#strakblauw

[kaneelijsbeer]

Zonnetjessonnet

Zonet was het nog zó een dag Vol zon, zo niks-aan-het-handje Ik, lui, stinkend in mijn mandje Weet dat ik er wel 's eerder uit mag

Want nu is het miezerig, grijs en grauw Beter dus had ik voor dag en dauw Dat nest van mij het nest gelaten De buitenlucht in, houden van - in plaats van haten

Ach ja, het is zondag en weer zo'n dag Zo'n weerdag vol andermans gehoonlach Doe mij maar wolkenloos, strakblauw

Enig voordeel: er ligt een vrouw in mijn nestje Die me kietelend vertelt: ik pest je En waar ik me dan maar weer omheen vouw

[njoypicturesfotografie]

Herfst op z'n best!

De Lochemse Berg met strakblauwe luchten en zonneharpen vormen het decor voor een natuurlijk spektakel. Een waar schilderij van de natuur. Pak je wandelschoenen maar vast, want dit wil je niet missen!

[euroadventure]

Turgen Vallei (Tian Shan gebergte)

Dinsdag 20 augustus

Vannacht heb ik heerlijk geslapen. Geen regen, geen onweer, gewoon rust. De zon schijnt opnieuw en de lucht is strakblauw! Na het ontbijt pakken we onze tenten in, maar voor we vertrekken, geeft Veronica nog een yogales aan een groot deel van de groep. Helaas doe ik niet mee, want ik heb flinke hoofdpijn. In plaats daarvan loop ik naar een stroompje een paar honderd meter verderop om mezelf van top tot teen te wassen. Het water is ijskoud, maar het voelt heerlijk om weer helemaal schoon te zijn. Mijn haar laat ik voor wat het is; dat lijkt me, met de hoofdpijn, geen goed idee.

Na de yogales is iedereen weer klaar voor vertrek. Vandaag trekken we dieper de vallei in.

De uitzichten zijn fenomenaal. Hoewel ik de eerste dagen het landschap niet heel indrukwekkend vond – vergelijkbaar met plekken in Oostenrijk of Slovenië – besef ik nu dat ik er echt van moet genieten.

En dat doe ik gelukkig ook met volle teugen, het is prachtig, soms zelfs een beetje mysterieus.

Na ongeveer een uur wandelen (tijd lijkt hier trouwens niet te bestaan), bereiken we een grote rivier, de perfecte plek om onze waterflessen bij te vullen.

Er staat een paard te drinken. Ons is verteld dat als een paard van het water drinkt, het veilig is voor mensen. Toch filteren of koken we het water waar mogelijk, niemand wil meemaken wat Laura overkwam. Over haar en de gidsen hebben we trouwens nog geen nieuws, want we hebben geen contact. We hopen dat ze veilig in Bathan zijn aangekomen.

Na de korte waterstop klimmen we verder omhoog met onze zware rugzakken. Alek heeft een plek in gedachten voor de lunch, met een prachtig uitzicht.

Normaal ben ik daar altijd voor te porren, maar met mijn hoofdpijn en een stijging van 400 meter in 10 minuten, is het vandaag even geen succes. De afspraak dat we halverwege de spullen zouden neerleggen, verandert halverwege de klim, zoals wel vaker de laatste dagen. Ik merk dat ik er chagrijnig van word, wat frustrerend is, want waarom zou ik me druk maken? Ik irriteer me aan mezelf, omdat ik me hierdoor laat afleiden. Gelukkig maakt het uitzicht bij aankomst alles weer goed en kan ik er volop van genieten. We nemen de tijd om te lunchen en foto’s te maken.

Mijn cracker-voorraad is inmiddels op en de droogmaaltijden ben ik inmiddels meer dan beu. Gellukkig delen Jolanda en Esther hun crackers en smeerkaasjes met me, zodat ik er weer tegenaan kan. Tot mijn opluchting is mijn hoofdpijn ook gezakt, wat de rest van de tocht een stuk aangenamer maakt. De afdaling, via een iets andere route dan op de heenweg, biedt opnieuw prachtige uitzichten. Donkere wolken komen opzetten, maar uiteindelijk blijven we droog tijdens de hele wandeling.

Tegen het einde van de middag bereiken we onze kampeerplek. Pas later besef ik dat we naast dezelfde rivier kamperen waar we op de eerste dag doorheen zijn gelopen. Dat is ook de plek waar ik verderop in de modder ben uitgegleden, haha.

