#rapenburg

[huariqueje]

Rapenburg, Amsterdam, at evening -   Riek Wesseling ,ca. 1968-72.

Dutch, 1914-1995

black chalk , 83 x 117.5 cm.

[escapismsworld]

Chimney with relief of Paris and Oenone, Jan Baptist Xavery, 1739

Leiden resident Diederik baron van Leyden commissioned the chimney for his home's grand hall at Rapenburg 48. It's likely that Xavery also sculpted the ceiling's decorative elements and fashioned the marble relief that can be seen above the doors. The room had a big artwork by Dutch master Jacob de Wit. Brussels tapestries decorated the walls. Together, they made quite a show.

Rijksmuseum.

On display in room 1.2

[rtvideaal]

Nationale Jammarkt presenteert oudste koningin tot nu toe

De 32e Nationale Jammarkt is op woensdag 21 augustus van 10:00 tot 17:00 uur in Neede. De organisatie is er in geslaagd om veel nieuwe standhouders naar Neede te halen. Op het podium van de kruising Oudestraat, Borculoseweg, Rapenburg is om 11:00 uur precies de presentatie van de nieuwe Jamkoningin. “Ik kan nu al verklappen dat een koningin niet per se 18 hoeft te zijn”, vertelt de voorzitter.…

[rotterdamvanalles]

Uitbreiding van het Havenziekenhuis aan de Maasboulevard, juli 1965.

Rotterdam werd als havenstad niet alleen met zeelieden geconfronteerd, maar ook met de exotische ziektes die zij meebrachten. Het Coolsingelziekenhuis had een aparte afdeling voor zieke zeelieden. In Leiden werd op 14 mei 1914 de 'Leidse Vereniging tot Bevordering van de Studie der Tropische Geneeskunde' opgericht. Bijna tien jaar later werd dat het 'Instituut voor tropische geneeskunde' dat gevestigd werd bij het Rijksherbarium aan het Rapenburg te Leiden. Omdat er in Leiden te weinig aanbod was van patiënten uit de tropen werden in 1925 de Havenpoliklinieken in Rotterdam geopend, die na korte tijd meer dan 2.500 zeelieden per jaar behandelen. Om praktische redenen werd daarom in 1927 het oude hotel Continental en het daarnaast gelegen huis aan de Oosterkade 22 en 24 en het parterregedeelte van nummer 26 omgebouwd tot 'Ziekenhuis voor Scheeps- en Tropische Ziekten' dat al snel het 'Havenziekenhuis' werd genoemd. Het ziekenhuis kreeg 75 bedden. In 1928 werd een badkamer op de eerste verdieping omgebouwd tot operatiekamer.

Begin jaren 1930 werd besloten tot nieuwbouw van het ziekenhuis op dezelfde locatie tussen het Haringvliet en de Maas. In december 1934 vertrokken personeel en patiënten naar een noodziekenhuis dat was ingericht in voormalige kantoorpanden van Unilever aan de Westerlaan. In 1937 wordt het nieuwe ziekenhuis in gebruik genomen. Het ‘Ziekenhuis voor Scheeps- en Tropische Ziekten’ heette vanaf toen officieel 'Havenziekenhuis'. Hoewel het Havenziekenhuis tijdens de Duitse aanval op Nederland in 1940 in de frontlinie lag, werd het niet getroffen. Ook tijdens het bombardement op Rotterdam werd het niet getroffen, alhoewel de brandgrens slechts op enkele tientallen meters was verwijderd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is de ontwikkeling van specialistisch ziekenhuis naar algemeen ziekenhuis ingezet, er waren geen scheepvaartverbindingen met tropische gebieden en het algemene Coolsingelziekenhuis was verwoest.

In de periode 1961-1967 werd het Havenziekenhuis verbouwd en uitgebreid. De 'Vereniging voor Tropische Geneeskunde Rotterdam – Leiden' bood bij de heropening een kunstwerk aan van Francesco Somaini dat doet denken aan een uiteenspattende meteoriet. In 2005 werd het Havenziekenhuis een dochteronderneming van het Erasmus MC.

