#weekend parijs
Explore tagged Tumblr posts
Text
8 juni Via die Lange
Het was een wirwar aan wegen toen ik Wernigerode uitfietste bij de eerste rit van een lang weekend. In het lagere deel van het stadje ging het langs flats bestaande uit zogenaamde 'Plattenbau' nog uit de DDR-tijd, maar wel mooi opgeknapt en al stijgende langs de villa's uit 'Kaiserzeiten'. Hoe hoger ik kwam hoe rustiger het werd. Asfalt ging over in gruis. Zachtjes regende het voor even bij een berg met de mooie naam: Armeleuteberg. Na een lange tijd hoorde ik opeens weer het geluid van gemotoriseerd verkeer, het was een vreemde ervaring. Al snel was het weer gravelen geblazen, af en toe kwam ik nog een fietser tegen en wandelaars, maar naar een tijd niemand meer. Het gravelweggetje blijkt 'Die Lange‘ te heten, en was al in de 10de eeuw de doorgangsroute van koningen en keizers door de Harz. Als ik in het plaatsje Benneckenstein kom is er net een rally van Nederlandse Opel Kadett bestuurders gaande. Ééntje heeft de leeftijd van ver na de laatste productiedatum van de Kadett. Van Friedrichsbrunn naar Thale heb ik bij een behoorlijke afdaling een prachtig uitzicht op de omgeving. Zo'n decor waarbij je je afvraagt of je er echt fietst. Zo mooi!
In het dal kom ik door Heimburg door de Wilhelm-Pieck-Straße…tegenwoordig een zeldzaamheid, ten tijde van de arbeiders- en boerenstaat was dit wel anders. Wilhelm Pieck was de eerste en enige president die de DDR gehad heeft. Een Stalinist van het eerste uur. En net zoals de rechtsextremitisten waar de Nazi's uit voortkwamen, was hij als lid van de communisten in de jaren '20 tegen de Weimarrepublik, want hoe dan ook ze waren tegen de democratie. Op één dag word ik weer getuige van de onderhoudende Duitse geschiedenis, want eerder op de dag kwam ik langs de Walther-Rathenau-Straße, de beroemde joodse minister van Buitenlandse zaken van de Weimarrepublik die vermoord werd. Wiens vader oprichter was van AEG. Een man die zich ingezet heeft voor de democratie. De laatste km‘s gaan gepaard met zwarte wolken, enig onweer en regen, hetgeen de pret niet mocht drukken bij deze prachtige rit.
9 juni Rondom Halberstadt
Verleden jaar vertrok ik vandaag naar Parijs, dat was geweldig, maar bij thuiskomst moest ik echt afkicken. Toen maakte ik meteen aanstalten om naar Rome te fietsen, alleen al om zoiets te plannen is een genoegen. Je bent zwerver of je bent het niet. Vandaag zworf ik door stadjes en dorpjes die lijken het wel lang in een doornroosjeslaap waren en nu eindelijk wakker zijn geschud. De dom van Halberstadt is van verre uit de heuvels tussen de klaprozen al te zien, dan daarna kom ik in Harsleben zowaar door een Strasse des DSF, straat van de Duits Sowjetische Freund/Vriendschap! In Ballenstedt bevindt zich een mooi slot met een park. Het is gesticht door vorst Friedrich von Anstalt. Wonen in een voormalig residentiestadje bleek begin vorige eeuw een aantrekkingskracht te hebben op pensionado‘s en goede burgerij, waardoor er heden ten dage nog veel villa‘s aan te treffen zijn. Het is bovendien de wieg van deze deelstaat Sachsen-ANHALT.
