#weekend parijs

[pedaalridder]

8 juni Via die Lange

Het was een wirwar aan wegen toen ik Wernigerode uitfietste bij de eerste rit van een lang weekend. In het lagere deel van het stadje ging het langs flats bestaande uit zogenaamde 'Plattenbau' nog uit de DDR-tijd, maar wel mooi opgeknapt en al stijgende langs de villa's uit 'Kaiserzeiten'. Hoe hoger ik kwam hoe rustiger het werd. Asfalt ging over in gruis. Zachtjes regende het voor even bij een berg met de mooie naam: Armeleuteberg. Na een lange tijd hoorde ik opeens weer het geluid van gemotoriseerd verkeer, het was een vreemde ervaring. Al snel was het weer gravelen geblazen, af en toe kwam ik nog een fietser tegen en wandelaars, maar naar een tijd niemand meer. Het gravelweggetje blijkt 'Die Lange‘ te heten, en was al in de 10de eeuw de doorgangsroute van koningen en keizers door de Harz. Als ik in het plaatsje Benneckenstein kom is er net een rally van Nederlandse Opel Kadett bestuurders gaande. Ééntje heeft de leeftijd van ver na de laatste productiedatum van de Kadett. Van Friedrichsbrunn naar Thale heb ik bij een behoorlijke afdaling een prachtig uitzicht op de omgeving. Zo'n decor waarbij je je afvraagt of je er echt fietst. Zo mooi!

In het dal kom ik door Heimburg door de Wilhelm-Pieck-Straße…tegenwoordig een zeldzaamheid, ten tijde van de arbeiders- en boerenstaat was dit wel anders. Wilhelm Pieck was de eerste en enige president die de DDR gehad heeft. Een Stalinist van het eerste uur. En net zoals de rechtsextremitisten waar de Nazi's uit voortkwamen, was hij als lid van de communisten in de jaren '20 tegen de Weimarrepublik, want hoe dan ook ze waren tegen de democratie. Op één dag word ik weer getuige van de onderhoudende Duitse geschiedenis, want eerder op de dag kwam ik langs de Walther-Rathenau-Straße, de beroemde joodse minister van Buitenlandse zaken van de Weimarrepublik die vermoord werd. Wiens vader oprichter was van AEG. Een man die zich ingezet heeft voor de democratie. De laatste km‘s gaan gepaard met zwarte wolken, enig onweer en regen, hetgeen de pret niet mocht drukken bij deze prachtige rit.

9 juni Rondom Halberstadt

Verleden jaar vertrok ik vandaag naar Parijs, dat was geweldig, maar bij thuiskomst moest ik echt afkicken. Toen maakte ik meteen aanstalten om naar Rome te fietsen, alleen al om zoiets te plannen is een genoegen. Je bent zwerver of je bent het niet. Vandaag zworf ik door stadjes en dorpjes die lijken het wel lang in een doornroosjeslaap waren en nu eindelijk wakker zijn geschud. De dom van Halberstadt is van verre uit de heuvels tussen de klaprozen al te zien, dan daarna kom ik in Harsleben zowaar door een Strasse des DSF, straat van de Duits Sowjetische Freund/Vriendschap! In Ballenstedt bevindt zich een mooi slot met een park. Het is gesticht door vorst Friedrich von Anstalt. Wonen in een voormalig residentiestadje bleek begin vorige eeuw een aantrekkingskracht te hebben op pensionado‘s en goede burgerij, waardoor er heden ten dage nog veel villa‘s aan te treffen zijn. Het is bovendien de wieg van deze deelstaat Sachsen-ANHALT.

10 juni Graveltour in de Harz

Na eerst een DHL pakket met (vuile) was weggebracht te hebben kon ik starten met een nieuwe onderneming. Bij de begraafplaats verliet ik Wernigerode en de straat die daarbij langzaam omhoog ging heet opmerkelijk genoeg Himmelpforte, maar dat bleek toch op het klooster te slaan dat daar ooit stond. Een paar km verder is een monnikenhut, ooit een trefpunt van passerende geestelijken in de Harz. Hoe verder ik klim, uiteindelijk tot 721 meter hoe minder fraai de omgeving er uitziet, als figurant in een griezelfilm waan ik me, alleen maar kale bomen, het is een verschrikking om te zien. Bij een koel boshuis rust ik lekker uit, het is zaterdag dus ook drukker met vele waaghalzen op de fiets, ik met één tibiaplateaufractuur (in 2010) teveel kijk wel uit en ga lopen als de weg naar beneden alleen maar keien kent. Aan de andere kant is de verscheidenheid aan soorten gravel hier dan ook wel weer mooi. Dicht bij de Eckertalsperre zag ik ze opeens de Streifen…(dikke betonplaten) daar waar ooit het ijzeren gordijn stond en Europa verdeelde. Je kon tot 1990 hier absoluut niet komen, daar het zwaar bewaakt militair gebied was. Het stuwmeer is trouwens aangelegd door krijgsgevangenen in de Tweede Wereldoorlog. Het was vooral van belang voor de drinkwatervoorziening omdat door de komst van de Volkswagenfabrieken in Wolfsburg de bevolking direct ten noorden van de Harz enorm was toegenomen. Voorbij het meer is het heerlijk dalen naar Ilsenburg. Daar tracteer ik mezelf bij een Italiaan op de pasta della cassa, en na zo‘n rit ging het er wel in. Tot aan Wernigerode is het nog een klein stukje. Goed mogelijk dat ik er opweg van Enschede naar Berlijn in juni 2012 ook gefietst heb.