Vanwege structurele financiële problemen door hoge vaste lasten kwam de nieuwe eigenaar Erasmus MC tot de conclusie dat het Havenziekenhuis geen toekomst had. Ondanks een groeiend aantal patiënten leed het ziekenhuis verlies (in 2015 750.000 euro en in 2016 4.8 miljoen euro). Het Havenziekenhuis werd daarom gesloten en omgevormd tot een polikliniek met als aandachtsgebieden ouderengeneeskunde en tropen- en Infectieziekten.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[gonzalo-obes]

IMAGENES Y DATOS INTERESANTES DEL DIA 12 DE ENERO DE 2024

Día Internacional de Besar a un Pelirrojo, Año Internacional de los Camélidos.

Santa Tatiana, Santa Tania, San Benito Biscop y San Arcadio.

Tal día como hoy en el año 2010

En Haití, el país más pobre del continente americano, se produce un terrible terremoto de magnitud 7,3 grados en la escala Ritcher y con epicentro a unos 20 km de la capital, Puerto Príncipe, que queda reducida a escombros. El balance final de víctimas será de más de 250.000. De acuerdo a los registros históricos, Haití no sufría terremotos importantes desde hacia más de 200 años, los de mayor magnitud ocurrieron en 1751 y 1770 aunque nunca llegaron a alcanzar los 7 grados de la escala de Richter. (Hace 14 años)

1970

Con la rendición de Biafra, concluye la Guerra de Biafra iniciada el 6 de julio de 1967, poco después de que el comandante militar de Biafra, general Ojukwu, proclamara la secesión de la provincia oriental y el nacimiento de la república independiente de Biafra. La guerra ha sido muy costosa para Nigeria en términos de vidas humanas, dinero e imagen exterior. Se estima que alrededor de tres millones de personas han muerto durante las hostilidades, principalmente por hambre y enfermedades. Poco después del fin de la guerra, Yakubu Gowon decretará la amnistía y prometerá ceder el poder a un gobierno civil en 1976, pero en julio de 1975 un grupo de oficiales musulmanes, al mando del coronel Joseph Garba, jefe de la guardia personal de Gowon, lo derrocará y colocarán al frente del país al general Murtala Ramat Mohammed. (Hace 54 años)

1946

En esta fecha, el Consejo de Seguridad de Naciones Unidas se reúne por primera vez. En este momento, 51 estados forman parte de la ONU y el Consejo de Seguridad queda formado por 11 miembros. La membresía permanente del mencionado Consejo quedará en manos de los aliados victoriosos de la Segunda Guerra Mundial: Estados Unidos, la URSS, Francia, Reino Unido y China, siendo el resto miembros no permanentes y rotatorios. En virtud de una enmienda de fecha 17 de diciembre de 1963, que entrará en vigor el 31 de agosto de 1965, la Asamblea General aumentará el número de miembros no permanentes del Consejo de Seguridad de 6 a 10. Estos miembros no permanentes serán elegidos por la Asamblea General para un período de 2 años y no podrán ser reelegidos a la conclusión de su mandato. (Hace 78 años)

1933

Tienen lugar los llamados Sucesos de Casas Viejas, un alzamiento anarquista que encuentra una dura reacción por parte del gobierno de Azaña y de la Guardia Civil en Casas Viejas (Cádiz, España) al entrar ésta a tiros en el pueblo e incendiar la casa donde se han refugiado algunos de los dirigentes de la insurrección, entre ellos el conocido como "Seisdedos". A continuación se procede a una serie de juicios sumarísimos, y se fusila a los sospechosos de haber participado en los hechos. Serán catorce los asesinatos por los que, en mayo de 1934, el responsable directo, capitán Rojas, será enjuiciado y condenado a pena de 21 años de prisión, mientras que el director General de Seguridad del Estado, será absuelto. (Hace 91 años)

1816

En Francia, al considerar peligrosa a la familia de Napoleón, se aprueba una ley por la cual todos sus parientes deben abandonar el país. (Hace 208 años)

1807

La ciudad de Leiden (Holanda) resulta damnificada al estallar un barco que está cargando pólvora y amarrado ilegalmente en el lado Este del canal Rapenburg. La explosión, que destruye cientos de casas, siega la vida a unos 150 ciudadanos. El rey Luis Napoleón Bonaparte visitará personalmente la ciudad para coordinar la ayuda a las desgraciadas víctimas. (Hace 217 años)

1610

En Sevilla (España) se pregona públicamente el bando real de expulsión de los moriscos (musulmanes españoles bautizados tras la pragmática de los Reyes Católicos del 14 de febrero de 1502). La expulsión se realizará en condiciones brutales e incluso se producirán matanzas que llenarán de amragura y dolor a una minoría que será crítica con el odio, satisfacción e indiferencia del resto. (Hace 414 años)

