#telefoon maken

[stomgetoeter]

klasgenoot van 15: “ ik weet nog in mijn tijd-“

ik) bijna tien jaar ouder: “iN MiJn TiJd?!?!”

[schermreparatie]

Iphone Scherm Reparatie

Hoe biedt iPhone Scherm Reparatie reparatieservice voor iPhone-schermen?

Waarom zou u ons vertrouwen en uw telefoon afleveren? Wij zijn een bedrijf met een vast kantoor.

U kunt contact met ons opnemen wanneer u maar wilt. Wij zijn een aannemersbedrijf dat al jaren in hetzelfde kantoor actief is.

Daarnaast werken wij met onze nieuwste technische apparaten en deskundig personeel voor iPhone scherm reparatie service.

[medewerkers]

Wijzigingen

🌟 Nieuw

Op het web kun je nu tussen Blauwe en Regenboogkleurige Belangrijke Internetvinkjes schakelen. Je kunt ze ook apart via je Bloginstellingen kopen. Is dit een voorbode voor meer? 🤨

Ben je ook dol op die Belangrijke Vinkjes? Je bent niet de enige; we hebben er zelfs een Webby voor gewonnen!

De teller voor ongelezen berichten in je inbox is terug op het web! Niet langer slechts een stip voor ongelezen berichten.

We maken niet langer items aan in je activiteitenfeed als je op je eigen berichten reageert, ze leuk vindt of reblogt.

In de nieuwe berichteditor op het web worden nu direct tagsuggesties weergegeven wanneer je op het invoerveld voor tags klikt.

Wachtwoorden op Tumblr hebben een maximale lengte van 72 bytes. Dit was altijd al zo, maar we hebben dat nu duidelijker gemaakt wanneer je een wachtwoord op het web op voor iOS of Android aanmaakt.

🛠️ Fixes

Een bug opgelost die voorkwam dat nieuwe activiteitenitems werden aangemaakt wanneer iemand op een bericht reageerde dat je naar jezelf had gereblogd.

Op het web behoud je vanaf nu je positie in de wachtrij- en conceptenpagina wanneer je een nieuw concept-/wachtrij-/gepland bericht aanmaakt of bewerkt.

Op het web gebruikt de tag-achtergrond nu je kleurenschema wanneer je een bericht schrijft of bewerkt.

Rate limits worden nu effectiever afgedwongen voor onze zoek-API.

Het probleem met de lijststijlen voor berichtopties in Safari is opgelost.

Het kopen van geschenken is met een paar kleine aanpassingen enorm gestroomlijnd. Bedank je favoriete bloggers met een abonnement op Browsen zonder advertenties of bestook ze met krabben!

Gebruikers die je hebt geblokkeerd, verschijnen niet langer in de carrousel voor Tumblr Live.

Blaze kan niet langer worden toegepast op vraag-/antwoordberichten. (We denken nog na over een manier om zowel de vraagsteller als de -beantwoorder om toestemming te vragen, dus wie weet zie je deze functie nog wel een keer opduiken.)

Een bug opgelost waardoor de beschikbaarheidsstatus voor Blaze voor berichten werd gereset afhankelijk van de locatie waar je het bericht bewerkte. Bedankt aan iedereen die ons op dit probleem heeft gewezen. Dankzij jullie hulp konden we het probleem snel opsporen en oplossen!

Een probleem opgelost dat ervoor zorgde dat de nieuwe berichteditor op het web de acties die je met Ctrl+Z ongedaan had gemaakt niet opnieuw kon uitvoeren.

Als je Tumblr in een browser op je telefoon gebruikt en je vanuit een chatbericht "terug" gaat, ga je nu naar de juiste plek (bijvoorbeeld de activiteitenpagina of het dashboard).

Er was deze week tijdelijk een probleem met ingebedde Spotify-podcasts, maar dat is ondertussen alweer opgelost.

Version 29.1.1 van de Tumblr Android-app bevat een fix voor het probleem waarbij de app overschakelde naar het tabblad Voor jou wanneer je reageerde op berichten met een "Verder lezen"-optie.

🚧  Nog mee bezig

De oorlog tegen de spambots is nog steeds in volle gang. We werken hard aan het opruimen van de recente golf aan spambots en aan het voorkomen van hun terugkeer. Zoals gewoonlijk, als je spambots ziet, laat het ons dan weten zodat wij ze kunnen aanpakken.

Onze teams werken hard aan het bijwerken van onze documentatie. Als je iets ziet dat verwarrend of achterhaald is, kun je ons feedback geven.

🌱 Binnenkort

Voor alle fans van keyboards: de sneltoetscombinaties worden binnenkort verbeterd!

Voor alle fans van de iOS- en Android-apps, badgebeheer is in aantocht!

Heb je een probleem? Dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels), dan nemen we zo snel mogelijk contact met je op!

Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en ga in gesprek met de community!

[dejufuniverse]

Ik heb mij aangemeld bij Facebook dating

Eens kijken wat daar allemaal voorbij komt. Het meer en deel swipen we allemaal naar links want daar krijgen we de griebels van. Je krijgt thuis al de behoefte om 10 meter verderop te gaan zitten. Dat gevoel herken je vast wel. Ik zit wat foto's te laten zien aan mijn zoon en schoondochter en mijn zoon zegt...Mama niet zomaar je telefoonnummer geven hoor! Straks beuken ze hier nog de deur in.

Daar hoeft hij zich niet ongerust over te maken. Je denkt toch niet dat ik aan zo griebel mijn nummer ga geven....Daar ga ik niet eens mee in gesprek. De meeste heten ook geen Jan, Pieter of Klaas. Die hebben andere namen en daar blijf ik ver van weg... Ik weet dat de communicatie niet vlot zal gaan verlopen. Ik ken mij zelf natuurlijk onderhand wel een beetje... Ik heb net ook weer even gekeken en dan doe ik snel die telefoon weer weg LOL...

