie, which you can hear in the original Dutch or in this English cover by Todd Rundgren, but be aware that it's probably the only Christmas song to require trigger warnings for both animal death and patricide, or to have resulted in a smalltime annual crimewave...!

Ahem. So my request here is: please share your international Christmas/winter pop favourites, and if you'd like to share why they're particularly special to you that would also be lovely. I'd particularly welcome songs not in English, and please don't be deterred from submitting covers either.

[rotterdamvanalles]

het oude Luxor Theater aan de Kruiskade (sinds 1917)

Het oude Luxor behoort met zijn circa 900 stoelen tot de categorie ‘middelgrote theaterzalen'. Het biedt een podium aan cabaret, theaterconcerten, kleinere musicalproducties, toneel-, jeugd- & familievoorstellingen.

Op 22 december 1917 openden ondernemers Theo Goeman en Carel van Zwanenburg het (oude) Luxor Theater aan de Kruiskade. Daarmee was het theater het 17de bioscooptheater in de Maasstad. Met 1180 stoelen is het dan de grootste bioscoopzaal van Nederland.[1] Luxor werd ontworpen door architect P. Vermaas. Binnen 10 jaar kwam het theater in de handen van het Duitse Universal Film AG. De nieuwe eigenaren verbouwden grondig: een balkon met 500 stoelen, een nieuwe bredere gevel met kenmerkende lichttoren en grote letters met Luxor Palast.

Tijdens de oorlog bleven er tot 1944 filmvertoningen plaatsvinden. Het is een van de weinige gebouwen die ongeschonden bleven bij het bombardement op Rotterdam. Kort na de bevrijding werd het gebouw enigszins opgeknapt en werden er naast films ook regelmatig variété- en toneelvoorstellingen gespeeld. In de jaren 50 en begin jaren 60 ziet het Luxor grote namen en producties: de eerste onemanshow van Toon Hermans, Édith Piaf, Porgy and Bess, My Fair Lady en Heerlijk duurt het langst.

In 1972 begon weer een grondige verbouwing onder leiding van Carel Witz.[1] Bijna alleen de buitenkant blijft staan: geen balkon meer, maar daarvoor in de plaats een sterk oplopende vloer met een laagliggende toneelvloer, waardoor het zicht op het podium sterk verbeterde. Toch begon niet lang daarna voorzichtig de behoefte te komen aan een groter en beter theater; de foyers zijn te krap, de toiletten te schaars en de technische outillage beperkt. Bovendien vertoont het gebouw langzaam maar zeker ook bouwtechnische gebreken.

Sinds 2001 bestonden er plannen om op de plaats van het oude Luxor een nieuw middelgroot theater te bouwen. Wegens geldgebrek dat voortvloeide uit de economische crisis werd echter besloten het bestaande theatergebouw te restaureren. Deze zeven maanden durende restauratie en uitbreiding, naar het ontwerp van de in Antwerpen gevestigde architecte Aude de Broissia, werd eind 2014 afgerond.

De gemeente Rotterdam schreef een ontwerpwedstrijd uit voor de bouw van het nieuwe Luxor Theater op de Wilhelminapier op de Kop van Zuid. In april van 1996 werd de architect Peter Wilson uitgeroepen tot winnaar. De van oorsprong Australische architect, omschreef zijn ontwerp als 'slank, mooi en elegant'. De combinatie van sober en warm sprak de jury zeer aan. In september 1998 ging de eerste paal de grond in, theatraal aangekleed door Hans Kombrink (toenmalig Wethouder Kunstzaken) en Freek de Jonge; het startsein voor het bouwproces. In september 2000 werd het hoogste punt bereikt.