[franboos]

That would be the best! Can you rec me some things in Leiden (since you put a little <3), Utrecht, Maastricht and Breda for NL and Ghent if you have any

To do in Leiden:

- Visit the Burcht (a city park with 12th century remains of a castle fort and very nice view of the city and nearby church (Hooglandse kerk))

- Restaurant De Waag (very cool building on the in and outside)

- Walk through Rapenburg street, next to the canal. Is a nice walk with pretty houses

- Go to the Hortus Botanicus

- And the city center is very walkable and not too big so it’s easy to have a pretty walk (that’s why i love this city)

To do in Utrecht:

- Visit the Sint Martin’s Cathedral and the the pretty garden next to it (Pandhof van de Dom, it gives Harry Potter vibes)

- Dom tower

- Winkel van Sinkel Restaurant and Tapas Kelder (is in the same building)

- Miffy Museum lol

- Walk past the canal in the city center (Oudegracht, that’s also where you can shop great)

To do in Breda (i’ve never been there lol):

- Grote Kerk Breda (church)

- Beer Advertisement Museum (never been, looks fun tho)

- Walk through the city park Valkenberg

- Walk through city center , have a nice lunch somewhere

Maastricht (been there once like 5 year ago lol):

- Basilica of Our Lady (again an old church thing lol)

- Bookstore Dominicanen (is a bookstore in an old church, very cool)

- Market Square

To do in Ghent (been here once as well lol):

- Korenmarket

- Saint Michael’s Bridge

- Museum voor Schone Kunsten (art museum)

- Wasbar (a restaurant which is very slay with yummy food for breakfast and lunch)

- City hall Ghent

You should also go to Amsterdam but think that was a given so i didn’t say lol <3 but have a lot of tips for that as well if you ever wanna go

[actuelekamers]

Prijs: 750 per maand Kamer omsch... #Kamer #Kamer #Leiden #ZuidHolland https://actuelekamers.nl/kamer-tehuur-leiden-contact-for-info-eur-10/?feed_id=57679&_unique_id=64f5bd448eb4d

[miklospalko]

Leiden - Rapenburg

[secondlifep]

Rapenburg, Amsterdam, 1930.

[mauritshuis-museum]

The Comedy, Jacob de Wit, 1743, Mauritshuis Museum

This ceiling painting comes from a house in Leiden (Rapenburg 48) and has been hanging here since 1912. Apollo, the classical god of the arts, is depicted on the oval centrepiece. He is surrounded by his nine muses, who stand for the various artistic disciplines. The four grisailles around the centrepiece represent the elegy, the comedy, the pastoral song and the epos. In the eighteenth century, the Amsterdam artist Jacob de Wit was the leading expert in this type of illusionist tour de force.

https://www.europeana.eu/portal/record/2021672/resource_document_mauritshuis_734.html?utm_source=api&utm_medium=api&utm_campaign=j4AoMQNzp

[mybenia1]

Emmy Andriesse Children amid the rubble of Rapenburg in the Jewish Quarter. Amsterdam, spring 1945.

[rijksmuseum-art]

The Rapenburg, Leiden, three Days after the Explosion of a Powder Ship on 12 January 1807, Museum of the Netherlands

Gezicht op het Rapenburg te Leiden, drie dagen na de ontploffing van het kruitschip op 12 januari 1807. Op de brug op de voorgrond staan toeschouwers en soldaten, enkele mannen dragen een slachtoffer op een draagbaar weg. Rechts opgestapelde huisraad.

http://hdl.handle.net/10934/RM0001.COLLECT.8840

[rotterdamvanalles]

Gezicht op de Oosterkade met een woning en het Havenziekenhuis, 1946.