Met het zonnetje erbij besluit iedereen om de beurt een duik te nemen in het koude water van de rivier. Sommigen zijn wat dapperder dan anderen (ik val in de laatste categorie 😉). Ik blijf niet lang onder, maar voel me wel weer lekker fris. s Avonds genieten we van de mooie avondluchten en opnieuw van een warm kampvuur.

We spelen rond het kampvuur een spel waarbij iedereen een waargebeurd en een verzonnen verhaal moet vertellen, en de anderen moeten raden welk verhaal waar is. Het leidt tot veel gelach en bizarre verhalen, waarvan je vaak denkt dat ze allebei niet waar kunnen zijn, terwijl één toch echt waar blijkt te zijn 😉🫣.

[preachingdrummer]

Stralen en schitteren

‘Wie verstandig zijn, het volk van God, zullen stralen als een strakblauwe lucht. En wie de mensen tot gerechtigheid hebben gebracht, zullen schitteren als de sterren, voor eeuwig en altijd.’‭‭Daniël‬ ‭12‬:‭3‬ ‭HTB‬‬ Wat een bijzondere tekst want wie is verstandig? Het volk van God! Was je dat voor Jezus komst door geboorte, nu ben je dat door je keuze, doordat je Hem aangenomen hebt als je…

[djdejong]

Een leuk hofje in Honselaarsdijk op dag 1059

Een leuk hofje in Honselaarsdijk op dag 1059

Met een strakblauwe lucht en vanmorgen was is net een verzopen kat van de regen.

[dutchjan]

November 01, 2021

[icecreamofthenetherlands]

#langevelderslag #nederzandt #ijsjesvannederland #icecreamofthenetherlands #netherlandsicecream #meteenparasolletje #parassol #strakblauw #ijsje #ijsjeophetstrand #dagjestrand #icecreamcone #zomer #blauwelucht #strand #zonzeeijs #softijs #noordwijkerhout #noordzeekust #strandleven (bij Langevelderslag) https://www.instagram.com/p/CDLr8uoFSQa/?igshid=1ugxhxxzklj6y

[steininbeeld]

“Luchtvloot”

De Nederlandse luchtvloot staat grotendeels aan de grond maar dit koppel vliegt in vrijheid  over de Maas.

(20 september 2020)

Vrij als een vogel sierlijk hoog in de blauwe lucht bekijken ze ons met argusogen wij hebben geen benul van wat zij gadeslaan zien zij de vele stalen vogels staan op verlaten start- en landingsbanen vanwege een rondwarend virus voor onbepaalde tijd aan banden gelegd onbekommerd volgen zij hun instinct vliegen zij van oost naar west omdat zij dan in het oosten en dan in het westen willen zijn tot voor kort vlogen de stalen vogels onbekommerd naar alle uithoeken van een onwetende wereld over wat er stond te gebeuren massaal doorkruisten zij het luchtruim volgepakt met stilzwijgend volk zich niet bewust van de verstekelingen verstopt in hun eigen lijven eenmaal terug op aarde ging het virusop zoek naar andere gastheren ook gastvrouwen werden niet ontziende mens werd de mond gesnoerd geen condensstrepen meer aan een strakblauwe hemel geen oorverdovend lawaai van opstijgende of neerdalende vliegers vogels kwetteren er vrolijk op los het luchtruim is weer veilig om zich te laten dragen door de wind naar alle windrichtingen deze twee zwanen tonen ons wat ware vrijheid betekent niet opgesloten in een vliegtuig maar vrij als een vogel in de lucht

Foto: © Fons Verhoeve Stein Tekst: © Jacques Smeets

[offtoljubljana]

26. Ik ben nu een personal shopper

28/02/2020

Oké, we komen later wel op het hele personal shopper gedoe. Dit wordt een lange blogpost met best wel wat foto’s, dus haal een zak chips, zet de waterkoker aan voor thee of instant koffie, zet als het moet ook nog de haard aan... Here we go.

