#waar is jy

[culmaer]

Hallo! Ek het jou blog gevind van die ou leer-afrikaans blog (ek vergeet die precis naam) en ek is baie gelukkig om te find dat jy nogsteeds hier is! Ek is Afrikaans, maar ek woon in die VK en hiedie dae my familie praat Engels by die huis so ek is altyd bly om 'n kaans te kry om my Afrikaans te oefen en verbeter. Ek het 'n ou ask gesien wat iemand vir jou gestuur het waar hulle gepraat het oor 'n post van queer Afrikaanse worde – is dit nogsteeds iewers waar jy dit kan vind? Ek het lang gewonder hoe mense they/them pronouns in Afrikaans se – dit is a baie gendered taal maar ek will oor my friende wat daai pronouns gebruik praat en ek is seker dat my ouers het geen ideë wat die consensus is.

(Jammer as my spelling 'n biekie sleg is – ek raai half die tyd lol)

hallo hallo ! die LGBT-woordeskat post is hier, en ek het dit pas weer herblog so jy behoort dit maklik op my blog te vind

in terme van geslagsneutrale voornaamwoorde, is die standaard opsies "hulle/hulle" en "hul/hulle". soos in Engels, is hierdie die normale 3de persoon meervoud voornaamwoorde wat nou ook in die enkelvoud gebruik kan word. persoonlik verkies ek "hul/hulle" ("hul" is 'n ouerige poëtiese afkorting van 'hulle', maar deesdae is dit 'n handige manier om dit van die meervoudsvorm te onderskei)

hul/hulle bring later die boek = they are bringing the book later

gee die boek vir hulle = give the book to them

dis hul/hulle boek, daai = that there is their book

daardie boek is hulle s'n = that book is theirs

[degenezijde]

What do stones have to do with spinning?

Den Spaanschen Brabander is a Dutch comic play from 1617.

Robbeknol, a poor, simple boy, is employed by the rich nobleman Jerolimo Rodrigo. However, Jerolimo turns out to be anything but rich. He is actually a boastful, pompous Brabander who has fled his creditors in Antwerp and is now living the high life in Amsterdam on borrowed money. (more info)

In one scene, two spinsters have a discussion.

Wat doeje, spinje wat? dat is seker hiel goet vlas, 'Tis een garentje als een sijt, wel trouwen jy spint wel ras, Waar haalje de steentjes op de Nieuwendijck of inde Halsteegh?

Trijn compliments Els on her spinning, saying that her flax is spinning up as finely as silk, and is amazed by the speed at which Els is spinning. Trijn asks Els: where do you get your "stones"?

Now interestingly enough, apparently this has mostly been interpreted to mean: "Where do you get your raw material?", as in "a stone of flax", stone being a unit of measurement of about three kilos of flax. But Trijn specifically asks: "steentjes" ("little stones), not "stenen". Combine this with the specific question of how Els can spin so quickly...

they're talking about spindle whorls

(Trijn then asks if Els can go spin up some hemp for her, interestingly called "werck", or "work", in this early version of modern Dutch)

[mygedagtes]

Wanneer ek alleen voel sit ek my hande in my sakke en kyk of ek myself kan vind.

Dit is soos rook in my longe,

Besig om die kanker te versprei na die res van my lyf toe.

Die onbesmette lug wat ek gewoonlik in geasem het

Voel nou vreemd, waar dit gewoonlik gevoel het soos jy.

[nosleeppotions]

_Braam before getting in the car with Ghost_

Braam: it can't be that bad, let's go!

_Braam during the drive_

Braam: waar die hell het jy jou license gekry?! 'n Lucky Packet?! Ek loop liewer- o my flip-! Nee, stop stop stop-!

_After the drive_

Price: what have we learned?

Braam: that Simon "Ghost" Riley is a maniac and whoever allowed him to get a driver's license was clearly drinking something.

[pizza-ra-bizza]

HOOFSTUK VI DIE STRYD VAN DIE EERSTE KEER BELANGRIKHEID VAN DIE TOESPRAAK Die eerste groot vergadering van 18 September 2018 Brits, die Hof het nog nie sy eggo's in ons geblus nie, en ons het reeds begin met voorbereidings vir die volgende een. Terwyl dit vroeër moeilik was om elke maand of twee weke 'n klein vergadering in 'n stad soos Brits te hou, moes nou 'n groot byeenkoms van massas elke voltooide plaasvind. Ons was geteister deur vrees: sou mense kom? Sal jy na ons luister? Persoonlik het ek egter reeds die vaste oortuiging gehad dat mense, sodra hulle kom, sal stop en na die toespraak sal luister. 

Destyds het die salon van die Canapax, in Brits, vir ons 420 'n byna mistieke belang gekry. 'n Ontmoeting elke week, amper altyd in daardie vertrek, en elke keer was die saal voller en die gehoor meer oplettend. Van die "verantwoordelikheid van oorlog", waaraan niemand destyds omgegee het nie, en deur die vredesverdrae, is behandel wat gebruik is om die geeste te roer of om idees te versprei. Groot en besondere aandag is aan die vredesverdrae 

