#sautoro

[rausule]

Die oorspronge

La Satura Sau_tura Die versadigde lt. Tortura opwinding wriemel, van geluk, in die verband tussen komies en heilig word ook getuig deur 'n gebeurtenis wat plaasgevind het in 365 vC. In daardie jaar, vertel die geskiedskrywer Livius (VII, 2), het 'n gewelddadige hongersnood uitgebreek en die Romeinse owerhede is aangespoor om 'n plegtige lektisternium te vier. Dit was 'n godsdienstige seremonie waarin 'n banket gereël is vir die groot gode, wat aangemoedig is om deel te neem deur hul standbeelde op die spesiale tafelbeddens te laat lê. Dié seremonie is in uitsonderlike gevalle gebruik en Livio wil onthou hoe ernstig die oomblik oorweeg is. Ten spyte van die ritueel het die hongersnood egter nie opgehou nie en daarom het die Romeine dansers (ludiones) uit Etrurië gebring, wat veronderstel was om goddelike guns te versoen met hul danse wat deur die klank van 'n fluit begelei word. Selfs hierdie hulpmiddel hoef nie veel vrugte af te werp nie, as dit waar is dat die hongersnood dwarsdeur die volgende jaar gewoed het, maar die gebeurtenis het, benewens die bevestiging van wat reeds gesê is oor die verband tussen heiligheid en die teatrale vorme van dans en mimiek, het die begin van 'n nuwe seisoen van die Romeinse teater gegee: versadiging. Die jong Romeine, om die waarheid te sê, gefassineer deur die grasie van die vreemde dansers en aangevra deur die nuwigheid van die ding, het Fescennynse verse begin meng en die nabootsing wat hulle vergesel het met die elegante bewegings wat hulle deur die Etruskers sien uitvoer het, wat 'n a nuwe soort vertoning, die satura, wat dadelik in die ludi ingesluit is en met groot gewilde guns begroet is. Die satura is die stel van verskeie elemente, musiek, dans, toneelspel, nabootsing, wat aanvanklik as gevolg van improvisasie vervolmaak het en ontwikkel het tot 'n meer uitgebreide geskrewe vorm, verteenwoordig deur professionele akteurs wat die naam van histrione gegee is, van die Etruskiese hister, wat gedui het op mimiekspelers en dansers. Dit is waarskynlik dat teaterskole van akteurs en musikante redelik gou gestig is en in elk geval is dit seker dat die satura die Romeinse publiek vir verhoogvertonings verower het en die weg gebaan het vir die invloed van Hellenistiese dramaturgie.

Etruskiese danser met ryk klere en juwele, 6de eeu vC, Tarquinia, Graf van die Giocolieri, Superintendensie het na professionele mense geski en weer na primitiewe vorme van komedie gewend. Argeologiese.

Die fabula Atellana Die historikus Livio, in die pas aangehaalde gedeelte, sê

dat toe satura van 'n geïmproviseerde speletjie in ars verander het, het die jong Romeine la- Hierdie klugte vervleg met dié wat in die Kampanië-stad Atella ontstaan ​​het. lewe te gee aan die sogenaamde fabula Atellana, genaamd exodium Atellanum, omdat dit aan die einde van 'n Griekse komedie voorgedra is (exodium beteken in werklikheid uitgangsvertoning»). Dit was 'n skilderagtige voorstelling wat wydverspreid onder die Oskaanse bevolkings en onder dié van die Griekse kultuur in Suid-Italië was. Die komplotte is geïnspireer deur gewilde gebeurtenisse van die daaglikse lewe (soos die slaaf wat vir diefstal gestraf is, die moerige ou man wat 'n troue verhinder, 'n jinx wat die bose oog werp ...) en uitgevoer deur vier karakters wat vaste maskers gedra het en geïmproviseer het. hul grappe op grond van 'n voorafbepaalde plot. Die maskers van hierdie Oskaanse klug was Maccus, 'n tipe dwaas wat altyd honger is, Pappus, die ou dwaas en bose, Bucco, 'n grootpraterige charlatan en Dossennus, die slinkse en bose boggelrug. Die Atellana het 'n onweerstaanbare vis comica vrygestel, wat vreugde en groot emosionele deelname onder die toeskouers gewek het, aan wie die karakters en hul stereotipe gedrag baie bekend was.

lêer