10 juni Graveltour in de Harz
Na eerst een DHL pakket met (vuile) was weggebracht te hebben kon ik starten met een nieuwe onderneming. Bij de begraafplaats verliet ik Wernigerode en de straat die daarbij langzaam omhoog ging heet opmerkelijk genoeg Himmelpforte, maar dat bleek toch op het klooster te slaan dat daar ooit stond. Een paar km verder is een monnikenhut, ooit een trefpunt van passerende geestelijken in de Harz. Hoe verder ik klim, uiteindelijk tot 721 meter hoe minder fraai de omgeving er uitziet, als figurant in een griezelfilm waan ik me, alleen maar kale bomen, het is een verschrikking om te zien. Bij een koel boshuis rust ik lekker uit, het is zaterdag dus ook drukker met vele waaghalzen op de fiets, ik met één tibiaplateaufractuur (in 2010) teveel kijk wel uit en ga lopen als de weg naar beneden alleen maar keien kent. Aan de andere kant is de verscheidenheid aan soorten gravel hier dan ook wel weer mooi. Dicht bij de Eckertalsperre zag ik ze opeens de Streifen…(dikke betonplaten) daar waar ooit het ijzeren gordijn stond en Europa verdeelde. Je kon tot 1990 hier absoluut niet komen, daar het zwaar bewaakt militair gebied was. Het stuwmeer is trouwens aangelegd door krijgsgevangenen in de Tweede Wereldoorlog. Het was vooral van belang voor de drinkwatervoorziening omdat door de komst van de Volkswagenfabrieken in Wolfsburg de bevolking direct ten noorden van de Harz enorm was toegenomen. Voorbij het meer is het heerlijk dalen naar Ilsenburg. Daar tracteer ik mezelf bij een Italiaan op de pasta della cassa, en na zo‘n rit ging het er wel in. Tot aan Wernigerode is het nog een klein stukje. Goed mogelijk dat ik er opweg van Enschede naar Berlijn in juni 2012 ook gefietst heb.
11 juni Van Seesen naar Stadtoldendorf in Niedersachsen
In het voorland van de Harz fiets ik graag, dus dat stond vandaag als slot van dit fietsweekend uiteraard op het programma. Het werd een warme finish met volop zon en een graad of 30. Toch anders dan in mijn planning. Regelmatig had ik gevoel als een slak te rijden. In Wenzen ging ik eens uitblazen en dat deden anderen hier ook tenminste op de Egerländer Musik af te gaan dat een eindje verderop klonk.
Nog een paar flinke klimmen en ik arriveerde in Stadtoldendorf. Het stadje lag op apegapen alleen bij de 'Italiaan' heerste iets bedrijvigheid, ik bestelde er een ijs. De andere gasten, allen aan het accent te horen van Italiaanse orgine waren aan het roddelen over een dorpsgek die iedereen die hem passeerde altijd drie Zwiebeln (uien) aanbood, schijnbaar neemt niemand ze aan als het altijd drie zijn.
2 notes
·
View notes
Text
Anita Lahuis uit Hengelo doet mee aan de Olympische Spelen
Komend weekend verschijnt Anita Lahuis uit Hengelo aan de start op het Olympisch parcours in Parijs. Ze gaat daar samen met twintigduizend anderen amateurlopers meedoen aan een grote hardloopwedstrijd. Ook zal Kim Schreurs uit Lochem aan de start verschijnen. Het is nog nooit gedaan: een marathon op het olympisch parcours tijdens de Olympische Spelen. Toch is dat precies wat er komend weekend…
0 notes
Text
Wie was Roland Garros?
Afgelopen maandag is hij weer van start gegaan de French Open, het tennistoernooi in Parijs. Het tennistoernooi op Roland Garros. Tot en met 9 juni kunnen we weer genieten van mooie tenniswedstrijden en misschien ook wel verrassingen, de dames- en heren finale wordt gespeeld in het weekend van 8 en 9 juni. Het is een tennistoernooi van naam en faam. Win je de French Open op Roland Garros dan…
View On WordPress
0 notes
Text
Grote drukte bij de ingang van museum Boijmans van Beuningen tijdens het eerste weekend van de Salvador Dalitentoonstelling, 20-22 november 1970.
Uit het Vrije Volk van 21 november 1970:
Iedereen was totaal verrast, een vurige bewonderaar ging door, de knieën voor een handkus. Salvador Dali (66) was er plotseling, in Rotterdam, toen daar gisteravond de deuren van het museum Boymans-van Beuningen opengingen om de vele belangstellenden voor de eerste keer toe te laten tot de grote Dalitentoonstelling.
Burgemeester Thomassen was er ook, zodat de grote Spaanse meester ondanks zijn onverwachte komst met stijl kon worden ontvangen.
Dali, die zijn vrouw Gala mee had genomen uit Parijs, bekeek uitvoerig zijn eigen scheppingen.
De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uit het Vrije Volk van 21 november 1970.