11 juni Van Seesen naar Stadtoldendorf in Niedersachsen

In het voorland van de Harz fiets ik graag, dus dat stond vandaag als slot van dit fietsweekend uiteraard op het programma. Het werd een warme finish met volop zon en een graad of 30. Toch anders dan in mijn planning. Regelmatig had ik gevoel als een slak te rijden. In Wenzen ging ik eens uitblazen en dat deden anderen hier ook tenminste op de Egerländer Musik af te gaan dat een eindje verderop klonk.

Nog een paar flinke klimmen en ik arriveerde in Stadtoldendorf. Het stadje lag op apegapen alleen bij de 'Italiaan' heerste iets bedrijvigheid, ik bestelde er een ijs. De andere gasten, allen aan het accent te horen van Italiaanse orgine waren aan het roddelen over een dorpsgek die iedereen die hem passeerde altijd drie Zwiebeln (uien) aanbood, schijnbaar neemt niemand ze aan als het altijd drie zijn.

[rtvideaal]

Anita Lahuis uit Hengelo doet mee aan de Olympische Spelen

Komend weekend verschijnt Anita Lahuis uit Hengelo aan de start op het Olympisch parcours in Parijs. Ze gaat daar samen met twintigduizend anderen amateurlopers meedoen aan een grote hardloopwedstrijd. Ook zal Kim Schreurs uit Lochem aan de start verschijnen. Het is nog nooit gedaan: een marathon op het olympisch parcours tijdens de Olympische Spelen. Toch is dat precies wat er komend weekend…

[vanfransebodem]

Wie was Roland Garros?

Afgelopen maandag is hij weer van start gegaan de French Open, het tennistoernooi in Parijs. Het tennistoernooi op Roland Garros. Tot en met 9 juni kunnen we weer genieten van mooie tenniswedstrijden en misschien ook wel verrassingen, de dames- en heren finale wordt gespeeld in het weekend van 8 en 9 juni. Het is een tennistoernooi van naam en faam. Win je de French Open op Roland Garros dan…

[rotterdamvanalles]

Grote drukte bij de ingang van museum Boijmans van Beuningen tijdens het eerste weekend van de Salvador Dalitentoonstelling, 20-22 november 1970.

Uit het Vrije Volk van 21 november 1970:

Iedereen was totaal verrast, een vurige bewonderaar ging door, de knieën voor een handkus. Salvador Dali (66) was er plotseling, in Rotterdam, toen daar gisteravond de deuren van het museum Boymans-van Beuningen opengingen om de vele belangstellenden voor de eerste keer toe te laten tot de grote Dalitentoonstelling.

Burgemeester Thomassen was er ook, zodat de grote Spaanse meester ondanks zijn onverwachte komst met stijl kon worden ontvangen.

Dali, die zijn vrouw Gala mee had genomen uit Parijs, bekeek uitvoerig zijn eigen scheppingen.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uit het Vrije Volk van 21 november 1970.

[voetbalshirtskopen]

Mbappé speelt zijn laatste wedstrijd voor PSG

Mbappe plaatste een video waarin hij verklaarde dat hij zijn contract bij Parijs niet zal verlengen en dat de wedstrijd van dit weekend zijn thuisafscheidswedstrijd in Parijs zal zijn. De media geloofden allemaal dat het missen van de Champions League-finale Mbappé, die de goedkope voetbaltenues droeg, ontmoedigd maakte. Transferexperts zeiden dat het nieuws dat Mbappe zich bij Real Madrid voegt binnenkort bekend zal worden gemaakt. Momenteel heeft Mbappé een huis gevonden in Madrid.