Luister ondertussen mee naar UNDERTALE Soundtrack. Ik ben maar ergens in de playlist doorgegaan, want gisteravond had ik de playlist moeten onderbreken om naar de nieuwste Showmance: The Glee Recap with Kevin McHale and Jenna Ushkowitz te luisteren. Het ging over de aflevering Throwdown en ze hadden Harry Shum Jr., oftewel Mike, als gast. Harry vond het best wel hilarisch om gast te zijn, want hij had letterlijk niets te doen in deze aflevering. Nadat Jenna en Kevin hem vertelden dat zij ook niets te doen hadden in deze aflevering, gingen ze verder. 

Man, ik hou gewoon van Showmance. Mijn glee lovin’ heart geniet er zo veel van. Je merkt dat Jenna, Kevin en de gasten echt genieten om naar glee te kijken en om het erover te hebben, terwijl ze ook mega kritisch blijven. In deze podcast aflevering hebben Jenna en Harry het bijvoorbeeld ook over het racisme van glee gehad, aangezien zij 2 van de 3 Aziaten in deze glee club speelden. Ik snap ook nog steeds niet waarom Tina Cohen-Chang en Mike Chang allebei Chang als achternaam hebben. Zoals Jenna ook al zei: het is ook raar, aangezien Jenna/Tina niet eens Chinees is. 

Er is wel altijd behind the scenes informatie. Blijkbaar kreeg Harry het bericht dat hij auditie mocht doen tijdens de begrafenis van zijn oma. Awkward.

Ugh. Genoeg over glee. Terug naar Slovenië.

Aangezien ik dit een chronologisch verhaal wil maken, beginnen we met mijn verhaal van gisteravond. Afgrijselijk nieuws en ik kan het niet geloven, maar ik had gisteren spinazie gekookt en het was niet lekker.

Ja, ik eet dit met stokjes. En wtf, het is raar. De smaak is gewoon raar. Het verklaart wel waarom ik mijn spinazie pasta ook al niet lekker vond. Ik kan niet geloven dat ik in mijn 21-jarig bestaan vieze spinazie heb gegeten. Spinazie is normaal mijn lievelingseten. What the fr-e-sh a-voca-do is this?

Ik was niet de enige met een kookprobleem. Ik vond de zout niet, dus Caroline zei: “In die witte zak daar links.”

Ik draai me om en zeg: “Caroline, dat is suiker.”

Caroline’s gezicht betrekt.

Ik: “Verklaart het iets?”

Blijkbaar had ze een omelet met suiker gemaakt en aangezien ze het mega zoet vond, bleef ze maar extra “zout” toevoegen, maar het werd juist nog viezer. Ach, wat een gedoe met al dat koken.

Oké, terug naar vandaag. Ik schrok wakker om 12:00. Yup. 12:00. Ik zei toch dat ik moe was? Om eerlijk te zijn had ik geen plannen. Ik had verwacht dat ik de hele dag zou gamen. Ik heb gisteren namelijk in één dag de rest van Order of the Phoenix van Lego Harry Potter Year 5- 7 uitgespeeld (tot 1 maart met 50% korting in de Nintendo eShop) en ik wist niet of ik vandaag weer uren wilde gamen, but what do?

Nou, ik schuifelde naar de keuken en... is dat... de zon? Jongens, de zon scheen! De laatste paar dagen waren best kil en grauw, maar nu was de lucht helder en strakblauw. 

Dat rijmde. I oughta be a poet. 

Met dit weer had ik geen zin om de hele dag binnen te zitten, maar what do? Toen kreeg ik ineens een impulsieve gedachte: ik ga naar het Tivoli City Park!

Het Tivoli park is het centrale park van Ljubljana, net buiten het centrum. Het is 5 km2 groot en het is goed onderhouden. Die ene Bosniër van de tour en Caroline zieden beide al dat het heel mooi was.

Nou, perfect.

Verder had ik nog meer obag wensen, dus ik dacht: ik neem eerst de bus naar de obag store, maak wat foto’s en vanaf daar neem ik lijn 8 naar busstation Tivoli, dat naast het park ligt. Daarna ga ik terug naar obag en ga ik lunchen in de stad. Bij het busstation stond ik te wachten en een arme man had autopech bij het stoplicht, dus hij had zijn gevarendriehoekje neergezet. Mooi op 30 meter afstand. Hij was zelfs zijn stappen aan het tellen.

Het gekke is dat sommige auto’s de gevarendriehoek zagen, maar daarna wel stil gingen staan in die 30 meter tussen de driehoek en de auto. Wat bereik je daarmee? Ze moesten daarna als nog van baan wisselen om langs de kapotte auto te gaan. Ach.