Rotterdam werd als havenstad niet alleen met zeelieden geconfronteerd, maar ook met de exotische ziektes die zij meebrachten. Het 19e-eeuwse Coolsingelziekenhuis had een aparte afdeling voor zieke zeelieden. In Leiden werd op 14 mei 1914 de 'Leidse Vereniging tot Bevordering van de Studie der Tropische Geneeskunde' opgericht. Bijna tien jaar later werd dat het 'Instituut voor tropische geneeskunde' dat gevestigd werd het herbarium aan het Rapenburg te Leiden. Omdat er in Leiden te weinig aanbod was van patiënten uit de tropen werden in 1925 de Havenpoliklinieken in Rotterdam geopend, die na korte tijd meer dan 2.500 zeelieden per jaar behandelen. Om praktische redenen werd daarom in 1927 het oude hotel Continental en het daarnaast gelegen huis aan de Oosterkade 22 en 24 en het parterregedeelte van nummer 26 omgebouwd tot 'Ziekenhuis voor Scheeps- en Tropische Ziekten', dat al snel het 'Havenziekenhuis' werd genoemd. Het ziekenhuis kreeg 75 bedden. In 1928 werd een badkamer op de eerste verdieping omgebouwd tot operatiekamer.

Al snel werd besloten tot nieuwbouw van het ziekenhuis op dezelfde locatie tussen het Haringvliet en de Maasboulevard. In december 1934 vertrokken personeel en patiënten naar een noodziekenhuis dat was ingericht in de voormalige kantoorpanden van Unilever aan de Westerlaan. In 1937 wordt het nieuwe ziekenhuis in gebruik genomen. De benaming ‘Ziekenhuis voor Scheeps- en Tropische Ziekten’ is nu officieel vervangen door ‘Havenziekenhuis’. Hoewel het Havenziekenhuis tijdens de Duitse aanval op Nederland in 1940 in de frontlinie lag, werd het niet getroffen. Ook tijdens het bombardement op Rotterdam werd het niet getroffen, alhoewel de brandgrens slechts op enkele tientallen meters was verwijderd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is de ontwikkeling van specialistisch ziekenhuis naar algemeen ziekenhuis ingezet: tijdens de oorlog waren er geen scheepvaartverbindingen met tropische gebieden en het algemene Coolsingelziekenhuis was verwoest.

De fotograaf is Gerard Roos en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[kvetchlandia]

Emmy Andriesse      Children Amidst the Rubble of Rapenburg, the Jewish Quarter ofAmsterdam     1945

[havenpoort]

Abdij Leeuwenhorst of Oud Leeuwenhorst

Het gebied oostelijk van de N206 en de Leeweg draagt de naam Oud Leeuwenhorst. Hier bevond zich vroeger de Cisterciënzer vrouwenabdij, ook genoemd klooster Ter Lee. 

In 1261 werd langs het riviertje de Lee, grond door Arnout en Walewijn van Alkemade geschonken aan de orde Citeaux, voor de stichting van een vrouwenklooster voor adellijke cisterciënzerinnen, het kreeg de naam Le(de) of Leeuwenhorst.

In 1262 werd op St. Thomas-avond de eerste steen gelegd. Clarissa van Noordwijk was de eerste abdis. De abdij Leeuwenhorst had in het begin geen kerk. In 1287 kreeg de abdij een middenkoor en in 1350 een kapel ter ere van St. Michaël.

“Het ontginnen van woeste gronden was een specialiteit van de Cisterziënzer kloosters en in de dertiende eeuw was een aanzienlijk deel van Zuid-Holland nog één grote wildernis”, vertelt historisch geograaf Jan Beenakker van de Universiteit van Amsterdam.

In het veen achter de strandwallen werden waterlopen gegraven om het drassige land te ontwateren en te ontginnen. Leeuwenhorst lag langs het riviertje de Lee en werd daarom ook wel Klooster ter Lee genoemd. Stichters waren ridder Walewijn van Alkemade, heer van de ridderburcht Ter Leede bij Sassenheim, en zijn broer Aarnout. Na de dood van Walewijn trok zijn weduwe Clara van Noordwijk zich achter de kloostermuren terug, zij werd er de eerste abdis.

Volgens Beenakker werd Abdij Leeuwenhorst een belangrijk economisch centrum in de streek. “Dit was natuurlijk een geschikte plek om een klooster te stichten. Je zat er hoog en droog, op de strandwal, met schoon water voor de bierbrouwerij en een goede infrastructuur, want over de strandwal liep de oude Heerenweg van Leiden naar Haarlem.

” RIJKE DAMES, De nonnen waren veelal adellijke dames. Dat had te maken met redenen van erfrecht. Dames die ‘overschoten’ werden netjes in het klooster opgeborgen. In Leeuwenhorst woonden zeker honderd nonnen. Ze leefden daar in welvaart.