In de video zei Mbappé: Ik wil tegen iedereen hier zeggen: ik heb altijd gezegd dat ik het jullie zal vertellen als de tijd daar is, dus ik wil het jullie hier aankondigen. Dit is mijn laatste jaar in Parijs, ik ga mijn contract niet verlengen en mijn verblijf in Parijs is over een paar weken voorbij. Ik speel komend weekend mijn laatste wedstrijd voor Parijs in het Parc des Princes. Ik heb hier de afgelopen jaren veel kansen gehad en het is een grote eer om voor de grootste Franse club ter wereld te spelen. Het is een genot om het voetbaltenues Paris Saint-Germain te dragen, spelend voor een van de beste clubs ter wereld. Nadat Mbappé zijn vertrek uit Parijs had aangekondigd, stuurde de burgemeester van Parijs, Hidalgo, hem zijn zegen: "Bedankt voor het winnen van deze kampioenschappen, ik applaudisseer voor het buitengewone talent dat je hebt getoond en bedankt voor je grote inzet. Ik wens je veel succes in de toekomst Op een dag in Parijs Man, Parijse voor het leven - dit zal altijd je thuis zijn. Ligue 1-functionarissen namen ook afscheid van Mbappé op sociale media: "Bedankt, Kylian Mbappé. "

[seizoenenblog]

Seizoenen blog maand Maart

Seizoenen blog maand Maart is mijn samenvatting van de meest leuke dingen die met seizoenen blog gebeurd. Enjoy!

Yes!! De Lente is er! Wat ben ik daar blij om. De maand Maart is net voorbij en de temperaturen beginnen te stijgen. De bloemetjes langs de weg zijn supermooi. Daar word ik vrolijk van. Heb jij ook dat gevoel? Zoals ik afgelopen maand heb verteld, gingen ik en mijn man een lang weekend naar Parijs en hadden een overnachting bij Fort Bakkerskil. Parijs was helemaal geweldig, ik en mijn man gaan…

[embomed-blog]

Enjoy your sunday 🧔😎🙌 . ↗️ www.embomed.be • • #embomed #sunday #zondag #weekend #relax #chill #bearded #beard #baard #kapper #haartransplantatie #haar #boy #girl #love #genk #hasselt #roubaix #parijsroubaix #parijs #vlaanderen #lommel #today #instagood (bij Maastricht, Netherlands) https://www.instagram.com/p/BwPDOyHnGig/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=1ugvy9eehrr21

[somar78]

BMW Z8 Roadster - 2000 by Perico001 E52 Chassis n° WBAEJ110X0AF77846 RM Sotheby's Place Vauban Parijs - Paris Frankrijk - France February 2020 Estimated : € 200.000 - 250.000 Unsold (Highest bid : € 170.000) Inspired by BMW’s achingly beautiful 507, the Z8 was masterfully penned by Henrik Fisker and perfectly melded classic looks with modern performance. Under the bonnet was the E39 M5’s 4.9-litre V-8 mated to a proper six-speed gearbox and producing 400 bhp. This particular Z8 is finished in the popular colour combination of Titanium Silver over a two-tone Sport Red and Black leather interior. The car was sold new in August of 2000 to its first owner, Oliver Lange of Lugano, Switzerland. Lange owned the car until February of 2001, at which time it had travelled just 2,155 km and was purchased by its second owner, with whom the car has remained ever since. With the current owner, the car has recently had its nose and bonnet repainted by Loris Kessel in Lugano to rectify stone chips, and the VANOS control unit was repaired in November of 2014 by Rolando Agustoni SA, the authorized BMW dealership in Balerna, Switzerland. Importantly, the car is accompanied by its original hardtop and stand, car cover, as well as some previous service invoices. Beautifully designed, the Z8 is perhaps the perfect modern convertible for a two-person weekend trip, providing excellent performance, sublime comfort, and practicality. This attractive example surely will not disappoint. https://flic.kr/p/2jwmwjX

[anoniemus]

Ik wil eens iets geks doen met mijn leven, zoals met iemand die ik niet ken op weekend gaan naar Parijs, mijn haar afscheren of impulsief een tattoo laten zetten.

[franciscovanjole]

Op de terugweg

Na een kort weekend Parijs zag de wereld er onverwachts anders uit

Terwijl ik zondagavond in Parijs door de grijze miezer van de schemering naar de parkeergarage bij Gare du Nord liep, na een geweldig maal en een fijn weekend in deze schitterende lichtstad die nooit verveelt, kwam er een ambulance aan scheuren met een oorverdovende, snerpende sirene. Omstanders hielden de handen tegen de oren. De wagen stopte op het trottoir, vier vrouwelijke verpleegkundigen…

[girlfrangipane]

Ik woon in een kippenhok (2022)

Toen ik klein was begon een man hier in het dorp zich te gedragen als een kip, zijn ellebogen als vleugeltjes in de zij, met zijn lippen graantjes oppikkend van het grijze zand.

Laatst las ik een artikel over een meisje dat door kippen was opgevoed. Zoiets komt enkel voor in een ontwikkelingsland of in Amerika. En in de gehuchten des werelds.

Nu woon ik in het oude kippenhok.

De mensen vinden het zielig voor me.

Soms praten ze over me alsof ik een ziekte heb genaamd ‘zoekende bijna-dertiger’.

Dat is de reden dat ik mijn relatie stopzet, mijn leven omgooi.

Ze denken dat zoeken een resultaat is (en geen proces) met als conclusie: je faalt.

Mensen zeggen veel dingen.

Ook dat ik de judgers moet negeren.

Het leven is een spel, ontwijk de bludgers judgers en ga voor de snitch.