De Juf

[magheteenonsjeminderzijn]

Vandaag werk ik vanuit huis waardoor het klaarmaken van de maaltijden toch wat makkelijker gaat. Ik heb nog spinazie in de koelkast dus ik probeer toch nog een keer een smoothie uit het New Fysic receptenboekje. Dit keer met oa frambozen, alfalfa en nog wat zaden en pitjes en magere yoghurt. Dit keer denk ik slim te zijn door de meng beker van de keukenmachine te gebruiken.

Het ging net zo beroerd als met de andere blender. In de tussentijd ging ook de werk telefoon al rinkelen dus ik werd meteen chagrijnig. Nog een beetje water erbij gedaan. Weer geprobeerd, nog geen succes. Pollepel erbij en doorduwen en ik wilde de beker eraf halen om te schudden. Kreeg ik de mengbeker er niet meer af 🤬 Ondertussen al de eerste telefoontjes van werk behandeld en gelukkig kwam toen mijn ridder in de nood weer thuis. Met zijn geduld kwam er een heerlijke dikke groene smurrie tevoorschijn. Het was te dik om te drinken dus maar wat water bij gedaan, nog een keer mengen en voila daar is mijn groene smoothie.

Alleen al van de lucht word ik niet vrolijk. Het ziet eruit als dunne poep. Ik drink het weg maar het is wel de laatste keer dat ik dit doe. Het blijft vies 🤢

Om half 11 tijd voor mijn gekoookt eitje, dat gaat er altijd prima in.

Om 12.35 heb ik mijn lunchpauze en op het menu staat weer salade. Deze zit vol met komkommer, wat nootjes, zaadjes etc. Deze vind ik erg lekker. Alleen iets te laat gedacht aan de supplementen dus ik moet 20 min wachten met eten. In de tussentijd maar wat nieuwe artikelen toegevoegd aan de webshop.

Na de 20 min kijk ik nogmaals op de klok en zie dat het 12 uur is en niet 13 uur! Een uurtje vergist dus. Stom zeg! Meteen maar weer in de telefoon gegaan en tussen de gesprekken door een hap van de salade genomen. Het heeft een uur geduurd voordat ik mijn salade op had😅

Om 15.15 weer 200 ml zuivel naar binnen gewerkt. Ik moet wel blijven opletten dat ik voldoende water blijf drinken. Misschien ook nog maar een mooie drink fles kopen dan is het ook duidelijker wat ik drink. Marcel nog een kopje thee gezet en voor de rest hou ik het bij water. Ik mag 2 glazen Pepsi Max maar ik wil zelf deze week toch zoveel mogelijk detoxen dus even geen Pepsi Max.

Om 17.30 gaan koken. Marcel heeft nog van gisteravond dus dat is makkelijk. Ik eet vanavond 400 gr groenten en een biefstuk tartaartje (vergeten foto te maken). Marcel zijn hap nog even aangebakken in de jus van mijn tartaartje waardoor we allebei lekker hebben gegeten. Ik kwam er wel achter dat mijn supplementen niet bij het avondeten worden vermeld in mijn agenda op de telefoon dus dat is nu allemaal aangepast. Na het eten weer een cappuccino waar ik het schuim van laat staan en dan ben ik wel klaar met eten voor vandaag.

Vandaag zijn bovenstaande kaarsen binnengekomen en ik heb er al 3 verkocht dus ik ga nog even een paar bestellingen inpakken en dan naar ‘Over mijn lijk’ bij NPO 1 kijken. Geen vrolijke kost maar het is goed hoe deze jongen mensen nog iets van hun leven maken ook al gaan ze binnenkort dood. Het helpt mij altijd weer om te relativeren.

Tussendoor heb ik ook nog het mama-zoon uitje Las Vegas geboekt. Mike heeft ook akkoord gekregen op zijn vakantie dus van 26 maart tot 1 april zitten wij in het Strat hotel in Las Vegas. Op 16 jarige leeftijd heb ik Mike de belofte gedaan dat ik hem mee zou nemen naar Vegas en nu, 17 jaar later, gaat het eindelijk gebeuren.

Morgen nog 1 dagje de reset fase doen en dan ga ik donderdag naar mijn coach voor het eerste meetmoment. Spannend! Hopelijk mag ik door naar de Regular fase zodat ik vooral ‘s avonds meer afwisseling aan kan brengen in wat ik eet.

[keesdp]

HET VERTREK

Een reis zoals we nu gaan beleven is heel anders dan onze vorige reizen. Of toch niet? Het enige verschil is de boottocht. Naar het noorden gingen we ook al eerder. Maar toch is deze op een of andere manier spannender. Het lijkt wel of er meer op het spel staat. Ik heb een heel schooljaar gewerkt om deze reis mogelijk te maken zonder in de problemen te komen. Misschien daarom wel. Vrijdag 7 juli is mijn laatste werkdag. De kinderen die ik normaal naar huis breng in Maasland zijn om 12 uur vrij voor de grote vakantie. Ik rijd voor de laatste keer richting Iepenburg naar SO Het Avontuur. Op de Wippolderlaan krijg ik de melding op mijn scherm dat de kinderen door de moeder worden opgehaald. Dat is jammer, ik had nog wel even afscheid willen nemen van ze. Ik rijd toch door naar de school om van de leraren afscheid te nemen, kan ik daarna de auto inleveren in het Forepark. Ik schud de leraar de hand en rijd weg. Mijn telefoon gaat en de moeder belt in paniek; Nu rijd U weg en de meisjes hebben wat voor U, komt u nog terug? Natuurlijk doe ik dat. Als ik terug kom rijden staan de meiden van 7 en 12 te springen als ze me zien. De oudste heeft een tasje voor me Er zit een plak chocolade in en een kaart door de jongste geschreven, waarin ze me bedanken voor het rijden met de taxi. Er zit ook een mooi doosje in met een strik erom. In het doosje zit een lederen sleutelhanger met een stalen bandje waarop BEDANKT KEES staat gegraveerd. Ik krijg het er warm van. Met een dikke knuffel van beide meisjes ga ik heerlijk op vakantie.

