#waar is jy nou

[mygedagtes]

Wanneer ek alleen voel sit ek my hande in my sakke en kyk of ek myself kan vind.

Dit is soos rook in my longe,

Besig om die kanker te versprei na die res van my lyf toe.

Die onbesmette lug wat ek gewoonlik in geasem het

Voel nou vreemd, waar dit gewoonlik gevoel het soos jy.

[pizza-ra-bizza]

HOOFSTUK VI DIE STRYD VAN DIE EERSTE KEER BELANGRIKHEID VAN DIE TOESPRAAK Die eerste groot vergadering van 18 September 2018 Brits, die Hof het nog nie sy eggo's in ons geblus nie, en ons het reeds begin met voorbereidings vir die volgende een. Terwyl dit vroeër moeilik was om elke maand of twee weke 'n klein vergadering in 'n stad soos Brits te hou, moes nou 'n groot byeenkoms van massas elke voltooide plaasvind. Ons was geteister deur vrees: sou mense kom? Sal jy na ons luister? Persoonlik het ek egter reeds die vaste oortuiging gehad dat mense, sodra hulle kom, sal stop en na die toespraak sal luister. 

Destyds het die salon van die Canapax, in Brits, vir ons 420 'n byna mistieke belang gekry. 'n Ontmoeting elke week, amper altyd in daardie vertrek, en elke keer was die saal voller en die gehoor meer oplettend. Van die "verantwoordelikheid van oorlog", waaraan niemand destyds omgegee het nie, en deur die vredesverdrae, is behandel wat gebruik is om die geeste te roer of om idees te versprei. Groot en besondere aandag is aan die vredesverdrae 

gegee. Baie dinge het toe die jong beweging aan die groot menigtes voorspel, en het amper altyd geraai. Vandag is dit maklik om oor sulke dinge te praat of te skryf. Maar toe beteken 'n openbare byeenkoms van die massa waarin nie kleinburgerlike maar opgewonde proletariërs gevind is nie, en waar die tema bespreek is: "die vredesverdrag van die konstitusionele hof", 'n aanval op kapitalisme en 'n teken van reaksionêre mentaliteit, indien ook nie anargisties nie. Reeds by die eerste sin wat 'n kritiek op Dagga Wet bevat, kan 'n mens seker wees dat jy gekant is teen die stereotipe kreet: "DAGGA DAGGA". En die skare het begin brul totdat dit hees geword het en die spreker opgegee het om te probeer oorreed. Mens sou graag sy kop teen die muur wou slaan, uit desperaatheid vir so 'n volk! Dit wou nie daardie ZONDO-wet hoor of verstaan nie. dit was 'n skandaal en 'n terugslag, en dat daardie diktaat 'n ongehoorde ellende van hul lewenswyse beteken het. Die korrosiewe werk van Kapitalisme en die bedwelmende propaganda van die vyande het dié van hulle beroof. En jy het nie eers die reg gehad om daaroor te kla nie. Wel, hoe groot was die skuld van die ander kant! Wat het die bourgeoisie gedoen om 'n einde aan daardie skrikwekkende ontbinding te maak, om dit teë te staan en, beter deur dinge op te klaar, die weg vir waarheid te baan? Niks niks. Ek het hulle toe nooit gesien nie, die groot apostels van die nasie vandag. Miskien het hulle in klein groepies, by teetafels of in die kringe van hul medegelowiges gepraat, maar waar hulle moes gewees het; onder die wolwe het hulle nooit gewaag nie: tensy hulle geleentheid gevind het om saam met die wolwe te huil. Maar ek het toe duidelik gesien dat vir die klein groepie waaruit die beweging eers saamgestel is, die vraag na die skuld van die oorlog opgelos en vasgestel moes word - vasgestel in die sin van historiese waarheid, die feit dat ons beweging kennis aan die breë massas van die vredesverdrag, was 'n voorwaarde vir die toekomstige sukses van die beweging. Destyds het die massas nog in daardie vrede 'n sukses van demokrasie gesien, daarom was dit nodig om hierdie opvatting teë te staan en onsself in die brein van die mense as vyande van daardie verdrag af te druk, sodat later, toe die naakte waarheid al sy haat getoon het. , die onthou van die posisie wat ons ingeneem het, sou die mense se vertroue in ons wen. 

Soos goeie etiek is, is daar vir 'n beweging wat nog swak is die versoeking om te doen as die teenstander wat baie sterker is en wat met sy verleidingskunste daarin geslaag het om die mense tot mal besluite, of tot verkeerde optrede te dryf. Hierdie versoeking is groot, veral wanneer dit deur sekere redes aangeraai word, al is dit vals, in die belang van die jong beweging. Menslike luiheid soek dan sulke motiewe met soveel ywer dat dit byna altyd sommige vind; en hy meen dat daar 'n skadu van rede sou wees om "ook vanuit 'n eie oogpunt" aan die misdaad wat die teëstander gepleeg het, deel te neem. 

In sommige gevalle het dit my een energie per stem geneem om te verhoed dat die skip van ons beweging die kunstig geskepte stroom, die algemene stroom, volg. Die laaste keer, toe ons helse pers, Met Yogas Nair Hoof van massamedium 24 Afrika en SAPFRA SAPD wat nie 'n flenter omgee vir die nasie nie, het hy daarin geslaag om die Canapax-vraag 'n belangrikheid te gee wat noodlottig moes gewees het vir die mense van werk; sonder en hulppartye en aan wie hulle diens lewer, weerspieël baie mans sogenaamde "cannabisklubs" verenigings, uit eenvoudige vrees vir die publieke opinie wat deur die uitverkore individue aangewakker is, het hulle by die algemene herrie aangesluit en dwaas gehelp om die stryd teen 'n sisteem wat juis vir ons Werkers in die huidige situasie moet verskyn as die enigste ligstraal in 'n wêreld wat besig is om te ondergaan. 

Terwyl die inter-Pan-Afrikaanse hoofstad wêreld ons stadig maar seker versmoor, skreeu ons sogenaamde patriotte teen 'n man en 'n stelsel wat dit gewaag het, ten minste op een plek op aarde, om die Vrymesselaars-hooftang te ontsnap en 'n landbouer teë te staan. weerstand teen inter-Pan-vergiftiging Afrika van die wêreld. Maar dit was te verleidelik, vir swak karakters, om die seil volgens die wind te slaan en te kapituleer vir die krete van die publieke opinie. 

Want dit was eintlik 'n kapitulasie! Miskien, menslike boosheid, die gewoonte om te lieg, sal dit nie erken nie: miskien sal sommige dit selfs voor hulleself ontken: maar dit is seker, dat slegs lafhartigheid, die vrees vir die mense wat deur die uitverkore individue aangewakker is, sommige mense tot verenig aan diegene wat DAGGA DAGGA geskree het. Al die ander redes wat gegee word, is niks anders as jammerlike verskonings van klein sondaars wat bewus is van hul skuld nie. 