Maar ik zuig alle pijnlijke opmerkingen in me op zodat ik de norm kan testen.

Geen schaap maar celibataire kip kan zijn.

De meeste schrijvers schapen wat rond. Tegenwoordig zit hun werk vol pus en kots.

Kun je op een charmante manier ranzig zijn?

De filmmakers zijn hanen, ze willen choqueren en intimideren. Het lijkt een artistieke stroming te zijn: het onderbewuste wil de zombies wekken, de numbness wegtrekken die ontstaan is uit choque en in choque zal wederkeren.

Ashes to ashes, choque to choque.

Moet een kip een haan worden?

- deze normen ben ik momenteel aan het testen.

Een zeitgeist verandert elke halve generatie en dankzij het internet is ook deze trend weer uit als je dit leest. Schaapjes.

Vannacht werd ik doodgeschoten bij het conservatorium in Parijs. Ik viel in het kanaal, zag mezelf meegestroomd worden en zinken richting de Seine. Even later werd ik opgevist in het IJ. Weer bij een muziekgebouw.

Ze schrobden het gestolde bloed van mijn ribben. Uit mijn navel gutste een jerrycanstraal grachtenwater. Ik bedacht me twee dingen: ik wil nooit bij de Noordzee wonen want het is er te grijskoud, en ik moet mijn rugspieren trainen voor het geval ik zwanger word (niet door een haan).

Dit weekend was ik op een vrijgezellenfeest in Wallonië met drie hoogzwangere vrouwen. Twee van hen hadden het zwaar. Gepuf en gehijg alsof het baren al begonnen was. Maar we leven in 2022 en de zon schijnt feller dan hun moeders zich herinneren. Hier test de norm de vrouw in plaats van andersom. Een van hen hield haar slanke handen tegen haar onderrug, de basketbalbuik naar voren duwend. Ze keek grijzig bleek en waterig en ik begreep haar boodschap: onzwangere vrouw, train uw rugspieren.

Zwanger zijn is binair, net als vele levenseigen toestanden.

Je leeft of je bent dood. Je bent monogaam of niet. Je bent zwanger of je bent het niet. Je bent ziek of je bent het niet. Er bestaan geen tussenin-opties.

In mijn geval: een zoekende bijna-dertiger. Een ogenschijnlijk statisch proces. De yin in de yangmaatschappij. En ik wil ook nog self-sufficient worden (nog steeds heel onvrouwelijk). Zoals Fanny. Fanny woont in een chalet in de Ardennen, en heeft een eigen wagen. Ze kan in de weer zijn met schroevendraaiers en veldbloemen. Een naaimachine leerde ze gebruiken toen ik met haar samenwoonde en zij 28 was. Er gebeurt zoveel in 5 jaar.

Maar goed, ik woon nu in een kippenhok.

De zomers zijn stoffig, de winters botkoud. Ik hang naakt op een stoel met een sigaar, whisky en Classic FM. Dat was een paar zeitgeisten geleden hip voor mannen die nu worden begraven.

Ik test de norm voor een jonge vrouw in deze eeuw.

[judocritics]

ECup Sen - Dubrovnik: erg blij voor Fiona !

(16-Oct-2021)

>> 2021 ECup Sen, Dubrovnik (live results - ijf.org)  

Inderdaad, dit weekend kijken we niet enkel naar de GSL Paris, maar toch ook een beetje naar de veel lager gequoteerde ECup in Dubrovnik (Cro). En dat heeft natuurlijk alles te maken met de deelname van “onze” Fiona in de /-52kg.  Dat ze is overgestapt naar Wallonië doet er niet toe, integendeel, dat kunnen we enkel met verve verdedigen !

6 Belgen daar in de idyllische badplaats, en we volgen dus niet enkel Fiona, maar en passant vooral ook Jeroen Casse en Karel Foubert natuurlijk, omdat ze toch bij die gepriviligeerde judoka’s van Vlaanderen behoren. Voor hun is het simpel: gezien hun status, is alles minder dan een podium een zuivere ontgoocheling. Voor alle anderen, een succes.  Twee maten en twee gewichten ? Ah ja natuurlijk, daar zorgt de VJF immers zelf voor. Ge hebt er die gratis gaan, en zij die met eigen middelen de verplaatsing maken. 