We zijn op weg. Voor de boottocht heb ik de bullbar aan de voorkant, de achtertreeplank en de trekhaak verwijderd van de auto om onder de zes meter lengte te komen. Een absolute grens voor de Smyril-line. Langer dan zes meter is flink meer betalen.

Het is net als de dagen er voor prachtig zomer weer. We hebben niets te klagen. Als we op de grens van Duitsland en Denemarken willen overnachten, worden we door een parkwachter verteld dat het een natuurgebied is geworden en dat het overnachten niet meer mag, omdat voorgangers er een zooitje van hebben gemaakt. Jammer dat camperaars het voor zichzelf en anderen verpesten. Er komen er steeds meer en de tolerantie wordt steeds minder. Ook in Denemarken staat nu op elke parkeerplaats dat overnachten verboden is en de maximale parkeertijd een paar uur. We zijn genoodzaakt om op campings te overnachten, wat niet goedkoop is in Denemarken.

Hoe meer we naar het noorden komen, hoe slechter het weer wordt. Regen en wind zijn we al maanden niet gewend, maar we zullen wel moeten, op de Faroer eilanden en op IJsland zal het niet beter zijn, maar we zijn er op voorbereid. We hebben er kleding voor bij ons en een lekker kacheltje in de auto gebouwd.

[jogjadays]

De laatste anderhalve week zijn we weer volledig terug in werkmodus. Naast de 'reguliere' werkzaamheden moesten we ook ons visum verlengen. Het visum dat we hadden was twee maanden geldig, en in principe kun je dit verlengen met nogmaals twee maanden.

Nu is het niet superduidelijk hoe dit moet. De lokale 'immigrasi' heeft wel een website, maar die werkte niet supergoed. Cemeti zou Sam uiteraard sowieso al helpen met haar visum, maar gelukkig wilde ze mij ook helpen.

Uiteindelijk kostte het ons vier trips naar het immigrasi-gebouw om een nieuwe sticker in ons paspoort te krijgen. De eerste keer was voor niets, gezien er iets in de documenten niet helemaal consistent was (wat het was weet ik nog steeds niet), de tweede keer had Ana van Cemeti wat wijzigingen doorgevoerd en was het daarmee 'ok'.

De derde keer moesten we foto's maken en vingerafdrukken inleveren, maar kregen we ook nog ineens wat vragen waarom we wilde verlengen, en de vierde keer konden we dus uiteindelijk onze paspoorten ophalen.

Nu is het immigrasi-gebouw niet echt om de hoek. Het is ongeveer een half uur rijden, of veertig minuten als het druk is. De laatste keer gingen Sam en ik met z'n tweeën, en hadden we een Grab (taxi) besteld vanuit huis. In de auto kwamen we er alleen achter dat Sam's internet niet meer werkte. Ik had ook geen internet op m'n telefoon dus realiseerden we ineens dat we geen manier hadden om een taxi terug te regelen.

Gezien tegenwoordig alles met apps gaat zoals Grab en Gojek rijden er niet echt zomaar taxi's rond. We moesten dus maar hopen er ergens wifi was bij het immigrasi-gebouw, want bellen kon ook niet.

Gelukkig was de Grab-driver op de heenweg erg praatzaam en aardig, alleen sprak hij geen Engels. Dus na een tijdje vroeg ik of hij wilde wachten bij immigrasi en ons dan 'offline, zonder app' terug wilden rijden, als het goed is zou het toch niet al te lang duren om onze paspoorten op te halen. Hij leek het prima te vinden, en was nog bezig met z'n koffie toen we alweer voor z'n neus stonden. Zo hadden we in ieder geval onze terugrit geregeld, en dus onze verlenging van ons visum.

Ondertussen was vooral Sam erg druk met het regelen van andere zaken voor haar werk. Zo was ze samen met Nuril van Cemeti naar een timmerman geweest om een tafel van teak te maken voor haar installatie. Sam had de tafel zelf ontworpen op de iPad en als het goed is zou de tafel komende week klaar moeten zijn.

Daarnaast was onderdeel van haar installatie een apparaatje dat aangesloten moest worden op een telefoon. Hiermee kon ze stemmen laten spelen wanneer er een elektronisch circuit werd gesloten. Deze oplossing was echter niet superstabiel en vereiste een telefoon. Dus zaten we al langer te kijken naar een minicomputer (Arduino) om dit voor elkaar te krijgen.

Een Arduino is echter geen 'ready-made' computer, maar het zijn letterlijk losse componenten zoals capacitors, resistors en allerlei andere elektronica die nodig is om een computer te laten werken. En hoewel er veel tutorials zijn, vereist het kennis en kunde (solderen, programmeren) om iets werkend te krijgen. Gelukkig had Sam via Cemeti iemand gevonden om te helpen.

Dit was Ragil, een grappige man met twee kinderen en een technische achtergrond die ooit eerder een (inmiddels grote) artiest in Indonesië had geholpen met een project. Hoewel hij meestal niet echt projecten aanneemt wilde hij wel luisteren wat Sam nodig had. En na dat Sam alles had uitgelegd en laten zien vroeg hij of hij er een paar dagen over kon nadenken en dan laten weten of hij zou helpen.

Vervolgens kwam Ragil langs met een eerste prototype. En niet alleen bleek hij super kundig, maar hij vond het vooral heel leuk en gezellig om langs te komen bij Cemeti en lekker te kletsen. En na nog twee meetings om wat dingen te testen kwam hij met de 'Samduino', een klein apparaatje dat nog beter werkt dan we hadden kunnen denken.

Ragil zelf vertelde dat hij het heel leuk vond om aan te werken en voelt zich ook echt betrokken bij Sam's installatie. Bovendien wilde hij de 'schematics' en de code delen, zodat wij thuis in Nederland er ook eentje kunnen bouwen mocht het nodig zijn.

