#to Kiezel

[systemshoutouts]

Shout out to Kiezel for being the best boyfriend ever & letting me talk abt my special interest withour getting annoyed i lov u so much <3

-oliver

[dutchjan]

May 19, 2023

[twafordizzy]

Tour de Cayeux sur Mer et La Hourdel

[elkedageenfotovanluus]

overal mooie afgeronde kiezels

[brilmans]

Een Grieks botfragment

Verboden

Om ervoor te waken dat ‘toeristen’ het complete cultuurhistorische en archeologische erfgoed als souvenir mee naar huis nemen is het in Griekenland, net als in de meeste landen rond de Middellandse Zee, verboden dit soort spullen te verzamelen en mee te nemen. Op sommige plaatsen is het meenemen van kiezels al strafbaar. Fossielen, artefacten en zelfs stenen meenemen in je bagage is daarom, zeker wanneer je vliegt, erg onverstandig. Om die reden heb ik tijdens mijn vakantie de fossielen die ik vond slechts gefotografeerd. Althans dat dacht ik.

Fossiel bot

Tijdens een strandwandeling van Karavomylos naar Sami viel mijn oog, getraind als ze zijn, op iets dat sprekend op een fossiel botfragment leek. Verrast dat ik was, fossiel bot daar had ik niet op gerekend, nam ik het mee om het in mijn vakantiewoning nog eens aandachtig met de loep te kunnen bestuderen. Het bleek onmiskenbaar fossiel bot. Het substantia spongiosa (sponsachtig botweefsel) was gevuld met een ijzerrijke substantie. Over hoe oud het bot was en van welk dier had ik geen idee: daarvoor ontbrak elke context. Maar goed het was wel fossiel bot.

Het botfragment tussen de kiezels.

Thuis

Bij het uitpakken van de koffer voelde ik een hard object in de vuile was, ik dacht in eerste instantie aan mijn zakmes, maar nadat ik nog eens goed voelde, werd het me duidelijk. Ik rekende de enigszins maanvormige vorm. Het was het stuk bot. Nietsvermoedend had ik hem meegesmokkeld.

Omdat het een niet al te fraai stuk is, op de Zandmotor had ik hem laten liggen, maar wel het enige fossiel uit Griekenland, heb ik het stuk vandaag op een sokkel geplaatst. Heb ik ineens een alleraardigst souvenier. Een foute, dat wel, dus…

Het eindresultaat.

…mondje dicht!

[devosopmaandag]

Werkelijkheidsgehalte

Ik lig op bed in het donker en ik zeg

... werkelijkheid ...

wat klinkt dat hard en absurd alsof ik

... Heer, ontferm u over mij ...

zeg, dat even absurd maar zachter klinkt.

Ik leg het op mijn tong: metalig en zoutig,

de randen hoewel scherp afgerond,

koel ook, geen zuivere kiezel, tikje ruw.

Ik lach, want het bevalt me me wel

... werkelijkheid ...

Waar zal ik die nu eens van maken?

Ik heb mijn handen vrij, geen licht houdt me tegen,

wat straatgeruis van buiten zal juist helpen.

Hoe zou die van deze week moeten zijn?

Zijn niet alle halffabrikaten nog vers en on-

verkleurd, fris van geur, nog heel even krakend?

Misschien is wat schrijnt nog niet geheeld,

wat lelijk is nog even lelijk.

Ik verzamel op mijn laken alleen de woorden die boven

een tafel zijn gesproken. De al lopend of vanuit een

luie stoel gemaakte schuif ik aan de kant. Ik tel dit

keer alleen de vrouwen. Er is de prerafaëlitische,

die ijs van orchideeënwortel maakt en mij een potje

gepekelde kapperblaadjes schenkt, er is de grijs-

wordende vrouw met haar goudgelokte engelenzoon,

die ik jaren niet zag omdat we een beetje te veel op elkaar

lijken, er is de vrouw die ik veertig jaar geleden vuur op

de grond vuur zag blazen, er is de papierallergische vrouw

en natuurlijk de éénstaartige, en daarbij las ik in A voor

uit Lispector, de heilige Clarice, en ik zag op een telefoon

dat ik oud en lelijk was geworden.

Nou, nou, zegt de werkelijkheidscommissie, is dat niet

wat al te veel duim en te weinig agenda, mevrouw?

Nee, nee, ik zweer u, het is allemaal echt gebeurd

en niets is gelogen.

Wel is er nog die traan, voor de televisie gevallen,

onderstreepte ik in een Chinese roman iets over het

belang van vorm, vroeg ik een jonge man (toch) of

hij ongelukkig was en hij lachte zo hard dat het wel

een gevoelige plek moet zijn geweest.

Ik lig stil en proef nog eens goed.

Hoe zoet en hoe rijk, al weet ik dat

het bijna is doorgeslikt en dan

voorgoed zal zijn verdwenen.

[jurgenameen]

208, 31, diepzinnige

Zo plotseling valt de kiezel in het water

Kringen van gesprekken

Eindeloze rimpels rollen uit

Wie duikt de kiezel op?

-copyrights Ameen 2024-

[yumekei-collective]

Kiezel is bullying me :(

[ask-the-wanderer-prototype]

Hey. My name is Kiezel. Im a headmate of @kittyloverremade and basicallly.

Im literally just a four armed hatless version of Wanderer from Genshin Impact. A fictive.

Banner was made by an old friend; Thank you Oliver.

[gedachtenspuwer]

Misschien wel voor het eerst.

