#wazon

[arekmiodek]

Rzeźba "Wazon z twarzą" (Maria Teresa von Orgeich)

[eksperigifs]

Oslo, Gundersen LH HS134/10 km | 11.03.2023 Once again, absolute dominance from Riiber after an amazing jump. Julian Schmid and Johannes Lamparter join him on the podium as ‘best of the rest’

1. Jarl Magnus Riiber (NOR) 🇳🇴 2. Julian Schmid (GER) 🇩🇪 3. Johannes Lamparter (AUT) 🇦🇹

[bravomovie]

Final Do RANK (WIN)

[poetka]

Papieżowa w dniu debaty, to brzmi jakoś dumnie

[dawkacynizmu]

niedziela 01/12 | 13/28

zjedzone: 1100 kcal; 6000 kroków; 24 minut ćwiczeń + 20 pilatesu

znowu mialam binge o 9 rano i nic nie jadlam od tej pory, to juz canon event kazdego weekendu

bylam z mama na cmentarzy owinąć wazon workiem na śmieci (nie wiem po co) i pograbić liście

zadnych postanowien nie robie na nowy miesiec ten grudzien to moze mi possac

moj szczeniak mnie lubi chyba

[xdaviax]

wtedy dotarło do mnie że to koniec

i byłam jak szklany wazon na kwiaty upuszczony na podłogę

słyszałam dźwięk złamania mojej duszy

juz się nie posklejam

a ty nie będziesz miał dylematu

przecież to tylko bezwartościowy wazon

i rzekniesz pewnie tego kwiatu jest pół światu

[stephanleyhes]

Remember when kamil got all those wazons 😂

[smiertelnie]

Dales mi różę z obietnica zmiany.

Uwierzyłam.

Teraz mam cały wazon.

Nic się nie zmieniło.

[cytaty-na-japie]

mój dziadek mi kiedyś powiedział "Upewniaj się zawsze, że jej brzuch i wazon z kwiatami są pełne, a bedziesz mieć o wiele mniej problemów". I to była jedna z najlepszych wskazówek dotyczących związków, jakie usłyszałam

[arekmiodek]

Rysunek kredkami na papierze "WAZA", rozmiar 13 x 13 cm (Maria Teresa von Orgeich)

[tomasens]

Na studniówce. Zajebałem znajomej butelkę po Adamie Mickiewiczu na wazon do kwiatów. Profit.

[dumbbitchhour]

Qing, Kangxi, Wazon balaskowy typu zun, 1662-1722 x

[literatura-w-dobie-ai]

Powrót do domu

Lotnisko tętniło życiem, a echo ogłoszeń rozbrzmiewało w powietrzu. Anna stała w tłumie oczekujących, jej serce biło jak oszalałe. Miała na sobie czerwoną sukienkę, którą Patryk zawsze uwielbiał. W dłoniach ściskała tabliczkę z napisem: "Witaj w domu!" Choć minęło zaledwie kilka miesięcy, dla niej wydawały się wiecznością. Czekała na moment, w którym znowu będzie mogła spojrzeć w jego zielone oczy i poczuć ciepło jego ramion.

Nagle, wśród tłumu, dostrzegła go. Patryk, długowłosy blondyn o charakterystycznych dołkach w policzkach, wyglądał na zmęczonego, ale szczęśliwego. Miał na sobie skórzaną kurtkę i ciemne dżinsy, a na ramieniu przewieszoną gitarę. Jego zielone oczy rozbłysły, gdy tylko ją zauważył. Rzuciła się w jego ramiona, a on przytulił ją tak mocno, jakby nigdy nie chciał jej puścić.

- Tęskniłem za tobą, Aniu - wyszeptał, a jego głos był przepełniony emocjami.

- Ja bardziej - odparła, wplatając palce w jego włosy. - Nigdy więcej tak długich rozłąk.

Patryk zaśmiał się cicho i pocałował ją w czoło.

- Obiecuję.

Podróż do domu minęła im szybko, choć nie mogli przestać na siebie patrzeć i rozmawiać. Anna opowiadała o wszystkim, co wydarzyło się w jej życiu podczas jego nieobecności, a Patryk dzielił się anegdotami z trasy koncertowej. Kiedy wreszcie dotarli do mieszkania, czekało na nich zapalone światło w salonie, a na stole wazon z kwiatami - niespodzianka przygotowana przez Annę.

