#witteschaduw

[witteschaduw]

[witteschaduw]

Vergulde tepels in het zachtroze avondlicht

Lief en teder als frambozen op de tong

Terwijl de druppels neerdalen op de aarde en de vogels zachtjes zingen

[witteschaduw]

[witteschaduw]

Met het zeewier aan onze lippen

Biddend om onze moeders 

Die met ziendende ogen vol afkeur en acceptatie naar ons kijken

Zien hoe wij onze schepen uitvaren 

Op de woeste wilde zee waar het zeewier naar onze voeten grijpt

En de vissen onze getuite lippen kussen

Als we op de bodem naar geluk zoeken

Uiteindelijk is het onze heer

Onze vader die ons groet

Vol reinheid onze zielen doopt 

ons terug de golven in werpt

Vol kracht en moed 

Surfend op de beukende zee��

[witteschaduw]

Ik denk dat het tijd is om de stem in mijn hoofd te negeren

Degene die zegt dat iedereen naar je kijkt

Dat mensen je niet leuk vinden

En dat je er niet bij hoort

Want ik vind mezelf leuk

En ik hoor bij mezelf

Dus voor de rest gw ik proberen te doen waar ik blij van word

En mezelf meer liefhebben wanneer ik denk dat de rest het ook niet doet

Want daar gaat het allemaal niet om

(Maar nu ga ik slapen en morgen is alles hetzelfde maar hopelijk toch anders)

[witteschaduw]

[witteschaduw]

21-06-19

[witteschaduw]

[witteschaduw]

21-06-19

[witteschaduw]

Het was alsof ik thuiskwam

De rest ging vanzelf

[witteschaduw]

zelfreflectie 1

Ik zie mezelf als een vrouw

Een sterke onafhankelijke vrouw

Maar wat ik mij afvraag is of de rest er hetzelfde over denkt

De rest die mensen graag in hokjes plaatst

En de mensen die elke dag om mij heen zijn

Maar nooit zien wat er vanbinnen gebeurd

En hoe het voelt om nergens bij te horen

Ik zie mezelf als een vrouw

Een vrouw die de hele wereld aan kan

Iemand met een mooi gezicht en een prima lichaam

En eigenlijk maakt het me niet uit wat de rest denkt

want ik blijf toch altijd mezelf

En mezelf zal ik ook altijd om me heen hebben 

Daar ben ik helemaal tevreden mee

Want ergens bijhoren hoort niet bij mij

[witteschaduw]

Ik ben bang voor de winter die gaat komen

Durf niet te zeggen dat ik van hem houd

Maar ik zit vol met inspiratie en ideeën

En ik ben eigenlijk toch wel trots

Op de persoon die ik ben

En de persoon die ik nog ga worden

Maar ik denk niet dat je weet hoeveel je voor me betekend

En daarmee bedoel ik jou! Degene die dit leest

Iedereen waar ik woorden mee heb uitgewisseld eigenlijk

Zelfs de mensen die ik nooit meer spreek

De wereld om me heen verwonderd me

Maar de mensen op de wereld beangstigen me

Toch doe ik waar ik zin in heb

En blijf mijn eerlijke toch onzekere trotse zelf

In de hoop dat mensen mij ook zullen zien zoals ik hun zie

Op hun aller mooist

[witteschaduw]

[witteschaduw]

Het is alsof je langzaam explodeert vanbinnen

[witteschaduw]

Waarom kies ik altijd voor hetgeen wat ik niet krijgen kan?

[witteschaduw]

Over oneindigheid

Wanneer een film zo goed is dat je het tot diep in je ziel voelt. Hoe ontroerend het kan zijn om een verhaal te zien eindigen, ook al is het een begin. Het gevoel om geraakt te worden, wat je laat herinneren dat je bestaat. Dat je echt bent. Ik voel me iets te vaak echt. Vaker dan ik wil. Maar het herinnert me wie ik ben. Ook als dat anders is dan mensen willen dat ik ben. Anders dan ze mij hadden gemaakt in hun hoofd. Maar zo werkt het nou eenmaal. Hoe prachtig het is dat we voelen. Dat we intens geluk kunnen voelen en angst. Maar angst is niet echt. Angst moet je overwinnen en met open armen je laten overspoelen door de golven van paniek. Daarna zul je je als herboren voelen. Herboren en oneindig.