0 notes
Text
Mbappé speelt zijn laatste wedstrijd voor PSG
Mbappe plaatste een video waarin hij verklaarde dat hij zijn contract bij Parijs niet zal verlengen en dat de wedstrijd van dit weekend zijn thuisafscheidswedstrijd in Parijs zal zijn. De media geloofden allemaal dat het missen van de Champions League-finale Mbappé, die de goedkope voetbaltenues droeg, ontmoedigd maakte. Transferexperts zeiden dat het nieuws dat Mbappe zich bij Real Madrid voegt binnenkort bekend zal worden gemaakt. Momenteel heeft Mbappé een huis gevonden in Madrid.
In de video zei Mbappé: Ik wil tegen iedereen hier zeggen: ik heb altijd gezegd dat ik het jullie zal vertellen als de tijd daar is, dus ik wil het jullie hier aankondigen. Dit is mijn laatste jaar in Parijs, ik ga mijn contract niet verlengen en mijn verblijf in Parijs is over een paar weken voorbij. Ik speel komend weekend mijn laatste wedstrijd voor Parijs in het Parc des Princes. Ik heb hier de afgelopen jaren veel kansen gehad en het is een grote eer om voor de grootste Franse club ter wereld te spelen. Het is een genot om het voetbaltenues Paris Saint-Germain te dragen, spelend voor een van de beste clubs ter wereld. Nadat Mbappé zijn vertrek uit Parijs had aangekondigd, stuurde de burgemeester van Parijs, Hidalgo, hem zijn zegen: "Bedankt voor het winnen van deze kampioenschappen, ik applaudisseer voor het buitengewone talent dat je hebt getoond en bedankt voor je grote inzet. Ik wens je veel succes in de toekomst Op een dag in Parijs Man, Parijse voor het leven - dit zal altijd je thuis zijn. Ligue 1-functionarissen namen ook afscheid van Mbappé op sociale media: "Bedankt, Kylian Mbappé. "
0 notes
Text
Seizoenen blog maand Maart
Seizoenen blog maand Maart is mijn samenvatting van de meest leuke dingen die met seizoenen blog gebeurd. Enjoy!
Yes!! De Lente is er! Wat ben ik daar blij om. De maand Maart is net voorbij en de temperaturen beginnen te stijgen. De bloemetjes langs de weg zijn supermooi. Daar word ik vrolijk van. Heb jij ook dat gevoel? Zoals ik afgelopen maand heb verteld, gingen ik en mijn man een lang weekend naar Parijs en hadden een overnachting bij Fort Bakkerskil. Parijs was helemaal geweldig, ik en mijn man gaan…
View On WordPress
0 notes
Text
Op de terugweg
Na een kort weekend Parijs zag de wereld er onverwachts anders uit
Terwijl ik zondagavond in Parijs door de grijze miezer van de schemering naar de parkeergarage bij Gare du Nord liep, na een geweldig maal en een fijn weekend in deze schitterende lichtstad die nooit verveelt, kwam er een ambulance aan scheuren met een oorverdovende, snerpende sirene. Omstanders hielden de handen tegen de oren. De wagen stopte op het trottoir, vier vrouwelijke verpleegkundigen…
View On WordPress
0 notes
Text
Ik woon in een kippenhok (2022)
Toen ik klein was begon een man hier in het dorp zich te gedragen als een kip, zijn ellebogen als vleugeltjes in de zij, met zijn lippen graantjes oppikkend van het grijze zand.
Laatst las ik een artikel over een meisje dat door kippen was opgevoed. Zoiets komt enkel voor in een ontwikkelingsland of in Amerika. En in de gehuchten des werelds.
Nu woon ik in het oude kippenhok.
De mensen vinden het zielig voor me.
Soms praten ze over me alsof ik een ziekte heb genaamd ‘zoekende bijna-dertiger’.
Dat is de reden dat ik mijn relatie stopzet, mijn leven omgooi.
Ze denken dat zoeken een resultaat is (en geen proces) met als conclusie: je faalt.
Mensen zeggen veel dingen.
Ook dat ik de judgers moet negeren.
Het leven is een spel, ontwijk de bludgers judgers en ga voor de snitch.
Maar ik zuig alle pijnlijke opmerkingen in me op zodat ik de norm kan testen.
Geen schaap maar celibataire kip kan zijn.
De meeste schrijvers schapen wat rond. Tegenwoordig zit hun werk vol pus en kots.
Kun je op een charmante manier ranzig zijn?