Sam moest daarnaast nog verder aan een ander deel van het werk. Toen Julia en Justin er waren was ze in contact gekomen met een artiest die ijzer/metaal bewerkt. Met technieken die ze bij hem geleerd had moest ze nu aan de slag om een stuk metaal van bijna 1,5 x 1 meter te 'graveren'. Hoewel graveren niet echt de juiste term is. Ze moest 7 zinnen in het Cambodjaans buigen in dikke staaldraden, om die vervolgens te plakken tegen het metaal, om vervolgens met een rubberen hamer deze in een ander stuk metaal te slaan.

Dus na 3,5 dag non-stop ijzer buigen was ook dit project weer bijna afgerond. Waarmee steeds meer onderdelen van de installatie samenkomen.

Ondertussen namen we ook nog afscheid van de Australische artiest die ook onderdeel van de Cemeti residency was. Zij vertrok ietsje eerder naar huis dan gepland. Gelukkig hebben we op een leuke manier afscheid kunnen nemen.

En nu is het weer maandag en zit ik bij onze vaste stek Tujuan met een Tujuan latte en een ayam kecap bowl. Sam is nog aan het bijkomen van Waisak, een belangrijke Boeddhistische dag die gisteren plaatsvond in Indonesië en bij de Borobodur uitgebreid gevierd werd.

Yoga, onze vriend en tour guide, had geregeld dat Sam mee kon doen met de activiteiten, maar dat betekende dat ze al om 5 uur 's ochtends op weg was, een uur later met een stoet monniken 3km aan het lopen was naar de Borobodur, om vervolgens in de hitte het hele programma te volgen en na het aansteken van de lampionnen pas om 12 uur 's nachts thuis was.

Het was uiteindelijk wel een heel mooie dag, waarbij het voor Sam bijzonder was om mee te maken hoe het Boeddhisme beleefd wordt in een land als Indonesië, dat wel een Boeddhistische geschiedenis heeft, maar hier al honderden jaren niet meer mee bezig is.

Voor komende week staan er ongetwijfeld weer allerlei dingen op de stapel, maar voor nu ga ik weer verder met mijn werk en proberen we wat uit te rusten.

[budgethome]

© Foto van @headofswans ♡ Ik heb vanmiddag een nieuwe telefoon gekocht. Na uren van installeren en synchroniseren is 'ie helemaal up to date en plaats ik nu deze foto met mijn nieuwe telefoon. Als een kind zo blij mee! Hopelijk kan ik hier nog mooiere foto's en vooral video's in hogere kwaliteit mee gaan maken. Op deze foto vind je trouwens 3 leuke budgettips van Wibra. De glazen ribbelvaas is er te koop voor €7,99, de grote theelichthouder kost €3,99 en de kleine variant €2,49. Aangezien het echt kaarsjesweer is, wel een toepasselijke tip dacht ik! https://www.instagram.com/p/Ci5X4x0I9k6/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[homoerotisch]

De busschauffeur is de beste essayist Even een trigger warning, lieve lezers. U stapt momenteel een essay in. Of eigenlijk stapt u in een busje, een Mercedes-dieselbusje dat over de smalle kronkeldijken van het eiland Goeree-Overflakkee kachelt. We hebben geen flauw idee waar we heen gaan, we dragen geen gordels. Dat hoeft allemaal niet in een essay. Het is het meest ongebonden genre, daarom ben ik er zo gek op.

Ik zeg het er maar bij. Want ik was zelf nauwelijks ingestapt, of ik las op mijn telefoon dat mensen tegenwoordig doodsbenauwd zijn voor essays. Jongeren denken bij ‘essay’ aan een oersaaie schoolopdracht. Alleen het woord zelf al roept ‘traumatische gevoelens op’, aldus een verslag op een website van de boekensector. Daarom overweegt de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek om het Boekenweekessay voortaan anders te noemen. Er moet een ander ‘label’ komen.

Enfin, alle essayisten boos. Welk nieuw label, dat is nog niet bekend. Zelf zou ik Boekenweekpamflet voorstellen. Een pamflet is een simpel stuk proza waarin staat hoe het zit, zodat de lezer kan stoppen met denken. Naar pamfletten is momenteel veel vraag.

Een essay daarentegen is een roadtrip over kronkelwegen waarbij je moet helpen kaartlezen terwijl je bijna uit de bocht vliegt. Dus ik snap de angst. Als essayist ben ik sowieso bang voor ‘essay’: zet het woord op de omslag van een boek en niemand koopt het. Dus laat ik het woord maar weg. Zonde, want het essay verdient juist volop propaganda.

Essay betekent: alles mag. Van de sierlijke woede van James Baldwin via het verdwaalplezier van Rebecca Solnit tot de sublieme Ikjes die Michel de Montaigne schreef en die even makkelijk over oorlog, katten of seks gingen.

Dus inderdaad: dan is er iets goed mis als de jeugd het genre associeert met de plichtmatige woordenbrij die je evengoed aan ChatGPT kunt uitbesteden. Iets mis met het moderne fabrieksonderwijs, bedoel ik, met het culturele klimaat. Niet met het woord.

Een essay is juist dat wat aan robotschrijven ontsnapt. Essay is Frans voor probeersel of proef, scheikundigen gebruiken het woord ook, gespeld als assay; een biochemische test. Essayeren is nieuwe al dan niet chemische verbindingen maken.

Een essay is iets nieuwsgierigs dat in je gezicht kan ontploffen.

Zoals ons busritje over Goeree-Overflakkee kan mislukken. Achter de voorruit zit een A4’tje geplakt met ‘buurtbus lijn 735’. De chauffeur komt uit Ooltgensplaat, heeft lang blond haar, draagt een marinejas met gouden manchetten. Met zijn chelsea boots drukt hij het gaspedaal in.

We brommen langs blote winterakkers waar de uien, bieten en spruiten nog niet zijn ingezaaid. Net het Amerikaanse heartland: veel christenen, veel dorpen zonder buurtsuper, veel jongeren aan de amfetaminen. Volop vloekende vlaggen.