De kloosterbezittingen werden voortdurend uitgebreid, getuige archiefstukken die Beenakker terugvond in het Nationaal Archief in Den Haag. “De abdij was ook een zorgcentrum. De grote kruidentuin was er niet alleen voor de keuken, maar ook voor de ziekenkamer.

Gespecialiseerde ‘ziekenkamervrouwen’ deelden ook geneeskrachtige kruiden uit aan zieken die aan de poort klopten. Dagelijks werden giften aan de armen en behoeftigen uitgereikt, zoals brood, kaas, een potje bier of geld.” Naast akkers en weiden bezat klooster Leeuwenhorst vele honderden hectaren veengrond, ondermeer bij Leiden, Rijnsburg en Hazerswoude, maar ook in de Haarlemmermeer.

Beenakker: “Zo’n klooster had een enorme behoefte aan turf. Voor de kachel en de keuken, maar ook voor de brouwerij, de bakkerij en de kalkbranderij. Daar verstookte men strandschelpen en de kalk die na het branden overbleef, diende als metselspecie voor de bouwnijverheid.”

De dames hoefden niet zelf als turfstekers aan de slag. De vervening was in handen van een veenmeester, die arbeiders inhuurde voor verveningscampagnes om de turfvoorziening veilig te stellen.

De Tachtigjarige Oorlog maakte een eind aan het rijke kloosterleven. Haarlem en Leiden werden door de Spanjaarden belegerd, overal zwierven troepen rond. Na de landing van de Watergeuzen bij Katwijk in 1571 vluchtten de nonnen van Leeuwenhorst naar Leiden.

De Watergeuzen staken de verlaten abdij in brand zodat hij niet in handen van de Spanjaarden zou vallen. Op hun vlucht wisten de nonnen enkele liturgische schatten en waardevolle documenten mee te nemen. Die liggen nu in het Nationaal Archief in Den Haag. Er zijn nog originele belastingschriften of ‘cohieren’ met rekeningen van bierbrouwerij en bakkerij, naast economische gegevens over de turfwinning en grondverwerving.

Bouwmateriaal dat nog bruikbaar was is uit de afgebrande abdij gesloopt en opnieuw gebruikt in dijkjes en wegtracés. De karakteristieke bakstenen of ‘kloostermoppen’ van Abdij Leeuwenhorst dienden ook om afgebrande kerken te restaureren.

De gebouwen, de goederen en het gehele terrein kwamen in handen van de Staten van Holland De opbrengst van het klooster en de goederen zouden worden gebruikt voor het bekostigen van de oorlog tegen de Spanjaarden en de stichting van de universiteit te Leiden.

De Hollandse edelen, verenigd in de Ridderschap, protesteerden hier heftig tegen. Hun verweer was, dat de bezittingen van Leeuwenhorst en andere kloosters van adellijke herkomst waren en bedoeld waren voor het onderhoud van hun familieleden. Dit touwtrekken duurde tot 1586. Toen gingen de Staten van Holland overstag en droegen het geheel over aan de Ridderschap. Vanaf dat moment diende Leeuwenhorst als buitenplaats voor de Ridderschap.

Het doel van De Ridderschap was deze nieuwe buitenplaats te verhuren en te verpachten om daarmee inkomsten te verwerven. Opvallend is, dat ondanks de geheel andere functie van het gehele complex toch de naam “Abdij Leeuwenhorst” gehandhaafd bleef. Deze situatie duurde tot het einde van de 18e eeuw. In de 17e eeuw werden er nog tal van reparaties en onderhoud uitgevoerd en waren de inkomsten aanzienlijk. In de loop van de 18e eeuw raakte de landbouw en de veeteelt behoorlijk in het slop, waardoor de inkomsten minder werden. Dit was ook duidelijk te merken aan het onderhoud van het complex.

Gaspar Fagel en de botanische tuin

Een van de beroemdste bewoners van de Abdij van Leeuwenhorst was Caspar Fagel, raadspensionaris van Holland. In die tijd bereikte Leeuwenhorst haar grootste bloei en kreeg zelfs internationale bekendheid.

Vanaf 1672, het jaar waarin hij tot raadspensionaris van Holland werd benoemd, was hij een van de vertrouwelingen van Stadhouder Willem III. Hij huurde Leeuwenhorst om enige afstand te kunnen nemen van de drukke staatszaken, waarin hij voortdurend verwikkeld was. Vanaf 1676 bracht hij zijn grote passie ten uitvoer nl. het creëren van een botanische tuin, die weldra in de wijde omgeving zijn weerga niet kende.

