#stixoima

[evang3lie]

Το τέλος είναι το χειρότερο ξενέρωμα, είναι που έρχεσαι κ φεύγεις το ξημέρωμα..

•Τέλος - Στίχοιμα•

[gkyprakis]

Η αξιοπρέπεια έχει τίμημα,

και το λένε μοναξιά.

[skepsh-rypansh]

Σαν το γλυπτό εκεί στο δίπλα μαξιλάρι αριστερά κοιμάται ο άνθρωπος, ο φίλος και η λύση μου.

[ulysses24]

Είστε όλοι ένα μάτσο σκλάβοι, απάντησαν οι μηχανές.

[selvidakos23]

Έλα να γαμηθούμε σαν ερωτευμένοι σχιζοφρενείς,σαν δυο άνθρωποι που σέβονται τα βίτσια τους και όχι σαν κάτι μπάσταρδους που τρώνε τα κορίτσια τους

[gatomhtera]

Όλο πεθαίνεις για τους άλλους ζήσε λίγο για μας,

φέρε μου πίσω αυτή τη μέρα που σκεφτήκαμε εμάς.

[ena-peinasmeno-panda]

Ήταν εκείνη η πρώτη που δεν πήγαν δουλειά γιατί κάθισαν στο κρεβάτι και αντάλλαξαν φιλιά

[rawmant1ki]

Πόσο κοστίζει ο άνθρωπος και πόσο μία ιδέα

[xamenohliobasilema]

Ήταν η μέρα που σκεφτήκαμε εμάς

που όλα της τα δευτερόλεπτα κυλούσαν για μας

Ήταν η μέρα που δεν σε ένοιαζε τι λέει ο ντουνιάς

Είχες την αύρα του νερού και την μορφή της φωτιάς.

[evang3lie]

Οι γάτες ξέρουνε πως νιώθω γι'αυτό μ' ακουμπούν..

•Γράμμα - Στίχοιμα•

[inadequate--feelings]

Είμαι απ’τη χώρα των δημοσίων εγκληματιών

Και των νεκρών μαθητών

Σε μια στροφή των Τεμπών

[orgismenh]

[annarrchy]

είμαι απ’ τη χώρα των γραμμάτων των τεχνών και των καλλιτεχνών,

αμέτρητων τηλεθεατών και καναλιών,

από τη χώρα, των ασυνείδητων κληρικών

και των χιλιάδων μοναστηριών κι εκκλησιών,

τη χώρα της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ

της γραφικής αριστεράς, των δημοκρατικών ηλεκτροσόκ,

την χώρα των αντιπάλων οικογενειών

και κατ’ επέκταση αντιπάλων ομάδων κι εταιρειών,

τη χώρα λογοτεχνών σαν τον Καζατζάκη

κι εκδοτών σαν τον Τεγόπουλο και τον Λαμπράκη.

από τη χώρα που ξεχνάει ποιητές σαν τον Ελύτη

μα θυμάται να ταΐζει ανθρώπους σαν τον Σημίτη,

τη χώρα που ’χουν πέραση βλάκες και φλώροι

στην Ελλάδα του φωτός βλέπουν όλοι Fame Story,

τη χώρα της χρυσής εποχής, του 5ου αιώνα

όπου σκλάβοι δημοκρατικά χτίσαν τον Παρθενώνα.

είμαι από μια χώρα που λέγεται Ελλάδα,

τη μεγάλη της Ευρώπης ισχνή αγελάδα.

είμαι απ’ την χώρα των δημοσίων εγκληματιών

και των νεκρών μαθητών σε μια στροφή των Τεμπών.

[axristes-styseis]

Fuck, το ποσταρα 2 μέρες πριν μπουν οι Ρώσοι στην Ουκρανία. Βέβαια για το outro και όχι για τους στίχους που μετά κατάλαβα το νόημα. Πιο mindfuck ο Βαλάντης που έγραψε αυτό κάτι χρόνια πιο πριν..

Και τα κουπιά μας σάπια και τα χέρια γεμάτα ρόζους

Κι ούτε γλάρος να φανεί

Ούτε φεγγάρι να ξεμυτήσει

4ωρα 8ωρα 12ωρα και μεις να τρώμε ο ένας τον άλλον

Λες κι αν η κοιλιά η δικιά σου γεμίσει δε θα ακούς την άδεια κοιλιά του διπλανού

Καημένε

Κοίτα πως σε κάνανε, να ντρέπεσαι να φωνάξεις τι σου λείπει

Και ν�� μου μοστράρει�� αυτό που σου δανείσανε

Μαζί θα πιούμε το νερό της, θα παλέψουμε

Και στο τέλος θα κοιταχτουμε και θα σβήσουμε απαλά κι αθόρυβα

Ούτε καν θα τους ενοχλησουμε, κι ούτε καν θα μας ακούσουν

Όπως δεν μ' ακούς και συ

Στίχοιμα - Αετός και Άρκτος (Outro)

[agriokatsikos]

Και δυο φιλιά σου καυτά

Και δύο λόγια σου ψιθυριστά σε πλήρη σιωπή

Να σου μιλάω εγώ για καύλα, να μου λες για ντροπή

Και να σερφάρω απ' την καμπύλη μέχρι την εγκοπή