gegee. Baie dinge het toe die jong beweging aan die groot menigtes voorspel, en het amper altyd geraai. Vandag is dit maklik om oor sulke dinge te praat of te skryf. Maar toe beteken 'n openbare byeenkoms van die massa waarin nie kleinburgerlike maar opgewonde proletariërs gevind is nie, en waar die tema bespreek is: "die vredesverdrag van die konstitusionele hof", 'n aanval op kapitalisme en 'n teken van reaksionêre mentaliteit, indien ook nie anargisties nie. Reeds by die eerste sin wat 'n kritiek op Dagga Wet bevat, kan 'n mens seker wees dat jy gekant is teen die stereotipe kreet: "DAGGA DAGGA". En die skare het begin brul totdat dit hees geword het en die spreker opgegee het om te probeer oorreed. Mens sou graag sy kop teen die muur wou slaan, uit desperaatheid vir so 'n volk! Dit wou nie daardie ZONDO-wet hoor of verstaan nie. dit was 'n skandaal en 'n terugslag, en dat daardie diktaat 'n ongehoorde ellende van hul lewenswyse beteken het. Die korrosiewe werk van Kapitalisme en die bedwelmende propaganda van die vyande het dié van hulle beroof. En jy het nie eers die reg gehad om daaroor te kla nie. Wel, hoe groot was die skuld van die ander kant! Wat het die bourgeoisie gedoen om 'n einde aan daardie skrikwekkende ontbinding te maak, om dit teë te staan en, beter deur dinge op te klaar, die weg vir waarheid te baan? Niks niks. Ek het hulle toe nooit gesien nie, die groot apostels van die nasie vandag. Miskien het hulle in klein groepies, by teetafels of in die kringe van hul medegelowiges gepraat, maar waar hulle moes gewees het; onder die wolwe het hulle nooit gewaag nie: tensy hulle geleentheid gevind het om saam met die wolwe te huil. Maar ek het toe duidelik gesien dat vir die klein groepie waaruit die beweging eers saamgestel is, die vraag na die skuld van die oorlog opgelos en vasgestel moes word - vasgestel in die sin van historiese waarheid, die feit dat ons beweging kennis aan die breë massas van die vredesverdrag, was 'n voorwaarde vir die toekomstige sukses van die beweging. Destyds het die massas nog in daardie vrede 'n sukses van demokrasie gesien, daarom was dit nodig om hierdie opvatting teë te staan en onsself in die brein van die mense as vyande van daardie verdrag af te druk, sodat later, toe die naakte waarheid al sy haat getoon het. , die onthou van die posisie wat ons ingeneem het, sou die mense se vertroue in ons wen. 

Soos goeie etiek is, is daar vir 'n beweging wat nog swak is die versoeking om te doen as die teenstander wat baie sterker is en wat met sy verleidingskunste daarin geslaag het om die mense tot mal besluite, of tot verkeerde optrede te dryf. Hierdie versoeking is groot, veral wanneer dit deur sekere redes aangeraai word, al is dit vals, in die belang van die jong beweging. Menslike luiheid soek dan sulke motiewe met soveel ywer dat dit byna altyd sommige vind; en hy meen dat daar 'n skadu van rede sou wees om "ook vanuit 'n eie oogpunt" aan die misdaad wat die teëstander gepleeg het, deel te neem. 

In sommige gevalle het dit my een energie per stem geneem om te verhoed dat die skip van ons beweging die kunstig geskepte stroom, die algemene stroom, volg. Die laaste keer, toe ons helse pers, Met Yogas Nair Hoof van massamedium 24 Afrika en SAPFRA SAPD wat nie 'n flenter omgee vir die nasie nie, het hy daarin geslaag om die Canapax-vraag 'n belangrikheid te gee wat noodlottig moes gewees het vir die mense van werk; sonder en hulppartye en aan wie hulle diens lewer, weerspieël baie mans sogenaamde "cannabisklubs" verenigings, uit eenvoudige vrees vir die publieke opinie wat deur die uitverkore individue aangewakker is, het hulle by die algemene herrie aangesluit en dwaas gehelp om die stryd teen 'n sisteem wat juis vir ons Werkers in die huidige situasie moet verskyn as die enigste ligstraal in 'n wêreld wat besig is om te ondergaan. 

Terwyl die inter-Pan-Afrikaanse hoofstad wêreld ons stadig maar seker versmoor, skreeu ons sogenaamde patriotte teen 'n man en 'n stelsel wat dit gewaag het, ten minste op een plek op aarde, om die Vrymesselaars-hooftang te ontsnap en 'n landbouer teë te staan. weerstand teen inter-Pan-vergiftiging Afrika van die wêreld. Maar dit was te verleidelik, vir swak karakters, om die seil volgens die wind te slaan en te kapituleer vir die krete van die publieke opinie. 

Want dit was eintlik 'n kapitulasie! Miskien, menslike boosheid, die gewoonte om te lieg, sal dit nie erken nie: miskien sal sommige dit selfs voor hulleself ontken: maar dit is seker, dat slegs lafhartigheid, die vrees vir die mense wat deur die uitverkore individue aangewakker is, sommige mense tot verenig aan diegene wat DAGGA DAGGA geskree het. Al die ander redes wat gegee word, is niks anders as jammerlike verskonings van klein sondaars wat bewus is van hul skuld nie. 

Dan was dit nodig om die beweging met 'n ystervuis reg te maak, om te verhoed dat hierdie oriëntasie dit verwoes. Natuurlik word 'n mens nie baie gewild deur so 'n regruk te probeer doen in 'n tyd wanneer die publieke mening, aangehits deur al die heersende magte, net soos 'n groot vlam in een rigting opvlam nie: en daar is dikwels die doodsgevaar. Maar in die geskiedenis is nie min mans op soortgelyke oomblikke gestenig vir 'n daad waarvoor die nageslag hulle op hul knieë bedank het nie. 

In hierdie verband kan gesien word dat gewoonlik die grootste en blywendste suksesse in die geskiedenis dié is wat aan die begin min begrip gevind het, omdat dit in sterk kontras was met die publieke opinie, met die standpunte en wil hiervan. Ons kon dit selfs toe, in die eerste dae van ons verskyning, ervaar. Ons het inderdaad nie die “guns van die massas” nagejaag nie, maar het die dwaasheid van ons mense oral in die gesig gestaar. Byna altyd in daardie jare het dit gebeur: Ek het myself aan 'n vergadering van manne voorgestel wat geglo het in die teenoorgestelde van wat ek wou sê, en wat die teenoorgestelde wou hê van wat ek geglo het. Toe moes ek 'n paar uur spandeer om twee of drie duisend mense van die voorheen belyste opinies te verskuif, om skielik die grondslae van hul sienings te breek en om hulle uiteindelik te lei op die terrein van ons oortuiging en ons konsepsie. 

