#yalnizliklar

[aklimi-kacirdim-senle-guzelim]

Gelir coker yalnizliklar dort yanimda tas duvarlar

Zindanim olur geceler

[geceninsenfonisi]

@yalnizliklar-prensi prens abim geri dönmüş

[hasanakbal19]

YALNIZLIKLAR LİMANI

Alevli yangınlar ortasında yalnızlıklar limanında, Sonsuz bir okyanusta parlak bir inciydim, Dalgalı, menderesler çizen lacivert bir denizde, Girdapların içinde kaybolan bir su zerresiydim, Alevli yangınlar ortasında yalnızlıklar limanında, Sessizliğin hüküm sürdüğü arsız bir zamandayım, Saatler akıp gidiyorken akrep ve yelkovan’a inat , Lacivert gökyüzünde parlayan ışıklı bir…

[kunyekultursanat]

YALNIZLIKLAR LİMANI

Alevli yangınlar ortasında yalnızlıklar limanında, Sonsuz bir okyanusta parlak bir inciydim, Dalgalı, menderesler çizen lacivert bir denizde, Girdapların içinde kaybolan bir su zerresiydim, Alevli yangınlar ortasında yalnızlıklar limanında, Sessizliğin hüküm sürdüğü arsız bir zamandayım, Saatler akıp gidiyorken akrep ve yelkovan’a inat , Lacivert gökyüzünde parlayan ışıklı bir…

[huzeyranm]

" İnsan

yapayalnız

bir

yalnızlıktır. "

H.A.T.

[ezgihoscan]

Yalnızlıklar | #yalnizliklar #hasanalitoptas #hasanalitoptaş #okumahalleri #1kitap1fotograf #kitap #kitaplar #edebiyat #kendimenot #ezgidennot

[ahmetcumhur-blog]

YALNIZLIKLAR

22.

Ben sizsizliği yalnızlık sanmıştım her keresinde.

Laleleştirilmiş bir lale açmıştı o gün yastığımızda,

gözleri çırılçıplak bir arzu'ydu güler' ken;

ve biz bedeni küçülmesin diye

adını almıyorduk ağzımıza.

Öpe öpe büyütmüştük çünkü onu;

öpe öpe geçmiş

ve gelecekten.

Çünkü her zamanki gibi,

şimdi, şimdide değildi.

Teninde Akdenizler yanıp sönen

esmer bir ırmaktı zaman;

dokundukça köpürüyordu sularına,

suları dillendikçe inliyordu

ve bir dişe batıyordu her yer

bir düşe ...

Derken, ırmak alıp götürüyordu ikimizi

İşte, diyorduk suların ateşi,

işte kalçası, işte ayak bilekleri,

işte dizi.

Sonrası, çınlayan bir doğallıktı

yanlış yazılmış semada.

Şimdi sen,

camlarda birbirini gagalayan krlangıç çığlıkları

vardıysa o gün,

kapılar yumduysa gözlerini

ve çarşaflar gizli birer destandıysa henüz,

onları söyle.

Üç nasıl akarmış bire,

nasıl çıkılırmış temizliklerden soyuna soyuna

bir yüce kire

hiç söyleme.

Dışarısı hala kör çünkü,

hala sağır

ve yüzler hala kekeme.

Dışarısı tıklım tıklım bakkal hesabı;

-ki, yalnızlık hesaplılıktır.biraz da.

Hasan Ali Toptaş

[leylagalp]

Bal ve Kan

Birkac okyanus fazlaydi gozlerin. Birkac ulke sigardi avuclarina ama... Yuzum mevcuttu icinde. Icin icimi zedeledikce birden fazla dudak olup üff'lerdim organlarimi. Sarisin bir romandi gulusun. Gulusunun dortte biri su... Tekrari olmayan kosulsuz yalnizliklar tasirdi bakislarin, depremler tasirdi, damagima seker bulastirirdi, gogsumdeki fay hatlarini kasirdi bakislarin. Baktigin her yeri senin icin islatir yine de inandiramaz, aklimi bir yere dusurdugumu anlatamazdim. Birkac okyanus fazlaydi iste gozlerin. Izin versen dudaginin kenarindaki gamzeye uzanip iki yuzyil kadar uyuyacaktim. Sana birkac okyanus daha bulacaktim. Ama hala annemin ogle ortasina bagdas kurmus kendime kendimi hatirlatiyorum. Izin versen dudagina kupkuru yaslanip yirmi uc yasima basacaktim. Aklimi atomlarina ayirmama ragmen organlarimdaki agriyi ispatlayamadim, seni oluruna degil ölürüne öptugumu anlatamadim. Kendinden kacar gibi Yuksek topuklu hayatin dibini gormek gibi ''bazilari aciyi agir cekimde alir.''