De allereerste voorstelling, een concert door Mathilde Santing, vond plaats op 25 februari 2001. Youp van 't Hek presenteerde op 24 april het eerste exemplaar van een boek over het Nieuwe Luxor Theater dat werd geschreven door Haagsche Courant-journalist Frans Happel. Op zaterdag 28 april was de officiële opening, met de premièrevoorstelling van City van het kleinkunstduo Mini & Maxi. Hierbij was ook (toen nog) koningin Beatrix aanwezig. Daarmee was Rotterdam een groot amusementstheater (met 1527 stoelen) rijker. In het nieuwe theater zijn veelal langere series voorstellingen van grootschalige producties in de genres musical & muziektheater, show & variété, cabaret, theaterconcerten, jeugd & familie, opera en dans te zien.

Het gebouw heeft naast een opvallende architectuur ook een bijzondere belettering in en op het gebouw. Speciaal voor Luxor Theater is een lettertype ontworpen als onderdeel van de corporate identity. Dit letterfont past in elke ruimte waar men een boodschap kwijt wil (One Fits All). Het letterfont heet LUXOR.

Foto en Informatie komt van Wikipedia

[regioonlineofficial]

Den Haag - Gisteravond is na een kort ziekbed cabaretier en ambassadeur van Unicef, Paul van Vliet in zijn woonplaats Den Haag op 87-jarige leeftijd overleden. Dit werd vandaag door zijn familie bekend gemaakt. Paul van Vliet stond bekend om zijn zachtaardige karakter en vaak milde humor, maar met een scherp oog voor de details. Paul van Vliet al vroeg in het cabaret Zijn carrière in het cabaret begon hij bij het Leidsch Studenten Cabaret in de jaren 50 en 60. Met cabertgroep Pepijn trad hij op tot 1971. In die jaren begon hij ook aan zijn grote one-man shows en verwierf grote bekendheid. Hij wist meerdere beroemde typetjes neer te zetten, waaronder majoor Kees. Zijn nalatenschap zit hem niet alleen in de teksten die hij schreef, de liedjes die hij zong en de voorstellingen die hij speelde. Met zijn Theater Pepijn wist hij ook vele cabarettalenten hun eerste stappen te laten zetten, zoals Jochem Myjer, Theo Maassen, Youp van 't Hek en Herman Finkers. Unicef In 1992 werd Paul van Vliet Audrey Hepburn geïnstalleerd als eerste Nederlandse ambassadeur van Unicef. Het bleek een functie die hem op het lijf geschreven was en die hij met enorm veel passie en inzet vervulde. Nog ieder jaar reikt Unicef de Paul van Vliet Award uit. Laatste jaren In 2018 liet Van Vliet weten geen grote voorstellingen meer te spelen. Vorig jaar gaf hij in Theater Diligentia nog wel een benefietvoorstelling voor Oekraïne.

[petervc88]

Cappelle Classics - 28 februari 2023 - Ice Radio

Terug luisteren kan hier.

Dit was de playlist:

Talking Heads - Burning Down the House (1983) Lady Blackbird - Woman (2023) Kate Bush - The Man with the Child in His Eyes (1978) Madonna - The power of Good-Bye (1998) The Beach Boys - I Just Wasn't Made For These Times (1966) Muse - Explorers (2012) The Fireman - Sun Is Shining (2008) Youp van 't Hek - Niemand Weet Hoe Laat Het Is (1990) Joe South - Games People Play (1968) Elliott Smith - Waltz #2 (XO) (1998) U2 - Stories For Boys (1980) Chairlift - Bruises (2008) Caroline Polachek - Welcome To My Island (2023) Tom Waits - Martha (1973)

Volgende week dinsdagavond van 22:00 t/m 23:00 is er weer een nieuwe uitzending van Cappelle Classics op Ice Radio. De uitzending wordt op donderdag van 13:00 tot 14:00 herhaald.

[podcastgemist]

Youp van 't Hek wenst JACK&JOZEF succes. - Première theatervoorstelling 24 maart 2023

[peterpijls1965]

AC/DC, GUUS HIDDINK EN MIJN PIJN OVER ZWARTE CROSS

Achterhoekers zijn als eiken balken. Als ze eenmaal branden gaat het vuur niet meer uit. Helaas was ik in mijn leven hooguit drie keer in de Achterhoek, maar dat prachtige spreekwoord klopt.