De filmmakers zijn hanen, ze willen choqueren en intimideren. Het lijkt een artistieke stroming te zijn: het onderbewuste wil de zombies wekken, de numbness wegtrekken die ontstaan is uit choque en in choque zal wederkeren.
Ashes to ashes, choque to choque.
Moet een kip een haan worden?
- deze normen ben ik momenteel aan het testen.
Een zeitgeist verandert elke halve generatie en dankzij het internet is ook deze trend weer uit als je dit leest. Schaapjes.
Vannacht werd ik doodgeschoten bij het conservatorium in Parijs. Ik viel in het kanaal, zag mezelf meegestroomd worden en zinken richting de Seine. Even later werd ik opgevist in het IJ. Weer bij een muziekgebouw.
Ze schrobden het gestolde bloed van mijn ribben. Uit mijn navel gutste een jerrycanstraal grachtenwater. Ik bedacht me twee dingen: ik wil nooit bij de Noordzee wonen want het is er te grijskoud, en ik moet mijn rugspieren trainen voor het geval ik zwanger word (niet door een haan).
Dit weekend was ik op een vrijgezellenfeest in Wallonië met drie hoogzwangere vrouwen. Twee van hen hadden het zwaar. Gepuf en gehijg alsof het baren al begonnen was. Maar we leven in 2022 en de zon schijnt feller dan hun moeders zich herinneren. Hier test de norm de vrouw in plaats van andersom. Een van hen hield haar slanke handen tegen haar onderrug, de basketbalbuik naar voren duwend. Ze keek grijzig bleek en waterig en ik begreep haar boodschap: onzwangere vrouw, train uw rugspieren.
Zwanger zijn is binair, net als vele levenseigen toestanden.
Je leeft of je bent dood. Je bent monogaam of niet. Je bent zwanger of je bent het niet. Je bent ziek of je bent het niet. Er bestaan geen tussenin-opties.
In mijn geval: een zoekende bijna-dertiger. Een ogenschijnlijk statisch proces. De yin in de yangmaatschappij. En ik wil ook nog self-sufficient worden (nog steeds heel onvrouwelijk). Zoals Fanny. Fanny woont in een chalet in de Ardennen, en heeft een eigen wagen. Ze kan in de weer zijn met schroevendraaiers en veldbloemen. Een naaimachine leerde ze gebruiken toen ik met haar samenwoonde en zij 28 was. Er gebeurt zoveel in 5 jaar.
Maar goed, ik woon nu in een kippenhok.
De zomers zijn stoffig, de winters botkoud. Ik hang naakt op een stoel met een sigaar, whisky en Classic FM. Dat was een paar zeitgeisten geleden hip voor mannen die nu worden begraven.
Ik test de norm voor een jonge vrouw in deze eeuw.
0 notes
Text
Grote drukte bij de ingang van museum Boijmans van Beuningen tijdens het eerste weekend van de Salvador Dalitentoonstelling, 20-22 november 1970.
Uit het Vrije Volk van 21 november 1970:
Iedereen was totaal verrast, een vurige bewonderaar ging door, de knieën voor een handkus. Salvador Dali (66) was er plotseling, in Rotterdam, toen daar gisteravond de deuren van het museum Boymans-van Beuningen opengingen om de vele belangstellenden voor de eerste keer toe te laten tot de grote Dalitentoonstelling.
Burgemeester Thomassen was er ook, zodat de grote Spaanse meester ondanks zijn onverwachte komst met stijl kon worden ontvangen.
Dali, die zijn vrouw Gala mee had genomen uit Parijs, bekeek uitvoerig zijn eigen scheppingen.
De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uit het Vrije Volk van 21 november 1970.
0 notes
Text
Gratis bucket list steden Europa
Gratis bucket list steden Europa is helemaal gratis voor je. Het enigste wat je moet doen is opslaan als en printen.
Gratis bucket list steden Europa: Het is mijn grote wens om een keer naar Parijs en New York toe te gaan. Deze 2 steden staan bovenop op mijn bucket list. Afgelopen weekend kon ik Parijs afvinken op mijn bucket lijst. Yeh!!!!Wat een geweldige ervaring was het. Maar daar kom ik nog op terug in een ander artikel. Gratis bucket list steden Europa Gratis bucket list steden Europa is mijn…
View On WordPress
0 notes