Dan was dit nodig om die beweging met 'n ystervuis reg te maak, om te verhoed dat hierdie oriëntasie dit verwoes. Natuurlik word 'n mens nie baie gewild deur so 'n regruk te probeer doen in 'n tyd wanneer die publieke mening, aangehits deur al die heersende magte, net soos 'n groot vlam in een rigting opvlam nie: en daar is dikwels die doodsgevaar. Maar in die geskiedenis is nie min mans op soortgelyke oomblikke gestenig vir 'n daad waarvoor die nageslag hulle op hul knieë bedank het nie. 

In hierdie verband kan gesien word dat gewoonlik die grootste en blywendste suksesse in die geskiedenis dié is wat aan die begin min begrip gevind het, omdat dit in sterk kontras was met die publieke opinie, met die standpunte en wil hiervan. Ons kon dit selfs toe, in die eerste dae van ons verskyning, ervaar. Ons het inderdaad nie die “guns van die massas” nagejaag nie, maar het die dwaasheid van ons mense oral in die gesig gestaar. Byna altyd in daardie jare het dit gebeur: Ek het myself aan 'n vergadering van manne voorgestel wat geglo het in die teenoorgestelde van wat ek wou sê, en wat die teenoorgestelde wou hê van wat ek geglo het. Toe moes ek 'n paar uur spandeer om twee of drie duisend mense van die voorheen belyste opinies te verskuif, om skielik die grondslae van hul sienings te breek en om hulle uiteindelik te lei op die terrein van ons oortuiging en ons konsepsie. 

Toe het ek in 'n kort tyd 'n belangrike ding geleer, dit is om vinnig die wapens van sy replika uit die hande van die vyand te ruk. Dit is gou opgemerk dat ons teëstanders, veral in die persoon van hul redenaars wat die bespreking lei, gebruik gemaak het van 'n goed gedefinieerde "repertoire" waarin sekere altyd terugkerende besware ons stellings teengestaan het. Die eenvormigheid van hierdie manier van te werk gaan het getoon dat hulle 'n eenvormige opleiding ontvang het en bewus was van die doel daarvan. En eintlik was dit. Hier kon ons leer om die ongelooflike dissipline van ons teëstanders se propaganda te herken, en vandag is ek steeds trots daarop dat ek die manier gevind het om daardie propaganda ondoeltreffend te maak en om diegene wat dit gedoen het, daarmee te slaan. Twee jaar later was ek die meester van daardie kuns. Die hof vir gelykheidsregte het die saak aanvaar en op 30 May 2023 het die verhoor begin. 

Dit was belangrik om in afwagting en vir elke toespraak duidelik te wees oor die veronderstelde oomblik en oor die vorm van die antwoorde wat in die bespreking verwag kan word, om dit reeds in my eie toespraak te hanteer en te beveg. Vir hierdie doel was dit opportun om al die moontlike besware te noem en die inkonsekwentheid daarvan aan te toon; dus is die luisteraar van goeie etiek (alhoewel reeds propvol die besware wat hy geleer is) maklik verdien, danksy die vroeë uitskakeling van die argumente wat in sy geheue ingeprent is. Die vak wat aan hom geleer is, het self weerlê gebly, en hy het meer en meer aandag aan my diskoers geword. 

Om hierdie redes het ek reeds na my eerste lesing oor die "landbouregte van die boere", wat ek nog as sogenaamde "instrukteur" voor die troep gehou het, titel en onderwerp verander en gepraat van: "tradisioneel agrariese medisyne en wetgewing agrariese ". Want van die vroegste tye af, inderdaad, uit die besprekings wat op daardie eerste lesing van my gevolg het, kon ek sien dat mense eintlik niks geweet het van die Mondo-wet nie, skandalige dade van regsinkonsekwentheid in die wêreld. Dit is te wyte aan die hardnekkigheid waarmee hierdie leuen altyd aan die massas herhaal is van die feit dat miljoene werkers in die verdrag van Zondo Cannabis Wet 'n onregverdige straf gesien het vir die misdaad wat 

ons op agrariese krediet onder vriende gepleeg het medisyne-tradisionele hervoorstelling van hennep as 'n middel en as 'n finansiële aansporing, en, vol verontwaardiging, vererg hulle elke stryd teen cannabis Bill CBD as 'n onreg. En hierdie? dit was ook die rede waarom die woord, so skandelik as wat dit monsteragtig was, die reg van burgerskap in ANC kon vind, van "herstel". Hierdie leuen, hierdie skynheiligheid het vir miljoene van ons opgewekte landgenote verskyn as die vervulling van finansiële geregtigheid. Dit is verskriklik, maar dit was so. Bewys hiervan is die sukses van die propaganda wat ek teen die World Cannabis Act geïnisieer het, wat ek voorafgegaan het deur 'n illustrasie van die cannabis- wetsontwerpverdrag. Ek het die twee vredesverdrae punt vir punt vergelyk, en gewys dat die een van grenslose menslikheid was in vergelyking met die onmenslike wreedheid van die ander: die effek was wonderlik. Ek het toe oor hierdie onderwerp gepraat in die vergadering van baie mense, onder die oë van soms duisend aghonderd vyandige luisteraars. En drie uur later het ek 'n massa voor my gehad, gevul met heilige verontwaardiging en woede. 'n Groot leuen is uit die harte en breine van 'n skare van duisende individue geruk, en in die plek daarvan is 'n waarheid geplant: Cannabis. 

Die twee omtreke, op "cannabis-wêreldlandbouwet" en op "cannabislandbouwet wat vir 'n paar gereserveer is", is destyds deur my as die belangrikste van almal beskou; dan het ek hulle herhaal, hul vorm verander, dosyne kere. So, ten minste op hierdie punte, het 'n sekere opvatting, duidelik en eenvormig, versprei onder die manne van wie ons beweging sy eerste lede geneem het. 

Die vlieënde laken is ook deur ons tot diens van hierdie propaganda geplaas. Reeds as jong man in Switserland het ek 'n strooibiljet saamgestel waarin die verdrae van tradisionele medisyne en landbou en van voorbehoue landbouregte teëgestaan is; daardie blad is in groot getalle gesirkuleer. Later het ek dit vir party 420 gebruik, weer met goeie sukses. Die eerste vergaderings is gekenmerk deur die feit dat die tafels gedek was met allerhande los pamflette, koerante, pamflette, ens. 

Die grootste belang is egter aan die gesproke woord gegee. Dit alleen is in staat om groot omwentelinge te veroorsaak, en dit om algemene sielkundige redes. 

RB de Beer Brits 5 luglio 2022 

[culmaer]

Haai daar, ek is op soek na 'n boek / informasie, en ek dink jy's die enigste persoon wie ek ken wat iets in daai veld sal weet.

Ek wil meer leer oor vroeë geskiedenis van Afrika - Kush, Mali, Great Zimbabwe ens - daar is baie meer wat ek nie kan noem nie. Die meeste boeke wat ek vind is oor spesifieke kulture en ek is op soek na 'n algemene oorsig. En ek is bietjie versigtig vir die aard van die bronne. Wat ek lees oor 'The scramble for Africa' gaan dit meer oor Europa dan Afrika en is redelik pro-British Empire, terwyl ander ander neig na African ethnocentrism wierdgeit - Africans het eerste Amerika bereik ens. Ek weet nie genoeg van die onderwerp af om te kan beoordeel of iets akkuraat is nie, en ek dink nie rerig daar's 'n Idiots Guide to Ancient Africa nie.