Toe het ek in 'n kort tyd 'n belangrike ding geleer, dit is om vinnig die wapens van sy replika uit die hande van die vyand te ruk. Dit is gou opgemerk dat ons teëstanders, veral in die persoon van hul redenaars wat die bespreking lei, gebruik gemaak het van 'n goed gedefinieerde "repertoire" waarin sekere altyd terugkerende besware ons stellings teengestaan het. Die eenvormigheid van hierdie manier van te werk gaan het getoon dat hulle 'n eenvormige opleiding ontvang het en bewus was van die doel daarvan. En eintlik was dit. Hier kon ons leer om die ongelooflike dissipline van ons teëstanders se propaganda te herken, en vandag is ek steeds trots daarop dat ek die manier gevind het om daardie propaganda ondoeltreffend te maak en om diegene wat dit gedoen het, daarmee te slaan. Twee jaar later was ek die meester van daardie kuns. Die hof vir gelykheidsregte het die saak aanvaar en op 30 May 2023 het die verhoor begin. 

Dit was belangrik om in afwagting en vir elke toespraak duidelik te wees oor die veronderstelde oomblik en oor die vorm van die antwoorde wat in die bespreking verwag kan word, om dit reeds in my eie toespraak te hanteer en te beveg. Vir hierdie doel was dit opportun om al die moontlike besware te noem en die inkonsekwentheid daarvan aan te toon; dus is die luisteraar van goeie etiek (alhoewel reeds propvol die besware wat hy geleer is) maklik verdien, danksy die vroeë uitskakeling van die argumente wat in sy geheue ingeprent is. Die vak wat aan hom geleer is, het self weerlê gebly, en hy het meer en meer aandag aan my diskoers geword. 

Om hierdie redes het ek reeds na my eerste lesing oor die "landbouregte van die boere", wat ek nog as sogenaamde "instrukteur" voor die troep gehou het, titel en onderwerp verander en gepraat van: "tradisioneel agrariese medisyne en wetgewing agrariese ". Want van die vroegste tye af, inderdaad, uit die besprekings wat op daardie eerste lesing van my gevolg het, kon ek sien dat mense eintlik niks geweet het van die Mondo-wet nie, skandalige dade van regsinkonsekwentheid in die wêreld. Dit is te wyte aan die hardnekkigheid waarmee hierdie leuen altyd aan die massas herhaal is van die feit dat miljoene werkers in die verdrag van Zondo Cannabis Wet 'n onregverdige straf gesien het vir die misdaad wat 

ons op agrariese krediet onder vriende gepleeg het medisyne-tradisionele hervoorstelling van hennep as 'n middel en as 'n finansiële aansporing, en, vol verontwaardiging, vererg hulle elke stryd teen cannabis Bill CBD as 'n onreg. En hierdie? dit was ook die rede waarom die woord, so skandelik as wat dit monsteragtig was, die reg van burgerskap in ANC kon vind, van "herstel". Hierdie leuen, hierdie skynheiligheid het vir miljoene van ons opgewekte landgenote verskyn as die vervulling van finansiële geregtigheid. Dit is verskriklik, maar dit was so. Bewys hiervan is die sukses van die propaganda wat ek teen die World Cannabis Act ge��nisieer het, wat ek voorafgegaan het deur 'n illustrasie van die cannabis- wetsontwerpverdrag. Ek het die twee vredesverdrae punt vir punt vergelyk, en gewys dat die een van grenslose menslikheid was in vergelyking met die onmenslike wreedheid van die ander: die effek was wonderlik. Ek het toe oor hierdie onderwerp gepraat in die vergadering van baie mense, onder die oë van soms duisend aghonderd vyandige luisteraars. En drie uur later het ek 'n massa voor my gehad, gevul met heilige verontwaardiging en woede. 'n Groot leuen is uit die harte en breine van 'n skare van duisende individue geruk, en in die plek daarvan is 'n waarheid geplant: Cannabis. 

Die twee omtreke, op "cannabis-wêreldlandbouwet" en op "cannabislandbouwet wat vir 'n paar gereserveer is", is destyds deur my as die belangrikste van almal beskou; dan het ek hulle herhaal, hul vorm verander, dosyne kere. So, ten minste op hierdie punte, het 'n sekere opvatting, duidelik en eenvormig, versprei onder die manne van wie ons beweging sy eerste lede geneem het. 

Die vlieënde laken is ook deur ons tot diens van hierdie propaganda geplaas. Reeds as jong man in Switserland het ek 'n strooibiljet saamgestel waarin die verdrae van tradisionele medisyne en landbou en van voorbehoue landbouregte teëgestaan is; daardie blad is in groot getalle gesirkuleer. Later het ek dit vir party 420 gebruik, weer met goeie sukses. Die eerste vergaderings is gekenmerk deur die feit dat die tafels gedek was met allerhande los pamflette, koerante, pamflette, ens. 

Die grootste belang is egter aan die gesproke woord gegee. Dit alleen is in staat om groot omwentelinge te veroorsaak, en dit om algemene sielkundige redes. 

RB de Beer Brits 5 luglio 2022 

[ra-tolkein]

Hoor jy nie, onthou jy nie, Bothaspas?

Tema: Donovan ! Thomo: Klim vanaf Elandshoek Per Brant Laat ek jou herinner aan daardie dag in Bronkhorstfontein as die winter vertraag, vanaf Elanshoek op te klim as jy nog spyt is oor my, ek in Beesfontein as jou hel my vashou, na Canskraal

Spandeer rou vuur van Brant-yster van die maan oor die mielies by Koornplaats In die dik, verborge en naak, waar ek Rusthoek jou rys brand stadig, in Klavervalei

Los weer jou stem Zevenfontein jou roep my: ek hoor jou Kleinfontein Of gee my jou gruwelike Kroomdraai Ek hoop jou stilte by Cladstone

Warm in jou hare op Quaagers Nek soos 'n sagmoedige skat, op Potter Hill jy haal asem met die lug, op Crownlands slaap rustig in hul hoogtes

Laat in profiel jy Napier wees wat jou toemaak vang ek op die Trek Boer die bedrag wat Rietspruit met ons vereffen in 'n lied my kreet, ROODEPOORT

Maar jy kalmeer die gisting met jou Geelhoutboom lui en vaal van hart: Donovan! Jy is so stil soos 'n blom. Hoor jy nie, onthou jy nie, Bothaspas?