Ik ken de chauffeur als Frank/Janine, de jurkdragende zanger en gitarist van Ongeregeld, een Rotterdamse countryband die vrolijke liedjes maakt over verschoppelingen. Frank/Janine is alle hokjes ontstegen. Geen computer kan ons tochtje nabootsen.

Dat we hier rijden, zit zo. Eind jaren negentig zag men marktwerking als oplossing voor alle problemen die we nog niet hadden. Zoals staatsbusbedrijven. Die moesten weg, mensen zouden schrikken van het woord ‘bus’. Dus kregen bussen voortaan nieuwe labels: Qbuzz, Arriva, Connexxion, et cetera.

Connexxion betekent verbinding, maar die verbinding valt steeds vaker weg, vandaar die twee kruisjes. Dit jaar zette Connexxion wat x’jes door lijndiensten op het eiland, om kosten te besparen.

Toen zijn Frank/Janine en een stel andere vrijwilligers zelf maar een busdienst tussen de dorpen begonnen. Achter ons zitten twee mbo-scholieren, blij dat ze niet 19 kilometer naar school hoeven te fietsen.

Frank/Janine reed hier eerder rond als maaltijdbezorger: dagelijks eten langsbrengen bij eenzame ouderen, praatje maken. Tot de ‘zorgmoloch’ dat te duur vond. Tegelijk met de bus verdween de maaltijdbezorging. Nu kiepert een commercieel bedrijf eens per week een partij magnetronmaaltijden voor de deur van eenzame mensen. Ping, klaar.

We rijden langs een wegkwijnend zwemparadijs en een bedreigd ziekenhuis. Rotterdam ligt een half uur hiervandaan. Ook in de grote glimstad schrapt men trouwens driftig in bus en metro. Heel Holland krimpt op eendere wijze.

De gemarginaliseerde essayist en de gekrenkte boer en al die mensen die eenzaam hun magnetronmaaltijden verorberen, ze delen het lot: het land van losse schroeven. En ik droom van een samenleving waarin schrijvers even boos zijn over het verdwijnen van een buslijn als om het woord essay.

Intussen is de buschauffeur hier de beste essayist: in een verschraald land legt hij verbindingen die er eerder niet waren.

[overwijs]

𝕎𝕖𝕖𝕤 (𝕠𝕡𝕣)𝕖𝕔𝕙𝕥, 𝔹𝕖ℝ𝕖𝕒𝕝

Als docent vind ik het belangrijk om met mijn tijd mee te gaan, naast mijn persoonlijke aangeboren en aangeleerde interesse in tech, innovatie, gadgets en social media. Zo ben ik op Snapchat, Instagram, TikTok, YouTube en nu ook BeReal gekomen. Het meeste hiervan hou ik ook echt vol, omdat de interesse gemeend en oprecht is.

Door deze echte interesse in iets wat ook speelt in het leven van de pubers in mijn lokaal, heb je nog iets extra’s wat je bindt. Leerlingen vinden het cool als je mee kan praten en je soms zelfs kan helpen. Daarnaast is het voor mezelf ook prettig om het een en ander te begrijpen, ken ik gevaren en kansen die social media soms brengen en is het vaak ook nog leuk voor mezelf buiten mijn bestaan als docent om (ja, echt, naast docent ben ik ook soms mens).

De laatste ontwikkeling op dit gebied is BeReal, misschien heb je er wel van gehoord. Een aantal jaar geleden was ik zelf een ‘project’ aangegaan, op Facebook, waar ik elke dag een foto plaatste waarbij een shot van beide camera’s was. Je zag dus mij, maar ook het gene wat ik zag. Dat leek mij toen al heel interessant, een soort fotodagboek. En nu is daar BeReal gekomen, bijna alsof ik het zelf bedacht had. Gemiste kans ;-).

BeReal is de tegenbeweging van de fake foto’s op Instagram. Mensen die hun leven opfluffen, een foto maken en dan vervolgens ook nog diverse filter overheen gooien. Niets is echt op Instagram (behalve natuurlijk mijn profiel, Haha), zo lijkt het. Bij BeReal dus wel. Alle leden in Nederland krijgen op hetzelfde moment een melding en het is de bedoeling dat je binnen twee minuten een foto maakt, van jezelf en van wat je ziet. Hij maakt automatisch een foto met beide camera’s op je telefoon. Niet de tijd maken om dingen mooier te maken, ook de foto maken als je saai op de bank zit met je “bankhoodie” en alleen foto’s van vrienden kunnen bekijken als je er zelf ook eentje plaatst.

Toen ik hoorde van het bestaan was ik meteen enthousiast, dat zal je niet verrassen, en een paar weken later begon ik er ook daadwerkelijk mee. Het hield me nog een tijdje tegen dat ik daar niemand kende, want “zonder” vrienden is social media opeens helemaal niet zo sociaal. Toen ik over die drempel was kon het ontdekken beginnen. Elke dag een nieuwe foto en elke keer wat verder kijken naar de mogelijkheden, wat kan er allemaal, hoe kan je er creatief mee aan de slag gaan en hoe zorg je dat je onderkin zo min mogelijk op de foto staat. Want tja… real hoeft niet meteen lelijk te betekenen toch? Dat mag overigens ook, en ook daar probeer ik aan te wennen.

Het moment waar je op kon wachten was daar. Er kwam een melding tijdens schooltijd. “Time to BeReal”. Ik wist op dat moment dat er meerdere telefoons in mijn lokaal de melding kregen en zonder er al te lang over na te denken zei ik: “Als je BeReal hebt, kan je nu even een foto maken. Maar alleen met mensen er op die dat oké vinden”. Zelf maakte ik ook een foto, zonder leerlingen in beeld. Een minuut later was het klaar en konden we door met de les.