Ik kan me eerlijk gezegd nauwelijks herinneren waarom, al lag dat mogelijk ook aan een paar beugelflessen Grolsch te veel.

Helaas betrof het, en dat weet ik zeker, niet die tijdelijke beugel van 1,5 liter, maar de gangbare halve liter die ook buiten de Achterhoek zo gewaardeerd wordt.

Grolsch produceert meer dan 200 miljoen flessen per jaar. Dat heeft Thijs Brand nooit van zichzelf kunnen zeggen.

Grolsch werd in 1615 voor het eerst gebrouwen in Groenlo. In 1946 moest de export naar Suriname, China en India al gestaakt worden door de sterk toenemende binnenlandse vraag.

In Tilburg woonde ik enige tijd op kamers met een Achterhoeker als buurman. Hij studeerde iets econmisch, en we kookten chili con carne voor elkaar. Wat we daarbij dronken, laat zich raden.

Mijn eerste onvergetelijke kennismaking met de Achterhoek betrof een optreden van Normaal tijdens de kermis in het Midden-Limburgse Kelpen-Oler. Normaal trad daar bij wijze van traditie ieder jaar op in een zweterige tent.

Ik was 15 en wilde er het fijne van weten. Veel herinner ik me niet van de drieste taferelen op en voor het podium, behalve dat zanger Bennie Jolink in het wereldnummer Alie repte van ´Alie is een deerntjen van 18 joar, zie zut mien echt wel zitten'.

Dat soort romantische ontboezemingen sprak me toen wel aan, ook omdat ik veel te verlegen was om een meisje van 18 aan te spreken. Bennie Jolink zag ik dat zomaar doen.

Een andere assertieve Achterhoeker die het ver schopte was Guus Hiddink, uit Varsseveld. We weten allemaal dat hij in 2002 met de Zuid-Koreanen vierde werd op het WK. Natuurlijk werd hij aansluitend de best denkbare ambassadeur van Grolsch in Zuid-Korea.

Minder bekend is dat de president van dat sympathieke Aziatische land hem spontaan een Koreaans paspoort aanbood.

Voor het WK, als ik mijn bron mag geloven, praatte Hiddink ook al eens met de president, ditmaal om van hem gedaan te krijgen dat zijn jongere spelers na het WK niet langdurig in militaire dienst hoefden, wat hun professionele voetballoopbaan gefnuikt zou hebben.

Hiddink kreeg zijn zin. Wat dat deed met de populariteit van de Achterhoekse oefenmeester onder zijn spelers laat zich raden.

De team spirit onder de sterk hierarchisch ingestelde Aziatische voetballers, die senioriteit bovendien extreem belangrijk vinden, kreeg zo´n boost dat het wereldelftal van Italië met 2-1 van de mat werd geveegd. Ik bedoel door een land dat geen voetbaltraditie van betekenis kende.

Hiddink kreeg het niet hoog in z´n bol. Hij weet dat van de gemiddelde Achterhoeker al te lang napraten over eigen succes niet zo hoeft. Tenslotte maken ze daar de Babi Pangang naar verluidt gewoon warm op de centrale verwarming.

De reputatie van de Achterhoek als oord waar je als nuchtere beroemdheid functioneel met rust wordt gelaten, is buiten Nederland al wat langer bekend. AC/DC-gitarist Angus Young woont in Aalten, en voelde zich niks te goed om met een plaatselijke schone te trouwen.

Dat zegt meer over de Achterhoek dan de nieuwste stulp van Youp van ´t Hek over de Amsterdamse grachtengordel.

In dat Anton Pieck-reservaat met z´n stinkende grachten hebben ze misschien wel eens gehoord van Zwarte Cross, maar ik betwijfel of die Mokumers er massaal komen. Ik ga trouwens ook niet, en dat zit me dwars.