Fiona Vanbiesbroeck (°00; /-52kg; no WRL; Antwerp Untd): 1° (3 own) Inderdaad slechts een kleine gewichtsklasse, maar dat is Fiona’s fout niet natuurlijk. 6 judo-operaties én een meniscus-transplantatie verder, gaat deze dokter in spe voor het eerst in haar “carrière” op zoek naar WRL-punten. Opent tegen Cleonia Riciu (°88; Rou; 141° WRL): nationaal kampioene Sen/-57kg, maar bij de jeugd 2-voudig brons op het WK u21/-52kg (2017/2018). Dankt haar ranking aan de 5° plaats op de WCup Prague’21 (Feb). Ook 5° WCup Warsaw’20.   Knappe start: sumi-gaeshi na 5″sec en al meteen waza-ari voor Fiona. En na 37″sec doet ze dat nog eens vlotjes over (of was het tomoe-nage dit maal ?). Hoe dan ook waza-ari-awasete-ippon, en daarmee staat ze wel heel vlotjes in 1/2-finale ! Tegen Shuk Ki Tsui (°95; Hkg; 115° WRL). Als Fiona voorbij Riciu geraakt, dan toch ook voorbij Tsui...?  Vocht al vele WTour tornooien, maar haar enige échte resultaat was 2° WCup Hong Kong’19, dus dat biedt perspectief. Na 20″sec, op een sode van Tsui, botst Fiona’s hoofd echter wel met serieuze impact op de mat. Achteraf niet zonder gevolg, maar ondertussen gaat de kamp wel verder. We zijn exact halfweg en de tomoe-nage van Fiona doet zijn werk: waza-ari. En nog eens 30″sec later, dat andere dodelijke wapen van Fiona: juji, en ippon ! Na zoveel blessure-leed in haar jeugd, nu eindelijk een eerste EJU-IJF tornooi op haar 21ste, en zie, meteen haar eerste finale.  Diagnose na de 1/2-finale: serieuze hoofdpijn (lichte hersenschudding ?), een blauw oog, en het zicht dat gehinderd wordt door vervelende lichtflitsen. Maar dat laatste verdween na een tijd, voldoende voor Fiona zelf, om voluit voor die finale te gaan. Tegen Tatum Keen (°02; Gbr; 110° WRL). Een 2de-jaars junior dus ... die haar WRL-punten dankt aan één overwinning op het WK u21, nu net 10 dagen geleden. Als Fiona niet té veel hinder ondervindt van haar hoofd, dan geef ik haar veel kans.  En ja hoor ... juji rules !  Fiona heeft doorlopend overwicht tijdens deze kamp, alleen scoren ontbreekt. De conditie blijkt echter in orde en ook in GS gaat ze verder op zoek. En dan doet vermoeidheid meestal de rest: alertheid bij de tegenstand verzwakt, reacties verminderen, waardoor juji-gatame een dreigender wapen wordt. Na 5′05″min is het zover en moet Tatum gedwongen afkloppen. Schitterend voor Fiona: studeren op het hoogste niveau, maar met een ongekende discipline en doorzettingsvermogen om ook sportief verder haar grenzen te blijven aftasten. Ze doet me denken aan Heidi Rakels. En misschien of allicht is dat niveau te hoog gegrepen, maar in Wallonië denken ze tenminste nog volledig in functie van de judoka en niet omgekeerd; in Vlaanderen, flexibiliteit in functie van de studerende of werkende judoka ? forget it ! En als ze nog niet bestaan, dan zullen ze ter plekke wel nieuwe regeltjes uitvinden: “om aan dat tornooi mee te doen, moet ge toch ook wel deze stage volgen” en andere bullshit !  “Maar Mina heeft brons in Parijs”, dus wat zijn we (als VJF) toch goed bezig ! Ik zou zeggen: “steek uw kop nog wat dieper in het zand”

En wat dacht u van dit staaltje fake-news ?! >> https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20211016_97221752  

ps: natuurlijk zijn we niet blind om de waarde van dit goud juist in te schatten: 3x winnen van judoka’s van dit profiel (dit is trouwens slechts ECup-niveau hé) is nu ook weer geen top-prestatie. Maar daar gaat het hier in wezen natuurlijk niet over. Wel over de voldoening die een sporter kan halen uit zijn opofferingen, en de steun die hij/zij daarbij krijgt. De FFBJ en Nicole Flagothier mogen fier zijn over de kansen en ondersteuning die zij hun judoka’s bieden. Bij deze hebben ze Fiona trouwens ook al meteen ingeschreven voor het EK u23 in Budapest (Hun) !! Ziet ge dat de VJF al doen ???? 

Nu wat met de andere Belgische deelnemers in Dubrovnik ?  Ter vervollediging: 

Alissia Bombello (°00; /-63kg; no WRL; JC Eeklo): out (0 own)   op eigen kosten naar Croatië gereisd; tot daar aan toe, ze mocht dan tenminste toch al deelnemen.  Verliest haar openingsronde (00s1/01s0) tegen Cristina Piccin (°93; Ita; no WRL), die op haar beurt verliest tegen Vivian Herrmann (°94; Ger; 140° WRL; hier 3°) en van Jessie Edwards (°98; Gbr; no WRL; hier 7°). De overwinning ging naar thuisjudoka Iva Oberan (°99; Cro; 63° WRL). 