Rond 13:47 stond ik voor de dichte deur van de obag store. Er hing een briefje op de deur. Twee andere vrouwen wilden ook naar binnen, dus ze vertaalden het voor me. De winkel was eventjes dicht en ze zouden terug komen rond 14:30. Goed, dan maar het park eerst.

Ik nam de dus naar Tivoli en ik liep door het park en... nou... het is een park.

Dit gebouw is blijkbaar een kunstgalerij. Ik liep er even om heen en aan de achterkant stonden twee cut outs bij het raam, dus ik schrok me dood.

Er waren wel overal kleine paarse bloempjes. De foto laat niet zien hoe mooi het eigenlijk is.

Verder was er ook veel groen. Er was een bos gedeelte, maar er waren ook grote open vlaktes waar mensen met honden wandelden en ik zag twee mensen frisbeeën. 

Vanaf een bepaalde hoogte kon je wel leuk het kasteel van Ljubljana zien. Dat zie je in de foto hierboven. Ik was eventjes gaan zitten op een bankje en ik dacht: wat nu?

Het park is gewoon een park. Er liggen dus wel allemaal dingen in het park, maar ik had geen zin om die hele 5 km2 te gaan lopen. Er lagen ook overal sportgedeeltes, maar dat interesseert me niet. Is het park leuk? Raad ik het aan om helemaal naar het Tivoli City Park te gaan?

Nou, als je van wandelen houdt, dan ja. Als je van sporten houdt, dan ja. Als je van moutainbiking houdt, dan ja (er reed een man op een elektrische mountainbike langs me op volle snelheid).

Maar aangezien ik niet van wandelen, sporten en mountainbiking houdt, weet ik niet of dit het waard was. Er liggen wel allemaal kleinere musea in dit park, dus daar zou ik voor terugkomen. Ik wilde wel Pokémon GO opstarten, want dat spel laat je soms de “hidden gems” van plaatsen zien, maar mijn 4G was weer eens klote.

(Ik weet dat ik niet van plan was om music recs te geven, maar Death By Glamour, het grote nummer tijdens het gevecht met Mettaton EX, is mijn favoriete nummer op deze soundtrack. MEGALOVANIA who idk her?)

Het was wel sterk genoeg om Google Maps te openen, dus ik stippelde een kleine route uit. Ik had namelijk ook genoeg 4G om het park op te zoeken en volgens Wikipedia was er ook een Tivoli Castle in de buurt. Dus ik zou van Tivoli Castle naar de andere kant van het park lopen, want net buiten het park lag een busstation met lijn 14. Vanaf dat busstation kon ik terug het centrum in en dan zou ik naar obag gaan.

Dus ik liep naar het kasteel.

Dat gebouw op de achtergrond lijkt net een berghut, maar het is een restaurant. Het kasteel is ook een expositiehal voor contemporary art, dus misschien kom ik hiervoor ook terug. Verder is het een café. Het is mooi, maar ik liep snel weer door.

Ik heb nog meer foto’s gemaakt van Tivoli park, maar aangezien ik deze blogpost niet nog voller wil maken dan dat het zou worden, zet ik die in een aparte photoset, net zoals bij de musjes.

Ik was me al aan het voorbereiden op wat ik zou zeggen tegen de vrouw achter de kassa. “Hey whassup I’m back!” klonk net niet goed genoeg. Maar van buiten zag ik al dat het mega druk was. Raar.

Ik liep naar binnen en ik kwam er al snel achter waarom het zo druk was. De winkel gaat morgen permanent sluiten. Alle producten waren een beetje per tas bij elkaar geduwd. De muren werden leeggehaald. Alles was kalig.

En alles had 80% korting. Ik weet niet hoe de Slovenen het nieuws hebben gekregen, maar de Slovenen hebben het nieuws gekregen. Mensen waren aan het hoarden. Je kon nu gewoon alle stukken los kopen, dus mensen liepen rond met obag basissen en hengsels en wat nog.

Sommigen kochten drie tassen. Er waren zoveel papieren obag zakken vol met spullen.

Het is echt zo’n winkel die leeggeroofd werd. Je kon nog maar een paar dingen krijgen. Zo had je alleen nog donkerpaarse obag Urbans.

Blauwe obag Moons.