Voor me spreekt dat ik tegenwoordig door omstandigheden niet meer disponibel ben om zomaar 4 dagen af te reizen naar Zwarte Cross, om daar samen met 220.000 andere fijnproevers helemaal uit mijn pan te gaan van het aanbod op 33 podia, en de mogelijk wat minder legale crosswedstrijdjes waarmee het allemaal begon.

De vraag is ook of ik met mijn rolstoel uit de voeten kan op het 160 hectare grote totaalterrein, verspreid over Oost Gelre, Lievelde en Vragender. De mantelzorger die zichzelf dat aandoet ken ik nog niet, en ik hoop voor haar dat zulks zo blijft.

[aad1952]

496. Oud-Schipluidenaar René van Meurs wint de Poelifinario

Het werd een spannend gebeuren, 9 oktober 2023. In een overvolle theaterzaal Diligentia ontving René van Meurs de prijs voor het beste cabaretprogramma in de categorie Entertainment. De Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties (VSCD) reiken jaarlijks aan de theatermaker(s) met het meest indrukwekkende programma van het afgelopen theaterseizoen de prestigieuze prijs de Poelifinario…

[aurora-galaxy]

Flappie, now on a youtube near you!

So we the Dutch(tm) have this super weird Xmas song that is just, it can’t be explained how fucking weird it is. But now they translated it to English and I can finally share the burden with you all that is this song. Good luck.

[clickyourradio]

[rotterdamvanalles]

het oude Luxor Theater, De Buren van Grand Hotel Centraal aan de Kruiskade. (sinds 1917)

Het oude Luxor behoort met zijn circa 900 stoelen tot de categorie ‘middelgrote theaterzalen'. Het biedt een podium aan cabaret, theaterconcerten, kleinere musicalproducties, toneel-, jeugd- & familievoorstellingen.

Op 22 december 1917 openden ondernemers Theo Goeman en Carel van Zwanenburg het (oude) Luxor Theater aan de Kruiskade. Daarmee was het theater het 17de bioscooptheater in de Maasstad. Met 1180 stoelen is het dan de grootste bioscoopzaal van Nederland.[1] Luxor werd ontworpen door architect P. Vermaas. Binnen 10 jaar kwam het theater in de handen van het Duitse Universal Film AG. De nieuwe eigenaren verbouwden grondig: een balkon met 500 stoelen, een nieuwe bredere gevel met kenmerkende lichttoren en grote letters met Luxor Palast.[1] Tijdens de oorlog bleven er tot 1944 filmvertoningen plaatsvinden. Het is een van de weinige gebouwen die ongeschonden bleven bij het bombardement op Rotterdam. Kort na de bevrijding werd het gebouw enigszins opgeknapt en werden er naast films ook regelmatig variété- en toneelvoorstellingen gespeeld. In de jaren 50 en begin jaren 60 ziet het Luxor grote namen en producties: de eerste onemanshow van Toon Hermans, Édith Piaf, Porgy and Bess, My Fair Lady en Heerlijk duurt het langst.[1]

In 1972 begon weer een grondige verbouwing onder leiding van Carel Witz.[1] Bijna alleen de buitenkant blijft staan: geen balkon meer, maar daarvoor in de plaats een sterk oplopende vloer met een laagliggende toneelvloer, waardoor het zicht op het podium sterk verbeterde. Toch begon niet lang daarna voorzichtig de behoefte te komen aan een groter en beter theater; de foyers zijn te krap, de toiletten te schaars en de technische outillage beperkt. Bovendien vertoont het gebouw langzaam maar zeker ook bouwtechnische gebreken.

Sinds 2001 bestonden er plannen om op de plaats van het oude Luxor een nieuw middelgroot theater te bouwen. Wegens geldgebrek dat voortvloeide uit de economische crisis werd echter besloten het bestaande theatergebouw te restaureren. Deze zeven maanden durende restauratie en uitbreiding, naar het ontwerp van de in Antwerpen gevestigde architecte Aude de Broissia, werd eind 2014 afgerond.