Na afloop twijfelde ik even, heb ik hier nou goed aan gedaan, werd de vraag van de zelfreflectie van die les. Sommigen zullen misschien vinden van wel, en dat snap ik. Toch heb ik in de weken daarna exact hetzelfde gehandeld. Leerlingen krijgen de melding en weten dat vast wel, door er even aandacht aan te geven, is het daarna ook uit de lucht en biedt dat geen extra afleiding meer. Ook krijgen we er leuke gesprekken door, heb je even anders contact en is het goed voor het gevoel in de groep. Zo zijn er vast nog meer voordelen en vast ook wat nadelen.

Mijn besluit was in dit geval om mee te bewegen, want dat is als ik real ben, ook wat bij mij past. Ik zeg ook zeker niet dat ik vind dat alle docenten dit moeten doen. Doe wat bij jou past, zorg alleen wel dat het binnen de regels van fatsoen en bekende normen en waarden valt.

Doordat we wisten wat BeReal was schrokken we ook niet toen de tassen op de gang tijdens een schoolexamen allemaal tegelijkertijd piepte. We wisten wat het was en dat het niet af zou blijven gaan. En kon ik dankzij BeReal bijna een leerling in de maling nemen. Hij legde zijn telefoon op mijn bureau zodat hij ongestoord door dat schermpje even naar het toilet kon. Ik zag de melding van BeReal staan en wilde zelf een foto maken voor zijn BeReal als hij weg was. Helaas zat er een pincode op zijn telefoon. Maar het leverde wel veel leuke BeReals van zijn klasgenoten op want zij wilden allemaal dat ik hun BeReal zou nemen.

Een leerling zei: “deze BeReal gaat echt heet worden”, wat er op neer kwam dat er veel mensen op zouden reageren. Een ander noemde zijn BeReal “echt dik”, waarop ik het niet kon laten om te vragen wie hij hier nou dik noemde, aangezien ik op die foto stond. Ja, het koste even twee minuten van de les om met zeven telefoons steeds een foto te maken. Maar ook ja: het was even een echt moment. En daar gaat het voor mij om, durf ook real te zijn als docent. Wees de docent die past bij wie jij bent, met nog steeds als disclaimer: binnen de fatsoensregels, dan ben je de beste docent die je kan zijn voor leerlingen, daar ben ik van overtuigd. Be Real!

[actuma]

Grootschalig onderzoek naar criminele organisatie, 7 verdachten aangehouden

De politie heeft gisteren in een grootschalig onderzoek zeven verdachten aangehouden. Zij worden verdacht van het vormen van een criminele organisatie die zich bezig houdt met witwassen en handel in verdovende middelen. In het kader van dat onderzoek zijn vandaag op verschillende plekken in Nederland en in het buitenland woningen en bedrijfspanden doorzocht. Ruim twee jaar geleden startte de recherche onder leiding van het Openbaar Ministerie (OM) in Rotterdam een onderzoek naar de mogelijke criminele en ondermijnende activiteiten van de verdachten. Er was informatie beschikbaar dat de verdachten betrokken waren bij de handel in verdovende middelen en witwassen. Het onderzoeksteam denkt dat afgelopen jaren een geldbedrag van meer dan honderd miljoen euro is witgewassen door de verdachten. Doorzoekingen Aan de actiedag van vandaag hebben honderden rechercheurs meegewerkt. Vanochtend vroeg is het arrestatieteam de woningen van verdachten binnengevallen om tot hun aanhouding over te kunnen gaan. Bij een bedrijfspand in Nieuwerkerk a/d IJssel en op een ander adres in Montfoort is de bewakingseenheid ingezet om ervoor te zorgen dat rechercheurs die in het pand aanwezig waren veilig hun werk konden doen. In totaal heeft de recherche 22 woningen en bedrijfspanden doorzocht. Ook in het buitenland zijn agenten van de politie actief geweest met het zoeken naar meer informatie over de verdachten en bewijs van hun mogelijk criminele activiteiten. Bij de doorzoekingen van vandaag zijn onder meer dure auto's en contant geld in beslag genomen. Daarnaast gaan rechercheurs en digitaal specialisten aan de slag met de inhoud van bedrijfsadministratie, telefoons en computers die vandaag zijn meegenomen. Voorgeleiding Alle verdachten zitten vast en worden gehoord over hun rol en betrokkenheid bij de criminele organisatie. Zolang zij vast zitten zijn aan de verdachten ook beperkingen opgelegd, wat betekent dat zij alleen contact mogen hebben met hun advocaat. Vrijdag worden de verdachten voorgeleid aan de rechter-commissaris. Ondermijning Het onderzoek van vandaag gaat om zware, georganiseerde misdaad. Wij noemen dat ondermijning. Hierbij raken de onderwereld en onze samenleving met elkaar vermengd. Want om illegale activiteiten in de onderwereld uit te voeren, maken criminelen gebruik van diensten van burgers en bedrijven uit de bovenwereld. Met het illegaal verdiende geld kunnen criminelen hun criminele activiteiten uitbreiden. Dit trekt weer meer en zwaardere criminaliteit aan. Criminelen zetten ook burgers en ondernemers onder druk om mee te werken. Zo worden ook mensen zonder verkeerde bedoelingen de criminaliteit ingetrokken. De onderwereld maakt op deze manier onze samenleving minder veilig. Bron: Politie Read the full article

[schermreparatie]

iPhone Scherm Reparatie

Wij bieden iPhone-reparatie service aan in ons kantoor in Antwerpen. Wanneer de telefoon ons bereikt, diagnosticeren we de storing en vragen we om uw goedkeuring voordat we de telefoon repareren.