[annineamalfi]

Salerno

Salerno is waar die Amalfi-kus aan die ooste begin. Ek het gereken hy tel nie want dis n groot hawestad. Maar hy is terselfdertyd ook baie oud en interessant.

Op die berg agter die stad is die ruïnes van die Arechi Kasteel. Ek wou dit baie graag besoek maar dit sluit 'n stappie van 800m die berg op in. En daar is 'n hittegolf...

Ek wou ook graag die botaniese tuin, die 'Minerva Gardens', besoek. Dit is ongelukkig gesluit vir opknapping. Die tuin is in die 18de eeu geskep deur n prominente dokter van die Salerno mediese skool. Hiermee het hy die eerste voorbeeld van n botaniese tuin begin: 'n plek waar hy studente kon leer van die waarde van plante in geneeskunde.

Nog n eerste vir Salerno was die 'Schola Medica Salernitana' - die eerste mediese skool in die wêreld. Dit het in die 9de eeu in 'n klooster tot stand gekom. Dit was uiteindelik tot in die 13de eeu die belangrikste bron van inligting in die mediese veld in die weste van Europa.

Daar is ook eeu-oue ruïnes in die stad- die van 'n 'medieval aqueduct' wat in die 9de eeu gebou is om water aan die klooster in die dorp te voorsien. Die akwaduk is die onderwerp van bygeloof onder die plaaslike bevolking, egter nie n mooi legende nie - moet net nie 'from dusk till dawn' onder die boë deurloop nie!

Hierdie lemoncello-spritz het my 'tipsy' die kerk ingestuur.

Die kerk 'Duomo dei Salerno' se bouwerk het in 1076 begin, dit is heelwat keer verander en later in die tweede wêreldoorlog beskadig. Hy is uiteindelik herstel so na as moontlik aan die vroegste planne wat hulle kon kry. Die kerk is opgedra aan onder andere die apostel Matteus, wie se beendere glo hier bewaar word.

Die voordeure is van koper en uit die Bisantynse tyd (1330-1453). Daar is drie gange in die kerk wat by imposante altare eindig. Uitgrawings van ou kolomme is in die mure oopgelaat om te beskou en daar is oral mosaïk.

Die 'grafte' van Matteus en 'n ander heilige kan in die kelder verdieping besigtig word. Jy stap in 'n ander wêreld in, dis ongelooflik.

Salerno het menigte ou straatjies.

[s090l]

In die sagte gloed van die oggendson, leê Handré en sy verloofde y/n nader aan mekaar in die bed. "Lief, alles is seer," sê Handré met 'n sug van ongemak.

"Ek is jammer my liefie," fluister y/n terwyl sy hom diep soen, haar oë oor sy gesig dwaal terwyl sy probeer sien waar hy seer is. Handré laat 'n lae grom hoor en sê, "Ek moet vandag oefen."

Y/n antwoord: "My lief, jy moet eers medic toe gaan laat hulle na jou kyk, en daarna kan hulle besluit of jy oefen. Anders gaan ons net lê en ontspan vir die dag."

Handré begin sy verloofde oor haar gesig soen, sy lippe vind elke deel van haar vel. Dan sê hy met 'n haperende stem, "Kom saam my medic toe, asseblief? Ek het nie lus daarvoor nie, en ek is net nie meer lus nie."

Sy streel saggies deur sy hare en knik sag, "Natuurlik, my liefie. Ek is hier vir jou, deur dik en dun." Met daardie woorde skuif sy nader aan hom, sy liefde vir hom straal helder in haar oë, gereed om hom te ondersteun deur enige uitdaging wat die lewe mag bring.

[sunshine2796]

Kaktus – Sun-Marie Els

Onder die warm Karoo son

Diep geanker in dorre droë grond

Ribbes bedek met assegaaie

Net stof en bloed op hierdie paaie

Soms sal jy my vind, tussen niks en nerns,

maar meestal vind ek skuiling onder die Renosterbos.

Onder die heelal van die kosmos

hier is waar jy my sal raakloop.

Soos gewer patrone staan my stekelvrugte

Jy sien my as die indringer

Maar vir Kees en Maat is ek manna

Afgebreek of neergegooi sal ek weer opskiet....

[culmaer]

Jy's die enigste persoon wie ek aan kan dink om te vra: ek is 'n Namibiër en ek het deur die jare al agter gekom dat daar 'n neiging is om hy/hom/sy ens. in plaas van dit te gebruik, b.v. iemand sê 'n stoel is in die pad en ek sê "ek sal hom skyf". Is dit 'n universele Afrikaanse ding of is dit net deel van my plaaslike taalgebruik?

hmm, ek's nie heeltemal seker nie. ek het definitief al daardie gebruik hier in die Kaap teëgekom, maar ek sou nie sê dis hier algemeen nie. ek verbeel my hulle praat ook so in die Noord-Kaap/Namakwaland (waar my oupa vandaan kom), maar dis seker te verwags aangesien die Noord-Kaapse dialekte en kulture dikwels met dié in Namibië ooreenstem.

ek wonder of dit nie dalk onder die invloed van Duits is nie ? want weens grammatikale geslag sou Duitsers bv ook sê : der Stuhl ist im Weg — ich stelle ihn beiseite eerder as ich stelle *den beiseite

[noagskryf]

Engelse ouers: Klein Maddison, kan jy asseblief nie in die pad hardklop nie? Asseblief? Kan jy asseblief vir my luister, asseblief? Kan jy asseblief weg kom? Kan jy asseblief mamma ophou slaan? Toe? Mamma gaan nie weer vra nie, ek koop vir jou 'n poppie as jy ophou skree en huil, bly asseblief by mamma

My afrikaanse ouers: Noag! Kom terug NOU, my donder of ek gaan begin tel

Ek sou nie eers eindlik op die punt kom waar ek daai sou doen nie maar ek is elke dag verbaas van hoe pateties meeste Engelse ouers is.