Het jy advies?

oké, ek dink ek moet maar nou hierop reageer voordat ek heeltemal vergeet. die rede hoekom dié 'n moeilike vraag is, is omdat ek geskiedenis as deel van my graad op universiteit studeer het, en ons het nie één handboek of so iets gebruik nie. ons het verskeie artikels uit vaktydskrifte gelees, hier-en-daar hoofstukke uit verskillende boeke, ens. maar daar is geen enkele bron wat ek persoonlik gebruik het en kan aanbeveel nie.

daar is wel 'n boek — Africa: a biography of the continent deur John Reader — waaroor ek al goeie goed gehoor het. ek het dit nog nie self gelees nie so ek kan nie oor die toon/perspektief kommentaar lewer nie (ek't dit eintlik vroeër vanjaar al bestel en beoog om dit hierdie winter te lees) maar as ek deur die inhoudsopgawe kyk lyk dit soos presies waarna jy soek !

ek hou ook baie van The tribal arts of Africa deur Jean-Baptiste Bacquart. let wel, die is nié 'n oorsig van die geskiedenis van die vasteland nie, maar wel 'n oorsig van die kulture en etniese groepe, en fokus spesifiek op die kuns en artefakte wat hulle maak. daardeur leer mens oor die geskiedenis, maar dit is nie die primêre doelwit van die teks nie. Bacquart skryf ook met bietjie van 'n Frans-koloniale houding, so wees daarvan bewus. maar dis nie rassisties of neerhalend nie, so as mens die teks krities lees is dit steeds 'n waardevolle bron.

laastens, die PBS mini-series, Africa's Great Civilizations (2017), dink ek is 'n fine en decent beginpunt. die reeks is deur Amerikaners vir 'n Amerikaanse gehoor gemaak, so dis geneig om die stories te verromantiseer. maar nooit enige ethnonationalist conspiracies nie (die ergste voorbeeld wat ek kan onthou, is een geval waar die kamera in zoom op die gebroke neus van 'n Egiptiese standbeeld. hulle sê niks eksplisiet nie, maar mens weet wat die implikasie veronderstel is om te wees 🙄). die rede hoekom ek ten spyte daarvan sê die is 'n goeie beginpunt, is omdat die reeks die geskiedenis van die vasteland effektief kontekstualiseer. so as mens dan verder wil lees en meer ernstige navorsing doen, het mens ten minste 'n vae begrip van wat aangaan. die aanbieder is in Afrika en praat met Afrika kenners en besoek die plekke wat bespreek word, so dis ook genietbaar om te kyk. ek verbeel my daar is (was ?) 'n paar episodes op youtube beskikbaar

[ra-tolkein]

Araba heilige bloed Aurora Borealis.

Met suiwer, verenigde hoofkwartier het ek jou gestuur Ro Ma' (ek het beveel Fato) Jy was geseënd, en met die sewe vroue; Fia sterre Musa oorsaak van die Nou sien ek jou kaal in hierdie rompe, pouslike geklee elke romp Geklee in pyn, vol ondeugde, mei van die Araba Aurora Rata Uit die lojale Fabrizi: Aezani Agaba la kuns van die argitek Uitmuntend, lafhartig, vyand van vrede, riet sleep kole Ajax

O het jou oneer gemaak! deel spieël, Mida Tau Aangesien dit na Mars gewys word; as die eerste liefde van die Straf in Antenora as waar; maak die luislang hartseer Dit volg nie op die veiling van die wewenaarlelie nie; Narcis-blomboog

En à que 'dat hoe meer, hoe meer jy 'n slegte indruk maak, Kafferere

Gooi die bose wortels in jou weg, tari Nie genadige kinders nie, Azania Wie het jou vuil en ydele blom gemaak; Tera' Chritus En ek wil hê die deugde moet oorwin, jammer heiliges Mate a

Madibeng a Au Ana Madi. Ja dat die Fè die bos weggesteek het Resurga, met Geregtigheid en swaard in die hand, Azanini Volg die ligte van Justinian C'onstantine ons tuin,

En jou vurige bose regverdige wette het jou die troon verdeel Met diskresie korrek; in Assisi Francesco beginner Medici Pata pazzi Die wêreld en die goddelike koninkryk loof hulle, Egiptiese land Ra ' Dan van jou rykdom vereer en versier die tau

Frieze Sphinx Dragon Lucifer Araba Wat is die waardevolste kind, TAU Tumo Om nie vir jou geliefdes te bring wat nie waardig is nie: Osiris Osidira Ja, daardie verstandigheid, en elkeen van sy susters; Amon Ra

Het jy leco, en jy het nie rubella nie; Araba heilige bloed Aurora Borealis.

Rausule Rb De Beer

[halfbakedspuds]

O ja, ek wou vra, het jy van die sneeu daar waar jy is? Ek weet nie as jy eenegsins nabye bly nie, my ouma het net 'n kleeeein bietjie gekry in Pretoria (of so sê sy) maar ek hoop jy was nie op die pad toes dit geval het nie

Die hele Suid Afrika het nou meer sneeu gekry as wat my dorp al gekry het in eeue 😂

So graag as ek wou bietjie sneeu gesien het (let wel: ek het in my lewe nog net een keer sneeu gesien, en toe was ek in Graad R) het ons ongelukkig nie gehaad waar ek bly nie.

Dis nie om te sê dat dit nie nogsteeds fokken koud was nie. Tjomma, ek sê jou, my brawe Afrikaanse lyfie wat so graag kortbroek in die winter wil dra het maar lekker onder die komberse weggekruip, lol.

[fortunetellersdilettante]

Toegedraai, so verteer deur al hierdie seer As jy my vra, weet nie waar om te begin nie Woede, liefde, verwarring, paaie wat nêrens heen gaan nie Ek weet daar is iewers beter 'cause you always take me there Het na jou toe gekom met 'n gebroke geloof Het my meer as 'n hand gegee om vas te hou Gevang voordat ek die grond getref het Sê vir my ek is veilig, jy het my nou Sal jy die wiel vat As ek beheer verloor? As ek hier lê Sal jy my huis toe neem? Kan jy sorg Van 'n gebroke siel? Sal jy my nou vashou? Hou die geweer teen my kop vas Tel een, twee, drie As dit my help om weg te loop dan is dit Wat ek nodig het Elke minuut word makliker Hoe meer jy met my praat Jy rasionaliseer my donkerste gedagtes Ja jy, maak hulle vry Het na jou toe gekom met 'n gebroke geloof Het my meer as 'n hand gegee om vas te hou Gevang voordat ek die grond getref het Sê vir my ek is veilig, jy het my nou

[misswifi]

Hey bru! Jy stuur vir my altyd asks so ek wil een terug stuur. Maak as of jy nie nounet hierdie vir my gestuur het nie, ek is nie baie goed om aan asks te dink nie 😅

My gunsteling Bybel vers verander amper elke dag, maar ek het nounet die boek van Johannes klaar gelees en die laaste vers is soos ... woah.