Zodra u akkoord gaat, zorgt ons iPhone scherm reparatie team voor een snelle en veilige reparatie. Meer, https://www.schermreparatie.net/iphone-scherm-reparatie-antwerpen.html

[medewerkers]

Wijzigingen

🌟 Nieuw

We experimenteren momenteel met een aantal wijzigingen aan headers van berichten om de overbodige aanwezigheid van avatars in reblogs te beperken. De aanbevelingslabels anders plaatsen maakt het mogelijk om de verticale ruimte die wordt gebruikt te verkleinen, waardoor ruimte onstaat voor badges en andere zaken. Op het web verwijdert dit experiment ook de avatar aan de zijkant van berichten en wordt de weergave van berichten tot aan de zijbalken uitgebreid. Als je opmerkingen of suggesties hebt, aarzel dan niet om via de categorie ‘Feedback’ contact met ons ondersteuningsteam op te nemen.

We hebben de blogcarrousel bovenaan het tabblad ‘Gevolgde blogs’ in het dashboard verwijderd (als je hem had geactiveerd), omdat deze de laadtijd van het tabblad aanzienlijk verlengde. Je kunt dit tabblad in Tumblr Labs activeren of via de knop voor experimentele tabbladconfiguratie op het dashboard (als je die hebt).

Op het web is de navigatie-interface opnieuw ontworpen om de ervaring voor nieuwkomers en incidentele gebruikers te verbeteren. Bedankt voor het delen van jullie feedback; deze is van onschatbare waarde geweest voor onze teams om de nodige veranderingen te kunnen doorvoeren.

Het nieuwe ontwerp van de activiteiten is nu ook beschikbaar in de apps (Android en iOS). Dit zou het veel gemakkelijker moeten maken om ongelezen notificaties te identificeren die betrekking hebben op je wederzijdse volgers of de blogs die je volgt.

🛠️ Fixes

Een bug verholpen in de carrousels van aanbevolen en geassocieerde tags waardoor de knop ‘Volgen’ werd weergeven bij een tag die al werd gevolgd.

Blogs die je onlangs opnieuw hebt gevolgd, worden niet langer op het dashboard verborgen. Als het probleem zich blijft voordoen, probeer de betreffende blog dan te ontvolgen en vervolgens opnieuw te volgen.

SoundCloud embeds werkten enige tijd niet in berichten, maar dat is nu verholpen.

De integratie van Spotify audiotracks werkt weer! Hartelijk dank aan de medewerkers van Spotify voor de hulp bij het oplossen van dit probleem.

In browsers voor mobiele telefoons is de tekst ‘Bron’ en ‘Ingezonden door’ onder aan berichten nu correct links uitgelijnd.

In browsers voor mobiele telefoons hebben we een visuele bug op pagina's met trending tags verholpen, waardoor het label ‘Nu trending’ op dezelfde regel stond als de tag zelf.

Bij het bezoeken van een blog met content voor volwassenen wordt niet langer een waarschuwing weergegeven als je de weergave van dit type content hebt geactiveerd.

Klikken in de header van een reblog werkt nu consistent op al onze platforms (iOS, Android en web).

In Berichten wordt het jaartal weer weergegeven in de tijdstempel van berichten ouder dan een jaar.

Op woensdag 16 augustus werden enkele problemen in bepaalde bloginformatie (zoals avatars of de volgknop) waargenomen, maar deze werden snel opgelost.

🚧  Nog mee bezig

Onze medewerkers zijn hard aan het werk om onze helpdocumenten te updaten. Als je verwarrende of verouderde informatie ziet, laat het ons dan weten!

🌱 Binnenkort

We hebben momenteel niets nieuws te melden.

Heb je een probleem? Dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels), dan nemen we zo snel mogelijk contact met je op! Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en ga in gesprek met de community.

[elsvaneeckhaut]

Waiting

Vandaag is het een beetje kwestie van de dag doorstaan. Morgenvoormiddag word ik in het ziekenhuis verwacht voor de resultaten van de eerste chemosessie, die nu 2 maanden geduurd heeft. Stabiliteit is waar ik op mag hopen, al de rest is meegenomen.

Als morgen blijkt dat de ziekte verder verspreid is moet er gedacht worden over een andere therapie. Als de chemo werkt gaan we wellicht nog even door. Veronderstel ik. Bijna iedereen rond mij is eerder optimistisch, dat is vooral omdat ik geen ziekteverschijnselen heb. In werkelijkheid worden eventuele symptomen onderdrukt door pijnstilling in de chemo en cortisone. Ik ben genoeg gewaarschuwd: hoe je jezelf ook voelt, het is enkel de scan die telt.

Ik wil dat toch nog even benadrukken. Hoe absurd het is, bijna geen klachten hebben behalve wat bijwerkingen van de chemo. Een buitenstaander kan enkel aan mijn door cortisone gezicht met appelwangetje zien dat er iets aan de hand is. En toch ben ik onherroepelijk ziek.

Geheel terzijde: mijn dochter haalde voorbije nacht een wrede grap uit. De dekselse had mijn gesnurk opgenomen (met haar telefoon) en mij doorgestuurd. Ik klink als de wolf die zes grootmoeders heeft opgegeten en ik verbaas mij er over dat de buren nog geen klacht hebben ingediend wegens overlast. Dat moest ik toch ook even kwijt. Dit heeft ook niets te maken met mijn ziekte maar het deed mij lachen.

[euroadventure]

Ägerisee/Sattel - Wildspitz - Zugersee/Walchwil

Woensdag 10 augustus

Ik heb vannacht heerlijk geslapen, wat een stilte! Na mijn ontbijt kan ik direct starten met de wandelroute richting de Wildspitz. De route is echt prima te doen. Het valt me sowieso op dat de meeste wandelroutes in Zwitserland goed begaanbaar zijn. Vaak iets te geplaveid voor de gemiddelde toerist in plaats van wat natuurlijker en avontuurlijker.

Ik loop via het bos richting de Halsegg hutte. Vanaf hier heb ik een prachtig uitzicht over de bergtoppen en wanneer ik goed kijk zie ik in de drie toppen v.l.n.r.  Haggenspitz, Kleiner Mythen en de Grosser Mythen.

De Grosser Mythen heb ik eergisteren nog beklommen en nu zie ik hem in de verte. Wat hoog lijkt hij vanaf hier, maar hij is toch echt 'slechts' 1898m hoog.