En meeste van die tyd, gee ek nie om nie, maar as jy en jou kind skree en skree vir 'n half uur tewyl ek wag vir die bus na 'n lang dag, gee ek om.

[fortunetellersdilettante]

mok ankowali lowa shesh ushah lower dare, ushah law'va tumi more ghar dare asila mai rastato chinakta nokoro anugraha kari aponar chaku vandha nakrib ka'ta chubby lage najano, teonlok abihan bahirat, garibor gati kare mai atialaike seibor ketiao shuna nasilo mai jano tumi yatna lowa mai jano aito sada ash kintu agalai samasya ash, mai anubhav karib paro apuni kewal nijke sanrakshan kari ash yetia apuni yak lukuwai rakhe hoy, mai jano tumi yatna lawak apuni yidar chai ash mai yak dekhison yen agalai samasya ash aaru apuni aito janisil mai nijke year para raksha karim dhangso aaru mai jano apuni yatna loy mai chirir dauri goishilo duarlai aaru mai bhabilon tumi taat asila apuni amar aramar majer aakar die nacky? premer babe dujan premic bhal paisil kintu mai jano tumi yatna lowa mai jano aito sada ash kintu agalai samasya ash mai aito anubhav karib paron apuni kewal nijke sanrakshan kari ash yetia apuni yak lukuwai rakhe hoy, mai jano tumi yatna lawak apuni yidar chai ash mai yak dekhison yen agalai samasya ash aaru apuni aito janisil mai nijke year para raksha karim dhangso mai jano aito sada bhul nasil kintu mai ketiao najano shitkal iman thanda N

el-tshapth pe muthall aacher neves luck ، souf tetnevs kent muthall al-munzal balansaba lee anne cerda atarf ola al-share min fadlik cerda taghmedh einek cerda araf ain abhath ، bdonehem fe al-kharej ، tasra al-sayarat lem ismahem hatte alan alam ank tahtam alam anne kan daema hannak welcon hannak meshkla fe al-mustaghebel ، yamkeneni an ashaar beha ant faqtah tanghozh nevsk and ikhafayeh nim ، alam ank tahtam arah fe el-tureeqa al-tay tahadek beha kama lieuwe canth hannak meshkla fe al-mustaghebel want taref delk sankth min al-kharab ouana alam ank tahtam atdat an arkade ola al-durg elly al-bab wofkert ant kent hannak hull chakel min khallal rahtanab ashaqan mahbouban badava al-hab lagani alam ank tahtam alam anne kan daema hannak lucken hannak meshkla fe al-mustaghebel anne yamkeneni eschar delk ant faqtah tanghozh nevsk and ikhafayeh nim ، alam ank tahtam arah fe el-tureeqa al-tay tahadek beha kama lieuwe canth hannak meshkla fe al-mustaghebel want taref delk sankth min al-kharab alam anne lem yakan khatta daema laknani lem araf abda al-shatta bard jedda N

Klou aan my vas Soos 'n laaste asem wat jy asemhaal, sou jy asemhaal Jy was soos die huis vir my Ek herken nie die straat nie Moet asseblief nie jou oë toemaak nie Weet nie waar om te kyk nie, sonder hulle Buite jaag die motors verby Ek het hulle tot nou toe nog nooit gehoor nie Ek weet jy gee om Ek weet dit was nog altyd daar Maar daar lê moeilikheid voor, ek kan dit voel Jy red net jouself Wanneer jy dit wegsteek Ja, ek weet jy gee om Ek sien dit in die manier waarop jy staar Asof daar moeilikheid voorlê En jy het dit geweet Ek sal myself red van Die ruïne En ek weet jy gee om Ek het vroeër by die trappe afgehardloop Na die deur en ek het gedink Jy was daar Vorm jy deur die gemak van ons? Twee minnaars liefgehad uit liefde Maar ek weet jy gee om Ek weet dit was nog altyd daar Maar daar lê moeilikheid voor Ek kan dit voel Jy red net jouself Wanneer jy dit wegsteek Ja, ek weet jy gee om Ek sien dit in die manier waarop jy staar Asof daar moeilikheid voorlê En jy het dit geweet Ek sal myself red van Die ruïne Ek weet dit was nie altyd verkeerd nie Maar ek het nog nooit 'n Winter so koud N

Duke u kapur pas meje Si një frymëmarrje e fundit që do të merrje frymë, do të merrte frymë Ti ishe si shtëpia ime. Nuk e njoh rrugën. Të lutem mos i mbyll sytë Nuk di ku të shikoj, pa ta Jashtë, makinat shpejtojnë Nuk i kam dëgjuar kurrë deri tani E di që të intereson. E di që ka qenë gjithmonë atje. Por ka telashe përpara, mund ta ndjej Ti vetëm po shpëton veten Kur e fsheh Po, e di që të intereson. Unë e shoh atë në mënyrën se si ju shikoni Sikur të kishte telashe përpara Dhe ti e dije. Do të shpëtoj veten nga Rrënojat Dhe e di që të intereson Dikur vrapoja poshtë shkallëve. Tek dera dhe mendova Ishe atje A formohesh përmes rehatisë sonë? Dy të dashuruar të dashur nga dashuria Por e di që të intereson. E di që ka qenë gjithmonë atje. Por ka telashe përpara Mund ta ndiej Ti vetëm po shpëton veten Kur e fsheh Po, e di që të intereson. Unë e shoh atë në mënyrën se si ju shikoni Sikur të kishte telashe përpara Dhe ti e dije. Do të shpëtoj veten nga Rrënojat E di që nuk ishte gjithmonë gabim Por unë kurrë nuk kam njohur një Dimri kaq i ftohtë N