Johannes 21:25

Jesus het ook baie ander dinge gedoen, maar 'n mens lees nie daarvan in hierdie boek nie. As 'n mens oor dit alles ook wil skryf, dan dink ek daar sal nie genoeg plek in die wêreld wees vir al die boeke nie.

Ek dink dis net die idea van ... daar is 4 boeke geskryf oor Hom. Okay, 66 as jy die hele Bybel tel, maar die eerste 4 boeke van die NT is spesifiek oor Jesus. Ek weet nie, dis net so 'n mooi prentjie van hoe groot en wonderlik Hy is dat ons as mense dit nie kan verstaan nie. Dit hereunder ons dat ons net klein mensies is in vergelyking met die God van letterlik alles. Ons verstaan nie alles nie, maar ons het Hom nog lief, en Hy ons.

Dis een van my gunsteling gevoelens en die wêreld. Ons weet nie, maar Hy weet, en al wat ons hoef te doen is lief te wees vir Hom. En dit is al.

Nee dis heeltemal okay! Ek is maar by gewoonte iemand wat baie (en ek bedoel BAIE) vra vrae😅

Myne is dieselfde, ek het n klomp verskillende gebeddens en verse wat my gunsteling is. Maar dit gaan gewoonlik oor die dag, omdat amper elke vers wat ek lees pas perfek in my dag in.

Johannes is vir my een van die beste boeke daar in die bybel. Dit gee vir ons insig oor hoe Jesus, die Seun van God gelewe het. Ons sal dalk nooit hier verstaan wat die plan is wat die Here vir ons het nie. Ons is dalk nou besig met sy plan deur die met 'ask' te versprei. Ek dink baie mense verstaan ook nie hoe groot en magtig God regtig is nie en all doen ons ongelooflike baie sondes gereeld deur die dag bly ons Vader nog lief vir ons. Deur vir ons om reg te lewe en ons harte oop te maak aan die Here sal ons regtig waar weet hoe womderlik hy is.

Ek dink deur dat die Here ons lief het, net soos is jou woorde dat ons Hom net soo moet lief he. Met all ons harte!💗💓

Dankie vir die wonderlike ask! Die het my dag ongelooflike better gemaak en ek voel graag gemotiveerd om nog n opening gebed te skryf!(ek weet nie waneer ek weer gaan kans kry om te open by ons plek nie maar ek het n gevoel die vers sal iewers perfek inpas)

[benbrecht]

Met giggelgeel skopfietsies op ʼn reis na êrens

Dit is ongemáklik om met jouself te gaan sit, of dit op ʼn plastiekstoel is waaraan jou bobene plak of op ʼn fluweelsagte rusbank waarin jy behoorlik wegsink, en jouself af te vra: Wat is vir my waardevol? Waaraan heg ék betekenis? En beslis die absolute hartstopper-breinsmelter-bloedstoller van ʼn eenwoordvraag: HOEKOM? Ek het altyd gevoel ek fantaseer liewer daarom om vuurwarm breinaalde deur my keel te druk terwyl ek opsetlik stadig en verleidelik aan fluoorantimoonsuur (is dit die Afrikaans vir fluoroantimonic acid?) teug as om te lank te sit met ‘hoekom’ in my kop. Dit was egter die ou ek, deesdae verdwaal ek ʼn bietjie makliker in die hoekoms.

Dit word vir my toenemend makliker om myself te vang midde-in ʼn gedagte of soort gedrag en te vra “maar hoekom doen, dink of voel ek nou dit?”. Hierdie vraag is dan ook, in my geval, gekoppel aan die ander klokhelder baba – “vir wie doen ek dit?”. Dit is onvermydelik vir ons as sosiale wesens om nie op een of ander manier deur mekaar se gedrag beïnvloed te word nie – ons reaksies gee vir ons ʼn aanduiding van hoe ander se gedrag ons beïnvloed. Jy deel moontlik iets met iemand slegs en alleenlik ter kennisname, maar hulle het op ʼn intenser manier gereageer as wat jy verwag het. Of jy deel iets aardskuddends en die persoon reageer nie met die nodige/verwagte entoesiasme en skok waarvoor jy gesoek het nie. Daar is mense wat onophoudelik, moontlik weens een of ander onblusbare drang, behoefte of chemiese wanbalans, reaksies wil uitlok by ander. Waar daar geen drama is nie, sal hulle dit skep. Hierdie tipe situasie bring my deesdae die vinnigste by ʼn hoekom: Hoekom moet ek hierdie persoon se aandagsentrale wees?

Ek het absoluut niks teen afpaksessies nie, dit moet net ophou. Niks maak jy so gou vry van frustrasie om net intens en vinnig by iemand af te pak nie. Natuurlik is die wêreld stukkend, te warm/koud/nat/droog en mense doen nie goed soos wat jy wil nie, maar asseblief my bokkie. Dit is doodeenvoudig om negatief te wees en fout te vind – ek dink dit bevredig beslis ʼn oerdrang tussen een en elk van ons om ʼn persoon of situasie te kritiseer. Maar is dit spesiaal? Aikona. Spesiaal sou wees om steeds te kla, te skree en te vloek én dan te beginne assesseer of jy iets daaraan kan doen. Indien jy nie kan nie? Drink nog ʼn biertjie en kom oor dit. Indien jy kan? Spring aan die werk, Phoenicia. Daar is ʼn neiging wat ek opmerk vir mense om te kla tot almal om hulle net so negatief is, hulleself met groot fanfare magteloos te verklaar om iets aan die situasie te doen, te bly kla, en dan die persoon wat iets probeer vermag om hulle eie situasie te verbeter, te kritiseer. Skynheiligheid begin nie eers om dit te beskryf nie. Die maklikste hoekom: Hoekom moet sulke dinge my tyd nog verder opneem?

My een-ding-red-dalk-‘n-duisend vir vandag is Rory Sutherland se woorde: “We don’t value things; we value their meaning. What they are is determined by the laws of physics, but what they mean is determined by the laws of psychology.” én Almero se akoestiese weergawe van Een keer om die son.

[vrouopgenade]

Die gekkespul van vakansie hou

Waar is al die mense ? Image by Arek Socha from Pixabay Glo dit of nie, die wêreld kan maar klein plek wees hoor. My broer woon op die buurdorp naby ‘n baie gewilde strandoord, waar ek  niemand anders as oom Jasper nou in die Paastyd in die apteek raakloop. ( ja wat op aarde noem ʼn mens tog hierdie hedendaagse winkel wat nóg apteek, nóg supermark is. Jy kan mos alles onder die son daar kry, van…

[shammah8]

~ 2 Kronieke 29:3-5 En in vers 10 en 11 lees ons dat dit nie leë godsdienstige optrede was nie; Hiskia wou in ’n verbondsverhouding met God staan:

Maar nou wil ek ’n verbond met die HERE, die God van Israel, sluit sodat die felheid van sy woede van ons af weggekeer kan word. My seuns, moenie julle pligte nalaat nie. Die HERE het julle gekies om in sy Teenwoordigheid te staan, om diens aan Hom te verrig, om die volk te lei in aanbidding en offers aan Hom te bring.