Het is een hele toffe route waarbij ik continu aan de linkerkant uitzicht heb op de hoge bergtoppen.

In de verte zie ik ook de Lauerzesee.

Uiteindelijk kom ik aan op de top van de Wildspitz op 1580m. Ik eet hier wat fruit en geniet nog even van het uitzicht voor ik terug wandel.

De app geeft vervolgens aan dat ik dezelfde route weer terug kan nemen maar dat vind ik dan weer niet zo uitdagend dus kijk ik of ook nog via een ander pad terug kan wandelen. Dat kan! Ik loop over de top genasmd 'Türlistock' terug. Net na deze top mag ik ongeveer 20 meter afdalen via een ladder. Inmiddels mij niet onbekend 💪🏻. 

Bijna weer terug bij de Halsegg hutte blokkeren koeien mijn pad. Het duurt bijna tien minuten voor ik er voorbij kan. Wanneer ik ze aankijk blijven ze juist staan en dus keer ik ze mijn rug toe wat blijkt te werken 😂.  

Rond lunchtijd ben ik weer bij mijn campertje. Ik eet mijn boterhammetjes nog op in de zon en in mijn stoel. Ik maak een plan waar ik naartoe wil rijden.  Morgen wil ik graag naar Luzern daarom lijkt mij een wildkampeerplek op de route naar Luzern ideaal.

Rijdend naar beneden krijg ik vandaag wel de mogelijkheid om een mooi plaatje van de Ägerisee te maken 😀.

Ik vind uiteindelijk een wildkampeerplek aan de Zugersee. Er is nog voldoende plek en het mooie is dat ik vanaf hier direct een duik kan nemen in het meer 🏊‍♀️. 

Zodra ik mijn campertje heb geparkeerd, gaat de bikini weer aan, zet ik mijn stoeltje buiten en neem ik een duik. Dit doe ik nog een aantal keer deze middag, want het is behoorlijk warm vandaag. Tussendoor lees ik een boek, sorteer ik enkele foto's op mijn telefoon. Ook vanavond kook en eet ik lekker buiten. Vanuit mijn stoel heb ik zicht op het meer en de ondergaande zon 🌅.

Wanneer ik een paar uur later naar bed wil  zijn er ook een aantal jongeren uit de buurt die deze plek hebben ontdekt. Er staan denk ik een stuk of vier campers, maar daarnaast staan er ook een paar auto's van locals. Ik probeer te slapen, maar ik kan de slaap niet vatten. Naast het lawaai van de jongeren, die nog best lang blijven hangen, word ik ook geplaagd door een paar muggen. Ook de weg met de auto's die onophoudelijk voorbijrijden blijken behoorlijk irritant. Wat een verschil ten opzichte van gisteren 🥴.

[fransopdefiets]

22-6 Dalholen

En dan heb ik gisteren voor het eerst zelf gekookt. Een tweepersoonspak tortelloni gevuld met ham en kaas, gebakken uitje met champignons en een vleestomaat

Het stikte gisterenavond van de muggen en de knutjes, ik dacht altijd dat je die niet zag bij stromend water, maar ze doen het hier uitstekend. Dat belooft nog wat voor het hoge Noorden!

Omdat het gisteren de langste dag was, had ik hooggespannen verwachtingen van de avond. Maar iedereen ging gewoon door met TV kijken, afwassen, klaverjassen en vissen. Tegen middernacht lag iedereen in bed op twee zwijgende oude vrouwen bij hun hutje na. So much for a midsummernights dream!

Vanmorgen staat de zon om zes uur al volop te branden op de tent, dus ik hijs me overeind en ruim de boel op. Ik ga rustig van start, mijn spieren zijn nog helemaal verzuurd van gisteren lijkt het, langaam rondtrappen maar. Maar niet te langzaam, want dan val ik ten prooi aan grote zwarte vliegen met rode oogjes. Die landen op mijn kleding, zodat ik ze niet voel en jensen daarna een angel dwars door de stof in je huid.

Ik vind dat mijn fiets niet lekker trapt, teveel vibratie in de riem. Als ik de boel onderzoek, zie ik dat het achterwiel niet helemaal goed uitgelijnd is. Ik besluit dan niet zo heel ver te fietsen vandaag en de laatste camping voor de volgende lange klim te nemen.

Als ik bij een picknickplaats even stop, komt er een Fransman tevoorschijn die ik gisteren ook al ontmoette bij het restaurant op de top. Hij had gisteren de camping gemist en heeft overnacht onder het afdak van de toiletten hier, te moe om zijn tent nog op te zetten.

Om een uur of twaalf ben ik in Foldal en daar is een supermarkt met, zoals bij de meeste dorpssupermarkten, een paar picknicktafels. En wie komt er net naar buiten met een verse lunch? Jawel, diezelfde Fransman. We lunchen samen en hij heet dus Mathieu. We houden allebei een reisverslag bij, maar het leuke is dat hij dat heel ouderwets in een boekje doet. We wensen elkaar opnieuw een goede reis en ik vertrek richting Dalholen.

Mathieu gaat nog 70 km verder (ter geruststelling, waarvan 40 km afdaling).

In Dalholen neem ik een hut en kan ik lekker aan de fiets prutsen en koken. Naast me bivakkeert een Kroatisch echtpaar met zoon en Amerikaanse schoondochter, die laatste twee hebben vorig jaar de VS van oost naar west doorkruist op de fiets met een hond in een karretje erachter.

Ik krijg het achterwiel er een stuk netter in, ben benieuwd of het zo blijft, het lijkt alsof de uitvalas niet helemaal goed in de achtervork zit.

Als ik een testritje ga maken, wie staat er dan langs de weg op zijn telefoon te kijken? Juist, Mathieu!

Afstand: 53,5 km

Gefietste rijd: 4,5 uur

Afstand tot de Noordkaap als je er een tunnel naar graaft: 1.210 km