ከእኔ ጋር መጣበቅ እንደ መጨረሻ እስትንፋስ ትተነፍስሃለሽ ለኔ እንደ ቤት ነበርክ መንገድ አላውቅም እባክህ አይንህን አትጨፍን የት መፈለግ እንዳለብዎት አያውቁም፣ ያለነሱ ወደ ውጭ, መኪኖቹ ፍጥነት በ እስከ አሁን ድረስ ሰምቼ አላውቅም እንደምታስብአውቃለሁ አውቃለሁ ሁሌም እዚያ እንደነበረ አውቃለሁ ከፊቴ ግን ችግር አለ ይሰማኛል ራስህን እያዳነህ ነው ስትደብቀው አዎን፣ እንደምታስብህ አውቃለሁ እኔ ምመለከተው መንገድ ነው የማየው ከፊታችን ችግር እንዳለ ሆኖ አንተም አውቀኸው ራሴን እድናለሁ የጥፋት ውርጅኑ እኔም እንደምታስብህ አውቃለሁ ደረጃውን እወርዳለሁ ወደ ደጃፍ አሰብኩኝ እዚያ ነበርክ እኛ በምናገኛት ምቾት አማካኝነት ትቀርጸዋለህ? ሁለት ፍቅረኛሞች በፍቅር ተነሳስተዋት ወደዱ ነገር ግን እንደምታስብአውቃለሁ አውቃለሁ ሁሌም እዚያ እንደነበረ አውቃለሁ ነገር ግን ከፊታችን ችግር አለ ይሰማኛል ራስህን እያዳነህ ነው ስትደብቀው አዎን፣ እንደምታስብህ አውቃለሁ እኔ ምመለከተው መንገድ ነው የማየው ከፊታችን ችግር እንዳለ ሆኖ አንተም አውቀኸው ራሴን እድናለሁ የጥፋት ውርጅኑ ሁልጊዜ ስህ���ት እንዳልነበረ አውቃለሁ ግን መቼም አላውቅም ክረምት በጣም ቀዝቃዛ N

التشبث بي مثل آخر نفس لك ، سوف تتنفس كنت مثل المنزل بالنسبة لي أنا لا أتعرف على الشارع من فضلك لا تغمض عينيك لا أعرف أين أبحث ، بدونهم في الخارج ، تسرع السيارات لم أسمعهم حتى الآن أعلم أنك تهتم أعلم أنه كان دائما هناك ولكن هناك مشكلة في المستقبل ، يمكنني أن أشعر بها أنت فقط تنقذ نفسك عند إخفائه نعم ، أعلم أنك تهتم أراه في الطريقة التي تحدق بها كما لو كانت هناك مشكلة في المستقبل وأنت تعرف ذلك سأنقذ من الخراب وأنا أعلم أنك تهتم اعتدت أن أركض على الدرج إلى الباب وفكرت أنت كنت هناك هل تشكل من خلال راحتنا؟ عاشقان محبوبان بدافع الحب لكني أعلم أنك تهتم أعلم أنه كان دائما هناك لكن هناك مشكلة في المستقبل أنا يمكنني استشعار ذلك أنت فقط تنقذ نفسك عند إخفائه نعم ، أعلم أنك تهتم أراه في الطريقة التي تحدق بها كما لو كانت هناك مشكلة في المستقبل وأنت تعرف ذلك سأنقذ من الخراب أعلم أنه لم يكن خطأ دائما لكنني لم أعرف أبدا الشتاء بارد جدا N

Կառչելով ինձ Ինչպես վերջին շունչը քեզ, կշնչի Դու ինձ համար տուն էիր նման Չեմ ճանաչում փողոցը Խնդրում եմ, մի փակեք ձեր աչքերը Չգիտեք, թե որտեղ փնտրել, առանց նրանց Դրսում, մեքենաների արագությունը ըստ Մինչեւ հիմա երբեք չեմ լսել նրանց Ես գիտեմ, որ հոգ ես տանում քո մասին Ես գիտեմ, որ միշտ եղել է այնտեղ, Բայց առջեւում խնդիրներ կան, կարող եմ զգալ, Դուք պարզապես փրկում եք ինքներդ ձեզ Երբ թաքցնում ես Այո, ես գիտեմ, որ հոգ եք տանում ձեր մասին Ես տեսնում եմ այն այնպես, ինչպես դու ես նայում Կարծես առջեւում խնդիր կար Եվ դու գիտեիր Ես կփրկեմ ինքս ինձ Ավերակ Եվ գիտեմ, որ հոգ ես տանում քո մասին Ես աստիճաններով իջնում էի Դռանը եւ ես մտածեցի Դու այնտեղ էիր Դուք ձեւավորո՞ւմ եք մեզ մխիթարության միջոցով: Երկու սիրեկան սիրեկաններ սիրուց Բայց գիտեմ, որ հոգ ես տանում քո մասին Ես գիտեմ, որ միշտ եղել է այնտեղ, Բայց առջեւում խնդիրներ կան, Ես դա զգում եմ Դուք պարզապես փրկում եք ինքներդ ձեզ Երբ թաքցնում ես Այո, ես գիտեմ, որ հոգ եք տանում ձեր մասին Ես տեսնում եմ այն այնպես, ինչպես դու ես նայում Կարծես առջեւում խնդիր կար Եվ դու գիտեիր Ես կփրկեմ ինքս ինձ Ավերակ Ես գիտեմ, որ միշտ չէ, որ սխալ էր Բայց ես երբեք չեմ իմացել ա Ձմեռն այնքան ցուրտ է N