   Jeroen Casse (°98; /-73kg; 58° WRL; JC Boom/Schelle) : out (1 own)   wint zijn openingskamp (1/16-fin) op shido (00s1/00s3) tegen Tomas Binhak (°98; Cze; 237° WRL) na een slopende wedstrijd van 7′50″min.  In 1/8-fin dan verliest hij van Bruno Bansky (°00; Svk; 213° WRL) na een andere marathon, nu van liefst 9′27″min ... : 00s2/00s3, opnieuw met shido dus. Schort er iets aan het scorend vermogen van Jeroen ?  Bansky verliest zijn 1/4-finale tegen Gabriele Sulli (°97; Ita; 145° WRL; 5° WCup Zagreb’21; 3° EK’18 u23; hier 2°), en dus mag Jeroen niet herkansen. De categorie werd gewonnen door  Adil Osmanov (°00; Mda; 203° WRL).   

Femke De Bruyn (°01; /-70kg; no WRL; JC Beveren): 7° (2 own)   Was een verdienstelijke u18/-70kg; werd daarin Belgisch kampioene (2018) en haar beste internationale uitslag: 5° ECup Zagreb’18 u18/-70kg. Was nu op eigen kosten naar Croatië afgezakt en werd 7°. Won tegen thuisjudoka Lara Kliba (°99; Cro; no WRL); bij de jeugd wel 8 ECup medailles en in 2016 3°EK u18/-63kg.  In 1/4-finale verliest Femke tegen Karolina Miller (°98; Pol; 136° WRL; 7° WCup Zagreb’21; 3° ECup Bratislava’19; hier ook 3°). De 1ste repechage dan wordt gewonnen tegen Isabella Lauritsen (°01; Den; no WRL), maar Femke sneuvelt vervolgens als 7° tegen Jovana Buncic (°99; Srb; no WRL; hier 3°)    

Karel Foubert (°99; /-90kg; 104° WRL; Olympia Brugge): 5° (3 own) Net als Jeroen gecoacht door Damiano Martinuzzi.    - Wint zijn 1ste kamp (1/8-fin) met shido (00s2/00s3 na 5′29���min) tegen Aleksejs Zarudnevs (°99; Lat; 132° WRL); in 2019 3°EK u21/-81kg en in 2020 5°EK u23/-90kg, maar dit jaar nog geen potten gebroken. - In 1/4-fin verliest Karel (2x w-a na 53″sec) tegen junior Josip Bulic (°01; Cro; 136° WRL; 3° Sarajevo’21 u21/-90kg); vorig jaar was hij hier 2°, vandaag 5°.  - In repechage overmeestert Foubert resp. Narsej Lackovic met ippon na 5′10″min (°96; Slo; 103° WRL; in 2019 2x 3° ECup, nl. in Sarajevo & Celje) - en Thomas Scharfetter met 2x w-a na 3′12″min (°00; Aut; 204° WRL; zonder internationale uitslagen). - De kamp voor brons volgde ik live, maar tegen Eniel Caroly (°99; Fra; 130° WRL; 3° WCup Sarajevo dit jaar; bij de jeugd 3°EK u18/-81kg in 2016; 5 ECup medailles u21) had Foubert geen schijn van een kans: na 15″sec werd hij na een slechte uchi-mata doorgestuurd (w-a) en 1′min later was het afgelopen na een lage tai-otoshi van de Fransman (w-a).   

Nicolas Dejace (°01; /-90kg; no WRL; JT Hermée): 9° (0 own) zowel in 2017 als 2018 mocht hij naar het EK u18, telkens dankzij een medaille in Coïmbra; dit jaar, vond ik, stond hij onterecht op het EK Juniors, en nu dus met de FFBJ ook hier in Dubrovnik;   Verliest kansloos (ippon na 7″sec) tegen Rufat Ismayilov (°96; Aze; 156° WRL). Deze Azeri (hier uiteindelijk 2°) verstomde in 2017 de judowereld door Saeid Mollaei te verslaan in de finale /-81kg van de GSL Baku, ook al was hij een jaar eerder al 3° GP Tashkent. Die prestaties heeft hij echter nadien nooit nog geëvenaard. Vorig jaar 2° WCup Warsaw was nog zijn beste. Enfin, Nicolas naar de herkansing tegen huidig Italiaans kampioen sen/-90kg Matteo Rovegno (°98; Ita; 214° WRL). Ook hier een ippon tegen, na 1′20″min. End of Story.

CONCLUSIE: Eén gefrustreerde Vlaamse studente, die voor Wallonië goud pakt; één gepriviligeerde Vlaming die nog altijd geen EK ticket u23 op zak heeft, maar wel droomt van Paris’24; één ‘broer van’ die moeilijk tot scoren komt; en één Vlaamse die op eigen kosten toch 4 wedstrijden kan vechten.   

[rotterdamvanalles]

Grote drukte bij de ingang van museum Boijmans van Beuningen tijdens het eerste weekend van de Salvador Dalitentoonstelling, 20-22 november 1970.