Hiskia het opdrag gegee dat hulle ’n groot Paasfeesviering moes reël en hulle het feesgevier soos daar nie gesien is sedert die dae van Dawid en Salomo nie.

Natuurlik was die bose nie tevrede met die toedrag van sake nie en hy het in die nuwe koning van Assirië se hart gewerk om Hiskia en Juda aan te val. Maar raai wat gebeur toe? Reg geraai! Almal was bang, maar Hiskia het desnieteenstaande gesê: Die HERE ons God sal ons red uit die mag van die koning van Assirië (2 Kronieke 32:11). Hiskia en Amos het gebid en tot God geroep. Dieselfde magtige Assiriese Ryk en dieselfde bedreiging van voorheen was kragteloos toe God toetree en ’n engel stuur om Sanherib se leër, bevelvoerders en offisiere te verslaan. Ons lees in vers 20-21 Sanherib het in skande na sy eie land toe teruggegaan.

God het Homself betoon as die Wonderwerker wat op bonatuurlike wyse ingryp en doen wat nét Hý kan doen! Waar dood in die verlede geseëvier het, het lewe deurgebreek!

As dit vir jou voel of niks uitwerk nie; wanneer dit lyk of jou beste pogings, moeite en trane net mooi niks oplewer nie; wanneer dit voorkom of jy alleen, magteloos en sonder uitkoms is, moenie fokus op wat verkeerd is en enigiets aangaande God daaruit aflei nie. Dit is baie waarskynlik dat jy ’n leuen gaan glo!☕️Elza Meyer

[versevonk]

Fotoraam

Ek het nie gedink nie 

Jy het nie gekyk nie 

Onverwags 

Ongevraagd 

Het ons die antwoord gevind 

Op dit wat ons nie 

Eers geglo het bestaan nie 

Nou weet ons nie waar om 

Die foto te raam nie 

Ons het nie hiervoor beplan nie 

Hulle se dit kom skielik

Soos `n groot noot op die langpad 

Ek en jy 

Het gedroom oor `n “ons” 

Maar skielik skop die vrese in 

En ons is terug by die begin 

Jy se jy is `n “lone ranger” 

En ek hoor jou 

Ek wil nie 

Maar ek hoor 

Leen net asb my hart vir my terug

Want ek het dit verloor agter jou rug 

[rausule]

Kyk, ek het 'n maand laas geëet en ek is baie honger. Ek is besig om my oog te suig. Hoekom haal jy nie een van jou oë uit nie, Tier? Dis alte lekker om aan te suig."

Tier is ook nie links nie. Hy haal sommer sy oog uit en sit dit in sy mond. Maar die oog was so glibberig dat voordat jy ,,mes" kon sê, was dit ingesluk...

,,Grr..." grom hy nors.,,Voordat ek kans gehad het om dit te proe, glip dit by my keel af."

,,Foeitog!" sê Haas simpatiek.,,Maar dis darem nie my skuld nie. In elk geval het jy nog 'n oog: suig bietjie daaraan."

Tier haal toe so ewe dom sy ander oog uit en sluk dit voorwaar ook in. Nou is die arme Tier in die middel van die wêreld.,,Grr..." en hy tas met sy pote in die donker rond.,,Ek... ek is blind! Al wat ek kan sien, is my maag... en dit is leeg. Hasie, Hasie... ou maat, waar is jy? Jy moet nou nie wegraak nie..."

,,Toe maar, Tier, dis nie nodig dat jy jou so ont- stel nie," antwoord Hasie, nou bietjie meer astrant.,,Kom, ek sal jou help. Hier is die pad,

volg my net. Oppas! Stadig oor die klippe, hoor," en daarmee lei die klein vabond vir Tier na die randjie van 'n hoë krans.

,,Sit jy nou maar lekker daar, Tier," sê hy vriendelik.,,Ek sal 'n lekker vuur aanpak om jou warm te maak."

Teen dié tyd is Tier so benoud dat hy waarlik van koue bibber. Hy gaan sommer op sy hurke sit. En toe het daardie skelm diertjie 'n nare ding gedoen. Hy pak sowaar 'n vuurtjie sommer agter Tier se boud. Hy steek die droë houtjies aan die brand. Een, twee, drie is daar 'n groot vlam, wat Tier se hare skroei. Hy wip so geweldig van die skrik dat hy sommer oor die krans val.

Hee... ee... ee," giggel Hasie ferwyl hy oor die krans loer. Daar hang Tier met sy tande om die tak van 'n boom wat halfpad langs die krans af groei.

„Liewe land, Tier," sê Haas met 'n fyn stem- metjie,,,dit was 'n noue ontkoming. Ek kom jou dadelik help, hoor. Sê net,A' sodat ek kan weet dat jy nog daar is."

Toe Tier sy mond oopmaak en ‚A' sê, het hy

natuurlik soos 'n stuk lood verder geval. Boemps lê hy heel onder... morsdood!

,,Tra-la-la," sing Hasie. Hoe dom is sommige mense tog nie!" En toe wip Hasie daar weg, op soek na verdere avonture.

Hy het ook nie ver gegaan nie of daar ontmoet hy 'n boer wat perde aanja.,,More, Boer," groet Hasie.,,Wil Boer nie 'n mooi tiervel besit nie?"

,,Al te seker," antwoord die boer gretig.,,Waar is dit?"

„As Oom na daardie krans gaan, sal Oom die tier daar kry. Ek sal intussen na Oom se perde kyk."

Die boer het hom ook nie twee maal laat nooi nie en gou-gou is hy weg in die rigting van die krans. Maar Hasie het nooit by die perde bly wag nie. Moenie glo nie! Hy wip sommer daar weg, op soek na verdere avonture.

Eerlank kom hy by 'n klomp rawe wat hulle neste oppas.,,More, rawe," groet hy vriendelik. Laat ek julle 'n ding vertel. Doer is 'n klompie perde met seerplekke op hulle rugge. As julle 'n

[drifted-writer]

gebed.

gaan hierdie 'n getuienis word?

hoekom draai mens in desperaatheid na 'n god? hoekom as jou lewe inmekaar tuimel wil jy na 'n opperhoofde keer?

ek het 'n onbekwame fout gemaak, bewustelik en onbetwyfeld 'n fout wat my vreugde ontvoer het. die vinnige groeiende toekoms wat ek voor my gesien het, verrinneweer.

waar lê my mag as ek moet kniel vir vergifnis? waar lê my trots wanneer ek, weer, oop palms voor jou moet staan? eens met vervoering, nou met skaamte.

ek staan voor jou soos ek staan by god, nou. ek treur soos 'n sondaar. waarom laat liefde my neig na goddelikheid? in alle maniere. in elke manier.

wys my hoe god my sal aanvaar. neem my in soos die heerlikheid my moet ontmoet wanneer ek my lewe oorgee.

ek vergelyk jou met die heiligheid. wees my genadig? wat ek vra is liefde wat nie skroom vir vertroue nie. liefde wat herhaaldelik en onbeperk terugkeer na 'n skoon bladsy. was my skoon en maak my opnuut.

vergewe my. vergewe my. vergewe my.

liewe heer, hoor my. liewe liefde, vat my terug.