De gemeente Rotterdam schreef een ontwerpwedstrijd uit voor de bouw van het nieuwe Luxor Theater op de Wilhelminapier op de Kop van Zuid. In april van 1996 werd de architect Peter Wilson uitgeroepen tot winnaar. De van oorsprong Australische architect, omschreef zijn ontwerp als 'slank, mooi en elegant'. De combinatie van sober en warm sprak de jury zeer aan. In september 1998 ging de eerste paal de grond in, theatraal aangekleed door Hans Kombrink (toenmalig Wethouder Kunstzaken) en Freek de Jonge; het startsein voor het bouwproces. In september 2000 werd het hoogste punt bereikt.

De allereerste voorstelling, een concert door Mathilde Santing, vond plaats op 25 februari 2001. Youp van 't Hek presenteerde op 24 april het eerste exemplaar van een boek over het Nieuwe Luxor Theater dat werd geschreven door Haagsche Courant-journalist Frans Happel. Op zaterdag 28 april was de officiële opening, met de premièrevoorstelling van City van het kleinkunstduo Mini & Maxi. Hierbij was ook (toen nog) koningin Beatrix aanwezig. Daarmee was Rotterdam een groot amusementstheater (met 1527 stoelen) rijker. In het nieuwe theater zijn veelal langere series voorstellingen van grootschalige producties in de genres musical & muziektheater, show & variété, cabaret, theaterconcerten, jeugd & familie, opera en dans te zien.

Het gebouw heeft naast een opvallende architectuur ook een bijzondere belettering in en op het gebouw. Speciaal voor Luxor Theater is een lettertype ontworpen als onderdeel van de corporate identity. Dit letterfont past in elke ruimte waar men een boodschap kwijt wil (One Fits All). Het letterfont heet LUXOR.

Foto en Informatie komt van Wikipedia

[ehtrym]

Drinking game

Take a shot every time Youp touches his glasses

[snowy-weather]

(in) famous Dutch comedian Youp van ‘t Hek sings a parody of his own Christmas Song ‘Flappie’ called ‘Wappie’ which is about the corona virus conspiracy theorists. We call them ‘Virus Wappies’ here. XD

[mohair-schrijft]

Het nieuwe normaal

Zelf ben ik ook moedig voorwaarts gegaan, met mondkapje, in het openbaar vervoer, naar mijn werk.  Een van stof, met print ‘vrolijke hawaii blouse’. Geen statement, wel handig, hierachter kan ik gewoon mijn mondhoeken laten zakken. Er stapte een jonge vrouw in. Mooi, rond de twintig, ze droeg haar papieren mondkapje demonstratief aan een oor, nam plaats in de stoel voor mij. Ze streek met een gemanicuurde vinger langs haar wenkbrauwen, haar mond, kuchte even beschaafd. Ik verwachte dat ze het lusje van het kapje nu over haar ander oor zou trekken, maar nee. De hele busrit, toch zo’n vijfendertig minuten, wachtte ik hier op, tevergeefs, en ik was niet de enige, dacht ik in sommige ogen boven mondkapjes te lezen.

Na deze werkdag, had ik een biertje verdiend. Ik stond in mijn achtertuin, ademde diep in en uit, klokte het achter elkaar naar binnen. Het was een 0%. Vorig jaar nog haalde ik hier mijn neus voor op. Bedankte bij de kassa resoluut voor een gratis exemplaar. Inmiddels weet ik proefondervindelijk dat Heineken het meest zijn best heeft gedaan en sinds een tijdje, nog voor de Corona, drink ik regelmatig een blikje onschuldig vocht, denk hierbij soms aan Youp van ’t Hek (‘Buckler drinkers, rot op, ga in de kerk zuipen, man!’). Ik voelde mijn wangen gloeien, werd licht in mijn hoofd, benen werden zwaar, ongelooflijk, ik zou zweren dat… ik keek naar de lucht, de roze bloemen van de clematis, liep de keuken weer in, pakte het blikje van het aanrecht, draaide het rond en rond, geen nul te bekennen.

https://www.metronieuws.nl/lezerscolumn/2020/07/lezerscolumn-het-nieuwe-normaal/