Nog best veel bag City’s.

En ook nog veel obag Pocket (geen foto’s van gemaakt), obag Tote rugzakken (ook geen foto’s van gemaakt, maar je ziet ze in de Moon foto), dat andere formaat die mam in het roze heeft (ik weet even de naam niet), de horloges, de zonnebrillen, heel veel hengels en natuurlijk de normale obag.

Ik kwam eigenlijk voor anderen, maar ik heb toch zelf nog een tas gekocht. Ik wilde eigenlijk gaan sparen voor als Animal Crossing uitkomt, want ik wil ook nog een Switch stand en misschien het Animal Crossing hoesje, maar kom op! 80% korting. Uiteindelijk heb ik een hele obag mini, die ma en Lu ook hebben, voor €18! Nu snap ik wel waarom die ene mevrouw er meteen 3 kocht. Ik wilde eigenlijk altijd wel een obag Pocket, maar ze hadden gewoon nog een mooie bordeaux rode basis. 

Dus uhm, als iemand nog wensen heeft: je hebt tot morgen!

Ik had daarna zo’n grote tas. Ik heb 2 tassen gekocht plus 4 extra paren hengels. Ik had mijn eigen obag Basket, die ik al had, ook in die tas gedaan om plaats te maken op de bus, dus dit had ik op schoot.

Maar ja, daarmee liep ik door de stad. Even terug naar het chronologische verhaal. Ik kwam toevallig Rita en Sanne tegen en ze zagen mij dus met die grote tas. Ik had Rita laten zien wat erin zat en ze vroeg waar je het kon krijgen. Ze was ook wel geïnteresseerd in een goedkope tas van €20. Ik weet niet of ze er echt naar toe is gegaan, want we gingen alle drie verder.

Inmiddels had ik honger en ik had nog steeds zin in een burger. Ik liep langs een Balkan grill genaamd N°12 Grill & Kebab en ik zocht snel op de Boni app of ik daar goedkoop kon eten en yup, voor maximaal €2,51 had ik lunch.

Dus ik bestelde een burger, maar ik kreeg een ander soort brood erbij. Ik klaagde niet. Ook kon je precies zien hoe jij het maakte en je kon zelf kiezen wat je bij je burger wilde. Ik wilde dus geen uien en dat kon.

Ik besloot ook om even binnen te gaan zitten, want het restaurant lag op de 2e verdieping. Het was eigenlijk best wel leuk en het liet me een beetje aan Italië denken.

Aangezien het ook de grote drukke winkelstraat was, had je een goed uitzicht over de winkelstraat en de mooie gebouwen.

Het enige nadeel van burgers is dat ze moeilijk te eten zijn. Alle sla enz. viel er af, de saus lekte en de twee sneden brood verschuiven. Ik heb mijn lekkende broodje dus maar in mijn eco meeneem boterhamzakje gedaan en mee haar huis genomen.

Dat ding is een reddende engel. Al mijn leftovers gaan daarin. Ik had misschien juist een grotere moeten kopen! Ik had het gekocht in Nijmegen, bij de winkel WAAR. Fun fact: WAAR stuurde me een uitnodiging voor een sollicitatiegesprek de week voordat ik vertrok.

Deze zakjes zijn handig en je kan ze in de vaatwasser of wasmachine wassen. Dat heb ik wel nodig, want de saus van de kipwrap had een beetje gelekt.

Dus toen weer naar huis met bus 14. Deze buslijn is gewoon fijn, want het is minder druk en het station is dichterbij dan het station bij de mainstreet. De grootste reden dat ik de bus bij mainstreet neem, is dat die ook naar Faculty of Arts gaat.

Ik kwam thuis met mijn mega tas en Barbara was verbaasd. “Wow, you’ve been shopping!” oh Barbara, honey, you have no idea. Ik liet Barbara zien wat ik gekocht had en nu is zij ook enthousiast, dus misschien gaan we morgen samen naar de obag store. Ik had haar wel uitgelegd dat het leegverkoop is, dus misschien is er minder een stuk minder over, maar dat zien we wel. Mits, als we gaan. Misschien neem ik toch een obag Pocket. Aan de ene kant vind ik het onnodig om veel tassen te hebben, maar aan de andere kant is er 80% korting, dus is dit een kans.

Maar Animal Crossing...

Maar 80% korting...

