#söyleyemediklerim içimde sızı

[birazfazla]

Babamda düşünmüştür ölümün sırası olmadığını...

yetmedi gücü işte....

daha fazla nefes almaya..

çok acımıştır canı!.

evine gelmek istemiştir belki de, yaşamaya devam etmek istemiştir..

ama gücü yetmedi işte!!.

[bulutlarmiisalii]

söyleyemediklerim, içimde koca bir sızı.

[eyizmerk]

Çünkü gece zamanın katranıdır,gelip geçecek gibi değil,omurgamdaki didişme diyor ya Zarif şair düşünüyorum gelmeyince,geçmeyen iç sıkıntılarımı. Sahi neydi beni sabahlara kadar uyutmayan bu özlem,neydi günlerce uykusuz bırakan.Beni durup dururken uzaklara daldıran,çayımı soğutmama sebep olan. Yaşanılanları unutmak istemezken aynı zamanda unutmak için çabalamak ister mi insan. Unutmaya ömrü yeter mi insanın bu haline alışamadan. Bazı şeylerin yokluğuyla nasıl başa çıkılır,inan bilmiyorum.Nefes alamıyorum,nefes alamadığım için şiire sığınıyorum. Sığamadığım bir dünya var içimde,kendimi balkonlara atmama sebep olan. Sürüp gidiyor sorular,hepsi cevapsız kalıyor. Ve ben bu kaçıncı gecedir kendi kendime onunla konuşuyorum. Geçmiş acılı günlerin tartışmasını yapıyorum. Anlatıyor ve bütün yanlış anlaşılmaları, haksızlıkları düzeltiyorum. Hani ay gece olunca pay edermiş ya ayrılığı ,bende sabırla titreyerek öyle yalın,kimsem olmadan oturuyorum kıyısında ayrılığın… ve gece boyu bir tek uzun şiirli cümle düşüyor kaderime. Aslında anlatamadıklarım bir dağ, ben o dağın zirvesine bir türlü ulaşamıyorum… Bu sefer oldu,içimdeki kavgamı günyüzüne çıkarıp,rahat edeceğim diyorum. Ama nasıl oluyorsa günümü zarif şairin de dediği gibi yeni bir söz söylesem neye yarar ki söyleyemediklerim içimde bir sızı diyerek bitiriyorum. Ah şiiri bir de yazılan şeylerden ibaret saymasak…Anne sen hüznümü kapıya kadar geçir bu gece / zira gecelerimi ağırlayamaz oldum / çünkü şiir yetmedi.