Uit het Vrije Volk van 21 november 1970:

Iedereen was totaal verrast, een vurige bewonderaar ging door, de knieën voor een handkus. Salvador Dali (66) was er plotseling, in Rotterdam, toen daar gisteravond de deuren van het museum Boymans-van Beuningen opengingen om de vele belangstellenden voor de eerste keer toe te laten tot de grote Dalitentoonstelling.

Burgemeester Thomassen was er ook, zodat de grote Spaanse meester ondanks zijn onverwachte komst met stijl kon worden ontvangen.

Dali, die zijn vrouw Gala mee had genomen uit Parijs, bekeek uitvoerig zijn eigen scheppingen.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uit het Vrije Volk van 21 november 1970.

[inge-universe]

Esther Verhoef - Erken mij @estherverhoefinsta #estherverhoef #erkenmij #estherverhoefboeken Via @nextory @nextory.nl #nextory #luisterboek Daphne Hoveling, 28 en single, is een halfjaar in therapie geweest bij de veertien jaar oudere psycholoog Etienne Segers voor een burn-out. Als de therapie ten einde loopt nodigt Etienne zijn cliënte uit voor een romantisch weekend in Parijs, de stad waar hij is geboren. Maar de dubieuze idylle wordt al op de eerste avond ruw verstoord. Wraak blijft een geliefd thema voor films en verhalen. Wraak is onbeschaafd en onverstandig, en daarom juist zo'n genot om over te lezen. Van listig tot bloederig, van machtsmisbruik tot manipulatie, op papier is alles geoorloofd. Recensie: @inget1970 @inge1970reads Een kort verhaal met een interessant plot en een twist. Je voelt mee met Daphne. De spanning wordt snel opgebouwd, maar dat kan ook niet anders in zo'n kort verhaal. Bij het begin had ik herkenning en vroeg me af of ik deze al gelezen had. Of dat het begin me deed denken aan een ander boek. Dat was het blijkbaar maar weet niet welke boek. Het switchen tussen de verschillende tijden was voor mij niet altijd direct duidelijk. Maar ik denk dat dit ook komt doordat het een luisterboek is. De verschillende tijden zijn wel nodig voor het plot en geven inzicht in het verhaal van Daphne. De scheve verhouding tussen Daphne en haar therapeut geven je vanaf het begin het gevoel dat dit moreel gezien niet oké is. Toch blijft het heftig om te lezen. 3.5 sterren #insta #bookstagrammer #bookstagram #bookstagramnl #bookstagrammers #boekstagram #dutchbookstagram #dutchbookstagrammers #recensie #dutchbookstagrammer #instabook #instaboek #thrillerbooks #thriller #spannendboek #thrillerinsta #jekannooitteveelboekenlezen #maandvanhetspannendeboek @amboanthos #amboanthos #amboanthouitgevers #review https://www.instagram.com/p/CR0yKUWLhSr/?utm_medium=tumblr

[seizoenenblog]

Gratis bucket list steden Europa

Gratis bucket list steden Europa is helemaal gratis voor je. Het enigste wat je moet doen is opslaan als en printen.

Gratis bucket list steden Europa: Het is mijn grote wens om een keer naar Parijs en New York toe te gaan. Deze 2 steden staan bovenop op mijn bucket list. Afgelopen weekend kon ik Parijs afvinken op mijn bucket lijst. Yeh!!!!Wat een geweldige ervaring was het. Maar daar kom ik nog op terug in een ander artikel. Gratis bucket list steden Europa Gratis bucket list steden Europa is mijn…

[fool-on-the-moon]

15-07-2021, slaapkamer bij pa (nu nog D de Koninglaan)

Godallerjezus, wat een week. Het is vandaag donderdag, een dag waarop letterlijk alles samen lijkt te komen, maar afgelopen anderhalve week voelt als een koortsdroom. Alles escaleerde zó snel.

Het ‘dansen met Jansen’ tijdperk is over. Van een paar weken terug waar Hugo de Jong en Rutte laatst nog alle maatregelen overboord gooiden en de jongeren ‘veilig’ uit zouden kunnen en eindelijk hun vaccin-afspraak konden maken, is nu weinig over. Binnen no-time schoten de cijfers links en rechts omhoog, er werd fraude gepleegd  met de testen en beteuterd moesten de Jonge en Rutte later toch het nachtleven weer aan banden leggen. Om in coronatermen te blijven: ‘het reproductiegetal staat boven de 2′, wat het hoogste is sinds het begin van de crisis. Mensen zijn boos en gefrustreerd, want de verlangde vakantie wordt nu hoogstwaarschijnlijk door ons neus geboord. 

Ook werd Peter R de Vries vorige week neergeschoten. Peter, altijd aanwezig in talkshows en zich inzettend tegen onrecht en de misdaadwereld. Het is ontstemmend en deprimerend. Het feit dat dit gebeurt met journalisten in Nederland voelt onwerkelijk.

Limburg staat onder water momenteel. De hele zomer voelt als een lange, gure herfst. De wind raast langs het huis en ik krijg geen rust van het geluid.