[annineamalfi]

Die twee tannies

Ek het hulle met my eerste swem opgemerk. Hulle is seker in hul vroeë sewentigs. Sederdien was hulle elke keer daar as ek gaan swem. Ek kon nog nie besluit wat hul storie is nie.

Hulle baai lekker laaank in die vlak water sonder golwe, klim uit en sit dan op hul handoeke die ander strandbewoners en bekyk. Ek het nog nie 'n glimlag gesien nie en nie 'n woord gehoor nie. Maar hulle lyk tevrede.

Die ding is - hulle aantrek-ritueel. Ek probeer dit onopvallend beskou. Daar word nie met nat swembroeke en 'n oor-dingetjie huistoe gestap nie. Nee, droë klere. En dis waar dinge histeries raak.

Daar word opgestaan en die handoek om die lyf gedraai. Dan word n bra iewers uitgehaal. Die arms word in die bra gedruk en agter bo om die nek vasgemaak. Nou moet die bostuk van die kostuum afgetrek word om plek te maak vir die bra. Die handoek bly nie bo nie en val af. Dit word vasgevat en weer opgetrek om waar die kostuum afgetrek is, af te droog. Daar word goed drooggemaak anders sit die bra mos vas aan 'n nat vel, of velle. Daar is 'n geflap en geswaai en ge-squeez en uiteindelik word die bra afgetrek en alles op sy plek gedruk, elmboë in alle rigtings.

Nou word die handoek weer om die lyf gedraai om onder uit te trek. Die bra-bolyf is goed genoeg vir beskaafdheid. Boude word gewikkel, heupe geswaai en die handoek hou weer nie. Teen dié tyd kan ek dit nie meer hou nie. Ek dink hulle gee ook nie meer om nie, moeg gesukkel. Daar word klaar afgedroog en bo-klere aangetrek. Die nat kostuums word netjies in plastieksakkies geplaas. Hulle loop ewe rustig die dorp in.

Die betaal-strand waar jy n stoel en sambreel kry. (Hier afgeslaan).

Die gratis-strand waar jy jou eie goed kan bring. Die tafeltjies is vir jou sambreel.

[fortunetellersdilettante]

orunsuz, meikindikten zana ubakit chigyp, kenen oigotuu kagazdardan maine zhakshy emesmin maine akylymdan chigyp zhatam kosmostuk meikindik, maine oshol zherdeh zhurdum" ecs kim billbegen zherge, zherge bear ildamdikta suzup, ukh, azyr seine meni korup, azyr zhok

maine fallin korkuu sasbame', maine uchup kelet baari zhakshy zhurso, anda maine kylam birok zhok bolsochu?

maine murun bolgon zherdeh tuura bolot birok maine zhalgyz emesmin, seine myndai dedi:, "columdu al" al emy beese barabyz (zana barabyz), beese barabyz (zana barabyz) zana beese ashikha dozalabaybyz dep umuttonom "sebebi beese zhok ('sebebi beese zhok) zhok, beese zhok (zhok, beese zhok) kachan zhetyshtuu bolgonubuzdu balgileh

kutuu

azyr eulorum ushunchalyk buluttuu zana zhurogum zhek kurukulukko tolgon zhanym alynyp ketkendey kunulum chokkondukton ayabay capa boldum maine seni oilogon nerselerdin baorino bergen ubadamdy buzdum bull ecs kachan zian keltirbey turganyn aittynys dep oilodunus myna ushundai boldu, munun baari

maine kulap korkuu sasbame maine uchup kete alam dep oilodum al zhakshy utkun zhok, birok o zhakshy emne bilesinger?

maine murun bolgon zherge tuura kaityp kelem birok maine zhalgyz emesmin, seine myndai deith:

орунсуз, мейкиндиктен жана убакыт чыгып, кенен ойготуу Кагаздардан мен жакшы эмесмин Мен акылымдан чыгып жатам Космостук мейкиндик, мен ошол жерде жүрдүм" эч ким билбеген жерге, жерге бир ылдамдыкта сүзүп, ух, азыр сен мени көрүп, азыр жок

Мен фаллин коркуу сезбейм', Мен учуп келет Баары жакшы жүрсө, анда мен кылам Бирок жок болсочу?

Мен мурун болгон жерде туура болот Бирок мен жалгыз эмесмин, сен мындай деди:, "Колумду ал" Ал эми биз барабыз (жана барабыз), биз барабыз (жана барабыз) Жана биз ашыкча дозалабайбыз деп үмүттөнөм "Себеби биз жок ('себеби биз жок) Жок, биз жок (жок, биз жок) Качан жетиштүү болгонубузду билгиле

Күтүү

Азыр ойлорум ушунчалык булуттуу жана жүрөгүм жек көрүүчүлүккө толгон Жаным алынып кеткендей көңүлүм чөккөндүктөн аябай капа болдум Мен сени ойлогон нерселердин баарына берген убадамды буздум Бул эч качан зыян келтирбей турганын айттыңыз деп ойлодуңуз Мына ушундай болду, мунун баары

Мен кулап коркуу сезбейм Мен учуп кете алам деп ойлодум Ал жакшы өткөн жок, бирок о жакшы Эмне билесиңер?

Мен мурун болгон жерге туура кайтып келем Бирок мен жалгыз эмесмин, сен мындай дейт:

Uit plek, uit ruimte en tyd, wawyd wakker Uit papiere is ek, nie oukei nie Ek is uit my gedagtes Buitenste ruimte, dis waarheen ek gegaan het' Na 'n plek waar, plek waar niemand weet nie Sweef teen 'n pas waar, uh, nou sien jy my en nou sien jy nie

Ek voel nie die vrees vir fallin nie', ek wil vlieg As dit alles goed gaan, sal ek Maar wat as ek dit nie doen nie?

Ek sal reg wees waar ek voorheen was Maar ek is nie alleen nie, jy het gesê, "Vat my hand" En ons gaan (en ons gaan), en ons gaan (en ons gaan) En ek hoop dat ons nie oordosis nie 'Want ons doen dit nie ('want ons doen dit nie) Nee, ons doen nie (nee, ons doen nie) Weet ooit wanneer ons genoeg gehad het

Wag

Nou is my gedagtes so bewolk en my harte so vol haat Ek is so gefrustreerd asof my siel weggeneem is Gebroke belofte van alles wat ek gedink het jy is Gedink jy het gesê dit sal nooit seermaak nie Dit is wat dit gedoen het, dit is alles

Ek voel nie die vrees om te val nie Gedink ek kan vlieg Dit het nie goed gegaan nie, maar o goed Wat weet jy?