Een week lang zin om iedere avond een fles drank op te zuipen

Een week lang de behoefte om meer te roken dan de stoomboot van sinterklaas

Een week lang het verlangen naar verdovende middelen, om alleen maar mijn emoties uit te zetten

Misschien wel voor het eerst? Nee niet voor het eerst, wel voor het eerst dat ik aan alles niet heb toegegeven. Misschien een drankje te veel en zeker een paar verdwaalde peuken. Maar de kiezels in mijn ziel gaan alle kanten op, ook zei verdienen rust. Morgen weer werken en proberen het leven weer wat op te pakken.

[hersenarbeid]

En ik liep over dezelfde weg, in de hoop nu wel de kiezels en hobbels te zien. Bleek ik hierdoor heel het uitzicht te missen.

[imdreamingaboutlife]

Adem

Adem

Adem adem adem

Kijk rond, merk de bloem naast je op die net nog niet open was, de eerste tomaat die rood begint te kleuren en de paarse glinstering in het spinnenweb aan de muur. Luister, verder dan de vlieg rond je oren, hoor hoe mensen op een werf blokken beton verplaatsen, hoe jouw eigen schoenen de kiezels onder je voeten doen rollen.

Adem

Adem

Proef de nazinderende smaak van de koffie voor je neus, voel de warmte die opwelt rondom je in de tuin en ruik de lichte geur van verse tomaten aan je handen waarmee je net de plant hebt aangespannen tegen de muur.

Adem

Je hebt controle over jezelf. Berust in die kennis en sta op.

Adem

[vijverpassie]

Maak een rand rondom je vijver van grind of kiezels om een natuurlijke uitstraling te creëren en de groei van onkruid te voorkomen. #Grindrand #Kiezels #NatuurlijkeUitstraling #EcoTuinieren #Vijvertips

[steininbeeld]

10 december 2023.

"Paddenstoelen"

Een verzameling paddenstoelen tussen kiezel en hout.

(10 december 2023)

[fietskriebelskos]

AO03 In De Apenijnen (San Severino Marche - Nocera Umbra 59 km xx hm)

Ik was mijn tent aan het oprollen op het eind van het kiezelpad van de camping. Het pad loopt hier redelijk steil naar beneden. De tent opvouwen waar ik stond is geen doen. De bodem is vannacht veranderd in een modderige substantie. Plots hoor ik autowielen ronddraaien en zie de auto van mijn buren op de helling tot stilstand komen. De wielen vol met modder, de kiezels opzij, de wielen vast in de…

[brilmans]

Mangaandendrieten

Mijn eerste dendriet

Ergens in mijn jeugd, ik moet een jaar of 10 zijn geweest, vond ik tijdens een vakantie ergens in het zuiden van Duitsland een platte steen met daarop een bijzonder patroon. Net alsof er twijgen van een varen op waren gedrukt. Omdat ik in de omgeving reeds diverse fossielen schelpen had gevonden, ging ik er vanuit dat het fossiel van iets plantaardigs betrof. Bijgevolg belandde de steen in de fossielenverzameling. Abusievelijk!

Ondertussen weet ik dat het patroon op de steen niet fossiel is en ook niets plantaardigs. Het patroon op de steen is een anorganisch gevormde,vertakte afzettingen van mangaanoxyde. Het zijn zogenaamde mangaandendrieten.

Als ik toen ter tijd de mogelijkheid had gehad bovenstaande met u te delen, had ik het direct gedaan. Om u voor deze beginnersfout te behoeden, maar ook gewoon om u op de schoonheid ervan te wijzen.

Een nieuwe vondst

Gisteren, 20 juli 2024, op de tweede dag van mijn vakantie op Ithaki, een Grieks eiland in de Ionische zee, vond ik opnieuw een steen met mangaandendrieten. Omdat ik nu wel de mogelijkheid én de tijd heb, het is tenslotte vakantie, leek die vondst mij een mooie aanleiding dit verhaal alsnog te schrijven.

Een steen met duidelijk langs de diaklazen gevormde dendrieten.

Over mangaandendrieten

Mangaandendrieten vormen zich langs niet openstaande spleten (diaklazen) en op laagvlakken (de scheidslijn tussen twee opeenvolgende lagen gesteente) in gesteente. bij voorkeur, maar zeker niet uitsluitend, in kalken en dolomiet. Ze kenmerken zich door een veelvuldig en systematisch

vertakte vorm. De meest karakteristieke verschijningsvorm is die van het ‘boompjes’-type. Vandaar ook de naam. Dendriet komt van het Griekse woord dendron, dat boom betekent.

Wie mangaandendrieten, het boompjes-type, goed bekijkt zal zich behalve over het feit dat hun fractale bouw bijna altijd symmetrisch is, verwonderen over het gegeven dat de uiteinden van dendrieten elkaar nooit kruizen of raken en dat er aan weerszijden van de diaklaas een symmetrie ontstaat. Dit alles bij elkaar maakt een steen met dendrieten tot een kunstwerk van de natuur; de moeite waard te verzamelen.

De steen die ik tegenkwam, was te groot om mee naar huis te nemen, die heb ik daarom maar op de foto gezet. Een dag later vond ik op een van de vele kiezelstranden van het eiland een paar mooie kiezels met dendrieten erin. Een in een kiezel zat naast dendrieten van het boompjes-type een tweetal van het zogenaamde ster-type. Ik heb ze allemaal maar meegenomen. Leek me een prima souvenirs.

Een kiezel met dendrieten.

Een kiezel met dendriet van zowel ‘boompjes’ als ‘ster’-type.

Meer over dendrieten leest u hier: