#yolcuhayat

[ruhun-fisiltisi]

Hayatım, bir nehir gibi akıp giderken, bazen durgun göletler, bazen de coşkulu şelalelerle karşılaşıyorum. Nehir, kendi yatağını bulurken kayaların üzerinden sıçrar, ağaçların köklerini besler, ve sonunda denize ulaşır. Benim için hayat, bu nehir gibi sürekli bir akış ve dönüşüm içinde. Karşıma çıkan her taş, her dönemeç beni biraz daha şekillendiriyor, öğretiyor. Yolumda savrulmadan ama suyun esnekliğiyle akarak, hayata karşı durmaksızın ilerlemeyi seçiyorum. Sonunda ulaşacağım yer, varacağım o derin deniz, sadece bir durak; çünkü hayatın özü, suyun aktığı her anın kendisinde saklı.