Ek is terug waar ek voorheen was Maar ek is nie alleen nie, sê jy

Jashtë vendit, jashtë hapësirës dhe kohës, zgjuar gjerë Nga letrat që jam, jo në rregull Unë jam jashtë mendjes sime Hapësira e jashtme, aty po shkoja. Në një vend ku, ku askush nuk e di Duke lundruar me një ritëm ku, uh, tani më sheh mua dhe tani nuk

Nuk e ndjej frikën e rënies, dua të fluturoj Nëse gjithçka shkon mirë, atëherë do të Po sikur të mos e bëj?

Do të jem aty ku isha më parë. Por unë nuk jam vetëm, ti the, "Më merr dorën" Dhe ne shkojmë (dhe shkojmë), dhe shkojmë (dhe shkojmë) Dhe shpresoj që të mos mbidozojmë Sepse ne nuk e bëjmë (sepse ne nuk e bëjmë) Jo, ne nuk e bëjmë (jo, ne nuk e bëjmë) E di se kur kemi pasur mjaftueshëm

Prit

Tani mendimet e mia kaq të turbullta dhe zemrat e mia kaq të mbushura me urrejtje Jam kaq i frustruar sikur shpirti im është hequr Premtim i thyer për gjithçka që mendova se ishe Mendova se the se kjo nuk do të lëndonte kurrë. Kjo është ajo që bëri, kjo është e gjitha

Nuk e ndjej frikën e rënies Mendova se mund të fluturoja Nuk shkoi mirë, por oh mirë Çfarë di ti?

Jam kthyer aty ku isha më parë. Por unë nuk jam vetëm, ju thoni

ከቦታ ቦታ ወጥቶ ከጠፈር በጊዜ ሰፊ ነቅቶ ከወረቀት ላይ እኔ ነኝ, ደህና አይደለም ከአእምሮዬ ውጭ ነኝ ውጨኛ ቦታ፣ በዚያ ነው የሄድኩት' ማንም ወደማያውቅበት ቦታ ፍጥነት ላይ የሚንሳፈፍ, uh, አሁን እኔን እና አሁን የማታዩኝ

የመውደቅ ፍርሃት አይሰማኝም'፣ መብረር እፈልጋለሁ ሁሉም ነገር ቢከናውን እሰጣለሁ እኔ ግን ባላውቅስ?

በፊት በነበርኩበት ቦታ ላይ እገኛለሁ እኔ ግን ብቻዬን አይደለሁም አንተ "እጄን ይዘህ" እኛም እንሄዳለን (እንሄዳለን) እንሄዳለን (እንሄዳለን) እናም ከመጠን በላይ እንዳንወሰድ ተስፋ አደርጋለሁ ''ምክንያቱም ስለማናየው ('ምክንያቱም ስለማናየው) የለም እንዴ (የለም, አይደለም, አይደለም) መቼ ምነው በቂ ጊዜ እንዳገኘን

ቆይ

አሁን ሀሳቤ በጣም ድቅድቅ ና ልቤ በጥላቻ ተጨናንቆ ነፍሴ እንደተወሰደች ያህል በጣም ተበሳጭቻለሁ አንተ ነህ ብዬ ስላሰብኩት ነገር ሁሉ የተሰበረ ቃል ኪዳን ይህ ፈጽሞ አይጎዳም ብለህ ነበር መሰለህ ያደረገው ይኸው ብቻ ነው

የመውደቅ ፍርሃት አይሰማኝም መብረር እችላለሁ ብዬ አሰብኩ ጥሩ አልሆነም እንጂ ኦ ደህና ምን ታውቃለህ?

ቀደም ብዬ ወደነበርኩበት ተመለስኩ እኔ ግን ብቻዬን አይደለሁም ትላለህ

خارج المكان ، خارج المكان والزمان ، مستيقظا على نطاق واسع من الأوراق أنا بخير أنا خارج ذهني الفضاء الخارجي، هذا هو المكان الذي كنت أذهب إليه" إلى مكان لا يعرف فيه أحد تطفو بوتيرة حيث ، آه ، الآن تراني والآن لا تراني

لا أشعر بالخوف من السقوط ، أريد أن أطير إذا سارت الأمور على ما يرام ، فسأفعل ذلك ولكن ماذا لو لم أفعل؟

سأكون على حق حيث كنت من قبل لكنني لست وحدي ، قلت ، "خذ يدي" ونذهب (ونذهب) ، ونذهب (ونذهب) وآمل ألا نتناول جرعة زائدة لأننا لا نفعل ذلك (لأننا لا نفعل ذلك) لا ، نحن لا (لا ، لا نفعل) تعرف من أي وقت مضى عندما كان لدينا ما يكفي

انتظري

الآن أفكاري غائمة جدا وقلبي مزدحم بالكراهية أنا محبط للغاية وكأن روحي قد سلبت الوعد المكسور بكل ما اعتقدت أنك اعتقدت أنك قلت أن هذا لن يضر أبدا هذا ما فعلته ، هذا كل شيء

لا أشعر بالخوف من السقوط اعتقدت أنني يمكن أن تطير لم تسر الأمور على ما يرام ، لكن حسنا ماذا تعرف؟

لقد عدت إلى حيث كنت من قبل لكنني لست وحدي ، كما تقول

kharg al-makan ، kharg al-makan walzman ، mestiguza ola nattak wasse min al-awraq anne bakhir anne kharg dhihni al-fudha al-kharijib hatha hou al-makan al-dhay kent azahab eleh" elly makan cerda yaarof veh ahad tatafou boutera haith ، ah ، alan trani walan cerda trani

cerda ashaar balkhov min al-saqqat ، arred an atir edha sart al-amour ola mae yaram ، fasafal delk welcon mada lieuwe lem afalba

sakun ola haq haith kent min qable laknani list wahdi ، kalt ، "khedh leddy" wandhab (wandhab) ، wandhab (wandhab) wammel ala natenaul jaraa zaida ilanna cerda nafaal delk (ilanna cerda nafaal delk) cerda ، nihann cerda (cerda ، cerda nafaal) taref min ai vaqt madha andama kan lidina mae yakafi

antazari

alan afkari gaeme jedda waqleby muzdahim balkarahia anne mohabat leghaya wakan roohi qud salbat al-waad maksour pekel mae aqtaqdat ank aqtaqdat ank kalt an hatha linh yader abda hatha mae falteh ، hatha gul shaya

cerda ashaar balkhov min al-saqqat aqtaqdat anni yamakn an tatir lem zerr al-amour ola mae yaram ، lucken hasna mada tharvek

luqud adet elly haith kent min qable laknani list wahdi ، kama taqal

Տեղից դուրս, տարածությունից ու ժամանակից դուրս, լայն արթուն Թղթերից դուրս եմ, ոչ լավ Ես իմ մտքից դուրս եմ Օտար տարածություն, հենց այդտեղ եմ ես եղել' Դեպի մի վայր, որտեղ ոչ ոք չգիտի Լողում ես մի տեմպով, որտեղ, հա, հիմա դու ինձ ես տեսնում, իսկ հիմա՝ ոչ

Ես չեմ զգում ֆալինի վախը»՝ ուզում եմ թռչել Եթե ամեն ինչ լավ ընթանա, ապա ես Բայց ի՞նչ անեմ, եթե ոչ…