Maar je hebt al 2 obag Baskets en nu ook een obag Mini....

Maar een hele obag Pocket voor maar €15 of zo...

Ugh. Ik zie wel.

Nou, uhm, dit is dus nu het zicht dat je krijgt als je mijn kamer binnen komt.

Mam noemde me al haar personal shopper. Misschien moet ik 10% van de prijs gaan vragen als bijbaantje. Of weet iemand de contactgegevens van obag? Ze moeten me aannemen als reclamemaakster.

Jk. Jk... unless??? 😳😳😳

Sorry voor de meme.

Dus ja. Toen nog even boodschappen gedaan bij de Spar met te weinig personeel en ik weet dat ik al eerder een foto van de bergen heb geplaatst, maar nu hing er een mooie lichtroze gloed door de lucht en dat reflecteerde heel mooi op de sneeuw.

Alsnog is het minder goed te zien op de foto. En dat is het voor nu. Mijn niet productieve dag is toch nog zeer productief geweest.

[arturio]

When you get that holidayfeeling 😍#26graden #strakblauw #zonnig #mariabild #südburgenland #österreich ❤️

[albania-2019]

Donderdag 9 mei

Suf en Saai

Gisterenavond tot laat genoten van Ajax op de nu.nl-blog bij het kampvuur. De teleurstelling kwam keihard binnen in de laatste minuut van de verlenging….. Wat een drama.

Het was vannacht tegen het vriespunt: de Nutella kunnen we vanochtend alleen nog in plakjes snijden. Maar in ons goede tentje, met de superslaapzakken hebben we het niet koud gehad. Voor overdag hadden we best een muts en handschoenen kunnen meenemen. Het weer is naast koud ook dicht bewolkt en grauw. Voor de foto’s is een strakblauwe lucht misschien saai, egaal grijs is ook niet alles.

We kiezen voor het eerste stuk van de route voor de kortste weg (in afstand), en de langste weg (in tijd). Het weggetje is mooi, maar we vorderen langzaam, door de kronkels. Als we later bij de doorgaande weg komen, blijft de weg mooi, en vorderen we nog steeds langzaam. Dit keer vanwege de vrachtwagens die deze route ook gebruiken. We geven een mevrouw met autopech een lift naar het volgende dorp, en doen daar direct inkopen en speuren naar een koffietent. Moeilijk kiezen want er zijn twee hippe koffietentjes tegenover elkaar. Echt waar: de ene draait ‘here comes the sun’ en bij de ander staat ‘I’am only happy when it rains’ op. We kiezen voor de laatste. Binnen is het warm en het zit vol. Wel gek: het staat hier blauw van de sigarettenrook, dat zijn we niet meer gewend.

Tegen lunchtijd arriveren we in Podgorica, door ons boekje beschreven als ‘de saaiste hoofdstad van Europa’. Het advies is om hier te gaan winkelen, dansen of een wijnproeverij te doen: de stad bekijken heeft geen zin. Wij werpen ons op lunchen en op het terug wisselen van onze overgebleven Leki’s. Het eerste is geen probleem, maar het blijkt dat Leki’s buiten Albanië niet gewisseld kunnen worden. Suf, dat hadden we even eerder moeten lezen. We hebben omgerekend nog rond 275 euro aan Leki’s. Albanië was goedkoper dan gedacht, we hebben veel wild gekampeerd, en we waren het land vrij plots uit. Wat te doen….? We zijn zo’n 40 km van de grens, en zo’n 80 km Skhodër. Terugrijden is suf en saai, maar past wel goed bij het thema van deze troosteloze dag.

We zetten een vrolijk muziekje op en rijden terug. Nu maar duimen dat er bij de grens een wisselkantoor is, en we niet helemaal terug hoeven naar Skhodër. En als dat wel moet, dat we er dan voor banksluitingstijd zijn. Onze eta is nu 16:49 uur, dat wordt krap. Er is geen wisselkantoor bij de grens. Maar we vinden wel een mannetje die voor een schappelijke wisselkoers onze leki’s om wil zetten in 260 euro. Goede deal!!

En zo staan we 4x binnen één uur in de rij voor de grens: Montenegro uit, Albanië in, Albanië uit, Montenegro weer in. Iedere douanebeambte haalt braaf alle paspoorten door de scanner, en noteert de invoer van Brutus. Ze trekken geen wenkbrauw op over deze malle uit- en inrij actie, die op de computer toch zichtbaar zou moeten zijn....