#iyi_akşamlar_dostlarım #good_evening_my_loves

[azrail1050]

Etrafım sahte yalnizliklarla dolu. Durduğu vakit ittirecek, kaybolduğu vakit bir gün bulabilecekleri evleri "ait oldukları yerleri" bulunan yalnizliklarla çevrili. Asıl yalnizliklar gorunmezdir bir bilseniz... görülseydi de yalnızlık olur muydu? En çok ayaklarım çekti bu yalnızlığı. Çıktığında nereye gideceğini bilmeyen ayaklarım sadece günlerce etrafta dolanarak çekti acısını. Evrendeki en sessiz yer neresi deseler yalniz birinin yanı derim. Acisi bile duyulmayan birinin adimlarindan nasil ses beklersiniz? Cok anlattığı ama anlaşılmasını için susmanın izleri vardır dilinde. Belki de yılların izdiraplarini taşır yorgun gözlerinde. Ama insan ya bunların karsisindakilerde. Yürürken sokaklarda kaldırımda uyumakta olan köpek bile gözünü açıp bakardı. Herkesi bırakın bir insan bile acamazdi gozlerini, goremezdi görmesi gerekeni. Görebilseydi... evet görebilseydi ya işte görememiş. Hep bu çizgide kalmaya mahkum edilmiş bir gorulmemislik... ebedi yalnızlık.

[umut38sevgi]

Bir varmis bir yokmus,masallarin birinde,dünyanin kalabalik bir yerinde anlasilmaz,anlatilamaz yapayalniz birisi yasiyormus.Acabalar,neden ve nicinler,“ben mi haksizlik ediyorum „diyerek kendini tüketen bu kisi yasadigi dünyanin kallesligine hala sasirip kaliyormus.

Ne istediklerini,kisilerin hal ve tavirlarindan ne söylemeye calistiklarini cözemiyormus.Dünyayi döndürenin düzenbaz ve hirsizlar oldugunu gördükce insanlara dair umut ‚unu her gecen gün yitiriyor,yasatilanlarin üzüntüsü nden kalbi hastalaniyormus.

Anlatamadiklarini dönüp kendine soruyormus.“Acaba ben mi hataliyim,bu insanlarin tepkileri böyle ise,sebep ben miyim?“diye uykulari kaciyormus.

En sevdigi sey haksizliga karsi direnmek,kavga etmekten dahi cekinmeyen biriyken bile acabalarin ardinda , dogrularin pesinde sürüklenen birine dönüsüyormus.Bazen agzindan cikanlar haddini asiyor,kararan ruhuna bir isik ariyormus.

„Insan kendinden korkar mi!bu insanlar beni kendimden korkar duruma getirdi d“diye hayiflaniyormus.En kötüsü bir insana iyilik yapmaktan ürker duruma düsürülüyormus.Kalbi nasirlasiyor,empati hissini günden güne yitiriyormus.

Yasadigi dünya aynasizlar dünyasiymis.Herkesin herkese yabancilasmasi olagan sayilirken ,kendiyle bile aralarina koca duvarlarin örüldügü tuhaf ve yalnizliklar diyarina dönüsmüs bir yerlerde yasamak zorunda birakiliyorlarmis.

Yapayalniz,korkak,kaypak,yalanci ve utanmazlik had saffada,piskinlik günlük giydikleri kiyafet gibi oturmus üstlerine.Gördükce hallerine üzülüyor,o‘nlarin bu halde olmalarinda benim de katkim olmus mudur acabalari farenin peynir dilimini kemirmesi gibi icini kemirip duruyormus.

