#ve kalbimdeki tüm manalara

[musfika-hanim]

acımızı aza indirgeyecek yolları, usulleri arayarak ve hayatımıza uygulamaya çalışarak geçiyor ömrümüz. acılarımız hafif değil, acıtmıyor değil, yakıp kavurmuyor hiç değil. tutunduğumuz dallar hürmetine, dayandığımız inançlar hürmetine koca bir yangını ömürlük sönmeyecek bir kıvılcıma dönüştürüyor yaradan. şu an bunu yazarken tek gözümün kenarından yanağıma süzülen o damlayı şahit tutuyorum kendime. rabbim; bana tayin ettiğin elemi aldım, kabul ettim, sineme bastırdım ve bununla yaşamayı öğrendim. aklım da kalbim de hep o acımla, küçük bir köz yanıyor bağrımda. unuttuğum tek bir saniye yok varsa da onun da hesabını veririm. bu acı benimle bu kadar hemhal iken bana bu hayatta içimde yine de bir sevinçle, onurlu bir hüzünle, dik bir duruş ama gözlerimden anlaşılır o buğuyla, dilimden düşmeyen kelamımla, biriken, birgün taşacak diye korktuğum o özlemle, kavuşma arzusunun verdiği umutla, hatıralara sığınışım ve onu her daim anışımla, sevgimle, içten bağımla, imtihan diye sarıldığım, bedenen, ruhen ve kalben en az zarara uğrayarak geçebilme yollarını kendimce geliştirdiğim "imtihanım" diye kabullendiğim, yolunda yürümeye gayret ettiğim, bazen tökezlediğim ama bin kere hamd ederim ki düşmediğim, düşürmediğin, bana tayin ettiğin o güzel, kederli ama kaldırımlardaki çiçeklere odaklanarak güzelleşen yolculuğumla.. kelimelerin sonunu hangi cümleye ve manaya bağlayacağımı bilmeden yazdığım şu harflerin ve ömrüm bitene kadar hep yazmak, içimi dökmek istediğim tüm manaların tecelli ettiği yer olan, sadece bir organdan ibaret olmayıp beni duyusal ve sezgisel olarakta tatmin eden, hep temiz kalsın istediğim, içi sana apaçık olan kalbimle. bugünümü, yarınımı ve ebediyetimi merhametinle koru ve kolla..

müşfika..

[musfika-hanim]

kalp bu ya, buruk bayramlara da alışıyor. aslında değişmiyor hep aynı buruk et parçası sadece dışarıya daha az belli ediyor artık. içerde tutmayı, saklamayı daha iyi beceriyor hatta bu işte ustalaşıyor desem daha yerinde olur. kalbimin çektiği keder için mütevazi olamayacağım çünkü bu onu küçümsemek olur. onsuz kaç bayram olduğunu saydım çok fazla. günleri sayamıyorum ama hesap makinesinde hesaplıyorum sonra sayıyı görünce aklım çıkacak gibi oluyor. bayramlar ve günleri boşverelim ben saatlerdeki, dakikalardaki eksikliğinle bile perişanım.. senle karşılaşacağımız o gün belki sana şunu derim "bu kadar habersiz gidilmezdi, bu kadar ani, bu kadar gizli saklı, uzaklarda bir vedayla gidilmezdi" bilmiyorum karşılaştığımızda işler değişebilir de. Allah'a yemin ederim ki kalbim seni çok özledi ve o kadar çok acıyor ki ona bir şey olacak diye çok korkuyorum. ama biliyor musun böyle daraltan, sıkan, buhrana sokan bir acı değil bu. içinde Allah'tan gelen ihsan var, hayr var elhamdülillah tevekkül ve sabr var. muradım bu daim olsun ve yine muradım kavuşmak olsun. oralarda bayram nasıl kutlanır bilmiyorum ki senin de bayramın mübarek olsun 🤍

çatlarcasına direniyor umutlarım sabrım çiçek açıyor..