Ondertussen gaat het nog wat harder regenen. We koersen op een camping met een ‘fraai uitzicht’. Er is helemaal niemand, en het grasje is een sopveld. Wel staat er bij de parkeerplaats een kiosk, met een overdekte eettafel. Dat lijkt ons zeer geschikt. We zetten Brutus er middenvoor. Ondertussen komt het mannetje dat bij de kiosk hoort thuis. Hij is reuze aardig, natuurlijk mogen we onder het afdak zitten, we mogen ook bij hem binnen koken! Willen we geen raki? Bier dan? In ieder geval honing van één van zijn veertig volken. Wat een verschil met de Nederlandse kleine campingeigenaar eerder deze vakantie.

We koken een heerlijke garnalencurry, met warme thee en gaan met de kippen op stok. Gelukkig houden we van lezen! De voorspellingen zijn voor deze week bar en boos. Dus het kan alleen maar meevallen.

[rotterdamvanalles]

Het Rotterdam Van Alles Weerbericht Vandaag: plaatselijke mist, daarna zonnig. 🌤

Vanochtend komt eerst plaatselijk mist voor maar deze lost in de loop van de ochtend vrij snel op. Daarna is het woord opnieuw aan de zon al zal de hemel niet helemaal strakblauw zijn omdat er ook sluierbewolking voorkomt. Het blijft droog en de temperatuur komt met maximaal 15 graden lager uit dan gisteren. De wind komt uit het oosten en waait matig, windkracht 3 tot 4.

Vanavond en vannacht zijn er opklaringen maar neemt wel het aandeel sluierwolken vanuit het zuidwesten verder toe. Het blijft droog en de temperatuur daalt naar ongeveer 10 graden. Mist wordt er komende nacht niet of nauwelijks verwacht door de matige oostenwind.

Morgen krijgen we van het zuidwesten uit te maken met meer bewolking en in de tweede helft van de ochtend gaat het enige tijd regenen of volgen er een paar buien. De zon krijgen we nauwelijks te zien en de temperatuur komt door de zuidoostenwind, later draaiend naar het zuiden wel hoger uit met ongeveer 18 graden.

VOORUITZICHTEN

Wisselvallig herfstweer met van tijd tot tijd wat regen of enkele buien. Op zaterdag blijft het vrijwel overal droog. Met temperaturen van 18 graden is het aan de zachte kant. Ook de nachten worden een stuk zachter.

GEMIDDELDE ROTTERDAM AIRPORT:

Tussen 21 en 31 oktober bedraagt de gemiddelde maximumtemperatuur 13,6 graden en de minimumtemperatuur 7,0 graden. Er valt gemiddeld 28,7 mm neerslag.

Brom, Rijnmond

[michielhogenboom]

Schrijver Mick Johan schreef een bijzondere tekst over mijn werk in het AVL-NKI in Amsterdam. Je leest de volledige tekst hier: link

Fragment:

"We zien een man tot boven zijn knieën in tropisch gekleurd water staan. De lucht is strakblauw. In zijn handen een gigantische witte vis die hij gevangen heeft. Hogenboom vertelde me dat het een tarpon is, een soort vechtharing. De man en zijn vis bevinden zich vrijwel perfect gecentreerd op het doek. Hij draagt de vis op zo’n manier dat het voelt alsof hij zijn lul laat zien. Testosteron galore.

Zijn blik is duister, hetgeen wordt benadrukt door zijn geel geschilderde gezicht. Het is een raar geel gezicht, en zijn hand is eveneens raar geel. Het maakt de man ook een beetje de zon binnen deze compositie. De man en zijn vis als het absolute middelpunt van al het leven op aarde. Hij lijkt er zelf in te geloven. (...)

Foto’s van mannen met vissen hebben iets potsierlijks. Ik vind ze vaak even sneu als lachwekkend. Door ze te benaderen als piëta’s worden ze in de handen van Hogenboom een monument voor het overbodig geworden jachtinstinct van de Moderne Man. Een grootse, ridicule en hilarische viering van het einde van het testosteron-tijdperk. Ik vind het een ongelofelijk goed werk. Mocht je zo onfortuinlijk zijn dat je om wat voor reden dan ook naar het AVL moet, dit is iets om naar uit te kijken."