Duygularin yogunlugundan cok korkuyormus.

Ama digerleri iclerindeki o onalmaz kötülüklerini etrafa sacmaya devam ediyorlarmis.

[alfa001]

Tanrının bıraktığı yerden biz başlayalım 

Üç milyar insanın yarısını sen öldür yarısını ben 

Üç kişi kalsak yetişir yeryüzünde 

Yaklaş bana 

Seninle kardeş değiliz 

Hüzünle karışık sevinçlerden kurtul artık 

Arzuların o belli belirsiz sıcaklığını sev 

Biliyorsun 

Önce Tanrı insanı yarattı 

Sonra insan sevgiyi 

Ne yapsak boş 

Ne kadar çabalasak faydasız 

Geriye dönemeyiz 

Olanlar oldu iş işten geçti 

Çamurumuza sevgi katılmış bir kere 

Kim bu şarkıları söyleyen 

Karcığar faslından düm tek üzere 

Aklım bir yere erişti durdu 

Susun 

Şimdi üçgenlerle oynuyorum 

Kaldırın bu daireleri 

Bir model kız geldi soyundu karşımda 

Saçlarından üç fırça yaptım 

Üç tüp boyan vardı 

Verenoz yeşili zümrüt yeşili krom yeşili 

Hepsini kattım birbirine 

Senin yeşilini buldum 

Senin yeşilinde orkestralar Debussy ‘den çalıyordu 

Senin yeşilinde unuttum siyahlığımı 

Bu deli eden uğultu nerden geliyor 

Kim kırdı bu aynaları 

Toplayın yüzümüzü görelim 

Çirkin değiliz artık 

Bir kapı açılda önümüzde ölümsüzlüğe 

Güzeliz 

Sabahlar bizimle dolu 

Işık diyordun al işte 

Kör kiyilara kadar isidi yeryüzü 

Renk diyordun iste bak 

Buram buram mavi 

Çarsilar dolusu kirmizi 

Süt beyazindan geceler 

Sari günesler ortasinda turuncu bir gün 

Yitirilmis saadetlerin bahçesinde mor çiçekler 

Kardes degiliz diyorum inanmiyorsun 

Yalan bunca faziletler yalan 

Bizi bu cigeri bes para etmez insanlar mahvediyor 

Aldirma diyorum sana 

Dünya ikimiz için yaratildi 

Üç milyar insan is olsun diye geldi yeryüzüne 

Verdigin her kederin yüregimde yeri var 

Hangi kitabi açtiysam seni okudum yillardir 

Hangi aynaya baktiysam seni gördüm 

Gel desen gelemem 

Git desen gidemem 

Öl desen kanim akmaz 

Anladim artik seni sevmek yüce bir sey 

Anladim seni sevmek Tanri'ya yaklasmak gibi 

Insanlar içinde bir sana inandim 

Bir seni sevdim kendimden baska 

Uykularimin bölündügü saatlerde 

Sendin düsündügüm soluk soluk 

Sivri biçaklar gibiydin karanligimda 

Gözümü yumsam seni görüyordum 

Oynak türkülere benzeyen yürüyüsünle 

Sen çikiyordun karsima 

Karanligimda 

Iki yildizdi ellerin görülmedik 

Karanligimda 

Bir orman yanginiydi dudaklarin 

Istesen hayat verirdim bu karanliklara 

Istersen gökyüzünü bir mendil gibi yirtardim 

Denizlerden göllerden nehirlerden 

Sana görmedigin renkler yaratirdim 

Zamanin ötesinde 

Yeni bir dünya kurardim sana 

Insansiz Tanrisiz kedersiz 

Severdin 

Dag rüzgarlarinin serinligince 

Yasardin 

Bu sefil dünyamizdan uzak 

Bir yanip bir sönen isiklar gibiyim 

Yumruk kadar yüregimde sen varsin 

Kutsal kederler içinde seninleyim artik 

Sari badanali evlerde basbasayiz 

Bütün duvarlara gölgen kazinmis 

Kokun sinmis bütün perdelere 

Kapilarda parmaklarin beyaz beyaz 

Sokaklarda ayaklarinin izi 

Ben bu sokaklarda ölsem 

Kaldirimlar çekmez agirligimi 