Ik kreeg een baan aangeboden van Romée voor 12 uur in de week en waar ik het eerst met groot enthousiasme wilde aannemen, kreeg ik voor het eerst in jaren last van paniekaanvallen en kon ik niet slapen. Isabella heeft me nog meegesleurd naar Kralingse Plas om mijn hoofd leeg te maken, maar diezelfde avond belde ik papa huilend op en ben ik daar gaan slapen. Baan toch maar afgeslagen dus. 

Verder waren de afgelopen weken waarin alles open is een blessing (and a curse voor m’n arme bankrekening). Het werd vrijdag 25 juni ingeluid met een verlaat verjaardagsfeestje bij Merel, waar ik uiteindelijk ben blijven slapen. Ik merkte daar hoe erg ik het had gemist om met anderen die ik al een poos niet had gezien te praten over maatschappelijke en politieke dingen. Wel flink dronken geworden en uiteindelijk met Milan in bed beland. Moet waarschijnlijk niet goed zijn geweest en ben nog raar zelfbewust daarover. Voor de rest geen spijt en ook totaal geen verwachtingen dat het op meer uitloopt. Het voelt een soort van extra raar omdat zoiets soortgelijks ook 24 april gebeurde met Do bij Romée. Het is halverwege afgekapt, maareh... dronken in bed met iemand eindigen is een patroon die ik niet had verwacht van 2021. Die avond er na naar andere Merel (in Delft ondertussen!) geweest om te kijken met Do en Ro of we op skivakantie zouden gaan. Vroeg weggegaan, die dag er na laten vaccineren. Het weekend er na wederom druk. Na werk in Barendrecht als onderwijsondersteunend personeel met Romy in Rotterdam een drankje gedaan, die dag er na de verjaardag van ándere Merel, waar Joris, Nino, Tim etc. ook allemaal waren. Het voelt nog steeds naar, met Joris. Ik kijk nog steeds naar hem en voel me zo verraden. Ik kwam binnen en botste vol tegen hem aan, waarna hij me een blik gaf die ik nog steeds niet kan ontcijferen. Waar hij me eerst negeerde, mengde hij zich daarna wel in gesprekken waar ik ook in zat. Achteraf kwam ik er achter dat dat was omdat hij samen met Tim een lijntje had gedaan. Verder wel oprecht leuk gehad. Vind het wel leuk dat Do ook steeds meer wordt betrokken bij het groepje.  Deze week verder nog uit eten geweest met Swemle en naar twee films geweest (Black Widow en Loony Porn and bad luck banging ofzo)

Ik zie Isabella super veel afgelopen weken. Sowieso de wekelijkse pubquiz, maar we zijn ook met z’n tweeën een paar keer wezen wandelen en naar de Efteling gegaan. Ik waardeer haar zo erg. Vind het wel lastig dat ze tegen school aanloopt, maar weet ook niet hoe ik het aan moet pakken verder.

Mam vraagt zo nu en dan of ik al gevaccineerd ben. Ik heb gelogen, omdat ik geen zin had in discussie. Saskia is geslaagd op het mbo en ben zo kapot trots. Ben benieuwd wat ze verder gaat doen. Jasmijn heeft net te horen gekregen dat ze blijft zitten. Ik probeer er niet teveel mee te bemoeien. Eerste palen van het nieuwe huis van pa staan al.

Dit weekend zou ik naar Parijs gaan met Merel. Het is nog maar de vraag of dit doorgaat. Heb er net een zelftest voor moeten doen (wat een chaos was, gezien 1. de locatie niet duidelijk was en 2. eenmaal op locatie, bleek het lab achter te lopen en moest ik een sneltest regelen aan de andere kant van Rotterdam), maar het is afwachten wat Frankrijk gaat zeggen over Nederlandse reizigers. Het voelt sowieso gek om op vakantie te gaan naar een grote stad waar veel drukte zal zijn, ondanks het daar veiliger is dan hier.

Het is ook gek dat iedereen hier nu zo chill is. In de stad (of winkel) draagt bijna niemand een mondkapje meer, omdat mondkapjesplicht is afgeschaft. Desondanks zijn er zoveel gevallen...

Ondertussen maak ik me zorgen om hoe lang Rutte nog blijft zitten. Schandaal na schandaal en deze man geeft geen krimp. In de peilingen lijkt het hem weinig te deren. Geen goede ontwikkeling.

Tot slot baal ik gewoon van alle hoge cijfers. Het is misschien naïef, vooral na ALLE keren dat de hoop ongegrond leek te zijn, maar ik hoopte dat het met het vaccineren nu allemaal een stuk beter zou gaan. Het nieuws van de Delta-variant deprimeerde me dan ook enorm. Ik wil gewoon het laatste schooljaar van m’n studie in Leiden kunnen doen dan thuis. Het idee dat dat nog een jaar zo is, raakt me eigenlijk best veel, omdat ik zo had gerekend dat dat wél zou kunnen. Ach ja, we merken het vanzelf.