[euroadventure]

Santo Stefano di Sessanio (Parco Nazionale Gran Sasso e Monti della Laga)

Maandag 30 mei

Na de prachtige wandeldag gisteren ben ik erg nieuwsgierig naar de fietsroute in deze omgeving. De route die ze aanbevelen is 100 kilometer en met de e-bike volgens de Italianen goed te doen. Toch neem ik mijn oplader mee zodat ik onderweg indien nodig bij 1 van de 5 laadstations mijn accu kan opladen.

Het zonnetje schijnt en de lucht is strakblauw wanneer ik vertrek. Ik start met een klim richting een bergplateau waar ik een mooi uitzicht zal hebben over de bergketen met Monte Prena op 2561 meter die hier boven uit steekt.

Voor ik daar ben word ik al verwend met het mooie groen in de vallei en op de heuvels.

De klim valt ook erg mee, het is goed te doen. Eenmaal op het plateau lijkt het soms of ik alleen ben aan het einde van de wereld. Het is wederom continu genieten!

Ik zie ook al een leuke camperplaats waar ik misschien morgenavond wel wil staan 😊. Uiteindelijk rijd ik verder richting Castel del Monte. Bergafwaarts tik ik soms 50km/h aan, heerlijk!

In Castel del Monte gun ik mijzelf uiteraard een latte en kan ik voor de zekerheid nog mijn accu bij laden. Via Villa Santa Lucia rijd ik richting Capodacqua en naar Capestrano.

Ik rijd continu in volle vaart naar beneden, langs velden vol klaprozen, wetende dat ik uiteindelijk weer een keer omhoog zal moeten 🙈...

Ik rijd niet de route die de brochure globaal aangaf, het is te vaag omschreven en er komt een hele donkere lucht aan, ik wil niet nat worden mocht het gaan regenen.

Uiteindelijk kies ik voor een kortere route, maar deze blijkt steil omhoog te gaan. De mogelijke kilometers met mijn accu gaan helaas snel omlaag. Ik hoop dat ik het red tot de camperplaats! Onderweg worstel ik, steeds chagrijniger wordend, mijzelf een weg omhoog. Maar liefst veertien haarspeldbochten moet ik trotseren.  Het is haast niet te doen, maar ik kom op het hoogste punt aan en heb nog vijf kilometer over op mijn accu voor de laatste drie kilometer. Ik red het precies, maar het was behoorlijk afzien!

Ik drink en eet eerst van alles om weer op energie te komen. Vanavond trakteer ik mijzelf dan ook maar op een etentje. Het blijkt dat alles gesloten is behalve het meest luxe restaurant van het dorp....maar na deze inspanning van vandaag gun ik mijzelf dat meer dan ooit 😋😁.

[coolfancywitches]

ČD 193 298 met EC 171 in Děčín-Čertova voda by NS Bodegraven Via Flickr: ČD 193 298 met EC 171 in Děčín-Čertova voda DĚČÍN: de volgende ochtend werd omstreeks 8u met de trein vanuit Ústí nad Labem naar Děčín-Čertova voda vertrokken. Hier had ik een leuk motief in gedachten in combinatie met de EuroCity uit Berlijn naar Praag. Daarnaast hoopte ik in de wachttijd ook nog wat goederentreinen tegen te komen. Waar het in Ústí zonnig en strakblauw was, was dat in Děčín anders. Over de bergen heen ontstonden hele wolkenvelden, waardoor het nog krap zou worden of de gewenste zonplaat gemaakt kon worden. Gelukkig zat het op deze vrijdagochtend eens mee en kon de 193 298 met EC 171 naar wens worden vastgelegd, terwijl de machinist de twee fotografen vriendelijk begroet. Datum: 5 augustus 2022 9:54u Locatie: Station Děčín-Čertova voda, Děčín

[jouregio]

Zonovergoten voorjaarsweer

18-03-2022 JOURE – De zon schijnt uitbundig en slechts enkele stapelwolken verschijnen aan de strakblauwe lucht. Vanmiddag wordt het 10 tot 15 graden. De matige noordoostenwind maakt het iets frisser. Morgen gaat het harder waaien uit het oosten en de schrale wind maakt het kouder dan de maximumtemperatuur van 10 tot 14 graden. Het is wel droog en zonovergoten. Zondag kan een enkele bui vallen.…