Söylesem askimi asirlar boyunca 

Bu iki yüzlü insanlar anlamaz beni 

Desem ki yeryüzüne bes peygamber geldi 

Besincisi sensin 

Desem ki iki kisi kaldik dünyada 

Ikincisi sensin 

Desem ki biri var yeri gögü var eden 

O da sen olurdun 

Sana tapmak için 

Kilden bir heykel yapardim güzelligince 

Bilsem ki sen Tanri'dan iyisin 

Bilsem ki Tanri senden güzel degil 

Senin o kocaman kocaman gözlerin yok mu 

Nasil duruyor boslugunda arzularin anlamiyorum 

Nasil nasil bakiyor bana 

Böyle merhametten uzak 

Git diyorsun 

Nereye gideyim 

Ümitlerim ne olacak 

Bunca siirleri kim söyleyecek sana 

Kim anlatacak dünyaya sigmayan güzelligini 

Gitmek mümkün olsa da gitsem uzaklara 

Sevmesem seni bir daha 

Paramparça etsem yüregimi cam gibi 

Sonra yaksam 

Savursam küllerini karli daglardan açik denizlerden 

Yine seni severdim toz toz 

Yine sana tapardim küllerimin agirliginca 

Bu oksijen gazi olmasa da olurdu 

Ama Beethoven gelmeseydi dünyaya 

Seni bu kadar sevemezdim 

Ikimizin ortasinda o duruyor 

Sagimizda birinci keman 

Solumuzda ikinci keman 

Karsimizda üçüncü keman 

Sonra orglar flütler kontrbaslar 

Sustur su orkestrayi Beethoven 

Simdi dokuzuncu senfoninin sirasi mi 

Bunca yalnizliklar bunca yokluklar benim isim degil 

Bu çirkinligi ben yaratmadim 

Ne de bu kahpe güzellikleri 

Bende sevmedigin ne varsa senden türedi 

Su karanlik bakislar 

Su ellerimin pisligi 

Su dudaklarimdan çikan igrenç sözler 

Besbelli senin eserin 

Ne buldumsa sende buldum kötülükten yana 

Ne ögrendimse senden ögrendim 

Seni sevdikten sonra basladim yasamaga 

Seni Tanri yarattiysa beni kim yaratti 

Bu azabi kim verdi bana 

Çingirakli yilanlarin zehirini içtim 

Balinalarin kusmuklarini 

Kükürt kokulu imkansizliklar içindeyim 

Oysa güzeldim tarihin ilk çaglarinda 

Görsen sasardin 

Öyle aydinliktim 

Öyle iyiydim 

Kobalt mavileriyle doluydu yüregim 

Kursun beyazlariyla 

Severdin beni 

Midye kabuklarinin yesilligince 

Sonunda dedigim çikti iste 

Samanyolundan bir yildiz düstü dünyaya 

Sinekler gibi eziliverdi insanlar 

Her sey bir anda olup bitti 

Yapayalniz kaldik 

Ne radyo aktivite ne mantar seklinde bulutlar 

Ne yasamak sevinci ne ölüm korkusu 

Sonunda üç kisi kaldik dünyada 

Sen 

Ben 

Bir de Jiro'nun Manon Lesko'su 

Yine bana bakarken yüzün kızarıyor 

Toplum kurallarindan kurtulamadin daha 

Bütün çayirlar bombos 

Görmüyor musun 

Al basini daglara çik 

Avaz avaz sarki söyle sokaklarda 

Bir kibrit çak 

Bütün evler yansin 

Yüzbin yilin öcünü al bu serefsiz dünyadan 

Sonra kaldir kendini denize at 

Biraz serinle 

Sevebildigim kadar insanim ben 

On gram arsenik yeter canima 

Beni düsünme 

Uzun mistral rüzgarlarinin üzerine 

Nimbüs bulutlari geliyor kaç 

Uykumuz bölündü çiril çiplagiz 

Kum firtinalari basladi 

Çin seddinin ötesinde 

Gölgemizi bir Asya sehrinde unuttuk 

Taklamakan çöllerinde kaldi rüyalarimiz 

Haydi git 

Yok olduk iki oldugumuz yerde 

Haydi git 

Bir kalirsak yine var olacagiz. 