- Jesteś niesamowita - powiedział, patrząc na nią z czułością.

- A ty jesteś w domu - odpowiedziała, podając mu kieliszek wina.

Wieczór upływał im w bliskości, rozmowach i wspomnieniach. Patryk opowiedział o koncertach, fanach i chwilach zwątpienia, które przetrwał dzięki myśli o niej. Anna słuchała z uwagą, delikatnie głaszcząc go po ręce. W tle cicho grała muzyka - ich ulubiona piosenka.

Kiedy zegar wskazał północ, Patryk wstał i wyciągnął dłoń do Anny.

- Zata��czysz ze mną?

- Zawsze - odpowiedziała, uśmiechając się.

Tańczyli w salonie, zanurzeni w swojej własnej bańce szczęścia. Patryk szeptał jej do ucha słowa piosenki, którą napisał specjalnie dla niej podczas trasy. Była to najpiękniejsza deklaracja miłości, jaką kiedykolwiek usłyszała.

Noc była długa, a oni nadrabiali każdy moment rozłąki. Śmiali się, wspominali, planowali przyszłość. Kiedy nad ranem zmęczenie w końcu ich pokonało, zasnęli wtuleni w siebie, zadowoleni i szczęśliwi.

Patryk obudził się pierwszy. Patrzył na śpiącą Annę i czuł, że jest najszczęśliwszym człowiekiem na świecie. Wiedział, że niezależnie od tego, co przyniesie przyszłość, razem będą w stanie pokonać wszystko. Bo miłość, którą dzielili, była ich największą siłą.

[floristiccraftvillage]

Świąteczny stół z kilkoma gałązkami ciemnej purpury z łąk ....w towarzystwie papieru i mosiądzu......

wazon Krosno - polskie szkło ( sklep wszystko za 5 zł)

misa Tom Dixon - mosiężna pajęczyna ( z wyprzedaży )

miseczka Rosenthal - czysty minimalizm ( outlet 15 zł )

Można mając niewielki budżet znaleźć wspaniałe przedmioty, które ozdabiają przestrzeń domu.

[dzianywelur]

Moda to dla mnie coś wiecej niż tylko płytki aspekt

to poczucie estetyki

to chęć bycia indywidualistką

to miłość to kolorów i wartościowych materiałow

to czułośc dłoni i oczu na niespotykane tekstury

to wewnętrzna potrzeba pokazania własnej odwagi i szaleństw które kiełkują sie w mojej głowie na temat łączenia róznych fasnów

to zabawa, pasja i czerpanie z tego radości

to charakterność, zamiłownaie do charakteryzowania samej siebie

to nowoczesność a jednoczesnie zamiłowanie do staroci

to wyrazanie samej siebie

to chęć przekazania kolekcji magazynów modowych i ubrań, które uszyłam z pokolenia na pokolenie (chcę być tą fajną ciotką o której opowiadają dziewczynki swoim koleżankom i pokazują im zaciekle zbierane kolekcje sztuki, rzemiosła jakie stworzyłam)

to potrzeba wyróżnienia sie w tym szarym swiecie

to inspiracja dla innych

To głowa pękająca od pomysłow i non stop pracujący mózg nad nastepnymi projektami

to egoistyczna potrzeba czucia na sobie oczu

to wbrew pozorom ekologia, tworzenie nowych, ciekawych elementow garneroby z materiałów ktore leżały i kurzyły sie w szafie

To nietuzinkowe spojrzenie na świat

To chęć otaczania się pięknem, czyli mieć swój własny magiczny kąt ze stolikiem na którym stoi wazon z ulubionymi kwiatami a obok półka z magazynami modowymi, na lewo od tego stoi manekin na którym wisi kreacja i czeka aż przyszyję do niej ostatnie ręcznie robione elementy, a ścianę ozdobioną sztuką przytrzymuje moja ukochana maszyna do szycia służąca mi już od wielu lat.

to ekstrawagancja i zdrowa samolubność.

to chęć bycia wizjonerką, projektantką, twórczynią sztuki i szaleństwa, kobietą sukcesu, niezapomnianą postacią.

K.🌹