Bijna al het geld dat hij verdiende, investeerde hij in deze tuin. Zijn belangstelling ging vooral uit naar allerlei exotische gewassen. Uiteindelijk bezat Fagel planten uit Kaap de Goede Hoop, Europa, Noord- en Zuid Amerika, Zuid- en Zuidwest Azië, het Mediterrane gebied en Afrika. Verschillende botanische werken uit de late 17e eeuw verwezen herhaaldelijk naar de beroemde tuin van Fagel.

Helaas was deze tuin geen lang leven beschoren, want na de dood van Fagel nam Willem III, inmiddels ook koning van Engeland geworden, een groot deel van de collectie over en liet deze overbrengen naar Hampton Court. Deze collectie raakte in het begin van de 18e eeuw sterk verwaarloosd en was na enige tijd nauwelijks meer te herkennen als botanische tuin. Een klein deel kwam terecht in de Amsterdamse Hortus en werd daar in de collectie opgenomen.

De naam Fagelsloot, die door het perceel van de voormalige abdij stroomt, herinnert nog aan deze illustere bewoner.

Eind 18e eeuw kwamen de patriotten aan de macht en moesten de Oranjegezinden, waaronder ook de Ridderschap met al zijn heerlijke rechten het veld ruimen.

Johan Valckenaar

In de loop van de 18e eeuw raakte het gehele complex ernstig in verval. In de periode van de Bataafse Revolutie aan het einde van de 18e eeuw raakte de Ridderschap dus het beheer van het Leeuwenhorstcomplex kwijt en werd de gehele buitenplaats te koop aangeboden.

Valckenaar was een fervent patriot en derhalve bepaald niet oranjegezind. Hij woonde aan het Rapenburg te Leiden. Hij stamde uit een aanzienlijk geslacht en was bepaald niet onbemiddeld, want hij kocht het gehele complex Leeuwenhorst en tevens de buitenplaats Dijk en Burg.

Dijk en Burg, dat tot dan toe geheel apart stond en een afzonderlijke ontwikkeling had meegemaakt, werd nu bij het totale complex Leeuwenhorst gevoegd. Hij ging met voortvarendheid aan de slag, liet de ruïnes van de oude abdij slopen en investeerde het nodige in tuinbouw en veeteelt. Het is opmerkelijk, dat hij al na vier jaar alles verkocht aan Mr. Hermanus Petrus Hoog.

Klooster en kloosterkerk werden in de Reformatie (16de eeuw) gesloopt. Poortgebouw, herenhuis en boerderij bleven gespaard. Op deze plek bevindt zich nu de boerderij Oud Leeuwenhorst. Aan het eind van de 18de eeuw worden het huis en de landerijen van de Ridderschap geconfisqueerd en tussen 1801 en 1805 geveild.

Dijkenburg en Leeuwenhorst komen in één hand en gaan Leeuwenhorst heten. In 1802 wordt het huis Leeuwenhorst gesloopt. Ten oosten van de Gooweg werd in 1858 Klein Leeuwenhorst gebouwd. In 1871 worden Klein Leeuwenhorst en het huidige (Nieuw) Leeuwenhorst aan gravin van Limburg Stirum verkocht.

Dijkenburg bleef buiten deze verkoop en kreeg toen waarschijnlijk ook zijn oude naam weer terug.

Klein Leeuwenhorst is een witgepleisterd blokvormig landhuis met neoclassicitische trekken. In de tuin zijn nog relicten van het klooster te vinden.

Graaf van Limburg Stirum geeft in 1880 opdracht voor de bouw van een nieuw huis op Leeuwenhorst in neogotische stijl met detailleringen van de neorenaissancestijl. Dit huis wordt in 1943 afgebroken ten behoeve van de aanleg van een Duitse tankval.

Ter ere van Leeuwenhorst werd een afscheidsdiner gegeven. Met de afbraak van het huis verdween ook een levensstijl van grootse diners en jachtpartijen. Het koetshuis annex paardenstal is bewaard gebleven.

Het tuinplan voor Leeuwenhorst is getekend door Eduard Petzold en aangevuld door jonkheer Gevers. Het plan is niet uitgevoerd. De veelheid aan kronkelpaadjes is gebleven. Leeuwenhorst is nu eigendom van de Stichting Het Zuid-Hollands Landschap en wordt beheerd als natuurgebied.