Besyüz borazan birden çaliyor 

Bin davul birden vuruyor basimda 

Gök gürültüleri 

Çekiç sesleri makine sesleri 

Daglardan kopan kocaman çiglar 

Taslar 

Kayalar 

Ey üstüme üstüme gelen deniz 

Ey cam kiriklarindan kader 

Yeter artik 

Nerdeyse çildiracagim 

Bir yesil ötesine geldim durdum iste 

Merdivenin son basamagindayim 

Bir adim daha atsam 

Kimseler tutamaz beni 

Bir adim daha atsam karanliktayim 

Kaç kere söyledik 

Su potpuriyi çalmayin diye 

Anlamiyor musunuz 

Fa diyez bemol çaresizlikler içindeyi 

Bir duvar yikiliyor altinda kaliyoruz 

Bir adam ölüyor bizi gömüyorlar 

Susturun su kemanlari 

Biraz da ilahlar aglasin yoklugumuza 

Kirli gözyaslari kirik iskemleler 

Basi bozuk Çigan havalari 

Yeminler notalar akortsuz teller 

Ve sakat çocuklari Nagazaki'nin 

Biz bunun için mi geldik yeryüzüne 

Devirin su putlari 

Mukaddes kitaplar bize göre degil artik 

Sinemaskop rezaletler içindeyiz 

Café Chantant'larda dua ediyoruz 

Mabetlerde çiftlesiyoruz artik 

Mesuduz 

Dokunmayin keyfimize 

Saint Pierre'in doksandokuzuncu göbekten torunu 

Strip tease yapiyor 

Foli Bergere revüsünde her gece 

Gelsin arkasindan sampanya siseleri ...

[cileklimilkshakess-blog]

Yalnızlığı nasıl tanımlarsın?

Bazılarına göre sabahlari tek basına kahvalti yapması bir de kimseye benzemeyen yalnizliklar vardir. ne denizin ortasında yapayalnız , ne kalabalığın ortasında yapayalnız. bu yalnızlık başka bir yalnızlık. bence yalnizlik bütün benzetmelerin dışında bir şeydir .

[sevgiyesusuz]

#yalnızlık #yalnizlik #yalnızlıksözleri #yalnızlik #yalnızlıksenfonisi #yalnızlıklar #yalnizliksenfonisi #yalnizlık #yalnızlıkpaylaşılmaz #yalnızlıkömürboyu #yalnızlıktan #yalnızlık🔫 #yalnızlıkk #yanlışlıktandeğilyalnızlıktan #yalnızlıksekiçilir #yalnızlıkiyidir #yalnızlıkgüzeldir #yalnizlikpaylasilmaz #yalnızlıkla #yalnızlıkmasalı #yalnızlıkmevsimi #yalnizliksozleri #yalnızlıkzor #yalnızlıkçokzor #yalnızlıkçokkalabalık #yalnizlik_guzeldir #afilliyalnızlık #yalnızlıktır #yalnizliklar #yalnızlıknotası https://www.instagram.com/p/CDliKv_Axa8/?igshid=dguxijpad7jz

[ehilal]

Yalnizlik Benim Canimi Acitan

Bazi yalnizliklar sinav gibidir.