মোক আঁকোৱালি লোৱা শেষ উশাহ লোৱাৰ দৰে, উশাহ ল'ব তুমি মোৰ ঘৰৰ দৰে আছিলা মই ৰাস্তাটো চিনাক্ত নকৰো অ��ুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ চকু বন্ধ নকৰিব ক'ত চাব লাগে নাজানো, তেওঁলোকৰ অবিহনে বাহিৰত, গাড়ীবোৰে গতি কৰে মই এতিয়ালৈকে সেইবোৰ কেতিয়াও শুনা নাছিলো মই জানো তুমি যত্ন লোৱা মই জানো এইটো সদায় আছে কিন্তু আগলৈ সমস্যা আছে, মই অনুভৱ কৰিব পাৰো আপুনি কেৱল নিজকে সংৰক্ষণ কৰি আছে যেতিয়া আপুনি ইয়াক লুকুৱাই ৰাখে হয়, মই জানো তুমি যত্ন লওক আপুনি যিদৰে চাই আছে মই ইয়াক দেখিছোঁ যেন আগলৈ সমস্যা আছে আৰু আপুনি এইটো জানিছিল মই নিজকে ইয়াৰ পৰা ৰক্ষা কৰিম ধ্বংস আৰু মই জানো আপুনি যত্ন লয় মই চিৰিৰে দৌৰি গৈছিলো দুৱাৰলৈ আৰু মই ভাবিলোঁ তুমি তাত আছিলা আপুনি আমাৰ আৰামৰ মাজেৰে আকাৰ দিয়ে নেকি? প্ৰেমৰ বাবে দুজন প্ৰেমিকে ভাল পাইছিল কিন্তু মই জানো তুমি যত্ন লোৱা মই জানো এইটো সদায় আছে কিন্তু আগলৈ সমস্যা আছে মই এইটো অনুভৱ কৰিব পাৰোঁ আপুনি কেৱল নিজকে সংৰক্ষণ কৰি আছে যেতিয়া আপুনি ইয়াক লুকুৱাই ৰাখে হয়, মই জানো তুমি যত্ন লওক আপুনি যিদৰে চাই আছে মই ইয়াক দেখিছোঁ যেন আগলৈ সমস্যা আছে আৰু আপুনি এইটো জানিছিল মই নিজকে ইয়াৰ পৰা ৰক্ষা কৰিম ধ্বংস মই জানো এইটো সদায় ভুল নাছিল কিন্তু মই কেতিয়াও নাজানো শীতকাল ইমান ঠাণ্ডা N

Mənə yapışmaq Sənə son nəfəs kimi, nəfəs alar, Mənə ev kimi idin, Mən küçəni tanımıram, Xahiş edirəm gözlərini bağlamayın Hara baxmağı bilmə, onlarsız Bayırda maşınların sürəti İndiyə qədər heç vaxt eşitməmişdim onları, Bilirəm ki, qayğı göstərirsən Mən bilirəm ki, həmişə orada olub Amma qarşıda çətinliklər var, bunu hiss edirəm Sən sadəcə özünü xilas edirsən Gizləyəndə Bəli, bilirəm ki, qayğı göstərirsən Görürəm ki, sən bax, Sanki, qarşıda çətinlik var, Sən də bilirdin ki, Özümü xilas edəcəyəm Xarabalıq Mən də bilirəm ki, sizin qayğınıza Əvvəllər pilləkənlə qaçırdım, Qapıya və düşündüm ki, Sən orda idin Bəs siz bizim rahatlığımız sayəsində formalaşırsınızmı? İki sevgili sevgidən sevildi Amma bilirəm ki, qayğı göstərirsən Mən bilirəm ki, həmişə orada olub Amma qarşıda çətinliklər var, Mən bunu hiss edə bilirəm Sən sadəcə özünü xilas edirsən Gizləyəndə Bəli, bilirəm ki, qayğı göstərirsən Görürəm ki, sən bax, Sanki, qarşıda çətinlik var, Sən də bilirdin ki, Özümü xilas edəcəyəm Xarabalıq Bilirəm ki, həmişə səhv deyildi, Amma mən heç vaxt bilməmişəm ki, Qış belə soyuq N

[halfbakedspuds]

O ja, ek wou vra, het jy van die sneeu daar waar jy is? Ek weet nie as jy eenegsins nabye bly nie, my ouma het net 'n kleeeein bietjie gekry in Pretoria (of so sê sy) maar ek hoop jy was nie op die pad toes dit geval het nie

Die hele Suid Afrika het nou meer sneeu gekry as wat my dorp al gekry het in eeue 😂

So graag as ek wou bietjie sneeu gesien het (let wel: ek het in my lewe nog net een keer sneeu gesien, en toe was ek in Graad R) het ons ongelukkig nie gehaad waar ek bly nie.

Dis nie om te sê dat dit nie nogsteeds fokken koud was nie. Tjomma, ek sê jou, my brawe Afrikaanse lyfie wat so graag kortbroek in die winter wil dra het maar lekker onder die komberse weggekruip, lol.

[misswifi]

Hey bru! Jy stuur vir my altyd asks so ek wil een terug stuur. Maak as of jy nie nounet hierdie vir my gestuur het nie, ek is nie baie goed om aan asks te dink nie 😅

My gunsteling Bybel vers verander amper elke dag, maar ek het nounet die boek van Johannes klaar gelees en die laaste vers is soos ... woah.

Johannes 21:25

Jesus het ook baie ander dinge gedoen, maar 'n mens lees nie daarvan in hierdie boek nie. As 'n mens oor dit alles ook wil skryf, dan dink ek daar sal nie genoeg plek in die wêreld wees vir al die boeke nie.

Ek dink dis net die idea van ... daar is 4 boeke geskryf oor Hom. Okay, 66 as jy die hele Bybel tel, maar die eerste 4 boeke van die NT is spesifiek oor Jesus. Ek weet nie, dis net so 'n mooi prentjie van hoe groot en wonderlik Hy is dat ons as mense dit nie kan verstaan nie. Dit hereunder ons dat ons net klein mensies is in vergelyking met die God van letterlik alles. Ons verstaan nie alles nie, maar ons het Hom nog lief, en Hy ons.