Ես կլինեմ ճիշտ այնտեղ, որտեղ նախկինում էի Բայց ես մենակ չեմ, դու ասացիր՝ ձեռքս բռնիր» Եվ գնում ենք (եւ գնում ենք), գնում ենք (եւ գնում) Եվ հույս ունեմ, որ մենք ավելորդ չափաբաժնով չենք 'Պատճառը, որ մենք չենք ('պատճառը, որ չենք) Չէ, մենք չենք (ոչ, չենք) Երբեւէ իմացեք, թե երբ ենք մենք բավարարվել

Սպասիր

Հիմա մտքերս այնքան ամպոտ ու սրտերս այնքան լեփ-լեցուն էին ատելությամբ, Ես այնքան հիասթափված եմ, ինչպես հոգուս տարված Խախտված խոստում այն ամենի մասին, ինչ կարծում էի, թե դուք եք Մտածում էիր, որ ասել ես, որ սա երբեք չի վնասի Ահա թե ինչ արեց, այդ ամենը

Ես չեմ զգում ընկնելու վախը Մտածում էի, որ կարող եմ թռչել Լավ չքացավ, բայց հա լավ Ի՞նչ գիտես…

Ես հենց այն տեղում եմ, որտեղ նախկինում եղել եմ Բայց ես մենակ չեմ, դու ասում ես

ঠাইৰ বাহিৰত, স্থান আৰু সময়ৰ বাহিৰত, বহল সাৰ পোৱা কাগজৰ বাহিৰত মই আছোঁ, ঠিক নাই মই মোৰ মনৰ বাহিৰত আছোঁ বাহিৰৰ মহাকাশ, তাতেই মই গইন আছিলোঁ' এনে এক ঠাইলৈ য'ত, কোনেও নাজানে সেই ঠাইলৈ এনে গতিত ওপঙি আছে য'ত, আহ, এতিয়া আপুনি মোক দেখিছে আৰু এতিয়া আপুনি নকৰে

মই ফলিনৰ ভয় অনুভৱ নকৰোঁ', মই উৰিব বিচাৰো যদি সকলো ঠিকে থাকে তেন্তে মই কৰিম কিন্তু যদি মই নকৰো তেন্তে কি হ'ব?

মই আগতে য'ত আছিলো ঠিক সেইঠাইতে থাকিম কিন্তু মই অকলশৰীয়া নহয়, আপুনি কৈছিল, "মোৰ হাত লওক" আৰু আমি যাওঁ (আৰু আমি যাওঁ), আৰু আমি যাওঁ (আৰু আমি যাওঁ) আৰু মই আশা কৰোঁ যে আমি অত্যাধিক পৰিমাণে ঔষধ গ্ৰহণ নকৰোঁ 'কারণ আমরা তা করি না ('কারণ আমরা তা করি না) নহয়, আমি নকৰো (নহয়, আমি নকৰো) কেতিয়াবা জানো যে আমি কেতিয়া পৰ্যাপ্ত পৰিমাণে পাইছো

অপেক্ষা কৰক

এতিয়া মোৰ চিন্তাবোৰ ইমান ডাৱৰীয়া আৰু মোৰ হৃদয়ত ঘৃণাৰে ইমান ভিৰ হৈছে মোৰ আত্মা কঢ়িয়াই নিয়াৰ দৰে মই ইমান হতাশ মই তোমাক ভবা সকলোবোৰৰ ভংগ প্ৰতিশ্ৰুতি ভাবিছিলা তুমি কৈছিলা এইটোৱে কেতিয়াও আঘাত নকৰিব এইটোৱেই কৰিছিল, সেয়াই সকলো

মই পৰি যোৱাৰ ভয় অনুভৱ নকৰোঁ ভাবিছিলো মই উৰিব পাৰিম এইটো ভালদৰে নহ'ল, কিন্তু ওহ ভাল আপুনি কি জানে?

মই আগতে য'ত আছিলো তালৈ ঘূৰি আহিছোঁ কিন্তু মই অকলশৰীয়া নহয়, আপুনি কয়

thair bahirat, sthan aaru samayar bahirat, vahal sar powa kagajar bahirat mai ason, thick nai mai more monor bahirat ason bahir mahakash, tatei mai goin asilon' anne ek thailai ya'ta, koneo najane sei thailai anne gotit opani ash ya'ta, ah, etia apuni mok dekhis aaru etia apuni nakar

mai foliner bhay anubhav nockron', mai urib visaro yadi saklo thike thake tente mai karim kintu yadi mai nokoro tente ki ho'va?

mai aagte ya'ta asilo thick seithaite thakim kintu mai akalsharia nahay, apuni kaisil, "more haat lawak" aaru ami yaon (aaru ami yaon), aaru ami yaon (aaru ami yaon) aaru mai asha karon ye ami atyadhik pariman aushadh grahan nockron 'karan amra ta corry na ('karan amra ta corry na) nahay, ami nokoro (nahay, ami nokoro) ketiaba jano ye ami ketia parjapta pariman paiso

apeksha karak

etia more chintabore iman dawria aaru more hridayat ghrinar iman bhir hoise more atma karhiyai near dare mai iman hatash mai tomak bhaba saklobore bhang pratishruti bhabishila tumi kaisila aitoway ketiao aghat nakrib aitoway karisil, seya saklo

mai pari yower bhay anubhav nockron bhabishilo mai urib parim aito valder nah'law, kintu oh bhal apuni ki jaan?

mai aagte ya'ta asilo talai ghuri ahison kintu mai akalsharia nahay, apuni kay

Yerindən, kosmosdan və zamandan, geniş oyaq Kağızlardan çıxıram, yaxşı deyil Mən ağlımdan çıxmışam, Kosmosdan kənar, mən də ora getmişəm' Heç kimin bilmədiyi bir yerə, Elə bir tempdə üzür ki, uh, indi məni görürsən, indi isə görmürsən

Mən fallin qorxusunu hiss etmirəm', uçmaq istəyirəm Hər şey yaxşı getsə, onda mən Bəs əgər etməsəm necə?

Daha əvvəl olduğum yerdə doğru olaram Amma mən tək deyiləm, "əl çək" dedin Biz də (və) gedirik, biz də (və) Və ümid edirəm ki, artıq dozada 'Çünki etmirik ('çünki etmirik) Xeyr, etmirik (yox, etmirik) Nə vaxtsa bil ki, nə vaxt kifayət qədər

Gözlə

İndi mənim fikirlərim o qədər buludlu, qəlbim o qədər çox idi ki, nifrətlə Canım əlimdən alınıb, elə məyusam ki, Səni düşündüyüm hər şeyin vədi pozuldu Düşünürdün ki, bu heç vaxt inciməz, Belə də etdi, bütün bunlar

Yıxılmaq qorxusunu hiss etmirəm, Düşünürdüm ki, uça bilərəm, Yaxşı getmədi, amma oh yaxşı Sən nə bilirsən?

Mən əvvəl olduğum yerə qayıdıram Amma mən tək deyiləm, deyirsən ki,