Yillarca bir sekilde yalnizligi kesfetmeyi, ogrenmeyi, onunla yasamayi merak ederken buldum kendimi. Yalniz yasamak bir nevi ozgurluk, kendi ayaklari uzerinde durabilmek ve belki de rüştünü ispat edebilmekti benim icin. Ailemle kuvvetli olan baglarima ragmen, 'bakin artik yalniz yasamayi basarmis koca bir kadinim' demeyi onlara bile cok istedi. Sevdigim cok insan olmasina ragmen hayallerimi insanlara degil kendime bagli kurmaya gayret ettim. Universiteye gidecektim, bir evim olacak ve yalniz yasamayi ogrenecektim. O evi sevdigim insanlar senlendirecekti. Oldu. Sevdigim bir işim, sevdiklerimden uzak da olsa sadece bana ait bir duzen istedim. O da oldu. Simdi tam da hayalimin temel tasini yerine koyup istedigimi yasiyorum. Ailemin destegini her zaman arkamda hissetmekle birlikte yalniz bir hayat.. Her zaman donebilecegim memlekette bir eve ragmen, kendime ait 3 oda. Gel gelelim mutsuzluktan icim cekiliyor. Ben bir hayal kurmusum. Ne kadar dolu dizgin seven bir insan olsam da hayalin eksik parcalarini goz ardi etmisim kendimce. Sevdigim bir insanin cat kapi gelmedigi bir ev, sevdigim insanlarla havasini paylasmadigim sehir oyle manasiz ki. Hayalim gercek olurken korkunc bir yalnizligin icine dusmus buluyorum kendimi. Isin kotusu ipler elimden kacmis. Sanki bir seylere cok gec kalmisim. Dostlarimin varligini hissetsem de onlara erisemiyorum. Ailem hep yanimda olsa da onlara dokunamiyorum. Aşk.. Tum bu hengame icerisinde yanlis kapilarda yanlis kalplerle ugrasip debelenip simdi askin adini anamiyor, yanima yaklastiramiyorum. Ben nerede hata yapıyorum ? Zararin neresinden donersen kar derler. Simdi kapildigim bu ruzgardan cikamiyorum. Bir yandan elimdekilerin kiymetini bilip onlari kaybetmekten cekiniyor, bir yandan hayatimda ilk kez yalnizlikla boyle bir mucadele veriyorum.

Ben hep sabirsiz bir insan oldum. Sabrin sonundaki selametin isigini gormeden hicbir sekilde icim rahatlamadi. Ha yanildigim da oldu, bazen sabir hic ipucu vermeden isleri cozuverdi gozlerimin onunde. Gel gelelim kamil insan olduguna erisemedigimden midir bilinmez sabredemiyorum. Cunku bir isik, tutunacak bir dal bulamiyor ve goremiyorum. Dibi karanlik bir kuyu yalnizlik. Ben aylardir en dibe dogru kontrolsuzce dusuyorum. Bazen bu yalnizlik gecmez diye cok korkuyorum. Tek bir dilegim var, artik nerede ve nasil olacagini kestiremesem de bir mucize olsun. Neyle, kimle, hangi sehirde olacaksa umrumda degil. Bu duzen bozulsun yer yerinden oynasin ve nefes alayim,su buyuk yalnizlik aralansin. Gun sayiyorum gunler birbirini kovaliyor. Bense her aksam ayni kanepede ikinci biranin sonunda 'bu aksam nasil uyuyacagim' diye dusunerek geceyi noktaliyorum.

[ahmetcumhur-blog]

YALNIZLIKLAR 26. İster içinden baksın ister dışından, bütün pencereler birer yalnızlıktır ev denen yalnızlığın yüzünde Çatılara üşüşen antenlere bakmayın, yalnızlıktır; camları titreten şu müzik, şu perdeler ve omuzunuza çarpıp geçen şu bıyık, şu bira kasaları sonra, şu mikrofondaki ses, şu gülüş, şu öpüşme ve bütün alışverişler yalnızlıktır. Gece, gündüz sizinle gezer; yalnızlık. Hasan Ali TOPTAŞ (Antalya, Turkey) https://www.instagram.com/blus_cumblus/p/Bu_mIWZhC7j/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=1u6yys1bssfzr

[1kahvetadinda]

Ve bazi yalnizliklar bir ömür boyu sürer.Sonu olmayan dipsiz bir kuyu.Alisinca insan düşünür mü hiç; ne yarini ne dünü...Soyler bazilari;Gideceksen hiç gelme,yanım boş kalsın.Eksik kalsin diğer yarim...Hikayesi bakışlar da gizdir anlayana ne canın ne de canım yansın.