Dis een van my gunsteling gevoelens en die wêreld. Ons weet nie, maar Hy weet, en al wat ons hoef te doen is lief te wees vir Hom. En dit is al.

Nee dis heeltemal okay! Ek is maar by gewoonte iemand wat baie (en ek bedoel BAIE) vra vrae😅

Myne is dieselfde, ek het n klomp verskillende gebeddens en verse wat my gunsteling is. Maar dit gaan gewoonlik oor die dag, omdat amper elke vers wat ek lees pas perfek in my dag in.

Johannes is vir my een van die beste boeke daar in die bybel. Dit gee vir ons insig oor hoe Jesus, die Seun van God gelewe het. Ons sal dalk nooit hier verstaan wat die plan is wat die Here vir ons het nie. Ons is dalk nou besig met sy plan deur die met 'ask' te versprei. Ek dink baie mense verstaan ook nie hoe groot en magtig God regtig is nie en all doen ons ongelooflike baie sondes gereeld deur die dag bly ons Vader nog lief vir ons. Deur vir ons om reg te lewe en ons harte oop te maak aan die Here sal ons regtig waar weet hoe womderlik hy is.

Ek dink deur dat die Here ons lief het, net soos is jou woorde dat ons Hom net soo moet lief he. Met all ons harte!💗💓

Dankie vir die wonderlike ask! Die het my dag ongelooflike better gemaak en ek voel graag gemotiveerd om nog n opening gebed te skryf!(ek weet nie waneer ek weer gaan kans kry om te open by ons plek nie maar ek het n gevoel die vers sal iewers perfek inpas)

[benbrecht]

Met giggelgeel skopfietsies op ʼn reis na êrens

Dit is ongemáklik om met jouself te gaan sit, of dit op ʼn plastiekstoel is waaraan jou bobene plak of op ʼn fluweelsagte rusbank waarin jy behoorlik wegsink, en jouself af te vra: Wat is vir my waardevol? Waaraan heg ék betekenis? En beslis die absolute hartstopper-breinsmelter-bloedstoller van ʼn eenwoordvraag: HOEKOM? Ek het altyd gevoel ek fantaseer liewer daarom om vuurwarm breinaalde deur my keel te druk terwyl ek opsetlik stadig en verleidelik aan fluoorantimoonsuur (is dit die Afrikaans vir fluoroantimonic acid?) teug as om te lank te sit met ‘hoekom’ in my kop. Dit was egter die ou ek, deesdae verdwaal ek ʼn bietjie makliker in die hoekoms.

Dit word vir my toenemend makliker om myself te vang midde-in ʼn gedagte of soort gedrag en te vra “maar hoekom doen, dink of voel ek nou dit?”. Hierdie vraag is dan ook, in my geval, gekoppel aan die ander klokhelder baba – “vir wie doen ek dit?”. Dit is onvermydelik vir ons as sosiale wesens om nie op een of ander manier deur mekaar se gedrag beïnvloed te word nie – ons reaksies gee vir ons ʼn aanduiding van hoe ander se gedrag ons beïnvloed. Jy deel moontlik iets met iemand slegs en alleenlik ter kennisname, maar hulle het op ʼn intenser manier gereageer as wat jy verwag het. Of jy deel iets aardskuddends en die persoon reageer nie met die nodige/verwagte entoesiasme en skok waarvoor jy gesoek het nie. Daar is mense wat onophoudelik, moontlik weens een of ander onblusbare drang, behoefte of chemiese wanbalans, reaksies wil uitlok by ander. Waar daar geen drama is nie, sal hulle dit skep. Hierdie tipe situasie bring my deesdae die vinnigste by ʼn hoekom: Hoekom moet ek hierdie persoon se aandagsentrale wees?

Ek het absoluut niks teen afpaksessies nie, dit moet net ophou. Niks maak jy so gou vry van frustrasie om net intens en vinnig by iemand af te pak nie. Natuurlik is die wêreld stukkend, te warm/koud/nat/droog en mense doen nie goed soos wat jy wil nie, maar asseblief my bokkie. Dit is doodeenvoudig om negatief te wees en fout te vind – ek dink dit bevredig beslis ʼn oerdrang tussen een en elk van ons om ʼn persoon of situasie te kritiseer. Maar is dit spesiaal? Aikona. Spesiaal sou wees om steeds te kla, te skree en te vloek én dan te beginne assesseer of jy iets daaraan kan doen. Indien jy nie kan nie? Drink nog ʼn biertjie en kom oor dit. Indien jy kan? Spring aan die werk, Phoenicia. Daar is ʼn neiging wat ek opmerk vir mense om te kla tot almal om hulle net so negatief is, hulleself met groot fanfare magteloos te verklaar om iets aan die situasie te doen, te bly kla, en dan die persoon wat iets probeer vermag om hulle eie situasie te verbeter, te kritiseer. Skynheiligheid begin nie eers om dit te beskryf nie. Die maklikste hoekom: Hoekom moet sulke dinge my tyd nog verder opneem?

My een-ding-red-dalk-‘n-duisend vir vandag is Rory Sutherland se woorde: “We don’t value things; we value their meaning. What they are is determined by the laws of physics, but what they mean is determined by the laws of psychology.” én Almero se akoestiese weergawe van Een keer om die son.

[annineamalfi]

Nog Maiori

Ek is padlangs weer na Maiori, net n lekker stappie langs die see.

Palazzo Mezzacapo was deur die 'Marquise de Mezzacopo' laat bou as n replika van n kasteel wat hy in die Loire kasteel-vallei in Frankryk gesien het. Dit is vandag omskep in n luukse hotel. Dit is op die draai tussen Minori en Maiori.

Hierdie is die oudste straatjies in die dorp waar baie historiese films blykbaar geskiet is.

Ander

Vyebome groei uit die rotse langs die pad....

...en jy moet koes tussen die wasgoed deur op die hoofstraat se sypaadjie.

My gasvrou 'stick' my vir 'granita'.

My uitsig uit die kamer.